Ο Φώτης Σεργουλόπουλος και η Τζένη Μελιτά παραχώρησαν μια εκ βαθέων συνέντευξη στο περιοδικό HELLO!
Oι δυο τους ξεδιπλώνουν την επαγγελματική διαδρομή τους και τη στάση με την οποία διαχειρίστηκαν τα κομβικά γεγονότα της πορείας τους, στέκονται στο κομμάτι των προσωπικών και ερωτικών σχέσεων, στο δικαίωμα του κάθε ανθρώπου να διεκδικεί τη ζωή που επιθυμεί και στον τρόπο με τον οποίο η πολιτεία αντιμετωπίζει τις ομόφυλες οικογένειες.
Ακόμα, μιλούν για τις σχέσεις που έκλεισαν τον κύκλο τους, την ξεχωριστή εκπομπή «Πρωίαν σε είδον την μεσημβρίαν» που παρουσιάζουν από Δευτέρα έως Παρασκευή, στις 13:00, στην ΕΡΤ1, αλλά και για όλα όσα τούς δίνουν δύναμη και χαρά.
ΦΩΤΗΣ ΣΕΡΓΟΥΛΟΠΟΥΛΟΣ
Η επιστροφή σου στην παρουσίαση με το «Πρωίαν σε είδον την μεσημβρίαν» στην ΕΡΤ1 συνοδεύτηκε από πολύ καλά σχόλια, όλοι μιλούν για μια έξυπνη εκπομπή. Με την Τζένη Μελιτά προσεγγίζετε τα θέματα και τους καλεσμένους σας με πολλή ευγένεια και χιούμορ.
Δεν ξέρω αν θα χαρακτήριζα «έξυπνη» την εκπομπή. Απλώς, πριν ακόμη ξεκινήσει, αυτό που έλεγα ήταν ότι πρόκειται για κάτι που ήθελα χρόνια να κάνω. Το αγαπώ πολύ αυτό το concept. Το διάστημα που δεν έκανα εκπομπές τέτοιου τύπου, καθημερινές, έλεγα «έχω ένα concept στο μυαλό μου». Με ρωτούσαν τι είναι και απαντούσα «θα δείτε». Έψαχνα να βρω πού θα υλοποιήσω την ιδέα μου. Κατ’ αρχάς, ήταν μια δική μου ανάγκη να μάθουμε περισσότερα για πράγματα τα οποία συζητάμε. Αυτό που με απασχολούσε κυρίως ήταν ότι στεκόμαστε μόνο σε τίτλους και δεν μπαίνουμε στην ουσία. Με λίγα λόγια, δεν καταλαβαίνουμε τι διαβάζουμε και τι βλέπουμε. Θα ήθελα λοιπόν να συστήσω στον κόσμο που μας παρακολουθεί μερικά πράγματα που ίσως κι εγώ δεν γνωρίζω. Και θέλω να το κάνω αυτό με χιούμορ, καλή διάθεση και ψυχαγωγία. Έχω ασχοληθεί με σχολιασμούς. Νομίζω όμως ότι έχω ωριμάσει και αυτή την περίοδο της ζωής μου ήθελα να κάνω κάτι πολύ συγκεκριμένο, αλλιώς θα προτιμούσα να μην είμαι στην τηλεόραση.
Ωραία στάση ζωής.
Δεν ήρθα αυτήν τη στιγμή στην τηλεόραση για να κάνω καριέρα. Την καριέρα την έχω κάνει. Δεν έχω την αγωνία ενός ανθρώπου που θέλει να αποδείξει κάτι, εκτός από το ότι μπορούμε να έχουμε μια διασκεδαστική τηλεόραση, αυτού του τύπου, και επέμεινα σε αυτό. Όταν λοιπόν μου έγινε η πρόταση για εκπομπή στην ΕΡΤ, έδειξα στους ανθρώπους του καναλιού το format και είπαν αμέσως ναι με ενθουσιασμό. Από εκεί και πέρα, όλα κύλησαν πολύ γρήγορα. Η πρώτη μου κουβέντα πραγματοποιήθηκε στα μέσα Ιουλίου και οι υπόλοιπες συναντήσεις έγιναν δημιουργικές με Zoom διότι ήμουν στη Σχοινούσα, ήμουν στη Γαλλία, ήμουν στη Γαύδο!
Είχες πέντε χρόνια να κάνεις ζωντανό καθημερινό. Σου έλειπε;
Όχι, δεν έχω νιώσει ποτέ την έλλειψη της τηλεόρασης επειδή η ζωή μου γεμίζει με πολλά πράγματα. Την αγαπώ πολύ, αλλά, όταν δεν είμαι εκεί, απολαμβάνω την παύση της. Το διάστημα που ήμουν εκτός, χάρηκα πολύ σπουδαία πράγματα.
