Αποκλειστική συνέντευξη! Αντρέας Μικρούτσικος: «Θέλω να χαρώ την ελαφρότητα της ζωής γιατί πέθανα και ξαναζώ»

Θεωρείται ο Μίδας των παρουσιαστών, εξαιτίας των μυθικών συμβολαίων που υπέγραφε. Η επιτυχία των εκπομπών που παρουσίαζε ήταν κάτι παραπάνω από σίγουρη. Συγκαταλέγεται στους λίγους παρουσιαστές που κατάφερε να «τρελάνει» τα μηχανάκια τηλεθέασης, καθώς ο τελικός του “Big Brother 1” στις 31 Δεκεμβρίου του 2001 σημείωσε 80% ποσοστό τηλεθέασης. Λάτρης του γυναικείου φύλου, της μουσικής και της ποίησης, ο Αντρέας Μικρούτσικος θεωρούταν ο παρουσιαστής της “διπλανής πόρτας”. Ήταν ο άνθρωπος που λάτρευαν οι τηλεθεατές. Ο δικός τους Αντρέας. Η οικειότητα και ο χαρισματικός τρόπος με τον οποίο μιλούσε στην κάμερα και απευθυνόταν στον κόσμο ήταν αυτά που τον ξεχώρισαν και τον καθιέρωσαν. Η μουσική γέμιζε την ψυχή του, η τηλεόραση όμως έμελλε να είναι η μεγάλη του αγαπημένη. Έντεκα χρόνια μετά την τελευταία του τηλεοπτική εμφάνιση, επιστρέφει και έχει να διηγηθεί πολλά από μια ζωή που είναι βγαλμένη σαν από μυθιστόρημα.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΑΡΙΑ ΚΟΛΛΙΑΤΣΑ

Γιατί είπατε “ναι” στο “Big Bother”;
Μετά την περιπέτεια της υγείας μου, όπου απέδρασα ή από τον παράδεισο ή από την κόλαση, δεν θυμάμαι πως ήταν τα χρώματα και τα αρώματα, επειδή απέδρασα, λοιπόν και είμαι ένας φυγάς ή μάλλον εκδιωχθείς του παραδείσου ή της κολάσεως, θεώρησα ότι είναι ιδιαίτερα προκλητικό μετά από τόσα χρόνια φυσιολογικής απουσίας ή αν θες ολοκλήρωσης της τηλεοπτικής μου πορείας να βγω ξανά στην τηλεόραση. Από τα πράγματα ποτέ δεν έφυγα, αν και από την άλλη δεν ήμουν και ποτέ. Αλλά στην τηλεόραση ήμουν, έφυγα και ξαφνικά ήρθε η πρόταση, με εμένα να έχω επιστρέψει από το γνωστό πουθενά. Ε, με το να εμφανιστώ στην τηλεόραση, είναι σαν να βγάζω την γλώσσα στον Χάρο. Έτσι για να το πω λαϊκά, ποιητικά. Πότε δεν κορόιδεψα την ζωή. Τον άλλο κορόιδεψα, τον Χάρο, και είναι σαν να χαιρετίζω την ζωή με ένα χιουμοριστικό τρόπο.

Είναι καρμικός ο “Μεγάλος Αδελφός”;
Έχει κάτι ιδιαίτερο αλλά όχι, δεν θα πω ότι είναι καρμικός. Απλώς είναι ένα τηλεοπτικό προϊόν μεγάλης επιτυχίας σε παγκόσμιο επίπεδο. Ύστερα από 20 χρόνια, εκ των οποίων τα μισά έχω σταματήσει και απέχω, συναντιόμαστε ξανά. Τάραξε τα τηλεοπτικά και κοινωνικά νερά το 2000 και σήμερα έρχεται με την μορφή reality νέας εποχής και έχει ίσως τη δυνατότητα να ταράξει ξανά αυτά τα στάσιμα τηλεοπτικά νερά. Είναι μια πρόκληση, είναι ένα στοίχημα, έχει πλάκα.

