Υπάρχει σωστός αριθμός στη συχνότητα με την οποία δύο σύντροφοι κάνουν σεξ; Η μαρτυρία ενός ζευγαριού μας βοηθά να απαντήσουμε.
Το συγκεκριμένο ερώτημα απασχολεί τα περισσότερα ζευγάρια που είναι για κάποια χρόνια μαζί και, αναπόφευκτα, βλέπουν το φλογερό σεξουαλικό πάθος των αρχών της σχέσης τους να ξεθυμαίνει. Υπάρχουν όμως «πρέπει» και αριθμοί στον έρωτα; Ή άλλα πράγματα έχουν μεγαλύτερη σημασία;
Στο γραφείο του θεραπευτή, ένας 57άχρονος άνδρας και η 19άχρονη γυναίκα δηλώνουν παντρεμένοι σχεδόν 25 χρόνια. Έχουν αποκτήσει δύο παιδιά και το αίτημα το οποίο φέρνει κυρίως η γυναίκα (ως συνήθως) αφορά τη σεξουαλική τους ζωή και τη συχνότητα των επαφών τους. Εστιάζει στην αδιαφορία που δείχνει ο άνδρας της γι’ αυτήν τα τελευταία δύο χρόνια, αισθανόμενη ότι οι σεξουαλικές τους επαφές αραιώνουν όλο και περισσότερο, φτάνοντας μέχρι το σημείο να μην πλησιάζονται ερωτικά και για πάνω από ένα ή και δύο μήνες.
Ο θυμός της βγαίνει μέσα από τα λόγια της, ενώ η νευρικότητά της «χοροπηδάει» μέσα στην πολυθρόνα. Απλώνοντας τα λόγια της, ζητάει απαντήσεις στο γιατί συμβαίνει αυτό, ενώ αφήνει πολλές αιχμές ότι η αδιαφορία του για αυτήν μπορεί να οφείλεται και στην ύπαρξη μίας άλλης γυναίκας, που «εξαντλεί» τη σεξουαλικότητα του συζύγου της.
Βεβαίως, δεν παρέλειψε να σχολιάσει και την πιθανότητα ενός οργανικού προβλήματος, που δικαιολογεί τη μειωμένη σεξουαλική του διάθεση, ενώ περιέγραψε αρνητικά την ψυχική συμμετοχή του μέσα στη σχέση τους με λέξεις όπως «βαρύς», «απόμακρος», «αρνητικός», «βαριεστημένος» και φυσικά «αδιάφορος».
Η ίδια έμεινε αρκετά στην ανάλυσή της γύρω από την επιθετική της αναφορά στον απόμακρο σύζυγο, με όλη τη διάθεσή της να τον χρεώσει που δεν τη βλέπει σεξουαλικά. Το κλείσιμο του λόγου της θύμισε την απεγνωσμένη προσπάθεια του ηθοποιού να δείξει στο κοινό του πόσο καλή είναι η παράσταση, παρόλο που το κοινό δεν την αναγνωρίζει.
Η δική του αντίδραση
Όση ώρα η γυναίκα μιλούσε για το πρόβλημα που τους έφερε εδώ ως ζευγάρι, ο άνδρας ζαρωμένος μέσα στη δική του πολυθρόνα, τιναζόταν σαν να τον πέρναγε ηλεκτρικό ρεύμα σε φράσεις και λέξεις που προφανώς τον ενοχλούσαν και τον ενοχοποιούσαν, θέλοντας να δείξει τη διαφωνία του αλλά και το αίσθημα της αδικίας που τον έπνιγε. Έτσι, με τη στάση του σώματός του έδειχνε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως ακούγονται και ότι κατηγορείται αδίκως.
Σε κάποιες στιγμές μάλιστα, ο θυμωμένος λόγος της γυναίκας του τον έκανε να θέλει να πει κάτι, προσπαθώντας να ψελλίσει λέξεις που όμως δεν έβγαιναν από τα χείλη του. Το βλέμμα του στριφογύριζε προφανώς αμήχανα αλλά και με μια διάθεση να αποφύγει την απευθείας βλεμματική επαφή μαζί μου, όπως και με τη γυναίκα του. Κάποιες φορές μάλιστα κοίταξε φευγαλέα το ρολόι του, πιθανά μετρώντας το χρόνο που δεν του ήταν καθόλου ευχάριστος.
«Η σεξουαλική επιθυμία δεν είναι προγραμματισμός»
Όταν ο σύζυγος πήρε το λόγο, απαντούσε γοργά και αμυντικά προσπαθώντας να υποτιμήσει το αίτημα της γυναίκας του, ενώ έδειχνε ότι η σχέση τους δεν είχε πρόβλημα και φυσικά η σεξουαλική τους ζωή υπήρχε με τα «πάνω της και τα κάτω της», όπως είπε χαρακτηριστικά. Σημείωσε όμως με έμφαση την επιμονή της γυναίκας του στο γιατί δεν βρίσκονται πιο συχνά σεξουαλικά λέγοντας πως η στάση της, με έκδηλη σπασμωδικότητα, απαιτούσε ένα σεξ εδώ και τώρα, που τον έκανε να αισθάνεται ότι περνάει από εξετάσεις επιβεβαίωσης και αποδοχής της:
«Η σεξουαλική επιθυμία γιατρέ μου, δεν είναι προγραμματισμός και ούτε λειτουργεί με σχόλια του τύπου “απόψε θα μείνουμε οι δυο μας στο σπίτι και θα κάνουμε σεξ!”». Η δική του ανάγκη έβγαινε ως άμυνα και δικαιολογία, ενώ φάνηκε να υποστηρίζει και την πλευρά της κούρασης, του άγχους και του στρες στην καθημερινή επαγγελματική του τριβή, για να καταλήξει και εκείνος ότι η σεξουαλική τους ζωή κουβαλάει στην πλάτη της και τα σχεδόν τριάντα χρόνια που είναι μαζί.
