Έμεινε στην παραλία των Μπλε μόλις για 15 ημέρες, ήταν όμως αρκετές για να της χαρίσουν μια αξέχαστη εμπειρία, που την έκανε να καταλάβει πολλά και για τον ίδιο της τον εαυτό. Η Βαλέρια Χοψονίδου μιλά για όσα έζησε στον Άγιο Δομίνικο, για τους φόβους της, τις φιλίες και τους λόγους για τους οποίους τελικά αποχώρησε.
Από την Νιόβη Καραπιπέρη
Πώς μπήκε το «Survivor» στη ζωή σου;
Μια μέρα απλώς χτύπησε το τηλέφωνό μου και ήταν από την Acun Medya. Μου πρότειναν μια πρώτη συνάντηση και αμέσως μετά μου έδωσαν προθεσμία μιας ημέρας να απαντήσω αν ήθελα να μπω στο παιχνίδι. Και η αλήθεια είναι ότι όταν πρόκειται για προγράμματα όπως το «Survivor», δεν χωράει πολλή σκέψη. Λες αμέσως «ναι» ή «όχι». Γιατί αν το σκεφτείς περισσότερο, σίγουρα θα πεις «όχι».
Τι σε φόβιζε περισσότερο πριν πας στον Άγιο Δομίνικο;
Ο φόβος μου επικεντρωνόταν κυρίως στις συνθήκες. Αγχωνόμουν για το πώς θα ήταν η διαβίωση με τα άλλα παιδιά, αλλά με τρόμαζαν κυρίως τα φίδια, τα έντομα και οι αράχνες! Και, βέβαια, τα αγωνίσματα, γιατί γυμναστική στη ζωή μου έκανα σε συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα. Δεν είμαι ιδιαίτερα αθλητικό κορίτσι, οπότε είχα άγχος και για το πώς θα κατάφερνα να αντεπεξέλθω.
Είχες στο μυαλό σου κάποια στρατηγική;
Γενικότερα δεν είμαι άνθρωπος που λειτουργεί με στρατηγική. Το μόνο που είχα στο μυαλό μου ήταν να πάω στο παιχνίδι και να απολαύσω την εμπειρία – γιατί πραγματικά είναι μια εμπειρία ζωής. Ήθελα λοιπόν να το βιώσω στο 100% και να είμαι ο εαυτός μου.
Παρακολουθούσες «Survivor» πριν μπεις στο παιχνίδι;
Είχα παρακολουθήσει λίγα επεισόδια, γιατί έφυγα σχετικά νωρίς από την Ελλάδα. Όταν μπήκα στο παιχνίδι, πολλά παιδιά με ρωτούσαν τι γίνεται έξω και η αλήθεια είναι ότι δεν είχα κάτι να τους απαντήσω, γιατί πραγματικά είχα παρακολουθήσει ελάχιστα.
Από τα λίγα που είχες δει, είχες κάποια προτίμηση σε ομάδα ή σε παίκτες;
Όχι, δεν είχα διαμορφώσει συγκεκριμένη άποψη για το τι θα συναντούσα. Άλλωστε, τα πράγματα αλλιώς είναι στην τηλεόραση και πολύ διαφορετικά από κοντά.
Eκεί τι σε δυσκόλεψε περισσότερο;
Δυστυχώς, από την αρχή του παιχνιδιού βασανιζόμουν από μια ωτίτιδα και αυτό ήταν ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα για μένα. Στάθηκε εμπόδιο και στην καθημερινότητά μου και στα αγωνίσματα, αφού δεν μπορούσα να αγωνιστώ. Σε ό,τι αφορά τη συμβίωση με τα παιδιά, δεν είχα πρόβλημα. Στην καλύβα ήταν όλα καλά και είχα προσαρμοστεί πλήρως. Το «Survivor», κατά τη γνώμη μου, είναι ένα παιχνίδι 100% ψυχολογικό. Η ψυχολογία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο και πρέπει να έχεις φοβερή δύναμη μυαλού και να το δουλεύεις πολύ καλά μέσα σου για να μην το αφήσεις να σε επηρεάσει. Όταν, λοιπόν, έπεφτα να κοιμηθώ το βράδυ, έλεγα μέσα μου «Όλα καλά. Δεν είναι η πραγματική σου ζωή αυτή. Ζήσ’ το όσο μπορείς». Προσπαθούσα να μιλάω με τον εαυτό μου, για να μου είναι ακόμα πιο εύκολο. Σίγουρα οι συνθήκες εκεί είναι πολύ δύσκολες. Είναι η πείνα, το κρύο, η εξάντληση, οι ζαλάδες… Πρέπει λοιπόν να μιλάς περισσότερο με τον εαυτό σου και να κάνεις ψυχανάλυση για να μπορέσεις να αντεπεξέλθεις.
