Η Έλενα Παπαρίζου είναι μια γυναίκα που γελά δυνατά και με πάθος. Μια γυναίκα που διψάει για ζωή και δεν εφησυχάζει. Η No 1 Ελληνίδα performer μίλησε στο περιοδικό HELLO! -κάνοντας μάλιστα κοινή φωτογράφιση με τη νικήτρια του “The Voice” Joanne (Ιωάννα Γεωργακοπούλου)- και άνοιξε την καρδιά της.
Η δημοφιλής καλλιτέχνιδα αναφέρθηκε στην ταλαντούχα Ιωάννα, στο “The Voice” και στα σχέδιά της. Παράλληλα, μίλησε για τη φετινή της εμφάνιση στη Eurovision, όπου τραγούδησε ξανά το “My number one” και απάντησε σε όσους έκαναν κακόβουλα σχόλια για την εμφάνισή της, αναπτύσσοντας την ενδιαφέρουσα φιλοσοφία της.
Ακόμη, η συζήτησή μας πέρασε στην σκοτεινή περίοδο όπου ήρθε αντιμέτωπη με την κατάθλιψη και τον τρόπο με τον οποίο βγήκε από τον λαβύρινθο αυτόν. Και για το τέλος, η Έλενα Παπαρίζου αναφέρθηκε στον σύζυγό της Ανδρέα Καψάλη, κάτι που σπανίως συμβαίνει!
«Η Ιωάννα είναι ένα ταλαντούχο πλάσμα που έχει πολλά να δώσει και πολλά να ανακαλύψει»
Είναι η πρώτη σας κοινή φωτογράφιση με τη νικήτρια του «The Voice of Greece», την Ιωάννα Γεωργακοπούλου. Πώς αισθάνεσαι που αυτό το κορίτσι κατάφερε να διακριθεί στο συγκεκριμένο μουσικό διαγωνισμό;
Χαίρομαι πολύ που κέρδισε η Ιωάννα. Χαίρομαι πολύ επίσης που κατάφερε γρήγορα να κάνει πράγματα, αλλά και για αυτήν τη φωτογράφιση, η οποία είναι ουσιαστικά η τρίτη της. Είναι ένα ταλαντούχο πλάσμα που έχει πολλά να δώσει και πολλά να ανακαλύψει καθώς είναι νέα και έχει όρεξη.
Κατάφερες όμως κι εσύ να κερδίσεις στο «The Voice», ως coach, για πρώτη φορά.
Λέω συνεχώς ότι δεν κέρδισα εγώ, η Ιωάννα κέρδισε. Σίγουρα κορδώνομαι που μπόρεσα να την καθοδηγήσω. Άλλωστε κι εγώ είχα πάντα γύρω μου ανθρώπους που με καθοδηγούσαν ώστε να επιτύχω ένα στόχο. Δεν το έκανα εντελώς μόνη μου. Χαίρομαι λοιπόν που αυτή την περίοδο είμαι εγώ δίπλα στην Ιωάννα, και θα είμαι όσο το επιθυμεί και για ό,τι χρειάζεται. Εύχομαι να έχει καλή σταδιοδρομία και επιτυχία.
Τι κάνει το «The Voice» διαφορετικό συγκριτικά με άλλα talent shows;
Για να είμαι ειλικρινής, δεν το έχω σκεφτεί. Ωστόσο από τον τίτλο και μόνο είναι φανερό ότι αυτό που αναζητάμε είναι η φωνή και όχι το σύνολο. Ασχολούμαστε πραγματικά με το πώς τραγουδούν οι συμμετέχοντες και πώς τους διδάσκουμε με τους vocal coaches. Προσπαθούμε επίσης να τους βοηθάμε να αποβάλουν το άγχος τους. Ένας καλλιτέχνης, κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή, εκτίθεται, χωρίς να παίζει ρόλο σε αυτό η ηλικία του. Απλώς, για έναν 20χρονο, για παράδειγμα, είναι λίγο πιο δύσκολο διότι τώρα γνωρίζει τη ζωή.