 

Θέλω να χαρώ την ελαφρότητα της ζωής γιατί πέθανα και ξανά ζω

 

Το live show του “Big Brother” κατ’ εμέ έχει δύο παρουσιαστές. Έναν όρθιο, τον Χάρη Βαρθακούρη και έναν καθιστό, εσάς. Αλήθεια γιατί δεν αναλάβατε εξ ‘ ολοκλήρου την παρουσίαση;
Κατ’ αρχάς δεν είναι ότι μου έγινε η πρόταση και επέλεξα. Αυτή την πρόταση μου έκαναν, αυτή δέχτηκα. Άρα η ερώτηση είναι εύστοχη, αλλά σε άστοχο πρόσωπο. Κατά δεύτερον, υπάρχουν δύο υφές, δύο ”κουκούτσια” στο “Big Βrother” νέας εποχής. Το ένα είναι ένα παραδοσιακό, σκληρό reality, όπου όλοι συμφωνούμε ότι 20 άγνωστοι άνθρωποι μέσα σε ένα σπίτι που συμβιώνουν θα δημιουργήσουν καταστάσεις. Και από την άλλη, υπάρχει το στοιχείο των δοκιμασιών που εμένα μου θυμίζουν παιχνίδια καλοκαιρινής κατασκήνωσης. Αυτά θέλουν έναν παρουσιαστή, ο Χάρης είναι ιδανικός για αυτό, ξέρει τα παιχνίδια, ξέρει τους κανόνες κλπ. Αυτό είναι το ένα ”κουκούτσι”. Το άλλο ”κουκούτσι” είναι ότι αυτοί οι χαρακτήρες στην πορεία θα βγάλουν πράγματα. Όπως η κοπέλα που εξομολογήθηκε ότι με ένα βίντεο προσωπικών της στιγμών έφτασε στο σημείο να αλλάξει όλη της την ζωή. Ε εκεί μπαίνω. Η αλήθεια είναι ότι μόλις την είδα να κλαίει, το πήρα πάνω μου. Αυτό είναι φυσικό, πραγματικό, εκφράζει τον τηλεθεατή και με την δικιά μου επιχειρηματολογία με τον θυμό, όχι φτιασιδωμένο, εκφράστηκα και αυτό θα κάνω γιατί για εμένα αυτό είναι το reality και αυτό είναι και το δεύτερο ”κουκούτσι”. Είτε είμαι τιμής ένεκεν, είτε είμαι πολυτελείας εφέ, είτε είμαι με γνώση και με βαρύτητα στολιδάκι για να θυμίζουμε το τότε, γίνομαι ο κεντρικός παρουσιαστής της έννοιας του reality, που διάφοροι το ακούν και βγάζουν σπυριά. Και αυτοί ποιοι είναι; Αυτοί που έχουν έννομο οικονομικό συμφέρον να μην πάει καλά αυτή η εκπομπή. Εκεί δεν είναι θέμα σεμνότητας αυτόν τον ρόλο κοπιάστε να τον πάρετε, αλλά, εκ των πραγμάτων, ας μην γελιόμαστε, κανείς, δεν μπορεί να τον υπερασπιστεί. Με αυτή την έννοια καλά κάνει και έχει δύο παρουσιαστές όπως λες, γιατί δεν έχει αποφασίσει εάν θα είναι η έγκριτη καλή εκπομπή με παιχνιδάκια ή αν θα είναι αυτό που εμπεριέχει το κόνσεπτ της εκπομπής. Δηλαδή ένα εκρηκτικό μείγμα ανθρώπων οι οποίοι αργά ή γρήγορα θα έρθουν σε αντιπαράθεση γιατί έτσι είναι η κοινωνία μας. Είναι μια ανταγωνιστική κοινωνία αυτή που ζούμε. Αποφασίστε αγαπημένοι φίλοι και συνεργάτες, τι θέλετε. Αν τα θέλετε όλα, θα τα έχετε μέχρι ενός ορίου, γιατί δεν γίνεται και όλα να συνυπάρξουν.

 

 

