Ντάνιελ Νούρκα – Φάνης Μπολέτσης: Αν και ανταγωνιστές στις αγωνιστικές πίστες, μοιράζονται μια ακλόνητη φιλία βασισμένη στην αμοιβαία εμπιστοσύνη
Ο Ντάνιελ Νούρκα και ο Φάνης Μπολέτσης έδωσαν μια εφ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό HELLO! Και την δημοσιογράφο Σόνια Μαγγίνα.
Μεταξύ άλλων αναφέρονται και σε όλα όσα δεν έδειξαν οι κάμερες στον μεγάλο τελικό του Survivor
Φάνη, στον τελικό εμφανίστηκες τελείως διαφορετικός αγωνιστικά…
Φάνης Μπολέτσης: Όντως, αν εξαιρέσεις τους τρεις από τους τέσσερις πρώτους αγώνες, μετά κάτι άλλαξε μέσα μου. Η αλήθεια είναι πως ούτε έχω προλάβει να το σκεφτώ, ούτε να το φιλοσοφήσω ακόμα τι έγινε και γιατί. Μάλλον πρέπει να περάσει λίγος χρόνος.
Έχεις δει τον τελικό σε βίντεο;
Φάνης Μπολέτσης: Ναι, τον είδα. Φαινόταν πόσο θολωμένος ήμουν. Αυτό που διαπίστωσα είναι η διαφορά του πώς έριχνα τις βολές μου στον ημιτελικό και πώς στον τελικό. Στον Άγιο Δομήνικο, όταν είχαμε τις συγκεκριμένες μπάλες του τελικού ως στόχο, έριχνα μπασκετικά, έσπαγα καρπό. Στον τελικό δεν είχα καθαρό μυαλό, ώστε να αλλάξω βολές.
Το ερώτημα των 100.000 ευρώ και του τροπαίου είναι γιατί δεν είχες καθαρό μυαλό.
Φάνης Μπολέτσης: Δεν έχω βρει απάντηση ακόμα. Έκανα δύο συνεχόμενες ήττες από την Κατερίνα (σ.σ. Η Κατερίνα Δαλάκα έφτασε επίσης στον τελικό) και μετά μία ήττα από τον Ντάνιελ.
Προφανώς ήταν κομβικό σημείο για μένα.
Ντάνιελ Νούρκα: Ήταν όταν ήμασταν 5-5 στις ζωές και μετά πήρα κεφάλι εγώ.
Φάνης Μπολέτσης: Ήταν ο αγώνας στον οποίο έπρεπε να ρίξω τρεις κορίνες, είχα τρία κρικάκια, τα πέταξα, κούνησα και τις τρεις, δεν έριξα καμία. Έκανα μηδέν στα τρία, έχασα το ματς και νομίζω αυτό ήταν κομβικό για την ψυχολογία μου και εντέλει τον τελικό. Μετά έβλεπα τον εαυτό μου πως ήμουν χαμένος, ακόμη και στα μαζέματα των props.
Ντάνιελ Νούρκα: Αυτό θεωρώ κι εγώ ως κρίσιμο ματς του Φάνη, μαζί με ένα ακόμη που πετύχαινε συνεχώς τις μπάλες, αλλά δεν έπεφταν από το τραπέζι.
Ενώ στην αρχή βλέπαμε κόσμο γύρω σας, στον τελικό άλλαξε αυτή η εικόνα…
Ντάνιελ Νούρκα: Στον ημιτελικό όντως συνέβη αυτό, ήμουν συνεχώς με κόσμο γύρω μου στον πάγκο. Οπότε, στον τελικό είπα στην κοπέλα μου, τη Στεφανία, και τη μητέρα μου πως δεν ήθελα κανέναν κοντά μου. Καταλαβαίνω πως το έκαναν επειδή νοιάζονταν, αλλά αυτό κάναμε έξι μήνες στη ζούγκλα, παίζαμε. Με βοήθησε το ότι είχα ηρεμία στον πάγκο. Στα πρώτα δύο τρία ματς είχα μια αλληλεπίδραση, μετά δεν μιλούσα με κανέναν εκτός από τον Σταμάτη (σ.σ. Ταλαδιανό, συμπαίκτη του). Ήταν υπερβολικά πολλές οι πληροφορίες και κάπως έπρεπε να τις κοντρολάρω.
Φάνης Μπολέτσης: Στον τελικό αρχικά μου μιλούσαν πολλοί. Κάποια στιγμή ζήτησα να απομακρυνθούν όλοι, ακόμη και η οικογένειά μου, σε μια προσπάθειά μου να χαλαρώσω και να συγκεντρωθώ. Ουσιαστικά, η διαφορά του ημιτελικού από τον τελικό ήταν ότι έχασα, μετά το τέταρτο ραν, την έντασή μου. Ήταν βασικό συστατικό μου σε κάθε αγώνα μου, οπότε προφανώς μου στοίχισε.
Και το αουτσάιντερ, σε ό,τι αφορά τα στατιστικά, καθώς μεταξύ των τεσσάρων παικτών που έφτασαν στους τελικούς είχε το χαμηλότερο ποσοστό, αναδείχθηκε νικητής.
Φάνης Μπολέτσης: Δεν συμφωνώ καθόλου με τον χαρακτηρισμό «αουτσάιντερ» για τον Ντάνιελ. Το έχω ακούσει από πολλούς, αλλά πραγματικά δεν συμφωνώ.
