Παγκόσμια Ημέρα κατά του καρκίνου η σημερινή και η Εριέττα Κούρκουλου έκανε μια κοινοποίηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μιλώντας για την ασθένεια που πήρε από κοντά της τον πατέρα της Νίκο Κούρκουλο. Ο αείμνηστος ηθοποιός έφυγε από τη ζωή το 2007. Το 2001, ο ηθοποιός διαγνώστηκε πως έπασχε από καρκίνο στο ρινοφάρυγγα, ενώ παρά τα προβλήματα υγείας, συνέχιζε να αγωνίζεται για το Εθνικό Θέατρο. Ωστόσο, απεβίωσε στις 30 Ιανουαρίου 2007, σε ηλικία 73 ετών.
«Παγκόσμια ημέρα κατά της αρρώστιας που πήρε τόσους αγαπημένους μας μακριά… “Μίσος” είναι η λέξη που εκφράζει καλύτερα τα συναισθήματά μου γι’ αυτόν. Μίσος, γιατί πήρε την μεγαλύτερη αγάπη από κοντά μου, στερώντας μου στιγμές που είχα κάθε δικαίωμα να ζήσω», ανέφερε αρχικά στο post της.
Στη συνέχεια, η Εριέττα Κούρκουλου συμπλήρωσε: «Την ήμερα του γάμου μας, που ονειρευόμουν πάντα ότι θα με χόρευε. Την ημέρα που ανακοίνωσα στην υπόλοιπη οικογένειά μου ότι θα κάνουμε παιδάκι. Την ημέρα που θα γεννήσω τον εγγονό και συνονόματό του. Όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα, μας δίνουν πολλές φορές την ψευδαίσθηση ότι ο καρκίνος νίκησε. Αλλά δεν είναι αλήθεια. Ο καρκίνος έχασε και θα συνεχίσει να χάνει, ακόμα και όταν οδηγεί στον θάνατο. Έχασε, γιατί ο πατέρας μου ήταν στον γάμο μας, και τον ένιωθα πιο κοντά μου από ποτέ. Έχασε, γιατί την ημέρα της ανακοίνωσης της εγκυμοσύνης μου, ευχαρίστησα εκείνον πρώτα, που ξέρω ότι έβαλε από εκεί ψηλά το χεράκι του. Έχασε, γιατί ζει μέσα στο παιδί που θα γεννήσω τον επόμενο μήνα. Ο καρκίνος έχασε και θα χάνει πάντα την μάχη με την αγάπη. Από τότε που έφυγε ο πρώτος Νίκος της ζωής μου, έχω συναντήσει και συνεχίζω να συναντάω εκατοντάδες μαχητές της ασθένειας αυτής και κάθε φορά, αισθάνομαι δέος. Δέος, που συνεχίζουν να χαμογελούν και να κάνουν όνειρα για το μέλλον. Δέος, που αντί να κατηγορούν την ζωή ή τον θεό για την ατυχία τους, μου περιγράφουν τους λόγους για τους οποίους αισθάνονται τυχεροί. Όσοι έχουμε πληγεί από τον καρκίνο άμεσα η έμμεσα, ενώνουμε σήμερα τις φωνές μας για να του πούμε ότι έχασε και ότι εμείς θα συνεχίσουμε να τον πολεμάμε, γιορτάζοντας κάθε νίκη… μικρή και μεγάλη».