Όπως;
Όπως τη σχέση μου με το γιο μου, που ήταν το κυρίαρχο μέλημά μου όλο αυτό τον καιρό. Όπως το να μιλήσω για τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα και να κάνω ομιλίες όπως αυτή στο Οικονομικό Φόρουμ των Δελφών, οι οποίες ως επί το πλείστον έχουν να κάνουν με τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όλες αυτές οι δραστηριότητες διεύρυναν το μυαλό μου και ανακάλυψα πράγματα για μένα.
Τι ανακάλυψες για σένα;
Πολλά, αλλά δεν θα ήθελα να τα κοινοποιήσω. Όχι γιατί ντρέπομαι, αλλά γιατί τα κρατώ για τον εαυτό μου. Ήμουν πολύ χαρούμενος εκείνο το διάστημα. Το μόνο που θα μπορούσα να πω είναι ότι την περίοδο της πανδημίας ανακάλυψα –όπως και πολλοί άλλοι– πόσο πολύτιμη είναι η επαφή με τους ανθρώπους. Πάθαμε όλοι μας ένα σοκ.
Έχεις δομημένη προσωπικότητα και βαθιά ενσυναίσθηση. Αυτό είναι αποτέλεσμα των εμπειριών σου, η ωριμότητα που ήρθε με τα χρόνια, ή έχεις κάνει δουλειά με τον εαυτό σου βλέποντας ειδικό;
Θεωρώ πως είναι η ωριμότητα που έχει ένας άνθρωπος μεγαλώνοντας ο οποίος απολαμβάνει το ότι μεγαλώνει. Εγώ προχωρούσα πάντα ανάλογα με το τι μου ερχόταν και αποφάσιζα για τη ζωή μου εκείνα που ήθελα. Σπάνια έχω κάνει πράγματα που δεν μου άρεσαν.
Αυτό συνέβαινε από τα παιδικά σου χρόνια;
Το έμαθα με τα χρόνια. Όταν ήμουν μικρός, ήμουν ένα μαζεμένο παιδάκι. Από κάποια στιγμή και μετά, έμαθα ότι πρέπει να κάνω αυτό που θέλω και που μου αρέσει.
Σε ποια ηλικία το κατάλαβες;
Νομίζω, μετά τα 20.
Έχεις δηλώσει ότι ο φόβος είναι κάτι άγνωστο για σένα. Από πότε σταμάτησες να τον νιώθεις;
Όταν μπήκα, στα 18 μου, στη δραματική σχολή, ανακάλυψα έναν κόσμο μεγάλης αποδοχής και συναναστράφηκα παιδιά μεγαλύτερα από μένα. Γνώρισα ανθρώπους που ήταν σαν εμένα, στο πνεύμα, στην αγωνία, στη ζωή, οπότε, από τα 20 μου και μετά, μπήκα σε μια διαδικασία του να μη με ενδιαφέρει τόσο πολύ να αρέσω. Διεκδικούσα αυτό που ήθελα και δεν με τρόμαζε το να εκτεθώ. Το έμαθα αυτό. Το φόβο του να σταθώ στα πόδια μου δεν τον είχα.
Δεν βίωσες ποτέ bullying;
Όχι. Δεν αισθάνθηκα ποτέ ότι απειλούμαι από μια ομάδα ανθρώπων που να με κακοποιεί συνεχώς, ούτε στον εργασιακό μου χώρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν συμβαίνει στους ανθρώπους. Συμβαίνει και πρέπει να είμαστε alert για να το αντιλαμβανόμαστε. Το bullying δεν αφορά τα παιδιά που μπορεί να λειτουργούν κακοποιητικά απέναντι σε ένα συμμαθητή τους ή κάποιον συνομήλικό τους. Για αυτό φταίνε οι γονείς, η οικογένεια που κάνει το παιδί να είναι επιθετικό και κακοποιητικό. Αν διαπιστώσω ότι ο γιος μου μιλά άσχημα ή είναι επιθετικός απέναντι σε κάποιο άλλο παιδί, εγώ θα το διορθώσω.
Μεγάλωσες όμως και σε μια οικογένεια με πολλή αγάπη και αποδοχή.
Πράγματι, μεγάλωσα σε μια οικογένεια που μου έδωσε αρχές και ίσως ήταν αυτή που δημιούργησε γύρω μου ένα ασφαλές για μένα περιβάλλον. Αλλά και στη συνέχεια, όταν βγήκα στη ζωή, δεν βίωσα κάτι δυσάρεστο.