Βλέποντας τους διαγωνιζόμενους, σου ξυπνούν αναμνήσεις από τη δική σου αρχή;
Σίγουρα μου έρχονται πολλά πράγματα από την αρχή μου, γι’ αυτό είμαι πολύ ευαισθητοποιημένη όσον αφορά τα νέα παιδιά. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι κερδίζω κι εγώ μαζί τους. Μαθαίνω από εκείνα, ακόμα κι αν κάνω αυτήν τη δουλειά εδώ και 22 χρόνια.
Θα είσαι και πάλι στη θέση του coach με τη νέα σεζόν του σόου;
Εννοείται ότι θέλω, εύχομαι και η παραγωγή να με κρατήσει. (γελάει) Ξέρω ότι με αγαπούν πολύ και ελπίζω να μην έχουν δεύτερες σκέψεις.
Η Έλενα Παπαρίζου ξεκαθαρίζει: «Δεν αναγκάζω κανέναν ούτε να με κοιτάζει ούτε να με ακούει»
Στο φετινό διαγωνισμό της Eurovision κατάφερες να κάνεις και πάλι όλη την Ελλάδα υπερήφανη με την performance σου και αναβίωσες ωραίες στιγμές τραγουδώντας το «My number one». Εσύ πώς το βίωσες;
Κατ’ αρχάς, να πω ότι δεν ήμαστε μέσα στο στάδιο, αλλά σε διαφορετικά σημεία. Επομένως, εγώ προσωπικά δεν μπορούσα να νιώσω τον πραγματικό παλμό της Eurovision. Όμως και μόνο το ότι συνυπήρχα σε όλο αυτό ήταν υπέροχο. Η προετοιμασία για να βρεθώ και πάλι στη σκηνή, τα ρούχα, η χορογραφία με τον Φωκά Ευαγγελινό και το ότι γνώρισα καινούριο κόσμο με έκαναν να νιώθω πολύ ωραία.
Πώς σου φάνηκαν οι φετινοί νικητές;
Αν και το αγαπημένο μου τραγούδι ήταν της Λιθουανίας, μου άρεσε πολύ η συμμετοχή της Ιταλίας. Χαίρομαι που κατόρθωσε επιτέλους να νικήσει στο διαγωνισμό καθώς τα τελευταία χρόνια έστελνε εξαιρετικά τραγούδια που βρίσκονταν λίγο πριν από την κορυφή. Οι Måneskin είναι καλλιτεχνάρες, λατρεύω το κομμάτι τους και μου αρέσουν η εικόνα τους και η τρέλα της μουσικής τους, σε συνδυα σμό με τον ενθουσιασμό της ηλικίας τους. Εύχομαι να έχουν μια λαμπρή πορεία στο μέλλον γιατί το αξίζουν και φαίνεται πως δούλεψαν σκληρά για τη συμμετοχή τους.
Τι είναι η Eurovision επί της ουσίας, Έλενα;
Μια ευρωπαϊκή –και λίγο παραπάνω– μεγάλη γιορτή. Αυτό λέω κάθε φορά. Είτε με χιούμορ είτε με σοβαρότητα, κάποια χώρα θα πάρει ένα βραβείο γυρνώντας σπίτι. Η ήττα όμως δεν πρέπει να μας στενοχωρεί ούτε να μας κάνει να πιστεύουμε ότι γκρεμίζει καριέρες – ακόμα και τελευταίος αν έρθει κάποιος. Επίσης, είναι ένας θεσμός που δεν σημαίνει απαραίτητα ότι δημιουργεί μια παγκόσμια καριέρα. Πολλοί έχουν κολλήσει στη Σελίν Ντιόν και στους ABBA χωρίς να βλέπουν την ουσία και τη δουλειά που έχει γίνει. Ο κόσμος που δεν έχει ασχοληθεί με το promotion δεν μπορεί να το καταλάβει. Προσωπικά, το έχω ζήσει όταν βρισκόμουν για ενάμιση μήνα μέσα σε ένα βανάκι και γυρνούσα όλη τη Γερμανία πηγαίνοντας σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και φεστιβάλ. Είμαι μεγάλη fan της Eurovision και την αγαπώ. Αν μου δινόταν ξανά η ευκαιρία, θα ήθελα να μπω και πάλι σε αυτήν τη διαδικασία, αρκεί να μου ταίριαζε το κομμάτι.