Είχες στην ομάδα σου την Ελευθερία Ελευθερίου, με την οποία γνωριζόσασταν ήδη.
Με την Ελευθερία όντως γνωριζόμασταν, αλλά δεν κάναμε παρέα. Μπαίνοντας στο παιχνίδι, δεν ήξερα τις ομάδες που είχαν προκύψει. Όταν, λοιπόν, έμαθα ότι θα είμαι στην Μπλε ομάδα και συνάντησα την Ελευθερία, αισθάνθηκα λίγο πιο ασφαλής.
Με ποιους άλλους μπόρεσες να έρθεις πιο κοντά;
Τα παιδιά είχαν ήδη δημιουργήσει την παρέα τους, ήταν μαζί για μεγαλύτερο διάστημα. Οπότε, δεν ένιωσα ποτέ ότι ενσωματώθηκα στην Μπλε ομάδα. Φυσικά, δεν είχα και τον απαραίτητο χρόνο, έμεινα λίγο καιρό στο παιχνίδι. Μετά από λίγες ημέρες, ήρθα κοντά και με την Έλενα. Με τους υπόλοιπους όχι τόσο, χωρίς να έχω κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα. Από τη στιγμή που έμπαινα στο «Survivor» ένα μήνα μετά την έναρξή του, γνώριζα ότι είχα μειονέκτημα.
Τις πρώτες ημέρες, όμως, πήρες θέση όταν ο Κώστας μίλησε για έλλειψη αθλητικής παιδείας…
Αυτό όντως έγινε στην αρχή. Το συγκεκριμένο αγώνισμα ήταν πολύ δυνατό και υπήρχε μεγάλη ένταση και από τους δύο πάγκους. Πόσο μάλλον από την Κόκκινη ομάδα, που τα παιδιά είχαν να φάνε ένα μήνα. Ο Κώστας, λοιπόν, κάποια στιγμή είπε για την αθλητική παιδεία. Ότι η Μπλε ομάδα έχει, ενώ η Κόκκινη όχι, δεν την έχει πάρει από το σπίτι της. Το είπε για όλους μας και όχι μεμονωμένα για κάποιον. Προσωπικά ένιωσα προσβεβλημένη, και όχι μόνο εγώ, αλλά όλα τα παιδιά που το συζητήσαμε μετά το αγώνισμα. Οπότε, δεν γινόταν να μην πάρω θέση. Τον ρώτησα τι εννοούσε, γιατί πραγματικά με είχε ενοχλήσει πάρα πολύ. Θέλω να επισημάνω, βέβαια, ότι ο Κώστας όντως πολλές φορές άλλα πράγματα εννοεί και τα μεταφέρει διαφορετικά, γι’ αυτό και παρεξηγείται. Μετά τη συζήτηση που είχαμε στο συμβούλιο και τις επόμενες ημέρες, κατάλαβα ότι πραγματικά δεν ήθελε να προσβάλει κανέναν.
Προτιμάς να βλέπεις την καλή πλευρά των ανθρώπων…
Είμαι έτσι ως άνθρωπος. Γνωρίζω ότι είναι ένα παιχνίδι με μεγάλη προβολή και ο κόσμος ταυτίζεται με τους παίκτες. Οπότε, δεν μπορείς να αρέσεις σε όλους, είναι πολύ λογικό. Ο καθένας έχει την άποψή του και φυσικά είναι σεβαστή. Αυτό που ειλικρινά με ενδιέφερε ήταν να μην πω κάτι άθελά μου που να προσβάλλει ή να στενοχωρήσει κάποιον. Πραγματικά δεν το ήθελα αυτό.