Κάνεις αγώνα για τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων θέλοντας να βοηθήσεις τα νέα παιδιά και τις οικογένειές τους.
Δεν κάνω αγώνα. Αγώνα κάνουν οι οργανώσεις και οι άνθρωποι που ασχολούνται επισταμένως. Εγώ το μόνο που κάνω είναι να μη φοβάμαι να μιλήσω για την οικογένεια και τον εαυτό μου. Αισθάνομαι ότι είμαι ίσος με όλους τους ανθρώπους και έχω κάθε δικαίωμα να μιλώ ανοιχτά για το παιδί μου, για την οικογένειά μου. Δεν αναφέρομαι ποτέ στην προσωπική μου ζωή, απλώς συμπεριφέρομαι –κι έχω το δικαίωμα να το κάνω– όπως ο οποιοσδήποτε πολίτης. Αν αυτό είναι παράδειγμα ενθάρρυνσης σε ΛΟΑΤΚΙ+ παιδιά, μπορώ να πω ότι είναι η προσφορά μου όλα αυτά τα χρόνια – και όχι μόνο σε αυτά τα παιδιά και στις οικογένειές τους, αλλά και σε όλους τους ανθρώπους των οποίων τα δικαιώματα καταπιέζονται. Αισθάνομαι πως επειδή είμαι ένα προβεβλημένο στα Μέσα πρόσωπο, το ότι δεν φοβήθηκα και δεν έκρυψα αυτό το οποίο είμαι έκανε εντύπωση και απέκτησε ένα περαιτέρω ενδιαφέρον. Δεν προσπαθώ να γίνω πρότυπο, τη ζωή μου έχω αποδεχθεί.
Είπες πρόσφατα ότι ο νόμος δεν προστατεύει τα παιδιά των ομόφυλων οικογενειών.
Εγώ, ως ενήλικος, γνωρίζω τι συμβαίνει γύρω μου. Η πολιτεία αυτό που οφείλει να κάνει είναι να προστατεύει τα ανήλικα. Οφείλει να φτιάξει το νόμο ώστε αυτά τα παιδιά να μην έχουν αόρατες για την κοινωνία οικογένειες. Όλες οι οικογένειες πρέπει να είναι ίσες απέναντι στην κοινωνία.
Είπες επίσης ότι αν συμβεί κάτι στο γονιό, το παιδί μένει έκθετο, δεν μπορεί να το αναλάβει ο σύντροφος.
Ζητώ –και θα το ζητώ μέχρι να υλοποιηθεί– να ψηφιστεί νόμος που θα αναγνωρίζει το δεύτερο μέλος της οικογένειας των ομόφυλων ζευγαριών. Αυτό είναι ένα θέμα που αφορά την πολιτεία και τα ομόφυλα ζευγάρια. Δεν αφορά ούτε το γείτονα, ούτε τον απέναντι, ούτε τον παραδίπλα – το αναφέρω διότι δεν μπορεί να έχει γνώμη ο οποιοσδήποτε. Αυτό πρέπει να διορθωθεί και γι’ αυτό το ζητώ φωναχτά, να το ακούσουν. Δεν με ενδιαφέρει η αντίδραση όλου του κόσμου. Κι αυτό γιατί δεν τον αφορά η οικογένειά μου, όπως δεν αφορά κι εμένα η δική του. Αυτή την περίοδο βγαίνουν στο φως τραγικές ιστορίες για οικογένειες που δεν είναι ομόφυλες. Αυτές οι οικογένειες, στα μάτια της πολιτείας, είναι πιο πάνω από τη δική μου, κι ας είναι εγκληματικές. Έχουν προνόμια που δεν έχει η δική μου οικογένεια.
Τι σε έμαθε ο γιος σου;
Να είμαι γρήγορος, άμεσος και αποτελεσματικός. Τα συναισθήματα που νιώθεις όταν έχεις παιδί είναι σαν εκείνα των ερωτευμένων. Ο άλλος σού λείπει, τον διεκδικείς, τον ζηλεύεις, προσπαθείς να τα ξαναβρείτε, τον θαυμάζεις.
Στην επαγγελματική σου πορεία έχεις αποδείξει ότι είσαι άνθρωπος της ομάδας.