Ακούγεται ότι έχετε τσακωθεί με τον Χάρη Βαρθακούρη.
Μα είναι δυνατόν; Τι είναι αυτά; Εγώ τι να έχω με τον Χάρη; Εγώ είμαι μέσα στην εκπομπή και με τον τρόπο μου μπαίνω μπροστά, όπου χρειαστεί. Άρα, μόνο καλό κάνω και φυσικά μόνο υποχρέωση μπορεί να νιώθει κανείς. Τι να μου πει ο Χάρης και τι να του πω. Ίσα ίσα, που ο Χάρης με βγάζει από την φασαρία του να παρουσιάζω πράγματα που τα θεωρώ φασίνα. Δεν με νοιάζει η φασίνα, και να σχολιάσω ή να μιλήσω για το ένα ή το άλλο παιχνίδι που γίνεται υπό μορφή δοκιμασίας μέσα στο σπίτι. Εμένα με νοιάζει η ουσία. Ποτέ δεν διάβασα σκαλέτα, ποτέ δεν έβαλα ακουστικό, ποτέ δεν έκανα πρόβες και το ότι πήγα και έγραψα εκπομπή και κάθισα δέκα ώρες το έκανα μόνο και μόνο για τον Χάρη. Το ότι γράψαμε την έναρξη, που εγώ ποτέ δεν γράφω και ξεκινήσαμε στις 06:00 το απόγευμα και τελειώσαμε στις 05:00 το πρωί ήταν μεγάλη τους η χάρη και μεγάλη η χάρη στον Χάρη. Αυτό έγινε για να διασφαλιστούν ότι είχαν έναρξη. Άρα, από όλο αυτό, το μόνο που μπορούν να ψελλίσουν άπαντες είναι ότι “ρε παιδί μου, τι ακούραστος, ασταμάτητος και συνεπής συνεργάτης είναι ο Αντρέας”. Μα δεν έχω δυσφορήσει ποτέ. Πάντα στα νύχια στέκομαι για να λύσω όλα τα προβλήματα. Και δεν περιαυτολογώ αλλά κατεβάζω και τον πήχη. Άρα, όταν ακούω “τσακώθηκες” είναι σαν να με ρωτάνε εάν το βράδυ θα κοιμηθώ στον πλανήτη Αφροδίτη ή στον πλανήτη Άρη. Εννοείται ότι προτιμώ την Αφροδίτη.

Δεν με νοιάζει η φασίνα, και να σχολιάσω ή να μιλήσω για το ένα ή το άλλο παιχνίδι που γίνεται υπό μορφή δοκιμασίας μέσα στο σπίτι. Εμένα με νοιάζει η ουσία. Ποτέ δεν διάβασα σκαλέτα, ποτέ δεν έβαλα ακουστικό, ποτέ δεν έκανα πρόβες και το ότι πήγα και έγραψα εκπομπή και κάθισα δέκα ώρες το έκανα μόνο και μόνο για τον Χάρη.

 

Το τηλεοπτικό περιβάλλον είναι ίδιο ή πιο σκληρό με το παρελθόν;
Το 2000, ένιωσα την υποκρισία στο πετσί μου. Με φώναξαν από το MEGA τότε και μου έταζαν φοβερές οικονομικές απολαβές για να αφήσω τον ΑΝΤ1 γιατί τον “Μεγάλο Αδελφό” τον είχε πάρει το MEGA. Τότε, λοιπόν, τους είχα πει ότι θέλω να κάνω το “Βig Βrother” αλλά από την άλλη δεν μπορώ να αθετήσω τον λόγο μου. Μέσα σε μια εβδομάδα, ο δαιμόνιος, αείμνηστος Μίνωας Κυριακού έκανε μία γυριστή, έδωσε λεφτά που δεν πίστευαν ότι θα τα δώσει και πήρε εκείνος το πρότζεκτ. Και ξαφνικά ο τύπος του καναλιού που θύμωσε γιατί δεν δέχτηκα την πρόταση -ήταν και καλομαθημένο αυτό το κανάλι, είχε δύναμη και δεν δεχόταν αρνήσεις και δη περήφανες- βγήκε με πρωτοσέλιδα και χτυπούσε το πρότζεκτ αλλά και εμένα. Ε, αν αυτό δεν είναι υποκρισία τότε τι είναι. Επίσης θα ήθελα να πω ότι ποτέ δεν έχω καθοδηγήσει παίκτη στο πώς να εκφραστεί. Το μόνο που λέω είναι ότι στην τηλεόραση φαίνονται όλα και άρα πρέπει να είσαι εσύ. Το μόνο που μπορεί να πει κανείς, είναι ότι είμαι διεισδυτικός, ψυχαναλυτικός και ότι μιλάω και καλά τα ελληνικά. Άρα γιατί να τρώω ξύλο; Λίγο ή πολύ το 2020 μου έδειξε την ίδια εικόνα. Ξαφνικά, όταν είδαν ότι πήγε καλά σε τηλεθέαση, ξεκίνησαν τα γνωστά. Γιατί σε αυτή την φάση που είμαστε, ύστερα από τόσα μνημόνια, έχουμε τους Κορονοϊούς κ.λπ., το κανάλι το οποίο θα έχει και το πάνω χέρι θα είναι και πρώτο σε θεαματικότητα, όχι μόνο θα το εισπράξει από την διαφημιστική πίτα, αλλά και από τον κόσμο που έχει δίπλα του. Είναι αδυσώπητο το παιχνίδι εξουσίας στα ΜΜΕ. Άρα, θα τον χτυπήσει τον πρώτο. Και που πήγαν να στηριχθούν; Στο ατυχές, ηλίθιο σχόλιο ενός παίκτη που δεν βγήκε ποτέ στον αέρα τον τηλεοπτικό, ακούστηκε μόνο διαδικτυακά. Καλούν το ραδιοτηλεοπτικό. Να παρέμβει που; Στο ραδιόφωνο που δεν ακούστηκε ή στην τηλεόραση που επίσης δεν παίχτηκε; Στο διαδίκτυο έχουμε την χαρά να έχουμε ελευθερία και έχουμε και την λύπη να έχουμε ελευθεριότητα μέχρι εσχάτων. Μπορείς να δεις τα πάντα και να ακούσεις και όλες τις απόψεις να ξετυλίγονται. Είναι ένα πράγμα που δεν πάει πίσω, είναι ευθύνη μας, βέβαια να επιλέγουμε τι θα ακούσουμε. Εμένα, η πρόταση μου, ήταν να τον φωνάξουμε και να κάνω μαζί του μια συνέντευξη, όπου θα του δινόταν η δυνατότητα να πει μερικά πράγματα. Με πήρε μερικές μέρες μετά και μου είπε κάποια πράγματα, τον άκουσα με προσοχή. Το κανάλι είχε τα σωστά αντανακλαστικά, σωστά τον έδιωξε, για εμένα ήταν λάθος που δεν του έδωσε την δυνατότητα, να δώσει εξηγήσεις.