Ντάνιελ Νούρκα: Εγώ πάντως καταλαβαίνω γιατί το έλεγε ο κόσμος.
Φάνης Μπολέτσης: Όταν ο Ντάνιελ τελειώνει ένα παιχνίδι που κρίνεται στις 7 ζωές με 5, δηλαδή έχοντας κάνει μόνο δύο ήττες απέναντι σε δύο αντιπάλους, σημαίνει πως κάτι έκανε πολύ καλά. Το διαχειρίστηκε καλύτερα από όλους μας. Ίσως το κλειδί να ήταν αυτό ακριβώς που ανέφερε, ότι κατάφερε και απομόνωσε τις υπερβολικές πληροφορίες.
Ντάνιελ Νούρκα: Ήξερα πως δεν ήμουν το φαβορί. Καταλαβαίνω τι λέει ο Φάνης: για να φτάσω στον τελικό, σημαίνει πως κάτι έκανα καλά. Και για να κερδίσω το τρόπαιο, και μάλιστα διατηρώντας 5 ζωές, σημαίνει πως κάτι έκανα τη βραδιά του τελικού. Αλλά επειδή δεν είχα τον τίτλο του φαβορί, πήγα πολύ χαλαρός στον τελικό, με τη σκέψη πως νικητής θα είναι ο Φάνης, αλλά θα με κερδίσει δύσκολα. Ο πρώτος στόχος, με τις σιδερένιες μπάλες, μου άρεσε πολύ. Όχι επειδή τον είχα ξαναπαίξει στον ημιτελικό, εναντίον του Γιώργου Γκιουλέκα, αλλά επειδή –ρώτα και τον Φάνη– από τον Άγιο Δομήνικο ακόμη ήταν πάντα ένας στόχος που τον είχα.
Έγινε μεγάλη κουβέντα στα social media για το ότι είχες παίξει και την προηγούμενη βραδιά τον ίδιο στόχο…
Ντάνιελ Νούρκα: Το ακούω, αλλά όλοι είχαμε εξασκηθεί σε αυτόν τον στόχο το ίδιο κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Γι’ αυτό και ξεκίνησα τον τελικό με δύο ήττες. Αν το δεις από την άλλη όψη, είχα επιβαρυνθεί με έξι επιπλέον ματς, τα πόδια μου και η μέση μου δεν ήταν σε καλή κατάσταση λόγω επιπλέον κούρασης. Νομίζω, εντέλει, πως το κλειδί ήταν η συγκέντρωση.
Φάνης Μπολέτσης: Προσωπικά δεν το ακούω. Δεν είχε να κάνει με το ότι είχε παίξει το προηγούμενο βράδυ τον ίδιο στόχο, είχε να κάνει με το ότι στον τελικό έπαιξε καλύτερα από τους τρεις μας.
Τελικά, ποια γεύση σάς άφησε το κλείσιμο αυτού του κύκλου;
Ντάνιελ Νούρκα: Φυσικά, εξαιρετικά ευχάριστη, δεν χωρά συζήτηση. Αλλά πάνω απ’ όλα είναι ένα παιχνίδι στο οποίο πήγα για να ζήσω το συναίσθημα, ήθελα να έχω αυτή την εμπειρία στη ζωή μου. Όλο αυτό που ζήσαμε ήταν μοναδικό. Αν κάτι μας συντροφεύει σε αυτή τη ζωή είναι οι αναμνήσεις που δημιουργούμε, οι εμπειρίες που βιώνουμε και μπορούμε να διηγηθούμε καθώς περνούν τα χρόνια.
Φάνης Μπολέτσης: Το είχαμε κουβεντιάσει με τον Ντάνιελ πριν έρθουμε στην Αθήνα. Όποιος κι αν έπαιρνε το τρόπαιο, η σχέση μας θα παρέμενε η ίδια. Όπως έχει παραμείνει τώρα που το πήρε ο Ντάνιελ. Προφανώς μου αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση, γιατί είχα ξεκαθαρίσει πως στόχος μου ήταν να κερδίσω – όπως ήταν και του Ντάνιελ και της Κατερίνας. Αλλά είμαι πολύ χαρούμενος που είναι στα χέρια του Ντάνιελ, ενός ανθρώπου με τον οποίο είμαι πολύ δεμένος, γι’ αυτό και μπορώ να χαρώ με τη χαρά του.
Ντάνιελ Νούρκα: Ήξερα ότι ο Φάνης το θέλει πολύ και έχει μοχθήσει γι’ αυτό. Αλλά όταν τελείωσε ο τελικός, ένιωσα τη χαρά του για μένα, είδα την οικογένειά του να με συγχαίρει και να το εννοεί– δεν ήταν κάτι τυπικό ή ψεύτικο.
Φάνης Μπολέτσης: Αντίστοιχα, οι γονείς και η σύντροφος του Ντάνιελ με στήριξαν πολύ. Αυτό που κρατάω εντέλει είναι η εμπειρία, οι φίλοι, η αγάπη του κόσμου. Και αν θες, ότι κατάφερα να κρατήσω την ακεραιότητα του χαρακτήρα μου και να βγάλω στο παιχνίδι τον αληθινό εαυτό μου.
Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης και δείτε την αποκλειστική φωτογράφιση στο περιοδικό HELLO! που κυκλοφορεί
