Ο νέος ρόλος του Τάσου Χαλκιά ως Μένιος Τζούρας στο «Χαιρέτα μου τον Πλάτανο» που αναστατώνει τη ζωή των κατοίκων του ήσυχου χωριού, η επταετής τηλεοπτική του αποχή, η αφιλοκερδής συμμετοχή του στις «Άγριες μέλισσες», αλλά και οι σταρ που, όπως τονίζει, δεν είναι εφικτό να δημιουργηθούν από την τηλεόραση. Ο Τάσος Χαλκιάς είναι χειμαρρώδης και ειλικρινής!
Από τον Γιάννη Βίτσα
Μιλήστε μου για τον Μένιο Τζούρα.
Ο Μένιος, ως άνθρωπος, είναι αρκετά κλειστός. Λείπει χρόνια από τον Πλάτανο. Επιστρέφει έπειτα από μεγάλο διάστημα και δεν είναι εύκολο να αποκαλύψει τον εαυτό του στους κατοίκους του χωριού εάν πρώτα δεν τους μετρήσει. Βασικά, πήγε εκεί για να βοηθήσει την οικογένεια του αδελφού του, ο οποίος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον τόπο του μετά από ένα σημαντικό θέμα που του προέκυψε. Είναι ένας χαρακτήρας πολύπλοκος. Έχει πολλές πτυχές, κρυφές και φανερές. Σιγά σιγά θα τον δούμε να εξελίσσεται.
Θα ταράξει τα νερά του ήσυχου «Πλατάνου»;
Προφανώς. Βέβαια δεν ξέρω και κατά πόσο ήσυχος ήταν ο Πλάτανος. Είναι ένα χωριό κάπως διαταραγμένο. Σίγουρα θα αποκαλυφθούν αρκετά μυστικά μέσα από το ρόλο του Μένιου τα οποία θα είναι άκρως ενδιαφέροντα.
Θα αποκαλύψει κακές συμπεριφορές κατοίκων του χωριού;
Κάτι τέτοιο είναι προφανές. Επιπλέον θα κάνει κάποιες συμμαχίες, ο οποίες δεν είναι φανερές αυτήν τη στιγμή. Μετρά τα πράγματα τη δεδομένη στιγμή. Ψάχνει να δει το κατά πόσο έχει ενδιαφέρον να επενδύσει κανείς σε αυτό το χωριό.
Επιστρέφετε στη δημόσια τηλεόραση απ’ όπου και ξεκινήσατε την τηλεοπτική σας πορεία.
Όλοι οι παλιοί ηθοποιοί ξεκινήσαμε από την ΕΡΤ και, μοιραία από τη μία αλλά καλώς από την άλλη, μάθαμε την τηλεόραση μέσα από το κρατικό κανάλι, κάνοντας το «Θέατρο της Δευτέρας», αλλά και πολλές σειρές οι οποίες φιλοξενήθηκαν τόσο στην ΥΕΝΕΔ όσο και στην ΕΡΤ1. Αισθάνομαι μεγάλη χαρά που επιστρέφω έπειτα από τόσα χρόνια στη δημόσια τηλεόραση. Είναι σημαντικό που σε αυτήν τη συγκυρία έχουν επιλέξει να επενδύσουν στην ελληνική μυθοπλασία. Επιστρέφουν και εκείνοι σε κάποιες αξίες οι οποίες πιστεύω ότι τηλεοπτικά πρέπει να υπάρχουν για την Ελλάδα. Δεν είναι απαραίτητο να αγοράζουμε ξένες σειρές αμφιβόλου προελεύσεως και ποιότητας. Νομίζω ότι πρέπει να αφήσουμε ελεύθερους τους Έλληνες συγγραφείς και σεναριογράφους και να επενδύσουμε πάνω σε αυτούς, ώστε να έχουμε πια καθαρόαιμη ελληνική μυθοπλασία και όχι τα κλεμμένα όνειρα κάποιων άλλων οι οποίοι τα έκαναν πριν από εμάς για εμάς.
Πέρυσι κάνατε ένα γκεστ στις «Άγριες Μέλισσες». Έκανε εντύπωση το ότι δεν πληρωθήκατε.
Κακώς έκανε εντύπωση αυτό το γεγονός. Πάρα πολλοί συνάδελφοί μου έχουν προσφέρει φιλικά τη συμμετοχή τους ανά καιρούς σε σειρές, σε ταινίες, στο θέατρο και δεν έχουν πληρωθεί. Για ποιο λόγο να αποτελώ εγώ εξαίρεση. Αυτά είναι ανοησίες. Έκανα με χαρά μια φιλική συμμετοχή. Μέχρι εκεί. Ουσιαστικά ο ρόλος σας στο «Χαιρέτα μου τον Πλάτανο» ακολουθεί αυτόν της σειράς «Κάτω Παρτάλι». Πέρασε μία επταετία μακριά από την τηλεόραση. Ούτε χούντα να ήταν.