Ποια χώρα θα ήθελες να εκπροσωπήσεις, την Ελλάδα, τη Σουηδία ή την Κύπρο;
Σίγουρα χώρες που νιώθω δικές μου, κι αυτές είναι η Ελλάδα, η Σουηδία και η Κύπρος.
Πώς αισθάνθηκες που ο κόσμος της Ελλάδας ενθουσιάστηκε βλέποντάς σε να ερμηνεύεις και πάλι το τραγούδι που μας χάρισε την πρωτιά;
Χάρηκα πολύ. Αυτό το τραγούδι με κάνει να αισθάνομαι υπερήφανη, νιώθω ότι είναι δικό μας. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι ο ελληνικός λαός το διάλεξε. Ναι, μεν, η ΕΡΤ μου έκανε απευθείας ανάθεση, όμως είχαμε συμφωνήσει με τον κύριο Γιαρμενίτη –τον τότε διευθυντή της Sony– να γράψουμε τέσσερα τραγούδια για να είμαστε δίκαιοι με τον κόσμο, ο οποίος θα αποφάσιζε ποιο θα μας εκπροσωπούσε. Το βράδυ που κέρδισε το «My number one», είπα στον εαυτό μου «αφού το επέλεξε ο κόσμος, θα τα δώσω όλα με αυτό το τραγούδι». Το ίδιο θα έλεγα αν προκρινόταν κάποιο άλλο. Είδες όμως τι έκανε το «My numer one»; (γελάει)
Ωστόσο υπάρχει μια μερίδα κόσμου που αρέσκεται να εκφράζεται αρνητικά. Πώς το διαχειρίζεσαι και τι απαντάς;
Ελεύθερα! Έχω σταματήσει εδώ και πολλά χρόνια να διαβάζω τέτοια σχόλια. Αυτό που ξέρω είναι ότι δουλεύω σκληρά. Θέλω να δίνω το καλύτερο του εαυτού μου ως άνθρωπος και ως καλλιτέχνης και σε αυτό στέκομαι. Σίγουρα δεν μπορώ να αρέσω σε όλους, αλλά δεν αναγκάζω κανέναν ούτε να με κοιτάζει ούτε να με ακούει. Ο κόσμος είναι ελεύθερος να έχει τη γνώμη του και να ακούει και να αγαπά τους καλλιτέχνες που προτιμά. Ο δικός μου σκοπός είναι να ενώνω τους ανθρώπους και να τους κάνω χαρούμενους.
Δεν είναι όμως λίγο προβληματικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο στην κοινωνία μας;
Ενδεχομένως, αυτός που γράφει κακόβουλα σχόλια να νιώθει πολύ καλά. Αν αυτό τον βοηθά, του το χαρίζω. Ξέρω τι κάνω εγώ, ξέρω ότι δεν το κάνω αυτό σε συνάνθρωπό μου. Παλαιότερα, όταν με ρωτούσαν ποιο είναι το σπίτι μου, έλεγα «Ελλάδα – Σουηδία». Ξαφνικά, μεγαλώνοντας, είπα «η Γη». Δεν έχω κανένα πρόβλημα με κανέναν άνθρωπο, αρκεί να είναι καλός. Έχω θέσει στον εαυτό μου το ερώτημα: «Τελικά, τι παίζει ρόλο; Να προσπαθώ να έχω δίκιο ή να είμαι ευγενικός άνθρωπος;». Κατέληξα στο ότι πρέπει να είμαι ευγενικός άνθρωπος γιατί, διαφορετικά, χάνω και το δίκιο μου. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου.