Στην πρεμιέρα μονοπωλήσατε το ενδιαφέρον του τηλεοπτικού κοινού.
Μαρία μου, το να περιμένουν να δουν τον Αντρέα ψηλότερο, μακρύτερο, μεγαλύτερο, μικρότερο ή το οτιδήποτε άλλο, αυτό ήταν στοιχείο και απορία και για εμένα, δεν σου κρύβω. Εγώ το μόνο που σκέφτηκα ήταν ένα τραγουδάκι που είχα γράψει, το σκέφτηκα, το είπα, δεν ήξερα ότι θα βάλουν φωτογραφίες του Θάνου και μόλις το είδα ήταν κάτι που με καταρράκωσε. Πάντα για εμένα ο μεγάλος αδελφός θα είναι ο Θάνος. Ούτε εγώ ήξερα τι θα έλεγα στην έναρξη.

 

Βγήκατε εκτός εαυτού με την υπόθεση της παίκτριας με το βίντεο των προσωπικών της στιγμών.
Πάλι πήγαν να με κόψουν, φοβούμενοι μήπως πω κάτι που θα δημιουργήσει θέμα, αλλά να σου πω κάτι; Έχω αποφασίσει αν συνεχίσουν έτσι, να τελειώσουμε. Θα σταματήσω δεν γίνεται. Δεν μπορώ να είμαι διακοσμητικό φυτό σε γλάστρα. Αν συνεχίσουν να φοβούνται, θα παίρνω τον λόγο, όπως την τελευταία φορά. Αν επιμένουν να λένε του Χάρη στο ακουστικό, κόψε τον κ.λπ., και από το να φαίνεται ότι τσακώνομαι εγώ με τον Χάρη, θα τους πω “παιδιά αν δεν με θέλετε, τι με έχετε εδώ; για να κάνω το φάντασμα του παρελθόντος”; Ας με αφήσουν να κάνω reality και όχι να παίζω κρυφτό. Σε ποιόν έγινα δώρο, εάν δεν με αφήσουν να κάνω αυτό που ξέρω.

Είχατε άποψη για τους παίκτες;
Όχι, αλλά όταν μου έκαναν την πρόταση είπα “δέχομαι υπό τον όρο να δω τους παίκτες”. Τους είχαν αποφασίσει. Συνάντησα όσους ήταν στην Αθήνα. Με τους εξ επαρχίας έκανα μέσω Skype την γνωριμία.