Μου άρεσε να κάνω οικογένειες. Αυτό που έκανα και για το οποίο αισθάνομαι πολύ μεγάλη χαρά είναι ότι οι άνθρωποι που έχουν δουλέψει μαζί μου αισθάνονταν ασφάλεια. Είμαι και αρκετά γενναιόδωρος στις δουλειές, δίνω βήμα στους συνεργάτες μου. Πολλές φορές, αν κάποιος ήθελε να φύγει από τη δική μου ομάδα για να πάει σε κάποια άλλη, να ανοίξει τα φτερά του, τον ενθάρρυνα να το κάνει επειδή με αυτό τον τρόπο θα ενηλικιωνόταν. Δεν ένιωθα ότι με παρατούσε. Κι αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός ότι, όταν άρχισα να στήνω την ομάδα του «Πρωίαν σε είδον», ήρθαν με πολύ μεγάλη χαρά άνθρωποι στους οποίους απευθύνθηκα και με τους οποίους είχαμε συνεργαστεί στο παρελθόν, όπως η Ελένη Καρποντίνη, η Ράνια Αλευρά, ο Μάκης Προβατάς, καθώς και κάποιοι που τους ζήτησα για πρώτη φορά και δέχθηκαν αμέσως.
Το ίδιο έχεις κάνει και με το Shamone, το μαγαζί σου.
Με οτιδήποτε έχω κάνει. Ήθελα να δημιουργήσω ένα χώρο μεγάλης αποδοχής, κι εκεί οφείλεται η επιτυχία του. Ύστερα από δέκα χρόνια, είναι ένας χώρος διασκέδασης και χαράς για όλους.
Άρα, το μυστικό για μια όμορφη ζωή είναι η αγάπη;
Προφανώς! Η αγάπη και η αποδοχή, για να μπορείς να συνυπάρξεις.
Έχεις νιώσει ποτέ μοναξιά; Έχεις επιλέξει συνειδητά να είσαι μόνος;
Άλλο μοναξιά και άλλο να είσαι μόνος σου. Έχει συμβεί να είμαι μόνος μου μια περίοδο της ζωής μου, αλλά δεν αισθάνθηκα ποτέ απομονωμένος ή να έχω ανάγκη να βρω συντροφιά και να μη βρίσκω.
Να έρθουμε στη Μαρία Μπακοδήμου, με την οποία δεν έχετε πλέον ούτε επαγγελματική ούτε φιλική σχέση;
Η Μαρία ήταν ένα σημαντικό –ίσως το πιο σημαντικό– και μεγάλο κομμάτι της ζωής μου, ένα κομμάτι που σέβομαι και σκέφτομαι με πολύ μεγάλη αγάπη. Είπα προηγουμένως ότι κάνω οικογένειες, και η Μαρία ήταν οικογένειά μου. Ρήξεις γίνονται σε κάθε οικογένεια. Με τη Μαρία βρεθήκαμε τηλεοπτικά, στην ίδια δουλειά, για είκοσι χρόνια, αλλά είχαμε και τριάντα χρόνια κοινής ζωής, το οποίο με έχει χαρακτηρίσει. Δεν είναι κάτι που δεν αποδέχομαι ή θέλω να ξεχάσω. Όντως, δεν βρισκόμαστε τα τελευταία χρόνια, κι αυτό το αποκάλυψε η ίδια όταν τη ρώτησαν αν γνώριζε ότι θα κάνω εκπομπή και απάντησε: «Κάτι έχω ακούσει. Δεν έχουμε μιλήσει». Ήταν δική της απόφαση να το κοινοποιήσει και το σέβομαι. Όμως εγώ δεν έχω μάθει να μιλώ και να εξηγώ τις προσωπικές μου σχέσεις. Έχω πάρει πολλά διαζύγια στη ζωή μου, κι ένα από αυτά ήταν κι αυτό. Δεν θα πω το λόγο, είναι κάτι πολύ προσωπικό και δεν χρειάζεται να το κοινοποιήσω.
Αυτός ο χωρισμός όμως απασχόλησε εκπομπές και έντυπα. Πρόσφατα, μάλιστα, μίλησε σχετικά σε συνέντευξή του ο Στέλιος Παρλιάρος.
Απορώ γιατί απασχόλησε. Ο Στέλιος μίλησε για το τι έχει δει ο ίδιος ως φίλος. Ούτε εκείνος όμως αποκάλυψε τους λόγους. Πολύ αθώα αναφέρθηκε στο δικό του συναίσθημα. Αν θεωρήσουμε λοιπόν ότι με τη Μαρία έχουμε πάρει διαζύγιο και αν πιστέψουμε την άποψη ότι συνήθως στα διαζύγια υπάρχει τρίτο πρόσωπο, για το τηλεοπτικό μου διαζύγιο θα μπορούσα να πω πως, ναι, έχω βρει άλλη! Από την άλλη, πιστεύω ότι οι χωρισμοί και τα διαζύγια γίνονται για καλό, για να ζήσουμε καλύτερα. Κανείς δεν έχει χωρίσει για να κάνει μίζερη τη ζωή του. Επομένως, και στη δική μας περίπτωση έγιναν όλα για καλό.