Κι όμως, πολλά ζευγάρια συνεχίζουν να κυνηγούν τους αριθμούς, χάνοντας το νόημα της αληθινής σεξουαλικής επαφής και, ασφαλώς, της ευχαρίστησης που αυτή συνεπάγεται. Ποιοι παράγοντες την απειλούν; Τι ρόλο παίζει ο θυμός και υπάρχει όντως σωστός αριθμός που δείχνει ότι τα πάντα σε ένα ζευγάρι κυλάνε «σωστά»;
To «πρέπει» που μας σκοτώνει
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Το σεξ είναι απαραίτητο συστατικό στη ζωή του ζευγαριού, καθώς ζευγάρι χωρίς σεξουαλική ζωή… δεν είναι ζευγάρι. Αυτό όμως, δεν σημαίνει εμμονή, επιδίωξη και χρέωση του κάθε πότε «πρέπει να κάνουμε σεξ». Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι κατά πόσο το σεξουαλικό ενδιαφέρον «παίζει» στις φαντασιώσεις του ενός συντρόφου για τον άλλο –κάτι που αποτελεί υπόθεση και των δυο τους.
Πολλοί λένε ότι τα παιδιά χαλούν τη σεξουαλική ζωή του ζευγαριού. Αυτό είναι μέγα λάθος! Τα παιδιά μας δεν εμπλέκονται ποτέ στο δικό μας ερωτικό οίστρο, εάν εμείς δεν παγιδευτούμε πρώτοι από αυτά και δεν τα βάλουμε στο κρεβάτι μας γιατί μας ευχαριστεί παρουσία τους και η αγκαλιά τους.
Όχι άγχος, επιθυμία
Κι όμως, πόσο καλό μας κάνει «να τη βρίσκουμε οι δυο μας!». Η αγκαλιά μας, ο οργασμός μας, αποτελούν τα καλύτερα συστατικά της ψυχικής και σωματικής μας υγείας. Το να θυμάμαι το σεξ ως επιθυμία προς το σύντροφο μου είναι μία πραγματική χαρά, που την οργανώνω στο μυαλό μου και θέλω να του τη δείξω. Αντίθετα, το να αγχώνομαι μετρώντας τις μέρες που δεν έχουμε κάνει σεξ με κάνει να νιώθω ενοχές για το καθήκον που δεν επιτελώ, αλλά και για το ότι «θα τα ακούσω» από την άλλη πλευρά, που θα θεωρήσει ότι «δεν με θέλεις άλλο».
Ο «μαγικός αριθμός»
Η αλήθεια είναι πως στην αληθινή μας ζωή, εφόσον δεν ξεχνάμε σεξουαλικά ο ένας τον άλλον (κάτι που δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος άλλος μπήκε στη ζωή μας), είναι καλό να βρισκόμαστε μία με δύο φορές την εβδομάδα γιατί το θέλουμε και όχι γιατί πρέπει. Αυτή η συχνότητα εκτιμάται ότι είναι ο μέσος όρος της σεξουαλικής ζωής μιας μακροχρόνιας σχέσης και όχι φυσικά ο «μαγικός αριθμός» του σωστού σεξ.
Ως συχνότητα, δε, μπορεί να μεταβληθεί με πιο αραιωμένες κατά φεγγάρια περιόδους (λόγω επαγγελματικού στρες, οικονομικών ανησυχιών, προβλημάτων υγείας, οικογενειακών ζητημάτων, μελαγχολικών κρίσεων, κ.ά.), ή και να αυξηθεί έντονα και παροδικά λόγω συναισθηματικής εγγύτητας, διακοπών, αλλά κυρίως λόγω αλλαγών στην εικόνα μας, μια εικόνα που προκαλεί περισσότερο τις αισθήσεις και τις φαντασιώσεις μας.
Συμπερασματικά, πρέπει να τονίσουμε ότι όταν το σεξ αραιώνει ή πέφτει η έντασή του στη ζωή μας, οι υπαίτιοι είμαστε εμείς, που δεν έχουμε το θάρρος και την τόλμη να πούμε στο σύντροφο μας «σε θέλω και σε κάνω κέφι». Όλα αυτά τα «ξενέρωτα», που μας καπελώνουν ως συζύγους και γονείς, ως γκρινιάρηδες, πληκτικούς και μουτρωμένους εραστές του τίποτα, μας οδηγούν στο να μετράμε την ημερομηνία που βρεθήκαμε, αλλά και την ημερομηνία που πρέπει να ξαναβρεθούμε, για να μην τσακωθούμε και αλληλοχρεωθούμε. Όμως, το σεξ δεν επιβάλλεται, ούτε απαιτείται. Δεν είναι σωστό ή λάθος, είναι η ανάγκη μου για σένα, να σε θέλω στο μυαλό μου και στο σώμα μου. Μπορώ να την ικανοποιήσω;
Photo credits: istock