 

Υπάρχει για εσάς νικητής;
Όχι. Αλλά αν χάνουμε τον ένα παίκτη μετά τον άλλο, χωρίς να έχουν δείξει το ποιοι είναι, επειδή υπάρχουν κάτι κανόνες που προκύπτουν από τα παιχνίδια, τότε υπάρχει πρόβλημα. Ο Νικόλας ας πούμε, ήταν ένας άνθρωπος, που μπορούσε να εκφράσει κάποιες απόψεις που θα είχαν ενδιαφέρον. Μένουν μέσα κάποια παιδιά που είναι περισσότερο διακοσμητικοί οι ρόλοι τους. Έχει μαζευτεί αρκετό διακοσμητικό στοιχείο και μέχρι στιγμής ο Νικόλας για εμένα ήταν εργαλείο.

Παρακολουθείτε τηλεόραση;
Όχι. Βλέπω σειρές στο Νetflix, έργα, λίγο ποδόσφαιρο και τα πολιτικά γεγονότα. Όταν σου λέω όχι, εννοώ πως αν έχω δει δέκα λεπτά τηλερόραση είναι θαύμα, γιατί πάντα έβλεπα κάτι και μου έκανε παλιό. Ήταν μια από τα ίδια και χειρότερα. Επειδή, λοιπόν, μου δημιουργεί αυτή την εικόνα η τηλεόραση, θεωρώ ότι πρέπει να διασφαλίσω τα μάτια. Είναι κουρασμένα. Έχουν δει πολλές όμορφες γυναίκες. Δεν αντέχουν άλλο.

Επιγραμματικά θα πω ότι η περιπέτεια με τα οικονομικά μου, ήταν δικές μου, λάθος επιλογές. Μου έκαναν προτάσεις, εμπιστεύτηκα, είπα καλή καρδία, ήθελα να βοηθήσω, κάποιοι είπαν “Αντρέα καν το θα μπω και εγώ πλάτη” και μετά εξαφανίστηκαν.

Είστε ένας σοφός και έξυπνος άνθρωπος. Ζήσατε τις χρυσές εποχές της τηλεόρασης, ήσασταν ο Μίδας, οι απολαβές σας ήταν αστρονομικές. Πως φτάσατε στο σήμερα; Εμπιστευτήκατε λάθος ανθρώπους;

Επιγραμματικά θα πω ότι η περιπέτεια με τα οικονομικά μου, ήταν δικές μου, λάθος επιλογές. Μου έκαναν προτάσεις, εμπιστεύτηκα, είπα καλή καρδία, ήθελα να βοηθήσω, κάποιοι είπαν “Αντρέα καν το θα μπω και εγώ πλάτη” και μετά εξαφανίστηκαν, κάπως έτσι έγινε ό,τι έγινε. Ανεξάρτητα από αυτό όμως εγώ με την τηλεόραση είχα ολοκληρώσει τον κύκλο μου. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να κάνω άλλα είκοσι χρόνια τηλεόραση. Ό,τι είχα να πω, το είχα πει. Μετά από όλα αυτά τα χρόνια πάντως νιώθω ότι από εκεί που έπαθα μια οικονομική καταστροφή και ήμουν φωτεινή εξαίρεση ξαφνικά σήμερα έχω γίνει μια από όλους. Έχω κουραστεί να ακούω ανθρώπους να μου λένε ό,τι τα έχασαν όλα ή ό,τι χρωστάνε. Είμαστε πλειοψηφία.

Όλο αυτό το διάστημα είχατε δεχτεί προτάσεις;
Ναι αλλά όχι κάτι που να ήταν ξεκάθαρο.

Τι αίσθηση σας έχει αφήσει αυτή η ιστορία;
Σε ό,τι αφορά τα τηλεοπτικά πράγματα είναι σαν να μην πέρασε μια μέρα. Από την άλλη σε ότι αφορά εμένα, ο κόσμος αντιδρά πολύ θερμά απέναντι μου, ειδικά τώρα που έχουν φρεσκάρει και την φάτσα μου… κλασικά μια απόσταση λίγων μέτρων, την κάνω μισή ώρα, γιατί σταματάω δέκα χιλιάδες φορές για να συνομιλήσω μαζί τους.

Σας ενοχλεί;
Δεν μου είναι οχληρό. Αυτή είναι η ζωή μου. Μόνο που τώρα πια θέλει προσοχή, εξαιτίας του κορονοϊού.