Από πού προέρχεται ο τρόπος σκέψης που έχεις υιοθετήσει;
Θα απαντήσω, κι ας με θεωρήσουν ίσως κάποιοι τρελή. Από τον Θεό και τους αγγέλους. Νιώθω ότι ο Θεός μάς έχει πλάσει για κάτι πολύ όμορφο και εμείς αυτό που κάνουμε είναι να μπλοκάρουμε το θετικό. Αν φανταστούμε ότι έχουμε μια αυλή μπροστά μας, αλλά η ενέργειά μας είναι αρνητική, ελκύουμε κόσμο με αντίστοιχη ενέργεια και η αυλή μας αρχίζει να σαπίζει. Καλό είναι, κάποια στιγμή στη ζωή μας, να ξεκινήσουμε να καθαρίζουμε και να φυτεύουμε πράγματα σε αυτή την αυλή. Το συγκεκριμένο τρόπο σκέψης τον έχω υιοθετήσει εδώ και πολλά χρόνια. Μου αρέσει να ξυπνώ το πρωί και να προσεύχομαι, να διαλογίζομαι. Δεν ισχυρίζομαι ότι είμαι άγιος άνθρωπος – περνούν και από το δικό μου το μυαλό κακές σκέψεις, αλλά φροντίζω να τις ελέγχω.
«Με τον χαμό του πατέρα μου μαύρισε η ζωή μου για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Έπαθα κατάθλιψη και απέκτησε πολλές φοβίες. Βρήκα όμως τον τρόπο να σκαρφαλώσω»
Τραγούδησες λοιπόν σε ένα πολύ ψηλό roof, και κάπως έτσι –αν το θέσουμε ποιητικά– σε «είδε» καλύτερα ο πατέρας σου.
Με το χαμό του πατέρα μου, μαύρισε η ζωή μου για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Πέρασα πολύ άσχημα και δεν είχα από πού να κρατηθώ. Έπαθα κατάθλιψη και απέκτησα πολλές φοβίες. Βρήκα όμως τον τρόπο να σκαρφαλώσω. Ίσως τότε να άντλησα δύναμη από το Θεό και να άρχισα να προσπαθώ περισσότερο για τον εαυτό μου. Όταν είμαστε οι ίδιοι καλά, βοηθάμε και τους άλλους να είναι καλά. Έτσι, όταν διένυα εκείνη τη σκοτεινή περίοδο, ήταν σαν να αρρώστησε όλη η οικογένειά μου μαζί μου. Όταν άρχισαν να βλέπουν ότι συνέρχομαι, βελτιώθηκε και η δική τους ψυχολογία. Εκείνο το διάστημα πήγα στη Σουηδία για να ξεκουραστώ και να κάνω ψυχοθεραπεία. Μάλιστα νομίζω ότι ενεργοποιήθηκα ακόμα περισσότερο και λόγω καραντίνας. Κάθε μέρα ξυπνώ στις 7:30 και βγαίνω για περπάτημα. Ζω τη μέρα μου, ενώ παλαιότερα πνιγόμουν μέσα στο άγχος.
«Πάντα πίστευα πως δεν θα παντρευόμουν, αλλά θα συζούσα»
Έχει βοηθήσει και ο Ανδρέας να μειωθεί το στρες σου;
Πάρα πολύ! Με τον Ανδρέα προερχόμαστε από δύο πολύ διαφορετικούς κόσμους. Εγώ ήμουν ένα παιδί που ξεκίνησε από νωρίς να δουλεύει νύχτα, ενώ εκείνος ξυπνούσε κάθε πρωί από τις 5 για να διαβάσει πριν πάει στο πανεπιστήμιο. Όλη η ζωή του είναι η ημέρα. Το πρώτο που θα κάνει κάθε πρωί, χειμώνα – καλοκαίρι, είναι να πάρει το SUP και να πάει στη θάλασσα . Όταν βλέπεις το σύντροφό σου να λειτουργεί έτσι, σκέφτεσαι «ζηλεύω, θέλω κι εγώ να το κάνω». Γιατί λοιπόν να ζηλεύω; Ας το κάνω κι εγώ και τελειώνει η υπόθεση!
