H Έλενα Παπαρίζου έγινε η πρώτη Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Unicef στην Ελλάδα και με αφορμή την επικείμενη Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού στις 20 Νοεμβρίου, το Γραφείο της UNICEF στην Ελλάδα και η δημοφιλής τραγουδίστρια παρουσίασαν την συνεργασία τους.
Η καλλιτέχνιδα είναι χαρούμενη για το νέο βήμα της, αφού η αγάπη της για τα παιδιά είναι γνωστή, ενώ από την πρώτη στιγμή τόνισε ότι θα ενεργήσει ώστε να μεταφέρει το έργο της Unicef στον κόσμο. Μάλιστα, πριν την ομιλία της δεν μπόρεσε να συγκρατήσει τη συγκίνησή της.
Ο εκπρόσωπος της Unicef στην Ελλάδα Luciano Calestini υποδέχτηκε την Έλενα Παπαρίζου, με τον ίδιο να υπογραμμίζει πως είναι χαρά και τιμή να την καλωσορίζουν στον Οργανισμό και ξεκαθάρισε ότι έχουν αρκετή δουλειά μπροστά τους προκειμένου να καταπολεμηθούν οι δυσκολίες που βιώνουν τα παιδιά στη χώρα μας, είτε λόγω φτώχιας είτε λόγω ζητημάτων που αφορούν την ψυχική υγεία τους και όχι μόνο! «Ο μόνος τρόπος να τα καταφέρουμε είναι όλοι μαζί. Η κυρία Παπαρίζου θα είναι η εικόνα μας στον έξω κόσμο αλλά περιμένουμε από όλους εσάς να συμβεί κάτι καλύτερο για τα παιδιά».
Η Έλενα Παπαρίζου έχει ήδη μπει στον καινούργιο και σημαντικό ρόλο της, ενώ όπως επισήμανε μελετά πού υπάρχουν τα μεγάλα προβλήματα για τα παιδιά στη χώρα, και διευκρίνισε ότι θα δώσουν μεγάλη προσοχή στις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν σήμερα. Η δημοφιλής καλλιτέχνιδα μίλησε στο Hello.gr και δείχνει αποφασισμένη να δώσει τον καλύτερό της εαυτό σε αυτόν το σπουδαίο ρόλο που ανέλαβε. Με θετική ενέργεια και γεμάτη όρεξη είναι έτοιμη να μεταφέρει την αγάπη της στα παιδιά και να συμβάλλει με τον δικό της τρόπο στη Unicef και το έργο της.
Πώς αισθάνεσαι που θα αποτελέσεις την Πρώτη Ελληνίδα Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως της Unicef στην Ελλάδα;
Νιώθω πάρα πολύ χαρούμενη αλλά ταυτόχρονα και πολύ συγκινημένη. Μελετάω και βλέπω πως είναι τρομερά τα νούμερα της Ελλάδας σχετικά με τις δυσκολίες που βιώνουν τα παιδιά στη χώρα μας. Δεν πίστευα ποτέ ότι αντιμετώπιζαν τόσα προβλήματα. Τα παιδιά είναι πολύ εύθραυστα και είναι σημαντικό να σταθούμε δίπλα τους. Εξίσου σημαντικό ωστόσο είναι να μάθουν κι αυτά τα ίδια ποια είναι τα δικαιώματά τους.
Όταν σε κάλεσαν οι ιθύνοντες της Unicef και σου πρότειναν αυτό που τελικά έγινε πράξη, πώς το εξέλαβες;
Έγινε ένα zoom call. Θυμάμαι ότι καθόμουν στην κουζίνα -καθώς λόγω covid δεν γίνονται όλα σε ένα γραφείο- και μιλούσαμε περίπου για δύο ώρες. Το “ναι” μου ήταν τόσο γρήγορο, γιατί αγαπώ πολύ τα παιδιά. Η μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση και σοκ ήταν όταν άρχισα να ακούω κάποια από τα νούμερα και τους δείκτες. Στα υπόλοιπα ραντεβού ήταν άλλα πολύ σοκαρίστηκα πράγματα που έμαθα.