Θυμάμαι μια σκηνή στο Παρίσι να σταματάει ένα πούλμαν με Έλληνες μπροστά από το μουσείο του Λούβρου και να ορμούν κατά πάνω σας.
Πάντα με εντυπωσίαζε η αγάπη του κόσμου. Μου έχει συμβεί να είμαι με τον γιο μου στους δίδυμους πύργους, εμείς φωτογραφίζαμε το θέαμα και μια ομάδα Ελλήνων εμένα. Ο Στέργιος έχει πάθει την πλάκα του με τους δίδυμους πύργους κλπ, και όπως έβλεπα το παιδί να χαίρεται και να αντιδρά στην μεγαλοσύνη του κτιρίου, έρχεται ένα τσούρμο να βγάλουν εμένα φωτογραφία. Εγώ ως τρίδυμος πύργος… Είμαι μάλλον αξιοθέατο ή μνημείο. Μάλλον μνημείο…

 

Πώς νιώθετε μετά την περιπέτεια υγείας σας;
Τυχερός που ζω. Θέλω να χαρώ την ελαφρότητα της ζωής γιατί πέθανα και ξαναζώ. 

Μετά από αυτό που σας συνέβη, το έχετε φιλοσοφήσει περισσότερο ξέρετε πάνω σε αυτό που λέμε να χαίρεται κανείς τις στιγμές κλπ.
Όχι γιατί στην αρχή βγήκα από το νοσοκομείο, με φιλοξένησε η Σοφία, θυμάμαι πως μετά από δεκαπέντε μέρες δειλά έκανα τα πρώτα 300 μέτρα με φοβερή δυσκολία, είχα χάσει πολλά κιλά, είχα χάσει μυϊκό ιστό. Σιγά σιγά συνερχόμουν με πολλά χάπια για την αποθεραπεία. Δεν έκανα σκέψεις, είχα πιο έντονη την ανάγκη να κάνω σωστά τα βήματα για να επιβιώσω. Μετά, που ήρθε η πρόταση για το “Big Brother” την αποδέχτηκα σαν πρόκληση. Νομίζω ότι τώρα αρχίζω και το ξανά βλέπω αλλά δεν θέλω να το βαρύνω. Πέθανα και επανήλθα. Αυτό από μόνο του μου δημιουργεί την ανάγκη, να μην βαρύνω τίποτα, καμία κατάσταση. Άμα μου πεις γράψε δέκα σελίδες γύρω από νόημα της ζωής ε, τότε, σίγουρα κάτι θα γράψω. Αλλά σε επίπεδο καθημερινότητας, πώς να σου πω, κυρίως νιώθω ευγνωμοσύνη απέναντι σε κάποιος ανθρώπους, γιατί τους οφείλω την ζωή μου.

Όπως;
Ο Στέργιος ο γιος μου. Του οφείλω την ζωή μου, αν ο Στέργιος δεν αντιδρούσε με τον τρόπο που το έκανε, δεν θα προλάβαινα. Την ζωή μου την χρωστάω στον Στέργιο. Έφτασε χαράματα, σε χρόνο -ρεκόρ, και έχοντας ειδοποιήσει τα παιδιά του 166 με πήγαν στο Ιπποκράτειο, όπου στην αυλή της εισόδου με περίμεναν ο καθηγητής Καρδιολογίας κύριος Δημήτριος Τουσούλης με την ομάδα του. Η κόρη του αείμνηστου καθηγητή σεισμολογίας Δρακόπουλου, Μαρία, με διασωλήνωσε πάραυτα, φέρνοντας με ξανά στην ζωή, αλλά και 11 μέρες στην εντατική μου ζητούσε με επιτακτικό τρόπο, όταν βγω να ανασυγκροτήσω τον παρατημένο μου εαυτό. Αυτή η επιμονή είναι επιμονή ανθρώπου που αγαπάει τον συνάνθρωπο. Μου μιλούσε μου έκανε ψυχανάλυση μου έλεγε “όταν βγεις θα αφομοιώσεις τον θάνατο του αδελφού σου και θα βγείς πάλι στην τηλεόραση”, με ενδυνάμωνε, σχεδόν μου έκανε πλύση εγκεφάλου. Της απαντούσα “δεν γίνονται αυτά” και εκείνη εκεί να επιμένει. Μια καταπληκτική επιστήμονας και γυναίκα που με βοήθησε ουσιαστικά. Τέλος, κάθε μέρα στην εντατική από τα χαράματα μέχρι το βράδυ ο πιο τρυφερός επιστήμονας, ο κύριος Ελευθέριος Τσιάμης ήταν φύλακας άγγελος όλων μας. Ένας εκπληκτικός άνθρωπος και μεγάλος επιστήμονας. Σε όλους αυτούς που προανέφερα, χρωστά το τρίτο ημίχρονο της ζωής που τώρα ζω. Είμαι εδώ εξαιτίας τους.