Όταν, για τον οποιονδήποτε λόγο, ολοκληρώνεται ο κύκλος μιας τόσο σημαντικής σχέσης, μιας σχέσης με έναν άνθρωπο που υπήρξε η σταθερά σου, νιώθεις ότι επαναπροσδιορίζεις λίγο τα πράγματα;
Λογικό είναι, αλλά, όπως ανέφερα, γίνεται για καλό. Δεν θα μπω όμως στη διαδικασία να μιλήσω για κανένα συναίσθημα. Είναι κάτι προσωπικό και δεν το κοινοποιώ.
Γράφτηκε ότι θα παρουσιάσεις για την ΕΡΤ την ερχόμενη Eurovision.
Γράφτηκε διότι με φαντάζονται σε αυτόν το ρόλο. Εγώ αυτό που θέλω να κάνω τη δεδομένη χρονική στιγμή είναι να δημιουργήσω μια σταθερά στην εκπομπή όπου είμαι τώρα και δεν με ενδιαφέρει κάτι άλλο. Αυτήν τη σεζόν, για να κάνω μια δουλειά που αγαπώ, δεν θα ασχοληθώ με άλλη σημαντική παρουσίαση, και η Eurovision δεν είναι πλάκα, είναι σοβαρή υπόθεση.
Είσαι όμως Εurofan και κάθε χρόνο κάνεις αφιερώματα στο μαγαζί σου.
Φυσικά! Ασχολούμαι, την αγαπώ. Η παρουσίαση της Eurovision είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, δεν είναι παίξε γέλασε. Το μόνο που θα ήθελα να κάνω για την καριέρα μου είναι να πω το «douze points», τι δίνει η ελληνική επιτροπή στις άλλες χώρες. Δεν το έχω κάνει ποτέ, το λατρεύω, το έχω σατιρίσει και θέλω να το πω!
Το 2007 είχες παρουσιάσει τη Eurovision με ένα σόου.
Πράγματι. Η ΕΡΤ έδινε πολύ μεγάλη προσοχή στον ελληνικό τελικό, πάντα γίνονταν μεγάλα σόου. Σου θυμίζω τις αδελφές Μαγγίρα και τον Γιώργο Καπουτζίδη με τη Ζέτα Μακρυπούλια. Η Eurovision είναι μεγάλη παραγωγή και αποτέλεσε μεγάλο σχολείο για μένα, ήταν σαν να έκανα δέκα χρόνια τηλεόραση.
Τι κρατάς από εκείνη τη Eurovision;
Το ότι όλα μπορούν να γίνουν. Ήταν συγκλονιστική παραγωγή. Δεν έχω δει κάτι ανάλογο και δεν νομίζω πως θα ξαναδώ εύκολα.
Είχε γίνει κι εκείνο το περιβόητο λάθος με την τότε FYROM.
Η Μαρία έκανε ένα λάθος το οποίο πληρώνει μέχρι τώρα. Ήταν διπλωματικής φύσης και ήταν σίγουρο ότι θα έμενε στην ιστορία. Προσπαθήσαμε πολλές φορές να εξηγήσουμε πώς έγινε και ζητήσαμε συγγνώμη. Και προσωπικά ένιωσα την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη για το λάθος που έκανε η Μαρία επειδή ήμαστε μαζί και, αν δεν το έκανε εκείνη, θα το έκανα εγώ. Στην ταχύτητα του ζωντανού και στην πίεση του χρόνου, ήταν πολύ εύκολο να το διαβάσεις έτσι καθώς ο υποτιτλισμός της χώρας ήταν με τα αρχικά F Y R O και το M ήταν ολογράφως, Macedonia.
Ελάχιστοι μάλιστα γνωρίζουν ότι τέθηκε και θέμα παραίτησης, αλλά δεν τη δέχθηκαν από την ΕΡΤ.
Πράγματι. Ήταν πολύ δύσκολο και αμήχανο όλο αυτό και της Μαρίας τής στοίχισε – όχι στην καριέρα της ως τηλεοπτικής προσωπικότητας.
Λείπει κάτι από τη ζωή σου σήμερα;
Έχω την υγεία μου, δεν μου λείπει τίποτα.
