Με τον Νίκο Κουρή για πρώτη φορά σε ρόλο σκηνοθέτη, αλλά και συμπρωταγωνιστή της, και μαζί με τους Χρήστο Μαλάκη και Γιώργο Ηλιόπουλο, η Δανάη Μιχαλάκη είναι η μοναδική γυναίκα στο έργο του πολυβραβευμένου Μάρτιν ΜακΝτόνα «Η μοναξιά της Δύσης», που ανεβαίνει στο θέατρο Αθηνών.
Αυτή ήταν και η αφορμή για μια συζήτηση με την ταλαντούχα ηθοποιό για το HELLO! που περιστράφηκε γύρω από τις ευκαιρίες που της δόθηκαν μετά την επιτυχία της τηλεοπτικής σειράς «Άγριες Μέλισσες», τις προσωπικές αλλαγές που πέρασε μετά από μια δύσκολη εφηβεία για να φτάσει σε μια ισορροπημένη ζωή ως ενήλικη, το τι σημαίνει η απόφασή της να παντρευτεί με τον επίσης καλλιτέχνη Γιώργο Παπαγεωργίου και το πώς αντιμετωπίζει τη δημοσιότητα σε σχέση με τον ιδιωτικό της βίο.
Aπό τη Σόνια Μαγγίνα
Πώς νιώθεις ως η μοναδική γυναίκα της παράστασης;
Με προσέχουν πολύ, δεν έχω παράπονο. Δεν είχα συνειδητοποιήσει αρχικά ότι ο θίασος αποτελείται από άντρες, εκτός από μένα. Για μένα, ωστόσο, είναι κάτι πολύ φυσικό καθώς από μικρή έκανα παρέα κυρίως με αγόρια, έχω καλούς φίλους. Επιπλέον, έχω εξαιρετική σχέση με τα παιδιά του θιάσου.
Πώς αντιμετωπίζεις το ρόλο σου;
Μου θυμίζει λίγο εμένα στην εφηβεία. Είναι ένα κορίτσι τελείως κόντρα στη φύση της, αθυρόστομη, παράξενη και απρόβλεπτη. Πουλά το λαθραίο ουίσκι που φτιάχνει ο πατέρας της και καταλαβαίνεις πως κρύβει άσχημα βιώματα, πως κουβαλά μεγάλη ιστορία.
Τι απ’ όλα αυτά κουβαλούσες στην εφηβεία σου;
Το ότι δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει – λίγο τα νεύρα, λίγο η φάση της εφηβείας. Βέβαια, ο καθένας τη βιώνει διαφορετικά. Η δική μου ήταν στα κόκκινα.
Η εφηβεία σου όμως περιελάμβανε και τέχνη. Βρήκες διέξοδο σε αυτήν;
Είχε τέχνη και είχε πολλά μαθήματα. Μετά την εφηβεία, άλλαξα πολλά στον εαυτό μου. Έφερα μια ζεν αίσθηση στη ζωή μου, κατάλαβα τι μου ταιριάζει και τι όχι, τι κάνει καλό σε μένα αλλά και στους γύρω μου, διότι έβλεπα τι επιρροή είχε η συμπεριφορά μου στους δικούς μου ανθρώπους. Έχω καταλήξει πάντως στο ότι η εφηβεία μάς κάνει καλό, μας μαθαίνει τις αλλαγές που πρέπει να κάνουμε για να βελτιωθούμε εσωτερικά.
Είναι διαφορετικά τα πράγματα στο θέατρο μετά από μια επιτυχία;
Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, δεν είχα κάνει θέατρο πριν παίξω στην τηλεόραση, εκτός από μια παιδική παράσταση, η οποία κράτησε λίγο.
Δεν σου είχε δοθεί καμία ευκαιρία μέχρι τότε;
Πήγαινα σε οντισιόν συνεχώς, είχα αφιερώσει χρόνο καθαρά σε αυτό. Έγινε όμως αυτό που πίστευα πάντα: βρέθηκα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος.
Η πόρτα του θεάτρου λοιπόν άνοιξε μέσω τηλεόρασης και υποθέτω πως πλέον έχεις προτάσεις.