Μου περιγράψατε μια σκηνή όπου όταν νιώσατε ότι τελειώνει η ζωή σας σκεφτήκατε ότι θέλατε μια βόλτα ακόμα.
Όταν πια συνειδητοποίησα ότι αυτό ήταν και κατάλαβα ότι φεύγω ξαπλωμένος στον καναπέ στο σπίτι μου σκέφτηκα ότι ήθελα λίγο ακόμα.

Αν ο Στέργιος δεν αντιδρούσε με τον τρόπο που το έκανε, δεν θα προλάβαινα. Την ζωή μου την χρωστάω στον Στέργιο.

Πριν από αυτό το συμβάν είχε τύχει ποτέ να πείτε με όλα αυτά τα προβλήματα που αντιμετωπίζατε “δεν θέλω άλλο, κουράστηκα”.
Όχι, μερικές φορές σκεφτόμουν όμως ότι αν είχα την δυνατότητα να δώσω την δικιά μου ζωή για να ζήσει ο αδελφός μου, ένιωθα την απόλυτη βεβαιότητα ότι θα το επέλεγα. Όχι γιατί δεν αγαπάω την ζωή μου. Λάτρευα και λατρεύω τον αδελφό μου, το έλεγα αυτό και το ζητούσα γιατί ένιωθα ότι ο τρόπος του Θάνου ήταν ακόμα μαχητικός, ενώ εγώ είχα ολοκληρώσει τον κύκλο μου. Και με μία έννοια αγάπης και αξίας προσφοράς έλεγα και σκεφτόμουν ό,τι εάν πέρναγε από το χέρι μου με έναν μαγικό τρόπο θα αντάλλασσα στην θέση μου με εκείνον. Τελικά παραλίγο να χάσουμε το δίπολο. Όταν είχα ένα λεπτό σκέψης, την ώρα του συμβάντος, που πίστεψα ότι έφυγα, πότε δεν έκανα την σκέψη ότι πάω στον Θάνο. Το μόνο που σκέφτηκα ήταν “Γιατί να μην μπορώ να κάνω μια βόλτα ζωής παραπάνω”.

Και σας την έδωσε.
Μου την έδωσε και με το παραπάνω, γιατί εγώ εκείνη την ώρα που βρισκόμουν χωρίς ανάσα και έτοιμος να φύγω όταν έλεγα βόλτα με βόλευε και ένας μήνας ακόμα. Και τώρα βγαίνω στην τηλεόραση και όχι μόνο αυτό κάποιοι με βρίζουν. Έ είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί. Να μου λένε “μπράβο Αντρέα” ή ότι με αγαπάνε εντάξει, αλλά το να με βρίζουν, είναι εκπληκτικό. Νιώθω τζόβενο, αναρχοαυτόνομο και διασκεδάζω απίστευτα.

Υπήρξαν άνθρωποι που σαν γύρισαν την πλάτη ενώ τους βοηθήσατε;
Δεν απευθύνθηκα σε κανέναν. Το να με βρουν όπως ξέρεις πολύ πολύ καλά ήταν δύσκολο αλλά κάποιοι ελάχιστοι έδωσαν μια μάχη και με προσέγγισαν. Θα σου πω κάτι. Υπήρξε ένας άνθρωπος που με πήρε όχι ένα άλλα πολλά τηλέφωνα και κάθε φορά μου έλεγε: “ό,τι οικονομικό πρόβλημα έχεις, ό,τι θες, πες μου”. Ως ανάγκη άμεση, δηλαδή. “Ό,τι πρόβλημά έχεις πες το μου να σε βοηθήσω”. Ξέρεις ποιος ήταν αυτός;

 

Μερικές φορές σκεφτόμουν όμως ότι αν είχα την δυνατότητα να δώσω την δικιά μου ζωή για να ζήσει ο αδελφός μου, ένιωθα την απόλυτη βεβαιότητα ότι θα το επέλεγα. Όχι γιατί δεν αγαπάω την ζωή μου. Λάτρευα και λατρεύω τον αδελφό μου, το έλεγα αυτό και το ζητούσα γιατί ένιωθα ότι ο τρόπος του Θάνου ήταν ακόμα μαχητικός, ενώ εγώ είχα ολοκληρώσει τον κύκλο μου.

