Η γοητευτική πολυπλοκότητα της Μυρσίνης, της ηρωίδας που υποδύεται στις «Άγριες μέλισσες», η ένθερμη ανταπόκριση των θεατών στο μονόλογο «Η απολυμένη» που έχει αποσπάσει ήδη εξαιρετικές κριτικές στο online streaming, οι κακοποιητικές συμπεριφορές που έχει βιώσει στο θέατρο και ο τρόπος που αντέδρασε, αλλά και το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης να μετατρέπει σε τρυφερότητα και καλοσύνη ακόμα και τις πιο μελανές στιγμές της. Η Κατερίνα Διδασκάλου ομολογεί ότι το δημοφιλές σίριαλ θα προκαλεί στο συναίσθημα του κοινού και την επόμενη σεζόν, ενώ αποκαλύπτει τα στοιχεία που κάνουν ιδιαίτερα συναρπαστικό τον ανατρεπτικό ρόλο της.
Ξεκινώ με την τεράστια επιτυχία του θεατρικού έργου του Αντώνη Τσιπιανίτη «Η απολυμένη». Η συγκλονιστική ερμηνεία σας στο μονόλογο έχει αγαπηθεί πολύ από το κοινό. Η παράσταση έχει αποσπάσει ήδη εξαιρετικές κριτικές στο online streaming και παρουσιάζεται καθ’ όλη τη διάρκεια του Μαρτίου κάθε Σάββατο και Κυριακή. Πώς αισθάνεστε για την τόσο ένθερμη ανταπόκριση των θεατών σε αυτήν τη δουλειά;
Υπέροχα. Η διάρκεια μιας παράστασης εξαρτάται από το κοινό. Όταν αγκαλιάζεται με θέρμη από τους θεατές, αυτό δηλώνει αυτόματα και την επιτυχία της. Το ζητούμενο για τον κάθε άνθρωπο της τέχνης είναι να αγαπηθεί ολοκληρωτικά η δουλειά του.
Άρα, πρέπει να απολαμβάνετε με χαρά το θρίαμβο του μονολόγου «Η πόρνη από πάνω». Το γεγονός ότι παρουσιάζεται αδιαλείπτως επί μία δεκαετία δηλώνει σίγουρα μια τεράστια νίκη.
Με συγκινεί βαθιά η ανοιχτή αγκαλιά του κοινού. Το καλοκαίρι θα περιοδεύσω με αυτό το τόσο ευρηματικό έργο του Αντώνη Τσιπιανίτη. Τον ευχαριστώ από καρδιάς που μου εμπιστεύτηκε τα δύο πνευματικά του παιδιά. Χαίρομαι που δικαίωσα τις προσδοκίες του.
Κατερίνα Διδασκάλου: «Αυτός είναι ο μεγάλος πόνος, η στεναχώρια, το βάσανο και η αγωνία της. Θέλει να ακούσει τι πραγματικά έγινε την τελευταία νύχτα της ζωής του. Έχει πεθάνει πλέον το παιδί της. Αυτό δε μπορεί να αλλάξει. Κάθε μάνα θα βασανίζονταν με το τι συνέβη».
Αλλάζει στη διάρκεια των χρόνων ο τρόπος με τον οποίο προσεγγίζετε την ηρωίδα;
Φυσικά. Ο κάθε ρόλος εξελίσσεται, χωρίς να αλλάζει η βάση του. Θα έλεγα πως μπαίνει πιο πολύ μέσα μου η ηρωίδα. Περιγράφω πια τις μικρές λεπτομέρειες της Ερατώς. Η πορεία του χαρακτήρα στο χρόνο μοιάζει με ένα μωρό… Αρχικά μπουσουλά, έπειτα περπατά και στο τέλος τρέχει. Στέκομαι δίπλα της με την ίδια αγάπη, αφοσίωση και προσήλωση, επιθυμώντας ουσιαστικά να αποδώσω την αλήθεια της.