Πριν από τρία χρόνια, έζησες το χαμό της ανιψιάς σου. Πόσο δύσκολο ήταν να προχωρήσετε ως οικογένεια;
Η απώλεια ενός νέου ανθρώπου είναι ό,τι πιο οδυνηρό μπορεί να ζήσει μια οικογένεια, αλλά η ζωή προχωρά. Δεν έχεις άλλο περιθώριο, θα προχωρήσεις κι εσύ μαζί της.
Εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι έμαθες τη νοηματική γλώσσα επειδή ο γιος σου έκανε παρέα με ένα παιδάκι του οποίου οι γονείς είναι κωφοί, προκειμένου να επικοινωνείς μαζί τους.
Έκανα μαθήματα για τέσσερα χρόνια και τώρα θα τα συνεχίσω. Ο Γιώργος έμαθε να νοηματίζει μερικές λέξεις την περίοδο της καραντίνας, όταν κάναμε Zοom με το δάσκαλο και έβλεπε. Ο γιος μου έχει νοηματικό όνομα, και νοηματικό όνομα αποκτούν όσοι έρχονται σε επαφή με κωφούς και τους το δίνουν εκείνοι.
Τι σε δίδαξε η νοηματική γλώσσα;
Να είμαι πολύ εκφραστικός. Εμείς δίνουμε συναίσθημα με τον τόνο της φωνής μας ή μιλώντας δυνατά, γρήγορα, μαλακά, ψιθυριστά, αυτό στη νοηματική πρέπει να το κάνουμε με το πρόσωπο ή το σώμα. Οπότε, είναι απελευθερωτικό όσον αφορά την έκφραση των συναισθημάτων μας.
Το Παρίσι είναι η μεγάλη σου αγάπη. Ονειρεύεσαι να μείνεις μόνιμα στη Γαλλία κάποια στιγμή;
Δεν ξέρω, μου αρέσει πολύ η Ελλάδα. Αυτό που θα ήθελα όμως είναι να ζήσει ο γιος μου εκεί ή να του δώσω εγώ τη δυνατότητα να το κάνει, αν το επιλέξει. Είναι πολύ ωραίο να ανοίγουν τα μυαλά των ανθρώπων ζώντας σε άλλα μέρη.
Τι σε τράβηξε στη Γαλλία και έζησες όσο έζησες εκεί;
Η αισθητική, ό,τι βλέπω γύρω μου. Αυτό με ενθουσιάζει στη Γαλλία: είναι σαν να ζω σε ένα μουσείο.
Τι θα ήθελες να πουν οι τηλεθεατές στο τέλος της σεζόν για την εκπομπή σου;
Αυτό που ήδη μου λένε είναι «χαίρομαι που σας βλέπω», το οποίο περικλείει πολλά. Όπως για το «Σαν στο σπίτι σας» μου έλεγαν ότι έκανα πρωτοποριακό πρωινό, μου αρέσει τη δεδομένη στιγμή που έχω αυτό το σκαλοπάτι στην τηλεόραση. Αισθάνομαι ότι κάτι κάνω.
ΤΖΕΝΗ ΜΕΛΙΤΑ
Με τον Φώτη Σεργουλόπουλο ξαναβρίσκεστε ύστερα από πολλά χρόνια αφού ήσουν στο πάνελ της εκπομπής που έκανε με τη Μαρία. Ποια είναι τα συναισθήματά σου;
Όλο αυτό το διάστημα είχαμε χαθεί. Τώρα ξαναβρεθήκαμε και κολλήσαμε και λόγω της δουλειάς και επειδή τον εκτιμώ και τον σέβομαι. Η αλήθεια είναι ότι δεν περίμενα να συμβεί η συνεργασία μας. Όταν έγινε η πρόταση, την υποδέχθηκα με τεράστιο χαμόγελο και ανυπομονησία να δουλέψουμε μαζί διότι ήξερα το ήθος και την ευγένειά του, ήξερα ότι θα μπορούσαμε να συνεννοηθούμε.
Ύστερα από ένα μεγάλο πέρασμα από τα ιδιωτικά κανάλια, βρέθηκες στην ΕΡΤ. Είναι για σένα ένας καινούριος δρόμος;
Ήθελα πολύ να βρεθώ στην ΕΡΤ. Ήδη από πέρυσι, με την εκπομπή «Κυψέλη» που κάναμε με τα κορίτσια (σ.σ. Δάφνη Καραβοκύρη και Ξένια Ντάνια), ήμουν στην ΕΡΤ2. Κουβαλά ένα τεράστιο κομμάτι ιστορίας η δημόσια τηλεόραση και είναι μεγάλη μου τιμή που μπορώ να δουλεύω εκεί. Ήταν στόχος μου και πέτυχε.