Πώς το διαχειρίστηκες αυτό το σοκ που μου αναφέρεις;
Είμαι ένας άνθρωπος έξω καρδιά και με πιάνουν τα κλάματα. Όμως, πρέπει να σταθώ δυνατή και λίγο πιο “σκληρή” για να μπορώ μαζί με τη Unicef να βοηθήσουμε τα παιδιά. Θέλουμε να τα στηρίξουμε, να τα βοηθήσουμε και να ξέρουν κι αυτά τα ίδια. Νιώθω ευθύνη. Νιώθω, όμως, και μια μικρή υπερηφάνεια γιατί κάτι είδαν καλό σε εμένα και με επέλεξαν ως Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως. Με κάνει και νιώθω καλός άνθρωπος αυτό. Πρέπει να σταθώ αντάξια και ξέρω ότι θα σταθώ.
Από πού πηγάζει η τόση μεγάλη αγάπη που τρέφεις για τα παιδιά;
Πάντα αγαπούσα τα παιδιά. Όταν ήμουν πιο μικρή έλεγα πως αν δεν γινόμουν τραγουδίστρια θα γινόμουν παιδοψυχολόγος. Αν και δεν έγινα λοιπόν παιδοψυχολόγος μπορώ να ασχοληθώ με τα παιδιά τελικά. Στη Σουηδία είχα πολλές φίλες που ήταν σε ανάδοχες οικογένειες και αρκετοί φίλοι μου βίωναν τεράστια προβλήματα στο σπίτι, οπότε σαν φίλη τους τούς στήριζα. Δεν είναι εύκολο ένα παιδί να συμπαραστέκεται σε ένα άλλο παιδί. Καμιά φορά αναρωτιέμαι τι μπορεί να λένε δύο παιδάκια μεταξύ τους και πώς θα μοιράζονταν τις διαφορετικές ιστορίες τους και τα προβλήματά τους. Είναι μια δύσκολη στιγμή αλλά μαγική παράλληλα.
Έχεις δράσει ποτέ βλέποντας να συμβαίνει κάτι ανορθόδοξο μπροστά σου που αφορά σε παιδιά;
Ναι έχει συμβεί. Δεν θα ήθελα να αναφέρω τη συνθήκη, όμως δεν έμεινα αδρανής.
Έχεις πολύ όρεξη και φαίνεται ότι θέλεις να ασχοληθείς ενεργά με αυτό.
Εννοείται! Σήμερα έχω ξυπνήσει από τις πέντε το πρωί. Είμαι χαρούμενη και ξέρω για ποιον λόγο είμαι εδώ. Θα ακολουθήσω αυτά που λέει ο Οργανισμός της Unicef και είναι μεγάλη μου χαρά που μπορώ κι εγώ να “προκαλέσω” τον κόσμο να ασχοληθεί. Σαφώς, κανείς δεν αμφισβητεί το μεγάλο έργο που έχει κάνει ήδη η Unicef.
Κατά καιρούς βλέπουμε ανθρώπους οι οποίοι προχωρούν στην υιοθεσία παιδιών και στο να γίνουν ανάδοχοι γονείς.
Όσον αφορά στην τεκνοθεσία -όπως το λέμε μέσα στη Unicef- αλλά και στο να γίνει κάποιος ανάδοχος γονέας, είναι ένα έργο μεγάλο και σπουδαίο. Αν και έχουν αλλάξει αρκετά στην Ελλάδα έχουμε ακόμα πολύ δρόμο. Είχα άλλη άποψη πριν από μια εβδομάδα για τον να είσαι ανάδοχος γονιός, κάνοντας όμως ραντεβού με τη Unicef και μιλώντας με τη Μαριέλα Μιχαηλίδου κατάλαβα πως το να είσαι ανάδοχος γονιός σε κάνει να προετοιμάζεις το παιδί είτε να πάει για υιοθεσία είτε να βγει έξω στον κόσμο ή ακόμα να επιστρέψει στην οικογένειά του. Υπάρχουν γονείς που λόγω φτώχιας δεν μπορούν να μεγαλώσουν το παιδί τους. Έρχεται, λοιπόν, ένας ανάδοχος γονιός που ξέρει ότι για δύο χρόνια θα προσφέρει σε αυτό με τη βοήθεια κοινωνικών λειτουργών. Για εμένα έπαιξε μεγάλη σημασία το τελευταίο ραντεβού που είχα με τη Unicef. Εννοείται πως οι άνθρωποι που επιθυμούν να υιοθετήσουν ένα παιδί το αγαπούν και το θέλουν, όπως και ένας ανάδοχος γονιός θέλει να το προστατεύσει. Μου αρέσει ο “επαγγελματισμός” στον ρόλο του ανάδοχου γονέα.
