Την απώλεια ενός στενού της φίλου βίωσε η Εριέττα Κούρκουλου με αποτέλεσμα να κοινοποιήσει τις σκέψεις της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Με μια μακροσκελή δημοσίευση αναφέρθηκε στο δυσάρεστο συμβάν, ενώ εξομολογήθηκε πώς βιώνει το πένθος πια, καθώς το έχει ζήσει από μικρή ηλικία μετά και την απώλεια του πατέρα της, Νίκου Κούρκουλου.
«Απώλεια. Σκέφτομαι αυτή την λέξη συχνά τις τελευταίες ημέρες. Έχω ζήσει πολύ μικρή την απώλεια, με την έννοια του θανάτου ενός προσώπου που αγαπώ, αλλά πρόσφατα βίωσα μια απώλεια άλλου είδους. Δεν είμαι ιδιαίτερα κοινωνικός άνθρωπος, ούτε απολαμβάνω την φασαρία των πολλών. Αντιθέτως, ο κύκλος μου είναι μικρός. Μετρώ στο ένα μου χέρι τους φίλους μου, που περισσότερο αισθάνομαι σαν οικογένεια. Είμαι σίγουρη για τις λίγες αυτές επιλογές μου και δεν περίμενα πότε, ότι σε αυτή την ηλικία, λίγες ημέρες μετά την γέννηση του παιδιού μου θα με πρόδιδε ένα από αυτά τα άτομα», ανέφερε αρχικά η πρόεδρος του “Save a Greek stray”.
Στη συνέχεια, η Εριέττ Κούρκουλου συμπλήρωσε: «Είμαι της άποψης ότι στους ανθρώπους μας, δίνουμε τα πάντα. Ότι είναι δικό μας είναι και δικό τους… ότι χρειάζονται, στεκόμαστε βράχοι δίπλα τους. Και όμως, κατάλαβα ότι σε αυτή την περίπτωση, αγνοούσα απλά τα σημάδια. Αγνοούσα την έλλειψη εκτίμησης και αγάπης από το συγκεκριμένο πρόσωπο. Αγνοούσα το γεγονός ότι μπροστά στο δικό του συμφέρον και την δική του καλοπέραση, δεν υπήρχε κανένας και τίποτα».
Η Εριέττα Κούρκουλου εξομολογείται
Τέλος, ολοκλήρωσε την ανάρτησή της, γράφοντας: «Τα αγνοούσα όλα αυτά, ακριβώς επειδή είμαι δύσκολη στην επιλογή των ανθρώπων που αφήνω να πλησιάσουν την καρδιά μου. Τα αγνοούσα για να μην πονέσω. Τα αγνοούσα ίσως από εγωισμό, για να μην χρειαστεί να παραδεχτώ ότι έκανα λάθος. Η απώλεια ενός φίλου που έγινε οικογένεια πονάει πολύ, αλλά ίσως αυτό να είναι καλό, γιατί σημαίνει ότι αγαπάμε αληθινά. Έχοντας περάσει τα προηγούμενα τέσσερα στάδια του πένθους, γιατί αυτό βίωσα, βρίσκομαι πλέον στο στάδιο της αποδοχής και υπόσχομαι στον εαυτό μου να μην σταματήσω να εμπιστεύομαι και να αγαπάω με όλη μου την καρδιά, γιατί δεν υπάρχει τίποτα ομορφότερο από την πραγματική φιλία».