Μιλάμε για το θέατρο σε μια περίοδο που πολλοί συνάδελφοί σας έχουν καταγγείλει κακοποιητικές συμπεριφορές που έχουν βιώσει. Κατά τη διάρκεια της μεγάλης και σημαντικής πορείας σας, έχετε έρθει ποτέ αντιμέτωπη με αντίστοιχα περιστατικά λεκτικής, σωματικής ή ψυχολογικής βίας;
Βέβαια. Σε όλους μας έχει συμβεί αυτό. Θέλω να τονίσω ότι το θέατρο απλώς ρίχνει φως σ’ αυτήν τη συνθήκη εξαιτίας της ζωντανής φύσης του. Δυστυχώς, κακοποιητικές συμπεριφορές υπάρχουν παντού, σε όλους τους επαγγελματικούς κλάδους. Την τελευταία διετία, η ενδοοικογενειακή βία έχει αυξηθεί στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά πενήντα τοις εκατό. Σκεφθείτε ακόμη πώς στον 21ο αιώνα, στη νομοθεσία πολλών χωρών, η άσκηση βίαιων συμπεριφορών δεν θεωρείται ποινικό αδίκημα.
Εσείς πώς αντιδράσατε σε παρόμοιες συμπεριφορές βίας;
Απομακρύνθηκα αμέσως από τον άνθρωπο που τις ασκούσε. Το πρόλαβα! Δεν επέτρεψα να γιγαντωθούν.
Μιλήσατε στους οικείους σας για αυτό το γεγονός;
Κάποια πράγματα δεν είναι πολύ εύκολο να τα συζητήσεις ακόμα και με τους οικείους σου. Χρησιμοποιείται από πολλούς αυτή η αστεία καραμέλα του «γιατί τώρα»; Ακούω ανθρώπους να αναρωτιούνται για τα θύματα «γιατί μοιράζονται σε αυτήν τη συνθήκη συμπεριφορές που βίωσαν χρόνια πριν;». «Μα, γιατί τώρα αισθάνονται δυνατοί», απαντώ. Δεν είναι είκοσι χρόνων να φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά τους και να υποκύπτουν στον εκβιασμό ότι δεν πρόκειται να ξαναδουλέψουν ποτέ. Γιατί τώρα, αν θέλετε, μπορούν έστω να πάρουν την εκδίκησή τους για τις αηδιαστικές, σάπιες, απεχθείς συμπεριφορές που έχουν βιώσει. Όταν συμβαίνει κάτι τόσο αποκρουστικό, κακό και επαίσχυντο, δεν έχεις πάντα τη δύναμη να το αποκαλύψεις. Δεν είναι τόσο απλό. Ο φόβος σε κρατά δέσμιο. Πολύ σωστά πράττουν τόσο οι αθλητές, όσο και οι ηθοποιοί, οι τραγουδιστές, οι δικηγόροι και όλοι οι επαγγελματίες που εξομολογούνται ανοιχτά τα περιστατικά σωματικής, λεκτικής, ψυχολογικής βίας που έχουν αντιμετωπίσει. Είναι παθογένεια η χρήση από τον οποιονδήποτε της σωματική ή επαγγελματική του υπέροχης απέναντι στο ιερό δικαίωμα της εργασίας. Η κατάχρηση εξουσίας είναι ένα φαινόμενο που ανθεί, δυστυχώς, σε όλους τους χώρους και ξεκινά από το σπίτι.
Κατερίνα Διδασκάλου: «Η Μυρσίνη είναι τρομερά εγωκεντρικό άτομο. Γίνεται δυστυχής. Σε μια σκηνή λέει «Μου φαίνεται σαν φτηνό μυθιστόρημα τα τρία μου αγόρια να έχουν δημιουργήσει σχέση με αυτές τις τρεις γυναίκες». Τονίζει στον Κωνσταντή «Ο ένας έχασε τη ζωή του, ο άλλος έχασε τον εαυτό του. Εσύ έχεις γίνει έρμαιο που άγεσαι και φέρεσαι».