Τι σημαίνει ο γάμος για σένα και πώς αποφάσισες να το προχωρήσεις σε αυτόν;
Η αλήθεια είναι ότι πάντα πίστευα πως δεν θα παντρευόμουν, αλλά θα συζούσα. Ήταν κάτι που απλώς μου βγήκε με τον Ανδρέα. Τον αγαπώ πάρα πολύ!
Έχει συνηθίσει τη δημοσιότητα που συνεπάγεται η σχέση σας;
Δεν νιώθει άνετα, αλλά είναι κάτι που θα συνέβαινε.
Τι είναι αυτό που θέλεις να κάνεις στο μέλλον και, αν δεν τα καταφέρεις, δεν θα ησυχάσεις;
Οι καλές συνεργασίες, το να συνυπάρχω με καλλιτεχνικό κόσμο και να μοιράζομαι πράγματα, να παίρνω και να δίνω, είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Τώρα εστιάζω στην καλοκαιρινή περιοδεία μας με την Τάμτα και είμαστε στο στάδιο όπου κάνουμε πρόβες, στις οποίες γελάμε πολύ, και διαλέγουμε τραγούδια. Έχω συγκεντρωθεί επίσης στα Mad Awards που έρχονται. Θέλω ακόμα να ασχοληθώ περαιτέρω με την Ιωάννα Γεωργακοπούλου, με την οποία έχουμε αρκετά να συζητήσουμε και να δούμε. Εννοείται, τέλος, ότι ανυπομονώ για το νέο «The Voice».
Κοιτάζοντας πίσω, Έλενα, λες «καλά τα κατάφερα»;
Πιστεύω πως ναι, και το λέω με χαμόγελο. Καλά τα έχω πάει. Αυτό είναι άλλωστε που με κάνει να συνεχίζω να λαχταρώ να γνωρίσω κι άλλα πράγματα. Δηλώνω από την πρώτη μου ημέρα μαθήτρια. Δεν ξέρω πόσα χρόνια θα καταφέρω να τραγουδάω, αλλά θα είμαι πάντα μαθήτρια.
Έχεις πιστό κοινό, ενώ το άλμπουμ σου «Αποχρώσεις» αγκαλιάστηκε θερμά.
Νιώθω ευγνώμων για αυτό επειδή ανέλαβα μια μεγάλη ευθύνη από τον καλλιτεχνικό μου πατέρα, Γιάννη Δόξα. Κανονικά, επρόκειτο να ξεκινήσουμε κατευθείαν μαζί με τον Νεκτάριο Κόκκινο, τον παραγωγό της Minos-EMI, αλλά, όταν είπα ότι θα ήθελα να είμαι συμπαραγωγός και να φτιάξω ένα μέρος του δίσκου, το αποδέχθηκαν. Εκτιμώ το ότι ανήκω σε μια δισκογραφική εταιρεία που ακούει τα θέλω μου κι εγώ τα δικά της. Ο Γιάννης Δόξας με εμπιστεύεται και συνηθίζει να μου λέει: «Εσύ μια μέρα θα γίνεις μεγάλη παραγωγός». Επιθυμώ λοιπόν να τον κάνω υπερήφανο. Στο δίσκο υπάρχουν τραγούδια που ηχογραφήθηκαν πριν από δύο καλοκαίρια. Καθώς ποτέ δεν βιάζομαι να κυκλοφορήσω άλμπουμ, είμαι μόνιμα στο στούντιο. Πριν από έξι μήνες, μάλιστα, μπήκα ξανά στο στούντιο, για ένα φίλο μου στη Σουηδία, τον Μάγκνους Κάρλσον. Moυ ζήτησε να κάνουμε για πλάκα ένα demo και τελικά, στις 4 Ιουνίου, θα κυκλοφορήσει στη Σουηδία το τραγούδι «Day and night». Είναι τόσο σημαντικό το δημιουργικό κομμάτι για τους καλλιτέχνες.
Η Έλενα Παπαρίζου στο instagram