Πράγματι, από την πρώτη χρονιά στις «Άγριες Μέλισσες» είχα προτάσεις. Συνέβη αυτό το απίστευτο: σου λένε απλώς ότι σε θέλουν χωρίς καν να περάσεις από οντισιόν.
Σε παραξένεψε αυτό;
Μετά από τόσες οντισιόν και casting, αρχικά μου φαινόταν κάπως περίεργο. Είναι κάτι που έχεις κερδίσει ωστόσο.
Με τι σε προίκισαν οι «Άγριες Μέλισσες»;
Με πάρα πολλά, ήταν τεράστιο σχολείο.
Τριετούς φοίτησης, σωστά;
Αυτό ακριβώς λέγαμε με τα υπόλοιπα παιδιά, νιώθαμε σαν να είχαμε πάει τρία χρόνια σε σχολή. Με βοήθησε σε πολλά, στο πώς να δουλεύω και να λειτουργώ στην τηλεόραση, ανακάλυψα για τον εαυτό μου πράγματα που δεν ήξερα ότι μπορώ να κάνω, ωρίμασα ως άνθρωπος και ως επαγγελματίας, είχα τη χαρά να συνεργαστώ με υπέροχους ανθρώπους. Γενικά με άλλαξε πολύ αυτή η εμπειρία.
Πώς και δεν αποφάσισες να συνδυάσεις την τηλεόραση από την πρώτη χρονιά με θέατρο;
Το έκανα την τρίτη χρονιά. Πιο πριν προτιμούσα να είμαι εκεί και μόνο. Ήταν η πρώτη μου φορά σε τηλεοπτική σειρά και ήθελα να είμαι αφοσιωμένη. Πέρυσι μου δόθηκε η ευκαιρία να κάνω κωμωδία με το «Σεσουάρ για δολοφόνους» και το αποφάσισα. Με είχε φάει το δράμα τρία χρόνια!
Χρειαζόσουν κάτι κωμικό;
Το χρειαζόμουν υπερβολικά. Ήταν μια ωραία αντίθεση. Η ημέρα μου είχε δέκα ώρες δράμα και μετά δυόμισι κωμωδία. Ήταν σαν λύτρωση.
Τι σου λείπει από τον κύκλο των «Μελισσών»;
Η καθημερινότητα που είχαμε οι άνθρωποι που συνεργαζόμασταν. Από άποψη δουλειάς, ο κύκλος έκλεισε πολύ χορτάτα. Νομίζω πως ήμαστε όλοι έτοιμοι να κλείσει. Μου λείπουν όμως οι άνθρωποι.
Στο θέατρο τι αναζητάς – είδος, ρόλους, κόντρα ρόλους, να τσαλακωθείς;
Μου αρέσει να τσαλακώνομαι. Ο φετινός είναι ένας κόντρα ρόλος. Ούτως ή άλλως, μέχρι τώρα δεν έχω κάνει κάτι πολύ κοντά σε μένα, ωστόσο πάντα προσπαθώ να βρίσκω έστω ένα στοιχείο κοινό με την ηρωίδα που υποδύομαι. Μου αρέσει να μπαίνω στη διαδικασία να ανακαλύπτω ένα ρόλο –και μαζί ανακαλύπτω κάτι νέο που μπορώ να κάνω– και να φτιάχνω ένα χαρακτήρα. Ωστόσο δεν έχω συγκεκριμένους ρόλους ή έργα στο μυαλό μου. Περιμένω αυτά που θα έρθουν.
Είχες κάποιο φόβο πως στο θεάτρο ο κόσμος θα έψαχνε τη Δρόσω;
Καθόλου. Δεν ήταν κάτι που με απασχολούσε.
Ετοιμάζεσαι όμως και για τηλεοπτική επάνοδο.
Αυτή την περίοδο κάνουμε γυρίσματα για τη σειρά της ΕΡΤ «Παραλία». Πρόκειται για κάτι διαφορετικό και περνάμε πολύ ωραία. Η σειρά είναι εποχής, διαδραματίζεται το ’69, κι έχω πάλι το ρόλο μιας αδελφής – αλλά τουλάχιστον έχω αδελφό αυτήν τη φορά! Υποδύομαι μια γυναίκα από την Κρήτη η οποία είναι καρδιολόγος, έχει ζήσει δέκα χρόνια στο Λονδίνο και επιστρέφει στον τόπο καταγωγής της. Επιστρέφει για να ανακοινώσει κάτι στην οικογένειά της, αλλά γίνεται ένας φόνος και στη συνέχεια όλα εξελίσσονται γύρω από αυτόν. Είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι θα δούμε τη ζωή στην Κρήτη εκείνη την εποχή, παράλληλα με εκείνη των χίπηδων στα Μάταλα και τη σχέση τους με τους ντόπιους.