Τι εναλλακτικό, διαφορετικό, είναι αυτό που θα ήθελες να περάσει η εκπομπή στο κοινό;
Αυτό που θέλουμε είναι να εμβαθύνουμε σε θέματα τα οποία δεν γνωρίζουμε, να κάνουμε έξυπνο χιούμορ, σάτιρα, χωρίς φυσικά να προσβάλλουμε κάποιον και με στόχο να το απολαμβάνει ο κόσμος, να περνά ένα όμορφο μεσημέρι. Αυτό θέλουμε να φέρουμε κι εγώ και όλη η ομάδα ως πρόταση.
Νιώθεις μεγαλύτερη την ευθύνη που φέτος είσαι βασική παρουσιάστρια σε εκπομπή;
Δουλεύω ως δημοσιογράφος σε έντυπα και στο ραδιόφωνο και, σε όποιο πόστο κι αν βρίσκομαι, η ευθύνη είναι η ίδια. Αντιμετωπίζω κάθε μου δουλειά με την ίδια υπευθυνότητα και ζήλο.
Έχεις σπουδάσει νομική και εργάστηκες ως δικηγόρος. Σε βοήθησε αυτό στη δημοσιογραφία;
Έμαθα να διεισδύω στα πράγματα και να μη στέκομαι στην επιφάνεια. Έμαθα να σκάβω, και το κάνω ακόμα και τώρα, ακόμα και για τα πιο απλά. Ο Φώτης με κορόιδευε, ειδικά στην πρώτη εκπομπή, όπου είχαμε θέμα για το blackface, για το οποίο μου είπε ότι είχα κάνει διατριβή. Μπορεί να ξεκινήσω να διαβάζω κάτι για δέκα λεπτά και να μου πάρει ακόμα και δύο ώρες, με απορροφά. Αυτή η εμβάθυνση έγινε στη νομική.
Αυτό το κάνεις σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής σου;
Ναι, δυστυχώς! Αυτό συζητάμε και με την ψυχολόγο μου. Εμβαθύνω πολύ, ίσως μερικές φορές αχρείαστα. Παίρνω τα πράγματα πολύ σοβαρά και τα εξετάζω με λεπτομέρεια. Είναι πολύ κουραστικό.
Πόσο διάστημα κάνεις ψυχοθεραπεία;
Τώρα είμαι στον τέταρτο χρόνο.
Σε τι σε έχει βοηθήσει;
Για να είμαι ειλικρινής, ξεκίνησα με πάρα πολύ άγχος. Βρισκόμουν σε ένα μεταβατικό στάδιο της ζωής μου και προσπαθούσα να βάλω τα πράγματα σε μια ροή, σε μια πορεία. Θα πω λοιπόν κάτι κλισέ, το οποίο νομίζω ότι λένε όλοι όσοι κάνουν ψυχοθεραπεία, αλλά είναι μεγάλη αλήθεια: η ψυχοθεραπεία είναι το μεγαλύτερο δώρο που θα μπορούσα να είχα κάνει στον εαυτό μου. Με βοήθησε πολύ να καταλάβω τι θέλω και ποια είμαι και να θέτω τα όριά μου. Από μικρή είχα την ανασφάλεια να είμαι αρεστή, καλή μαθήτρια, καλό παιδί, όλο το πακέτο, μια αρσακειάδα με γαλλικά, πιάνο και μπαλέτο. Κάποια στιγμή έφτασα σε μια ηλικία όπου αναρωτήθηκα: «Πού είμαι εγώ, πού πάω;». Να πω όμως ότι ευχαριστώ πολύ τους γονείς μου που μου έχουν δώσει την ευκαιρία να ονειρεύομαι χωρίς να χρειάζεται να συμβιβάζομαι. Ονειρεύομαι, δεν ονειροβατώ και, ταυτόχρονα, κάνω πολλή δουλειά για το όνειρό μου.
Υπήρχαν περίοδοι στη ζωή σου κατά τις οποίες δεν αγαπούσες τον εαυτό σου;
Όπως ανέφερα, ήμουν πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου. Δεν είναι ότι δεν τον αγαπούσα, αλλά τον έκρινα πολύ, κάτι το οποίο προσπαθώ να μειώσω πλέον. Είμαι πολύ υπερήφανη για τη δουλειά που έχω κάνει. Το ραντεβού με τον ψυχολόγο είναι από τα ραντεβού όπου είμαι πάντα συνεπής, δεν το χάνω με τίποτα.
