Οι γυναίκες έχουν χαμηλότερο μεταβολισμό από τους άντρες. Γνωρίζουμε ότι οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερα ποσοστά σωματικού λίπους από τους άντρες (περίπου 7-10 ποσοστιαίες μονάδες). Αυτό συμβαίνει γιατί η φύση της γυναίκας απαιτεί περισσότερες αποθήκες ενέργειας ώστε να ανταποκριθεί πιο αποτελεσματικά στην περίοδο της εγκυμοσύνης. Όμως, το υψηλό αυτό ποσοστό λίπους συγκριτικά με αυτό των αντρών σημαίνει παράλληλα μειωμένο ποσοστό μυϊκής μάζας, της κύριας μεταβολικής μάζας δηλαδή. Οι γυναίκες είναι εκτεθειμένες σε περισσότερους διατροφικούς πειρασμούς από τους άντρες.
Γνωρίζουμε ότι όσο περισσότερο εκτιθέμεθα σε τροφικά ερεθίσματα τόσο πιο πολύ καταναλώνουμε. Αυτό συνήθως συμβαίνει με τις γυναίκες που μαγειρεύουν συχνότερα, οπότε, είτε τσιμπολογώντας είτε λόγω αυξημένης όρεξης λόγω της συνεχούς έκθεσής τους στο φαγητό, έχουν αυξημένες πιθανότητες υπερκατανάλωσης θερμίδων. Έχουν αυξημένη όρεξη στις ημέρες της ωορρηξίας και στο δεύτερο μισό του κύκλου τους. Υπάρχουν διαστήματα σε περιόδους δίαιτας μιας γυναίκας όπου δύσκολα μπορεί να αντισταθεί σε μια τροφή, «υποκύπτει» στον πειρασμό και έτσι απογοητεύεται, καθώς θεωρεί ότι δεν μπορεί να τα καταφέρει, με αποτέλεσμα να τα παρατάει. Η ακαταμάχητη αυτή επιθυμία για φαγητό δεν οφείλεται σε δική της αδυναμία να ακολουθήσει τη δίαιτα, αλλά πολλές φορές στη φύση της. Συγκεκριμένα, γύρω στην περίοδο της ωορρηξίας παρατηρείται αυξημένη ευαισθησία των οσφρητικών υποδοχέων στη γυναίκα (πιθανότητα ένας παράπλευρος μηχανισμός για να αυξηθεί η πιθανότητα σύλληψης), αυξάνοντας παράλληλα και τις πιθανότητες πρόσληψης τροφής, καθώς δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αυτή ξεκινά από την όραση και την όσφρηση. Διεγείρεται κατόπιν η όρεξη και έτσι αυξάνεται η πιθανότητα κατανάλωσης θερμίδων.
Επίσης, έχει διαπιστωθεί ότι αν και ο μεταβολισμός είναι 8%-20% αυξημένος στη δεύτερη φάση του κύκλου της περιόδου από ό,τι στην πρώτη, η γυναίκα τρώει 10%-30% περισσότερο στο ίδιο διάστημα. Η αυξημένη λοιπόν τάση για κατανάλωση γλυκών, κυρίως τις τελευταίες ημέρες του δεύτερου μισού του κύκλου, πιθανολογείται ότι σχετίζεται με τα μειωμένα επίπεδα σεροτονίνης (ευθυνόμενα σε μεγάλο βαθμό και για τα υπόλοιπα συμπτώματα του προεμμηνορρυσιακού συνδρόμου, όπως μελαγχολία, άγχος, νευρικότητα), τα οποία φαίνεται να αυξάνονται με την κατανάλωση υδατανθράκων.