Γυρίσματα και παράσταση μαζί συνήθως σημαίνει ατέλειωτες ώρες δουλειάς. Ποια είναι η ανταμοιβή;
Για μένα, το να περνώ καλά. Δεν εστιάζω στην επιτυχία.
Το μέγεθος του ρόλου;
Ούτε αυτό με απασχολεί. Με ενδιαφέρει να κάνω καλά τη δουλειά μου.
Φιλόδοξη είσαι;
Δεν ξέρω αν είμαι, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ. Είμαι ευγνώμων που δουλεύω, μέχρι εκεί. Κάνω όνειρα, αλλά δεν αγχώνομαι για κάτι. Το μόνο που έχω βαθιά στην καρδιά μου είναι να κάνω μιούζικαλ, με το οποίο έχω τρέλα από μικρή. Είχα δει τον πατέρα μου σε μια παράσταση που είχε χορό, τραγούδι και πρόζα και κατάλαβα πόσο ωραία μπορούν να συνδυαστούν και τα τρία πράγματα που μου αρέσουν. Πάντα έλεγα ότι ήθελα να γίνω ηθοποιός, αλλά, μετά από εκείνη την παράσταση, αγάπησα το μιούζικαλ και σκέφτηκα ότι είναι κάτι που θα ήθελα και θα μπορούσα να παίξω.
Σου αρέσει και το glam του μιούζικαλ, το μεγάλο θέαμα;
Δεν το συζητώ, τρελαίνομαι! Έχω πάθος με τα μιούζικαλ, συγκινούμαι όταν τα παρακολουθώ.
Η εξωτερική σου εμφάνιση πόσο σε απασχολεί;
Δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Ό,τι κάνω το κάνω για μένα. Αν ντυθώ λίγο πιο καλά ή αν βαφτώ, έχει να κάνει με μένα, με το πώς νιώθω. Δεν με νοιάζει τι θα πουν και τι θα σκεφτούν οι άλλοι.
Σου αρέσει να φροντίζεις τον εαυτό σου;
Πολύ, κι αυτό είναι κάτι που κάνω τα τελευταία χρόνια, όχι παλαιότερα. Άρχισα να φροντίζω τον εαυτό μου, με ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, είτε είναι γυμναστική είτε διάβασμα ή ύπνος, οτιδήποτε με κάνει να νιώσω καλά εσωτερικά και εξωτερικά. Πλέον αφιερώνω χρόνο σε μένα γιατί κατάλαβα τι έχανα και τι κακό μού έκανα.
Όλα αυτά ως παντρεμένη γυναίκα;
Όλα αυτά άρχισα να τα κάνω πριν γνωρίσω τον Γιώργο. Όταν φροντίζεις τον εαυτό σου και έχεις εσωτερική ηρεμία, έχεις ηρεμία και στις συναναστροφές και τη σχέση σου. Ό,τι κάνω το κάνω για μένα, το σύζυγό μου, τους γονείς μου, για όλους. Σίγουρα, όμως, στην καθημερινότητά μου το στήριγμά μου είναι ο Γιώργος.
Πού συναντιέστε;
Στο σπίτι μας, όταν υπάρχει κοινός ελεύθερος χρόνος. Έχουμε και οι δύο πολύ γεμάτη kαθημερινότητα, αλλά, όταν βλεπόμαστε, είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλο.
Επαγγελματικά θα ήθελες να συναντηθείτε;
Είναι παράδοξο αυτό που θα πω: από τη μία θα το ήθελα πολύ, από την άλλη δεν είμαι υπέρ του να μπλέκονται επαγγελματικά τα ζευγάρια, σε όποιον τομέα κι αν εργάζονται. Παρ’ όλα αυτά, θα ήταν πολύ συγκινητικό να συνεργαστούμε στενά με τον Γιώργο καθώς πέρυσι το καλοκαίρι, αν και ήμαστε στην παράσταση «Αντιγόνη», δεν είχαν καμία επαφή οι ρόλοι μας, οπότε δεν είχαμε προσωπική τριβή.
