Η στήριξη του παπα-Γρηγόρη στην Ελένη, τη Δρόσω και την Ασημίνα, το πρόβλημα υγείας του, το «θαύμα» και όσα του έμαθαν οι απώλειες της ζωής του. Ο Κωστής Σαββιδάκης τονίζει στον Γιάννη Βίτσα και το «7 ΜΕΡΕΣ TV» ότι ο παπα-Γρηγόρης αποτελεί την ήρεμη δύναμη στο χαμό που κυριαρχεί στο Διαφάνι, προσπαθώντας να κρατήσει τις ισορροπίες.
Πώς θα κυμανθεί ο χαρακτήρας του ιερέα στα επεισόδια που ακολουθούν;
Θα προσπαθήσει να κρατήσει τις ισορροπίες στο Διαφάνι. Είναι η ήρεμη δύναμη σ’ όλον αυτόν το χαμό.
Θα είναι δίπλα στην Ελένη, μπαίνοντας στη φυλακή;
Ο παπα-Γρηγόρης θα σταθεί στο πλευρό της Ελένης όπως και των αδελφών της. Είναι δίπλα τους. Δεν μπορεί να μην είναι, άλλωστε. Ξέρει πως η Ελένη δεν θα έκανε ποτέ ένα φόνο χωρίς να υπάρχει κάποιος λόγος. Αντιλαμβάνεται ότι υπήρχε μια σοβαρή αιτία για την πράξη της. Γνωρίζει και τα τρία κορίτσια από την παιδική τους ηλικία. Τα έχει μεγαλώσει με ένα τρόπο.
Θα είναι απέναντι από τον Δούκα;
Το απέναντι είναι σχετικό, γιατί ένας ιερέας προσπαθεί να μην είναι απέναντι από κανένα. Θέλει να είναι κοντά σε όλους τους ανθρώπους και με έναν τρόπο να τους βοηθήσει να καταλάβουν ποιο είναι το σωστό και ποιο το λάθος.
Υποδύεσαι λοιπόν τον παπα-Γρηγόρη στις «Άγριες μέλισσες» και θα έλεγα πως είναι και λίγο καρμικό, αφού έχεις δηλώσει ότι ξεπέρασες ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας στον πνεύμονα από θαύμα.
Νομίζω ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Πριν από το ρόλο του ιερέα, στις «Άγριες μέλισσες», είχα τελειώσει μια ταινία μεγάλου μήκους του Γιάννη Σταυρόλαιμου που λέγεται «Το δείπνο του βοσκού». Είναι μια ιστορία βασισμένη στα λεγόμενα ενός καλόγερου από το Άγιον Όρος. Είναι μια αληθινή ιστορία. Πιστεύω βαθιά στον Θεό.
Σοκαρίστηκες όταν διαπιστώθηκε η κύστη στο πνεύμονα;
Καθόλου. Κινήθηκα πάρα πολύ ψύχραιμα. Μέσα μου ένιωθα ότι δεν είναι κάτι κακό. Πιστεύω ότι αν θέλεις να ζήσεις θα ζήσεις. Εμείς οι ίδιοι με έναν τρόπο επιτείνουμε στο να είναι ο οργανισμός μας υγιής ή όχι. Τα θέλω μας είναι πολύ δυνατά. Ούτε οι ίδιοι κατανοούμε πόση δύναμη κουβαλάμε μέσα μας.
Φαντάζομαι ότι σταμάτησες το κάπνισμα, γιατί αν δεν κάνω λάθος υπήρξες δεινός καπνιστής.
Βέβαια. Έχω ενάμιση χρόνο να καπνίσω. Δόξα τω Θεώ. Δεν μου λείπει καθόλου. Αναπνέω καλύτερα, γεύομαι καλύτερα, μυρίζω καλύτερα.
Τι σου έμαθαν οι δύσκολες στιγμές της ζωής σου;
Μέσα από τις απώλειες της μητέρας μου και του πατέρα μου αντιλήφθηκα πως στη ζωή ερχόμαστε και φεύγουμε μόνοι μας. Γι’ αυτό οφείλουμε να προχωράμε μπροστά, με δύναμη και αξιοπρέπεια.
Διαβάστε περισσότερα στο “7 ΜΕΡΕΣ TV” που κυκλοφορεί
