Το 3ο πρόσωπο είναι ο άνθρωπος που μας βγάζει από τη ρουτίνα μιας σχέσης που έχει βαλτώσει, αυτός που μας επιβεβαιώνει σεξουαλικά και συναισθηματικά. Μπορεί όμως να πάρει τη θέση του «νόμιμου» συντρόφου;
Πριν λίγες μέρες με επισκέφθηκε στο γραφείο μου ο Π., ένας 28 χρονος άνδρας, εμφανίσιμος, με ωραίο λόγο και πολύ καλλιεργημένος. Από τα πρώτα λεπτά της κουβέντας μας ξεκίνησε να μου λέει για το μεγάλο πάθος που βιώνει εδώ και ένα χρόνο περίπου, με μία 39χρονη γυναίκα, την Κ., η οποία είναι 8 χρόνια παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.
Ο έρωτάς του μαζί της είναι θυελλώδης, όπως κατάλαβα από τις περιγραφές του. «Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ έτσι με γυναίκα, μου έχει πάρει τελείως το μυαλό!Και τη θέλω μόνο δική μου!», μου είπε και άλλαξε αμέσως το πρόσωπό του, όπως και ο τόνος της φωνής του, ο οποίος άρχισε να δυναμώνει και να γίνεται πιο έντονος:
«Όσο σκέφτομαι ότι το βράδυ κοιμάται με τον άλλο (το σύζυγό της), μου’ ρχεται να τρελαθώ… Σκοπεύω όμως, να δώσω ένα τέλος σε αυτήν την ιστορία! Θα τα πω όλα στον άνδρα της, αφού δεν το κάνει εκείνη και θα την πάρω να φύγουμε. Τη θέλω γιατρέ, δεν θα το αντέξω να τη χάσω! Και εκείνη νιώθει τα ίδια με μένα, το ξέρω, αλλά φοβάται, γιατί σκέφτεται τα παιδιά της. Εμένα δεν με νοιάζει τίποτα πια… Θα τα παίξω όλα για όλα, αρκεί να την έχω μόνο δική μου».
Η ιστορία του Π. μου κέντρισε το ενδιαφέρον και την προσοχή, γιατί αντιπροσωπεύει δύο πολύ περίπλοκες και ιδιάζουσες καταστάσεις συγχρόνως: Τη σχέση με μία μεγαλύτερη γυναίκα, η οποία όμως, τυγχάνει να έχει και μία οικογένεια από πίσω της. Μία εξωσυζυγική σχέση, που στηρίζεται απ’ όσα κατάλαβα από τα λεγόμενα του Π., στο «παθιασμένο σεξ».
Όπως συμβαίνει όμως, στις περισσότερες περιπτώσεις που κανείς βρίσκεται στον άχαρο ρόλο του να παίζει το τρίτο πρόσωπο, το άτομο αυτό αρχίζει να διεκδικεί τη δική του θέση στη ζωή του ατόμου με το οποίο διατηρεί αυτόν τον παράνομο δεσμό. Δεν μπορεί πλέον, να συμβιβάζεται με τη δεύτερη θέση. Ζητάει την αποκλειστικότητα, το ενδιαφέρον, την αφοσίωση, την πίστη.
Αυτό όμως δεν είναι πάντα εφικτό. Γιατί κάθε άνθρωπος έχει διαφορετικά κίνητρα και σχέδια όταν εμπλέκεται σε μία σχέση. Όταν δεν ταυτίζονται, δεν αναγνωρίζονται και δεν γίνονται σεβαστά τα κίνητρα αυτά και από τους δύο συντρόφους – εραστές, τότε είναι που ξεκινούν τα προβλήματα…
Στην προκειμένη περίπτωση βέβαια, έχουμε να κάνουμε και με ένα νέο άνδρα, ο οποίος νιώθει «παγιδευμένος», αφού δεν μπόρεσε να αντισταθεί στην Κ., την οποία περιγράφει ως «γυναικάρα». Είναι αλήθεια πως στα μάτια ενός νεαρού άνδρα, μία ώριμη γυναίκα φαντάζει πάντα ως το κρυφό αντικείμενο του πόθου, το άπιαστο, εξιδανικευμένο όνειρο.