Δίνετε την αίσθηση ενός ανθρώπου που μεγάλωσε τα παιδιά του με ισορροπία και βαθιά αγάπη, καθώς αυτή η στάση σάς χαρακτηρίζει σε όλες τις σχέσεις της ζωής σας…
Είχα την τύχη να μεγαλώσω στέρεα με δύο πολύ καλούς, ανοιχτόκαρδους, αξιαγάπητους, αφοσιωμένους, εύσπλαχνους, δίκαιους και γενναιόδωρους γονείς. Αυτό μου έδωσε μια πολύ καλή βάση. Θαυμάζω, όμως, τους ανθρώπους που δεν είχαν τη δική μου καλή τύχη, αλλά κατάφεραν να μετατρέψουν σε καλοσύνη, ευγένεια, τρυφερότητα και ανθρωπιά ακόμα και τις πιο μελανές και σκοτεινές στιγμές τους.
Εκεί ακριβώς έγκειται το μεγαλείο της ανθρώπινης φύσης, να μετουσιώνει, δηλαδή, ακόμα και την αρνητική και δηλητηριώδη συμπεριφορά σε καλοσύνη.
Η δύναμη των ανθρώπων έγκειται στο να μην επιτρέπουν στις αποκρουστικές, απρεπείς συμπεριφορές να επηρεάζουν τη ζωή τους.
Έρχομαι και στις «Άγριες μέλισσες», που επί δύο σεζόν έχουν κερδίσει τις καρδιές των τηλεθεατών. Αλήθεια, τι έχετε αγαπήσει στη Μυρσίνη ;
Την πολυπλοκότητά της, τον τρόπο που επιβιώνει ύστερα από την ασύλληπτη τραγωδία που έζησε χάνοντας το παιδί της. Θα ήθελα, ωστόσο, να μου πείτε εσείς πώς αντιμετωπίζει ο κόσμος τη Μυρσίνη, επειδή εγώ δεν έχω το χρόνο να διαβάζω τα σχόλια στο Twitter και ευρύτερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης…
Tη θεωρεί μια στιβαρή προσωπικότητα, μια δυνατή, συναισθηματική και ταυτόχρονα σκληρή γυναίκα. Η Μυρσίνη έχει μια σπίθα στη ματιά και την ψυχή της.
Θα σας διηγηθώ τι μου συνέβη σήμερα μετά το γύρισμα, όταν επισκέφτηκα το φαρμακείο της γειτονιάς μου… Ενώ βρισκόμουν στο μαγαζί, μπήκε μία κυρία η οποία με κοίταζε επίμονα. Τη ρώτησα «Μήπως βιάζεστε. Θέλετε να προηγηθείτε;». «Όχι», μου απάντησε και συνέχισε λέγοντας «Σας κοιτάζω γιατί θέλω να σας δώσω συγχαρητήρια για την ερμηνεία σας. Παρότι υποδύεστε μια αντιπαθή ηρωίδα, δεν μπορώ να μην εκτιμήσω τον έντεχνο τρόπο με τον οποίο προσπαθείτε να μας πείσετε να τη δούμε από μια άλλη οπτική». Η Μυρσίνη είναι ένας πραγματικός άνθρωπος. Δεν είναι καρικατούρα.