Ποιοι ήταν οι λόγοι της αποχής σας;
Κατ’ αρχάς η τηλεόραση δεν εντασσόταν στα ιδιαίτερα ενδιαφέροντά μου μετά το «Κάτω Παρτάλι», όπου είχα μια κάκιστη εμπειρία από πλευράς της παραγωγής – γιατί κατά τα άλλα με τους συνάδελφους μου, τη σκηνοθέτιδα και τον συγγραφέα ήταν εξαιρετική η διαδρομή μας. Με την παραγωγή όμως, έζησα μια τρομερά κακή εμπειρία. Τα δύο πρώτα χρόνια δεν θέλησα ξανά επικοινωνία με ανάλογους παραγωγούς, οι οποίοι είχαν μπει πλέον στη δουλειά και σε σχέση με τους παλιότερους είτε δεν σέβονταν το επάγγελμα όσο έπρεπε είτε δεν το γνώριζαν. Από εκεί και πέρα δεν είχα κάποιες προτάσεις που να ανταποκρίνονταν στα γούστα και τα μέτρα μου. Έτσι συνειδητά απείχα. Δεν δούλευα ως τακτικός ηθοποιός σε κάποια σειρά. Έκανα κάποια γκεστ, όπως στις Μέλισσες –όπου η τρίτη μου συμμετοχή θα προβληθεί σύντομα– ή στο «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα», όπου κάναμε το ζευγάρι μαζί με τη Μαρία Καβογιάννη.
Σας έλειπε η τηλεόραση;
Η τηλεόραση εντάχθηκε στη δουλειά μου. Από αυτή την έννοια, ως παράλληλη ενασχόληση δίπλα στην κύρια που για μένα είναι το θέατρο, βεβαίως μου έλειψε. Όμως δεν είχα και τις ανάλογες προτάσεις κατά την περίοδο της τηλεοπτικής αποχής μου, ώστε να αισθανθώ ότι υπήρχε κάτι που άξιζε να το κάνω.
Έχετε πει ότι δεν μπορούν να βγουν σταρ από την τηλεόραση.
Όντως το έχω πει και το ξαναλέω. Ξέρω ότι δεν αρέσει σε πολλούς συναδέλφους μου, αλλά τι να κάνουμε, είναι η άποψή μου. Σταρ γίνεσαι όταν υπάρχουν άνθρωποι που για να σε δουν βάζουν το χέρι στην τσέπη. Εμάς, για να μας δουν, βάζουν το χέρι στην τσέπη μόνο όταν έρχονται στο θέατρο. Μπαίνουμε στα σπίτια τους με το έτσι θέλω, και είτε μας δέχονται είτε όχι. Με δεδομένη αυτή την πολύ εύκολη επιλογή που έχει το κοινό και από εκεί που σε βλέπει μπορεί ξαφνικά να αλλάξει κανάλι για να παρακολουθήσει κάποιον άλλο, σίγουρα δεν γίνεται να αποκαλούμαστε σταρ, με την έννοια τουλάχιστον που είχε ο όρος για τους ηθοποιούς του ελληνικού κινηματογράφου. Όσο γνωστός, όσο δυναμικός ζεν πρεμιέ και αν είναι κάποιος, αποκλείεται να γίνει ο Νίκος Κούρκουλος. Δεν πρόκειται να δούμε μια νέα Αλίκη Βουγιουκλάκη, η μια Ζωή Λάσκαρη μέσα από την τηλεόραση. Ζούμε στην Ελλάδα, όπου η αγορά είναι πάρα πολύ μικρή. Πρέπει να καταλάβουμε πού είμαστε και πού δραστηριοποιούμαστε, οπότε τίτλοι ή δηλώσεις του τύπου «είμαι σταρ» μπαίνουν από το ένα μου αφτί και βγαίνουν από το άλλο.
Ο Τάσος Χαλκιάς για τον πρωταγωνιστή που αντικατέστησε
Το όνομα ενός πρωταγωνιστή του «Πλατάνου» βρίσκεται στη λίστα με τους ηθοποιούς που καταγγέλθηκαν από πολλές συναδέλφους σας για κακοποίηση και εργασιακό εκφοβισμό. Είναι ένα πρόσωπο με το οποίο έχετε συνεργαστεί στο παρελθόν τόσο τηλεοπτικά όσο και θεατρικά. Σοκαριστήκατε όταν το πληροφορηθήκατε;
Είμαι ένας άνθρωπος κάποιας ηλικίας με τρομακτική εμπειρία ζωής. Απολύτως τίποτα δεν είναι ικανό να με σοκάρει. Δεν σοκαρίστηκα, ούτε πρόκειται να σοκαριστώ από κάτι άλλο, ούτε πετώ στα σύννεφα, οπότε δεν κινδυνεύω και να πέσω. Αυτά συμβαίνουν σε κάθε επάγγελμα και ίσως ακόμα χειρότερα. Έτυχε αυτή την περίοδο να γίνονται αποκαλύψεις για το δικό μας χώρο που έχει ιδιαίτερη σχέση με τη δημοσιότητα. Γι’ αυτόν το λόγο παρουσιάζει ένα πρόσθετο ενδιαφέρον, το οποίο αγγίζει τα όρια του κουτσομπολιού. Οτιδήποτε έχει συμβεί με τους συναδέλφους μου έχει πάρει το δρόμο του, είτε της δικαιοσύνης είτε του πειθαρχικού συμβουλίου του σωματίου, και δεν έχω καμία διάθεση να σχολιάσω απολύτως τίποτα.
Κλείνοντας, τι επιθυμείτε να σας φέρει ο χρόνος;
Επιθυμώ πάρα πολλά πράγματα τα οποία όμως ούτε ένας χρόνος ούτε πολλοί είναι ικανοί να μου τα φέρουν τώρα πια.
Διαβάστε περισσότερα στο 7 ΜΕΡΕΣ TV
Διαβάστε επίσης