Η Ισμήνη Παπαβλασοπούλου μίλησε το HELLO! και την Σόνια Μαγγίνα για την απόφαση που πήρε ν’ αφήσει την Αμερική και να επιστρέψει στην Ελλάδα για το GNTM.
Το μοντέλο που εντάχθηκε στο reality μόδας μετά την αποχώρηση της Βίκυς Καγιά δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί στην προκάτοχό της.
Είσαι η junior της ομάδας. Σε προσέχουν;
Είμαι όντως η μικρή της παρέας και με προσέχουν πολύ. Όλη η ομάδα είναι φανταστική, είμαστε μια παρέα και περνάμε καλά off και on set. Εξάλλου γνωριζόμαστε εδώ και χρόνια. Πρόκειται για ανθρώπους που ανέκαθεν αγαπούσα και ένιωθα κοντά μου. Έπαιξαν ρόλο στο να αποδεχθώ την πρόταση.
Έπαιξε και το «GNTM» ρόλο στην επιστροφή σου στην Ελλάδα;
Είναι ξεκάθαρα ο λόγος που επέστρεψα, αν και είναι ακόμη νωρίς να πω αν η επιστροφή μου είναι οριστική. Η Αμερική παραμένει η βάση μου, η δουλειά και η ζωή μου βρίσκονται εκεί. Προς το παρόν, πήρα τα κατοικίδιά μου και κάποια βασικά πράγματα και ήρθα. Έχω αφήσει πίσω πολλά, κυρίως τα αγαπημένα μου φυτά.
Σύντροφο;
Σύντροφο δεν πήρα μαζί μου και το αν με περιμένει κάποιος είναι ανοιχτό προς συζήτηση. Ο χρόνος και η απόσταση θα δείξουν.
Πώς σου έχει φανεί μέχρι τώρα η καρέκλα του κριτή;
Είναι πολλά τα συναισθήματα. Δεν έχω κάνει κάτι ανάλογο στο παρελθόν, αλλά αγαπώ τη μόδα, τα ρούχα, το styling. Δεν είναι εύκολο, αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον. Βλέπω κομμάτια του εαυτού μου στα παιδιά, αναγνωρίζω τις ανησυχίες που έχουν στο ξεκίνημά τους, μου αρέσει που βλέπω την εξέλιξή τους.
Τι κομμάτια του εαυτού σου είδες;
Το άγχος του casting, για παράδειγμα. Βέβαια, από ένα σημείο και μετά, δεν είναι τόσο έντονο το άγχος αφού η εμπειρία βοηθά να νιώθεις άνετα με το σώμα σου, το book σου, τα πάντα.
Πώς έμαθες να χειρίζεσαι την απόρριψη;
Μαθαίνεις –όσο γρηγορότερα τόσο καλύτερα– ότι η απόρριψη δεν είναι προσωπική, είναι καθαρά θέμα δουλειάς. Αυτό σε βοηθά ψυχολογικά, αλλά και στο πώς σε βλέπουν οι πελάτες. Όταν παίρνεις προσωπικά τα πράγματα, βγαίνει στο casting. Ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίνεις, θα φανεί στο πρόσωπο και στη γλώσσα του σώματός σου.
Πρέπει να φύγεις από την ανασφάλεια του αρέσω ή δεν αρέσω. Σε άγχωσε το ότι κάθισες στην καρέκλα που καθόταν η Βίκυ Καγιά;
Πριν έρθω, με άγχωνε λίγο, ένιωθα πως έχω μια ευθύνη. Δεν μπαίνει θέμα σύγκρισης καθώς είμαστε δύο διαφορετικοί άνθρωποι, σε διαφορετικά στάδια της καριέρας μας. Η Βίκυ έχει ήδη κάνει καριέρα στην τηλεόραση, για την οποία τη θαυμάζω, ενώ εγώ είμαι μόλις στο ξεκίνημά μου τηλεοπτικά και είμαι η Ισμήνη, έχω το δικό μου τρόπο έκφρασης και δουλειάς. Τη Βίκυ τη γνωρίζω αρκετά χρόνια, πάντα είχαμε ωραία επαφή και τώρα που είμαστε σε διπλανά στούντιο τα λέμε εξίσου ωραία.
Πολλοί παλεύουν να κάνουν διεθνή καριέρα, εσύ όντως κάνεις. Τι θυσίασες, τι χρειάζεται για να επιτύχεις κάτι τέτοιο;
Βασικό είναι να έχεις υπομονή. Πολλά παιδιά προδικάζουν αποτελέσματα, δεν περιμένουν να ωριμάσει μια κατάσταση. Δεν γνωρίζεις πώς λειτουργεί μια νέα αγορά ή τι θέλουν οι πελάτες. Πρέπει να πάρεις χρόνο για να μάθεις την κουλτούρα μιας πόλης ή μιας χώρας και να δουλέψεις καλά και –ισχύει το κλισέ– να έχεις γερό στομάχι. Μια καριέρα γενικά απαιτεί πολλές θυσίες. Προσωπικά, ανέκαθεν ήθελα να δω τι υπάρχει πέρα από την Ελλάδα, ήταν πρόκληση για μένα να ενσωματωθώ σε ξένες κουλτούρες και μου βγήκε αρκετά αβίαστα. Ίσως γι’ αυτό έβλεπα μοντέλα από την Ελλάδα μόνο σε συγκεκριμένα σημεία, σε Μιλάνο και Λονδίνο κυρίως και καμιά φορά στη Νέα Υόρκη.