Θα συγχωρέσει την Ελένη;
Θα ήταν ευχής έργο να καταλάβει η Μυρσίνη ότι τελικά η συγχώρεση και η κατανόηση είναι ωφέλιμες για τη δική της ελευθερία. Ελπίζω να βρει αυτόν το δρόμο της πραγματικής ελευθερίας που περνά από την απαλλαγή του θυμού. Νομίζω ότι η Ελένη οφείλει στη Μυρσίνη την ακριβή αλήθεια για το πώς χάθηκε το παιδί της. Αυτός είναι ο μεγάλος πόνος, η στεναχώρια, το βάσανο και η αγωνία της. Θέλει να ακούσει τι πραγματικά έγινε την τελευταία νύχτα της ζωής του. Έχει πεθάνει πλέον ο γιος της. Αυτό δεν μπορεί να αλλάξει. Κάθε μάνα θα βασανίζονταν με το τι συνέβη. Είδατε πόσο μοναδικά ενσωμάτωσαν οι συγγραφείς, η Μελίνα Τσαμπάνη και ο Πέτρος Καλκόβαλης, αυτό το υπέροχο στοιχείο της αρχαίας τραγωδίας στη σειρά; Το τραγικό αυτό γεγονός διαδραματίζεται στο πρώτο κιόλας επεισόδιο. Όλος ο κόσμος ξέρει τι συνέβη, ενώ οι ήρωες αγνοούν την αλήθεια. Η μητέρα, τόσα χρόνια μετά, θέλει να μάθει πώς έφυγε ο γιος της.
Η Μυρσίνη είναι παρεμβατική στη ζωή των παιδιών της. Θα δεχτεί τη σχέση της Δρόσως και του Κωνσταντή;
Είπε στον Κωνσταντή «Πώς είναι δυνατόν να με αγνόησες; Πώς το έκανες αυτό;». Η Μυρσίνη είναι τρομερά εγωκεντρικό άτομο. Γίνεται δυστυχής. Σε μια σκηνή λέει «Μου φαίνεται σαν φτηνό μυθιστόρημα τα τρία μου αγόρια να έχουν δημιουργήσει σχέση με αυτές τις τρεις γυναίκες. Είναι τρομερό». Και τονίζει στον Κωνσταντή «Ο ένας έχασε τη ζωή του, ο άλλος έχασε τον εαυτό του. Εσύ έχεις γίνει έρμαιο που άγεσαι και φέρεσαι».
Κατερίνα Διδασκάλου: «Χρησιμοποιείται από πολλούς αυτή η αστεία καραμέλα του «γιατί τώρα;». Ακούω ανθρώπους να αναρωτιούνται για τα θύματα «γιατί μοιράζονται σε αυτήν τη συνθήκη συμπεριφορές που βίωσαν χρόνια πριν;». «Μα, γιατί τώρα αισθάνονται δυνατοί», απαντώ. Δεν είναι είκοσι χρόνων να φοβούνται ότι θα χάσουν τη δουλειά και να υποκύπτουν στον εκβιασμό ότι δεν πρόκειται να ξαναδουλέψουν ποτέ».
Υπάρχει το ενδεχόμενο να συμμαχήσει ξανά με την Ασημίνα, προκειμένου να διώξουν τη Δρόσω από τη ζωή της οικογένειας;
Κατά καιρούς, η μια γυναίκα έχει πλησιάσει την άλλη. Αυτή η σχέση είναι πραγματικά ενδιαφέρουσα. Ειλικρινά θέλω να ευχαριστήσω τη Μελίνα Τσαμπάνη και τον Πέτρο Καλκόβαλη για αυτόν το ρόλο. Είναι ένα μεγάλο δώρο για εμένα.
Λέγεται ότι η σειρά θα συνεχιστεί και την επόμενη σεζόν.
Όντως θα συνεχιστεί. Είναι πλέον σίγουρο!
Πώς ονειρεύεστε τα επόμενα χρόνια;
Ελπίζω να δουλεύω με ανθρώπους πιο έξυπνους από εμένα για να με εξελίσσουν, σε ένα περιβάλλον που θα υπάρχει απόλυτη αλήθεια και σεβασμός. Ονειρεύομαι να δουλεύω με δημιουργούς σαν τον Σωτήρη Τσαφούλια και τον Λευτέρη Χαρίτο.
Έχει τύχει να λάβετε μέρος σε δουλειές που δεν σας άρεσαν στην πορεία της καριέρας σας;
Βέβαια. Γι’ αυτό και αισθάνομαι πραγματικά ευγνώμων και ευτυχισμένη για αυτή την υπέροχη δουλειά.
Διαβάστε περισσότερα στο 7 ΜΕΡΕΣ TV