Έχεις προδοθεί από σχέσεις και πώς το αντιμετώπισες;
Αν μιλάμε για ερωτικές σχέσεις, εξ όσων γνωρίζω όχι. Όσον αφορά τις φιλικές, θεωρώ ότι ο όρος «προδοσία» είναι πιο δραματικός απ’ όσο πρέπει για αυτά που μου έχουν συμβεί. Έχω χάσει ανθρώπους στην πορεία της ζωής και, αν κάποιοι μού λείπουν κάνω προσπάθεια να τους ξαναβρώ, ειδικά μετά την ψυχοθεραπεία.
Αυτό που λες δείχνει ότι έχεις αποβάλει το εγώ, ότι η αγάπη υπερισχύει του εγωισμού.
Αυτό είναι αλήθεια. Αν αγαπάς πραγματικά έναν άνθρωπο, όταν περνά ο καιρός και φεύγει ο εγωισμός, τι μένει; Η αγάπη.
Εδώ και κάποια χρόνια, είστε ζευγάρι με το συνάδελφό σου Σπύρο Μαργαρίτη. Τι αγαπάς σε εκείνον;
Είναι ένας άνθρωπος με βαθιά ενσυναίσθηση. Σε αντίθεση με μένα, που είμαι πολύ αυστηρή με τον εαυτό μου και δεν μου συγχωρώ τα λάθη, ο Σπύρος θα ακούσει, θα καταλάβει, θα κατανοήσει και θα αγκαλιάσει ακόμα και το σφάλμα μου, ακόμα και τη δυσκολία μου. Το λέω και συγκινούμαι. Όταν γνωριστήκαμε, μου άρεσε κυρίως εμφανισιακά. Αμέσως μετά τον ρώτησα δύο πράγματα: αν μαγειρεύει και μου απάντησε θετικά και αν βλέπει ποδόσφαιρο και μου απάντησε αρνητικά. Τότε του είπα: «Έλα γρήγορα να τα φτιάξουμε»!
Πόσα χρόνια είστε μαζί;
Οκτώ και πάμε στα εννέα.
Σκέφτεστε το επόμενο βήμα;
Για μας το επόμενο βήμα είναι το παιδί, όταν με το καλό έρθει, όχι ο γάμος απαραίτητα. Ουσιαστικά, είναι σαν να είμαστε παντρεμένοι. Ζούμε μαζί, τα κάνουμε όλα μαζί. Το είπα και στην εκπομπή, με αφορμή μια συζήτηση που είχαμε, πόσο άβολο είναι να ρωτούν τις γυναίκες πότε θα παντρευτούν και πότε θα κάνουν παιδιά. Είναι εξουθενωτικά κουραστικό για τη γυναίκα, τη βάζει σε νόρμες, να υιοθετήσει ρόλους που μπορεί να μην της ταιριάζουν. Θα πρέπει η καθεμία να ακολουθήσει το δικό της δρόμο, να μη ζει με πρέπει. Αυτό είναι πολύ βασικό να το τονίζουμε.
Ο δρόμος και η πορεία που εσύ θέλεις να ακολουθήσεις στη ζωή σου ποιοι είναι; Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια;
Θα ήθελα να κάνω αυτή την εκπομπή με τον Φώτη. Την έχουμε αγαπήσει πολύ. Αισθάνομαι ότι έχω φτάσει με τη δουλειά μου εκεί όπου θέλω να είμαι. Εύχομαι επίσης να έχω ασφάλεια στη σχέση και στα επαγγελματικά μου.
Φαντάζομαι, κι ένα παιδάκι…
Ναι, αλλά δεν ξέρω πότε θα έρθει. Σε δύο, έξι, πέντε χρόνια, δεν μπορώ να το προβλέψω. Σίγουρα θέλω να είμαστε έτοιμοι και να το κάνουμε με πολλή αγάπη.
ΦΩΤΟΓΡΑΦιεΣ: ΙΩΑΝΝΑ ΤΖΕΤΖΟΥΜΗ/CUBE DIGITAL PRODUCTIONS
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΟΣ ΚΥΠΡΙΩΤΗΣ, TESSIE KOMMENI
ΜΑΚΙΓΙΑΖ – ΜΑΛΛΙΑ: ΚΕΡΑΣΙΑ ΚΟΥΗ
ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ KING GEORGE A LUXURY COLLECTION HOTEL, ATHENS (ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ 3, ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ, ΑΘΗΝΑ, ΤΗΛ. 210 3222210) ΓΙΑ ΤΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ
