Η Δανάη Μπάρκα, μίλησε μέσα από την εκπομπή της για μια δύσκολη περίοδο της ζωής της.
Αφορμή για αυτό στάθηκε η συνέντευξη που έδωσε ο Θοδωρής Αθερίδης στο «Στούντιο 4» για τις κρίσεις πανικού.
«Έπαθα την πρώτη κρίση πανικού στα 15 μου. Ξαφνικά στα 15 μου έπαθα μια απέχθεια προς την βία, ενώ πριν ήμουν μέσα στη βία. Για να κοινωνικοποιηθώ με τα παιδιά της πλατείας και να τους δείξω ότι είμαι μάγκας, πήγαινα σε ένα παιδί τυχαίο, του έριχνα μια μπουνιά και μετά κρυβόμουν. Η μεταστροφή ήταν απίστευτη, έπαθα μια απίστευτη απέχθεια προς την βία. Ως φυσική συνέπεια άρχισαν οι πανικοί, η ενδοσκόπηση, άλλαξα παρέα και κάπως έτσι έγινε. Έκανα ομοιοπαθητική και μου πέρασαν όλα. Μετά δεν το τήρησα. Τρία χρόνια παίρνω αντικαταθλιπτικά και δυστυχώς ομολογώ ότι σε εμένα λειτουργούνε. Δεν είχα ψυχολογικά, είχα πονοκεφάλους και αυτό ήταν 24ωρο. Διαγνώστηκα με αγχώδη διαταραχή», είπε μεταξύ άλλων ο Θοδωρής Αθερίδης.
Σχολιάζοντας αυτή την συνέντευξη η Δανάη Μπάρκα είπε μεταξύ άλλων:
«Το έχω περάσει μόνο στην ενήλικη ζωή μου όταν έχασα τον παππού μου. Έφυγα για λίγα λεπτά από τον παππού μου, πήγα απέναντι να πάρω καφέ και με το που γύρισα -ήταν η πρώτη φορά μετά από καιρό που του άφησα το χέρι- είχε κλείσει η πόρτα και μου είπανε μην περάσετε. Οπότε κατάλαβα ότι «έφυγε». Τις πρώτες ημέρες δεν τις θυμάμαι καν, μπορεί και τους πρώτους μήνες.
Θυμάμαι ότι δεν ανέπνεα, είχα ειδικές σακούλες και είχα πάρει και μία αγωγή. Πέρασα πολύ άσχημα τον πρώτο καιρό, αλλά ήμουν πολύ τυχερή γιατί ήταν όλη μέρα μαζί μου και η μαμά μου κι οι δικοί μου άνθρωποι, οπότε με πολύ γλυκό και διακριτικό τρόπο και χωρίς να με πιέζουν και να μου λένε ότι δεν έχεις τίποτα, καταλάβαιναν τον πόνο μου και με άφησαν να το ζήσω και να το περάσω. Για πολλούς μήνες ξυπνούσα τα βράδια κι έκανα εμετούς. Δεν μπορούσα να αναπνεύσω και πέρασα πάρα πολύ δύσκολα».
