Η ταλαντούχα ηθοποιός Μαρία Καβογιάννη παραχώρησε μια εφόλης της ύλης συνέντευξη στην εκπομπή «Πάμε Δανάη» και στη Δανάη Μπάρκα, μιλώντας για την πορεία της, το Maestro, αλλά και την ζωή της.
Αρχικά, η δημοφιλής ηθοποιός αναφέρθηκε στις σκηνές που καλείται να παίξει στα σίριαλ που συμμετέχει, και έκανε μια ειλικρινή τοποθέτηση για την viral σκηνή της στο Maestro.
«Η στιγμή που γίνεται είναι μια στιγμή πολύ συναισθηματική και πρέπει να πατήσεις ένα κουμπί μετά, γιατί είναι πολύ δύσκολο να συνεχίσει να υπάρχει αυτό μέσα σου. Φέρνω βιώματα αυτών των γυναικών που έχουν υποστεί τόσα πολλά, ειδικά στη σκηνή με την ενδοοικογενειακή βία στο Maestro. Το ότι αυτό το πράγμα συμβαίνει στ’ αλήθεια σε κάνει να νιώθεις τεράστιο πόνο. Υπήρξαν γυνάικες που με πήραν τηλέφωνο μετά από αυτή τη σκηνή. Εύχομαι αυτές τις σκηνές να μην τις βιώνει κανείς», ανέφερε η Μαρία Καβογιάννη. «Νιώθω ότι η ηρωίδα μου θα έχει τη δικαίωση», είπε επίσης.
Σε άλλο σημείο, η ηθοποιός που απο τον Δεκέμβριο θα πρωταγωνιστήσει στο θεατρικό έργο “Η μητέρα του σκύλου” εξομολογήθηκε πως πίστευε ότι θα είχε αποσυρθεί σε αυτήν την περίοδο της ζωής της: «Είμαι πολύ τυχερή και ευγνώμων γι’ αυτή τη δουλειά, το Maestro. ‘Εχω μεγαλώσει κιόλας και δεν περίμενα σε αυτήν την ηλικία ότι θα έχω αποσυρθεί. Οι δουλειές κάποια στιγμή σταματάνε. Δεν ήξερα ότι θα έχω ακόμα τέτοια δυνατά συναισθήματα. Φυσικά και μετάνιωσα μέσα στα χρόνια για πράγματα που αρνήθηκα, αλλά τα προσπέρασα και πήγα παρακάτω».
Η Μαρία Καβογιάννη, όμως, αναφέρθηκε στον ρόλο της μητέρας, καθώς έχει μια κόρη, ενώ έκανε μια ειλικρινή παραδοχή στη Δανάη Μπάρκα: «Προσπάθησα και προσπαθώ να είμαι καλή μαμά. Κάνω πάρα πολλά λάθη. Μεγάλωσα ενστικτωδώς την κόρη μου… Στην εφηβεία μου ήμουν αντιδραστική αλλά μετά έγινα μια πάρα πολύ καλή κόρη. Κάποια στιγμή ένιωσα ότι τους γονείς μου θα τους χάσω και τους αγάπησα περισσότερο. Οι δικοί μου με αγαπούσαν πολύ». «Με φοβίζει η απώλεια. Προσπαθώ να την αναποδογυρίσω», εξομολογήθηκε επίσης η ταλαντούχα ηθοποιός.
Ακόμα, η Μαρία Καβογιάννη εξομολογήθηκε: «Είμαι πολύ αφηρημένη. Πολλές φορές ξεχνούσα το παιδί. Δεν ήταν έλλειψη έγνοιας αλλά έφευγε το μυαλό. Τελευταία κλαίω πολύ εύκολα. Η μεγαλύτερη τρέλα μου ήταν που έγινα ηθοποιός. Δεν ήξερα αν ήταν το όνειρό μου. Είχα μια μεγάλη συστολή, τώρα πια μου αρέσει».