Μία γυναίκα που είναι παντρεμένη κι έχει τα παιδιά της, μπορεί να αναζητήσει την αγκαλιά ενός νέου συντρόφου από την ανάγκη της για επιβεβαίωση, για ανανέωση, ακόμα και για εκδίκηση απέναντι σε έναν αδιάφορο και «βολεμένο» σύζυγο. Δεν είναι δύσκολο λοιπόν, να γοητευτεί από το ενδιαφέρον ενός νεότερου της άνδρα, που τη διεκδικεί, που ξέρει πώς να της δείξει ότι τη θέλει και την κάνει να νιώθει ξανά ποθητή, ελκυστική, γοητευτικήˑ με λίγα λόγια, την κάνει να νιώθει γυναίκα.
Γιατί πολλές φορές, η πίεση και οι ρυθμοί της καθημερινότητας, για μία γυναίκα που πρέπει να είναι μάνα, σύζυγος και εργαζόμενη ταυτόχρονα, την κάνουν να ξεχνά και να παραμελεί την άλλη πλευρά της, αυτή της ερωμένης, του θηλυκού. Ένας νέος λοιπόν, που έχει όλον τον ενθουσιασμό, την όρεξη, την άγνοια κινδύνου πολλές φορές και τον αυθορμητισμό είναι εύκολο να κερδίσει μία γυναίκα μεγαλύτερή του και δη, παντρεμένη.
Τι πραγματικά ζητά η γυναίκα από ένα νεότερο άνδρα;
Η αλήθεια είναι, χωρίς να θέλω να γίνω κυνικός, πως τις περισσότερες φορές, μία γυναίκα ζητάει από ένα νεότερό της το σεξ. Είναι γι’ αυτήν η αφορμή να φροντίσει τον εαυτό της, να ανανεωθεί, να νιώσει και πάλι 20 χρονών, να ξεχάσει τα χρόνια και τις υποχρεώσεις που τη βαραίνουν, να αρπάξει λίγο από την ξεγνοιασιά, την τρέλα και την ανεμελιά που κουβαλάει ένας νέος άνθρωπος.
Όταν όμως, υπάρχει οικογένεια από πίσω τα πράγματα γίνονται πιο δύσκολα και ίσως, πιο ωμά. Ας πούμε, στο παραπάνω παράδειγμα του Π., φάνηκε πως η ερωμένη του δεν σκοπεύει να χωρίσει τον σύζυγό της. Ο Π. όμως, πίστευε με μια αφέλεια, που δικαιολογείται λόγω της ηλικίας του, πως είναι θέμα χρόνου να το κάνει, ώστε να ζήσουν επιτέλους όπως θέλουν τον έρωτά τους.
Η αλήθεια είναι πως μία γυναίκα με παιδιά δύσκολα θα ρίσκαρε να χάσει τα πάντα, την ασφάλεια, τη σιγουριά, την άνεση, τη σταθερότητα, που της προσφέρει ο σύζυγός της, προκειμένου να ζήσει τον έρωτά της με έναν 29χρονο…
Μπορεί λοιπόν, πάνω στην φλόγα και τον ενθουσιασμό ένας νέος άνδρας να είναι έτοιμος να διαλύσει τα πάντα προκειμένου να έχει την γυναίκα που ποθεί, ιδιαίτερα όταν ξέρει πως δεν μπορεί να την έχει. Δεν ισχύει όμως, το ίδιο για την γυναίκα, που χαρακτηρίζεται από τη λογική.
Σίγουρα, το ότι μία σχέση είναι παράνομη ή πάει κόντρα στις κοινωνικές νόρμες, λόγω της διαφοράς ηλικίας, μπορεί να την καθιστά απόλυτα παθιασμένη, ωστόσο πάντα υπάρχουν παράπλευρες απώλειες, γι’ αυτό χρειάζεται προσοχή. Ούτε μπορούμε να επενδύουμε συναισθηματικά σε έναν άνθρωπο που ξέρουμε πως δεν μας «ανήκει» ούτε να πιέζουμε καταστάσεις, εγωιστικά και ανώριμα.
Πάντα όμως, όταν κανείς εμπλέκεται σε μία εξωσυζυγική σχέση θα πρέπει να θυμάται, πως υπάρχει η πιθανότητα το τρίτο πρόσωπο να θέλει παραπάνω χώρο και χρόνο από το σύντροφό του και όταν αυτό δεν είναι εφικτό, μπορεί να οδηγήσει μία κατάσταση στα άκρα…
Photo credits: istock