Ποιος;
Ο Θέμος Αναστασιάδης. Ξέρεις πόσες φορές; Με τον οποίο κάναμε πλάκα, είχαμε μια ραδιοτηλεοπτική σχέση, αλλά από απόσταση. Και ξαφνικά έγινε επίμονος και με φοβερό ενδιαφέρον. Αξίζει να το πω. Είμαι περήφανος και ήξερε ότι δεν θα δεχόμουν τίποτα, όμως το έκανε με μια επιμονή που είχε έδειχνε ενδιαφέρον. Μιλάμε για τον Θέμο που από ιδεολογία ήταν πέρα βρέχει. Ήταν τόσο μα τόσο γλυκός, εξαιρετικός και ανθρώπινος.

Υπήρξαν άλλοι;
Όχι δεν υπήρξαν. Μια εποχή ξεκινούσε η μέρα και με έπαιρναν για δανεικά τουλάχιστον δέκα άνθρωποι. Από αυτά τα τηλεφωνήματα τουλάχιστον τα μισά, τα ικανοποιούσα. Αν μαζέψω τα λεφτά που έχω δώσει, λύνω το οικονομικό πρόβλημα της ζωής μου. Εκτός από μια δύο περιπτώσεις που μου επέστρεψαν τα λεφτά που είχα δανείσει, κανείς άλλος, μα κανείς, δεν μου επέστρεψε τίποτα. Τώρα λοιπόν που είχα ανάγκη κάνεις δεν έκανε τίποτα. Τους γνωρίζω έναν προς ένα, αλλά καλά να πάθω. Εάν είχα λεφτά, δεν θα με ένοιαζε. Αλλά τώρα, όταν ο άλλος ξέρει ότι δεν έχω καθόλου και σου έχω δανείσει 5.000.000 ε, εντάξει.

 

Είχατε κορυφαίες αμοιβές;
Ναι ήμουν παραγωγικός και με μεγάλη δραστηριότητα. Έσωσα εκπομπές.

Με τον Μίνωα Κυριακού είχατε εξαιρετική σχέση.
Είχαμε μια καταπληκτική σχέση, που είχε ξεκινήσει όταν με είχε φωνάξει στο σπίτι του και μου είχε εξομολογηθεί τα προσωπικά του και έχω την εντύπωση ότι το είχε κάνει για πρώτη φορά σε άνθρωπο με τον οποίο συνεργαζόταν. Και βέβαια εγώ τα κράτησα όλα μέσα μου. Ήταν καταπληκτικός.

Εάν βάζατε έναν τίτλο στην τηλεοπτική σας πορεία ποιος θα ήταν αυτός;
Η τηλεόραση δεν είναι η μικρογραφία της κοινωνίας αλλά η γιγαντοαφίσα.

Τι τίτλο θα βάζατε στην προσωπική σας ζωή;
Ήμουν κι εγώ εκεί (συνήθως).

Έχετε κάνει λάθη;
Εάν δεν είχα κάνει δεν θα την είχα ευχαριστηθεί και επίσης δεν θα ήμουν άνθρωπος, θα ήμουν άγαλμα.

 

Θα μπορούσατε να είστε με μια γυναίκα όλα αυτά τα χρόνια;
Όχι κάθετα.

Έχετε σκεφτεί να γράψετε ένα βιβλίο;
Πριν τα γεγονότα με τον αδελφό μου και την υγεία μου ήμουν σίγουρος. Μετά όχι. Γιατί το βιβλίο έχει υστεροφημικό χαρακτήρα. Είμαι τόσο εκτεθειμένος σαν τρόπος, σαν λόγος, σαν φάτσα, που δεν είναι κανένας συγγραφέας, κανένας ποιητής, κανέναν μουσικός, κανένας συνθέτης. Με ξέρει ο οποιοδήποτε και με ξέρει σε όλες μου τις εκφάνσεις. Με βλέπουν και γνωρίζουν τις απόψεις μου, την σχέση μου με το άλλο φύλο. Νομίζω ότι είμαι υπέρ εκτεθειμένος. Έχω πει όλες μου τις κουβέντες και αν κάτι δεν έχει ειπωθεί είναι για εμένα με εμένα. Και όχι με το ανταγωνιστικό κοινό. Περισσότερο για προσωπική άσκηση θα το κάνω παρά για να δείξω πράγματα ή να πω.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ BIG BROTHER, ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ, ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΝΕΑ