Η επαφή μου με τους αθλητές όλα αυτά τα χρόνια με έχει διδάξει αρκετά πράγματα. Ένα από αυτά, είναι η δυσκολία του να μένεις στον «πάγο». Η αθλητική αδράνεια που μπορεί να προκύψει είτε από ένα τραυματισμό είτε από μία συνθήκη όπως αυτή που βιώνουμε σήμερα, είναι από τα χειρότερα πράγματα. Σε βγάζει από τη φόρμα σου, χάνεις το ρυθμό σου και είναι παραπάνω από δύσκολο να διατηρήσεις τη φυσική σου κατάσταση.
Μπορεί άραγε το «νούμερο 6» να αντικαταστήσει την εμπειρία της άθλησης που προσφέρει ο αγωνιστικός χώρος, οι εγκαταστάσεις και οι προπονητές; Εννοείται πως όχι. Υπάρχουν όμως τρόποι να μην μείνουμε πολύ «πίσω» και να κρατήσουμε τη φόρμα μας μέχρι να μπούμε ξανά σε κανονικούς ρυθμούς. Κατ’ αρχήν όλα σχεδόν τα γυμναστήρια και οι προπονητές κάνουν πλέον μαθήματα με zoom και virtual- σας προτρέπω ανεπιφύλακτα να παρακολουθήσετε ένα μάθημα του γυμναστή σας και το αποτέλεσμα είμαι σίγουρη θα σας αποζημιώσει-.
Μια επίσης τάση των ημερών είναι τα Virtual Runs. Δημιουργήθηκαν στη διάρκεια της πανδημίας, με μεγάλη απήχηση σε όλο τον κόσμο και έφτασε στην Ελλάδα, αυτές τις ημέρες μέσα από τον «Virtual Μαραθώνιο Αθήνας 2020». Από τις 8 μέχρι τις 22 Νοεμβρίου μπορεί ο καθένας, από οπουδήποτε, να δηλώσει συμμετοχή και να τρέξει την απόσταση που θα επιλέξει (5χλμ, 10χλμ, 42χλμ) σε οποιαδήποτε τοποθεσία επιθυμεί, σε ανοιχτό ή κλειστό χώρο (π.χ διάδρομο). Το ξέρω, ο διάδρομος, το πάρκο και ο δρόμος δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το σημείο εκκίνησης του αυθεντικού Μαραθωνίου, ούτε και τον τερματισμό στο Καλλιμάρμαρο, όμως είναι το καλύτερο που θα μπορούσαμε να έχουμε!
Προσωπικά, δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη «απόδραση» από όλον αυτό τον αρνητικό «θόρυβο» του lockdown. Μία ευκαιρία να ξεφύγω και να αποσυμπιεστώ από την όλη κατάσταση, κρατώντας παράλληλα το σώμα μου σε φόρμα. Μία ευκαιρία για εσένα, που δεν έχεις ξεκινήσει ακόμα, να μπεις σε ρυθμούς προπόνησης! Γιατί να μην κάνεις μία αρχή προγραμματίζοντας τις προπονήσεις σου γύρω από το ορόσημο του virtual run; Όπως έχω πει πολλές φορές, άλλωστε είναι και το motto του Spetses mini Marathon, to win is to participate, μην κοιτάτε στην αρχή το ρυθμό σας αλλά πάρτε ανάσες, περπατήστε και σιγά σιγά ανεβείτε ρυθμό και επίπεδο.
Πριν μερικούς μήνες, που είχα τρέξει στο Elle Run, συνειδητοποίησα για ακόμη μια φορά τη σημασία του να τρέχεις σε εξωτερικό χώρο- όσα χιλιόμετρα και να είναι αυτά – άλλωστε εγώ δεν το κρύβω- τα 5Κ χιλιόμετρα είχα τρέξει τότε και τα 5Κ θα τρέξω και τώρα στον Κλασσικό Μαραθώνιο. . Η ελευθερία, η ευεξία και στο τέλος η ικανοποίηση, είναι συναισθήματα που θέλω να ξανανιώσω- και καθώς θα αργήσουν οι κανονικoί αγώνες – ας συμβιβαστούμε με τα virtual runs και τις virtual προπονήσεις.
Μην ξεχνάμε ότι το πρώτο lockdown μας δίδαξε ένα πράγμα. Όλοι κρύβουμε ένα δρομέα μέσα μας και έναν αθλούμενο!