Πιστεύεις ότι σου στοίχισε το γεγονός ότι ήσουν πιο κοντά με την Ελευθερία και την Έλενα, δύο άτομα που ήρθαν σε ρήξη με την υπόλοιπη Μπλε ομάδα;
Κατά την άποψή μου, δεν έχει σχέση με ποια άτομα κάνεις παρέα. Ο κόσμος βλέπει αυτό που είσαι. Για ποιο λόγο να μου στοιχίσει η παρέα μου με την Ελευθερία; Είναι ένα εξαιρετικό κορίτσι.
Επειδή στην πορεία απομονώθηκε από τους Μπλε.
Δεν το πιστεύω αυτό. Δεν θεωρώ ότι, αν δεν έκανα παρέα με την Ελευθερία, θα ήταν πιο κοντά μου η ομάδα. Ήταν μικρό το διάστημα που ήμουν μέσα, γι’ αυτό ψηφίστηκα. Ενδεχομένως να λειτουργούσα κι εγώ έτσι. Είναι πιο εύκολο να ψηφίσουν ένα καινούργιο άτομο, όπως ήμουν εγώ. Είναι πολύ λογικό και το καταλαβαίνω.
Θα ήθελες να έχεις περισσότερο χρόνο;
Ναι, θα το ήθελα πραγματικά. Από το λίγο που έχω δει βγαίνοντας από το παιχνίδι, ζηλεύω! Θα ήθελα πάρα πολύ να ήμουν ακόμη εκεί. Όχι για να φτάσω σε ένα συγκεκριμένο σημείο, αλλά για να το ζήσω λίγο παραπάνω. Είναι μια τρομερή εμπειρία!
Τι κέρδισες από την εμπειρία του «Survivor»;
Αυτό που κέρδισα και πιστεύω ότι είναι το πιο σημαντικό είναι το ότι συνειδητοποίησα πως αυτά που έχουμε στην πραγματική μας ζωή, αυτά που θεωρούμε αυτονόητα, τελικά δεν είναι. Τίποτα –μα τίποτα– δεν είναι δεδομένο. Όταν βγεις από αυτό το παιχνίδι, εκτιμάς τα πολύ απλά πράγματα.
Τι έχει η συνέχεια για εσένα;
Αυτό που προέχει τώρα είναι να επικεντρωθώ στη δουλειά μου. Ετοιμάζω την επόμενη κολεξιόν μου, οπότε η συνέχεια είναι δουλειά και μόνο δουλειά. Θέλω να δώσω όλο μου τον εαυτό στην εταιρεία μου.
Ποια η γνώμη σου για τον Τζέιμς;
Πρόκειται για ένα πανέξυπνο παιδί και είναι μόλις 24 χρόνων. Τα περισσότερα από αυτά που λέει είναι τόσο εύστοχα που πραγματικά απορείς «δεν είναι δυνατόν να το σκέφτηκε!». Έχει τρομερή αντίληψη, σε σημείο… σοκαριστικό. Εκεί, από όλη την κατάσταση που ζεις, ουσιαστικά υπολειτουργείς. Κι όμως, ο Τζέιμς ήταν τόσο γρήγορος σε τόσο πολλά πράγματα… Είναι απίστευτα έξυπνος, το έλεγα και μέσα στο παιχνίδι.
Πιστεύεις ότι μπορεί να είναι ο νικητής;
Φυσικά, γιατί είναι και αρκετά δίκαιος. Έχει όλα τα φόντα, είναι πολύ καλός και στα αγωνίσματα, έχει περισσότερες νίκες από ήττες. Έχει κερδίσει συμπάθειες ακόμα και στην αντίπαλη ομάδα. Οπότε, ναι, πιστεύω ότι είναι ένα παιδί που σίγουρα θα πάει πολύ μακριά. Θα είναι ένας από αυτούς που θα δούμε στο τέλος του παιχνιδιού, αν όχι στον τελικό.
Εσύ ποιος θα ήθελες να κερδίσει το παιχνίδι;
Για μένα, ας κερδίσει ο καλύτερος. Από την Κόκκινη ομάδα, για παράδειγμα, πολύ δυνατός είναι ο Ηλίας Μπόγδανος. Ένα εξαιρετικό παιδί, πολύ ευγενικό και πολύ καλός στα αγωνίσματα. Από την ημέρα που ήρθε, έχει βοηθήσει σημαντικά τους Κόκκινους. Οπότε πιστεύω ότι και αυτός σίγουρα θα είναι στον τελικό.
Περισσοτερα στο 7 ΜΕΡΕΣ TV