Μετά από τέσσερα χρόνια σχέσης, συναισθηματικά πού συναντιέστε;
Συναισθηματικά, νιώθω σαν να τον γνώρισα χτες. Είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του, είμαστε ερωτευμένοι ο ένας με τον άλλο, και είναι πραγματικά κάτι μαγικό. Δεν είναι ωστόσο δεδομένο, μια σχέση απαιτεί πάντα προσπάθεια.
Παντρεύτηκες σε μικρή ηλικία, σε μια εποχή κατά την οποία πολλά ζευγάρια επιλέγουν απλώς να συζήσουν ή να κάνουν σύμφωνο συμβίωσης. Τι σήμαινε για σας αυτό το βήμα;
Αυτό που θέλαμε κυρίως ήταν να γιορτάσουμε την αγάπη μας με δικούς μας ανθρώπους. Γι’ αυτό επιλέξαμε τον πολιτικό γάμο και γι’ αυτό τον πραγματοποιήσαμε σε πολύ κλειστό κύκλο, με συγγενείς και ανθρώπους που αγαπάμε πολύ. Στην ουσία, θέλαμε να έρθουμε ακόμα πιο κοντά ο ένας στον άλλο και να κάνουμε ένα πάρτι με όλους τους δικούς μας ανθρώπους.
Πιστεύεις πως οι φήμες που κυκλοφόρησαν τελευταία, ότι είσαι έγκυος, προκύπτουν από το ότι έχετε παντρευτεί και πως ενδεχομένως δεν θα κυκλοφορούσαν αν ήσαστε απλώς σε σχέση;
Ίσως ακουστώ αυστηρή, αλλά νομίζω πως έχει δημιουργηθεί μια νέα μόδα. Έχει χαθεί κάπως η έννοια της δημοσιογραφίας τα τελευταία χρόνια. Έχουμε μπει στην εποχή του «τι τίτλο να βάλω για να πάρω κλικ στο σύνδεσμο». Ξύπνησε κάποιος και αποφάσισε να γράψει ότι η Δανάη είναι έγκυος… Δεν θεωρώ πως η προσωπική μου ζωή είναι στο πλαίσιο της δουλειάς μου. Αν γραφτεί κάτι που με προσβάλλει, θα δώσω σημασία. Αν όμως πρόκειται για κάτι που δεν ισχύει και απλώς με πειράζει επιφανειακά, χωρίς να με νοιάζει ουσιαστικά, δεν με αγγίζει καν.
Φαντάζομαι όμως πως όταν είσαι με έναν άνθρωπο που αγαπάς και που σε αγαπά, κάπου υπάρχει η σκέψη για οικογένεια.
Σίγουρα υπάρχει στο μυαλό μας, αλλά όπως και όταν το θέλουμε εμείς και χωρίς να είμαστε υποχρεωμένοι να μιλήσουμε δημόσια για αυτό.
Κλείνοντας, θα μας πεις πώς είσαι τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο ως ηθοποιός και ως γυναίκα;
Θα είμαι πολύ ειλικρινής. Είμαι πολύ κουρασμένη, αλλά πλήρης και χαρούμενη που κουράζομαι κάνοντας αυτό που αγαπώ. Είμαι επίσης πολύ ευτυχισμένη και ολοκληρωμένη στην προσωπική μου ζωή. Μπορεί να ακούγεται κλισέ, αλλά το σημαντικό είναι αυτό να ισχύει ουσιαστικά.
ΦΩΤΟΓΡΑΦιεΣ: ΙΩΑΝΝΑ ΤΖΕΤΖΟΥΜΗ/ CUBE DIGITAL PRODUCTIONS
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΟΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ, ΜΙΧΑΛΗΣ ΤΣΟΥΚΑΣ
FASHION ASSISTANT: ΤΑΣΟΣ BADILA
ΜΑΚΙΓΙΑΖ – μαλλιΑ: ΚΕΡΑΣΙΑ ΚΟΥΗ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ELLYZ CAFÉ
(ΑΓΙΟΥ ΦΙΛΙΠΠΟΥ 11, ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ. 211 4183816)
