Δανάη Μπάρκα: «Το ότι κάποιος δεν μοιράζεται τις μαύρες του δεν σημαίνει ότι δεν τις ζει»
Η Δανάη Μπάρκα, μέσα από ένα συγκινητικό κείμενο στο Instagram, μοιράστηκε με τους ακολούθους της τα συναισθήματά της για την τηλεοπτική σεζόν που πέρασε.
Πίσω από το λαμπερό χαμόγελο και την άψογη παρουσία στην εκπομπή «Πάμε Δανάη», η παρουσιάστρια βίωνε μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ζωής της.
Περνούσε ψυχολογική κρίση, αντιμετώπιζε προβλήματα στην προσωπική της ζωή και ζούσε έντονο άγχος. Παρόλα αυτά, ένιωθε «υποχρεωμένη» να διατηρεί το χαμόγελό της και να φέρνει εις πέρας την δουλειά της με επαγγελματισμό.
Αυτή η εμπειρία την έμαθε να δίνει σημασία στα σημαντικά, να αντιμετωπίζει τα προβλήματα με ψυχραιμία και να μην τα παρατά ποτέ.
Τόνισε επίσης ότι η ευτυχία δεν είναι πάντα ορατή και ότι οι άνθρωποι δεν μοιράζονται πάντα τα προβλήματά τους, ακόμα κι αν φαίνονται χαρούμενοι.
Κλείνοντας, η Δανάη Μπάρκα μοιράστηκε ένα ακόμα δύσκολο γεγονός που βίωσε λίγο μετά το γύρισμα των φωτογραφιών: την ξαφνική εισαγωγή του Χρήστου Χατζηπαναγιώτη στο νοσοκομείο.
Αυτό το γεγονός την έκανε να συνειδητοποιήσει ακόμα πιο έντονα πόσο σημαντικό είναι να εστιάζουμε στα πραγματικά ουσιώδη στη ζωή.
Ειδικότερα η Δανάη Μπάρκα γράφει:
«Στην φωτογραφία υπάρχουν ένα χαμόγελο, πολλά φώτα, αρκετή λάμψη και κάποιος μπορεί να σκεφτεί «αχ τι ωραία ζωή μέσα στην περιποίηση»..κι όμως..
Εκείνες οι μέρες ήταν απ τις χειρότερες της χρονιάς μου .
Πέρναγε μεγάλη κρίση η ψυχολογική μου κατάσταση, με εντάσεις στην προσωπική μου ζωή με ανθρώπους που αγαπώ, με δοκιμασίες απανωτές και πολύ κλάμα με τους φίλους μου στο σπίτι για ζητήματα που δεν γινόταν να μοιραστώ.
Με θυμό καταπιεσμένο μέσα μου, με απογοήτευση για τους ανθρώπους, με θλίψη για την κατάντια που οδηγούμαστε ώρες ώρες, με στεναχώρια για πράγματα άδικα, σε σοκ για την ψευτιά που επικρατεί, και γενικότερα τόσα πολλά κατέκλυζαν το μυαλό μου..όμως ένα χαμόγελο πάντα στα χείλη γιατί ΕΠΡΕΠΕ.
Ξέρετε τι κατάλαβα; Ότι αυτό το ψεύτικο χαμόγελο που κάποιες στιγμές πρέπει να φοράμε , εν τέλει καταλήγει σε αληθινό γιατί ουσιαστικά μαθαίνεις να συγκρατείσαι και δαμάζεις την αυθυποβολή που δημιουργείς στα δύσκολα μέσα σου.
Μαθαίνεις να βλέπεις τι αξίζει την ενέργεια σου και τι είναι παντελώς άχρηστο .
Μαθαίνεις να κρατάς τις αποστάσεις που πρέπει από τα πράγματα ,μαθαίνεις την ψυχραιμία και την διατήρηση του αυτοελέγχου.
Ακολουθείς την λογική και περιμένεις στωικά ελπίζοντας να δικαιωθείς για την ωριμότητα σου .
Άρα, πίσω από αυτή την φωτογραφία, κρύβεται ένας έρπης, με αρκετά δάκρυα, αϋπνία και οι άνθρωποι που μου κρατούσαν το χέρι για να ακολουθώ το «πρέπει χαμόγελο» που χρειαζόταν.
Δεν αντιπροσωπεύει λοιπόν πάντα μια εικόνα την αλήθεια.
Το ότι κάποιος δεν μοιράζεται τις μαύρες του δεν σημαίνει ότι δεν τις ζει. Σημαίνει ότι επιλέγει να τις διαχειρίζεται ιδιωτικά και διαφορετικά.
Να μην τα παρατάτε Π Ο Τ Ε. Όταν νιώθετε ότι όλα πάνε στραβά ή όταν όλα όντως πάνε στραβά να έχετε πίστη στον εαυτό σας στην ψυχή σας και στους γύρω σας.
Θα περάσουν τα δύσκολα και μετά από μήνες θα τα θυμάστε και θα απορείτε.
Υ.Γ : 5 λεπτά αφού τελείωσε αυτό το γύρισμα-ήμουν ακόμα στο πλατό- με πήραν τηλέφωνο και μου είπαν ότι πρέπει να πάω στο νοσοκομείο Γεννηματάς γιατί κάτι είχε πάθει ο Χρήστος χωρίς καν να ξέρω τι.
Που να ήξερα τι με περίμενε.
Κάπως έτσι έμαθα ακόμη μια φορά τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ έχει νόημα και ουσία»
