Η Θάλεια Ματίκα και ο Ιωάννης Παπαζήσης μιλούν στο HELLO! που κυκλοφορεί την Τετάρτη 10 Ιανουαρίου.
Μεταξύ άλλων λένε στον Γιάννη Βίτσα για την προσωπική και επαγγελματική διαδρομή τους, τον τρόπο που αντιλαμβάνονται την τέχνη και τη ζωή, τις δύσκολες στιγμές που έπρεπε να διαχειριστούν στην πορεία τους, όσα τους κάνουν ευτυχισμένους και τους δίνουν δύναμη αλλά και όσα ακόμη επιθυμούν να τους φέρει ο χρόνος.
Θάλεια, όταν ήρθαν τα παιδιά σου ένιωσες ότι τελείωσε η ζωή σου, να θεωρήσω ότι πέρασες μία μικρή επιλόχειο κατάθλιψη;
Φλέρταρα με αυτό. Στην γέννηση του γιου μου πήγα σε έναν ψυχίατρο, γιατί δεν ήμουν καθόλου καλά.
Ο πατέρας του Τάσου πέθανε από καρκίνο στον εγκέφαλο 20 ημέρες μετά την γέννηση του γιου μας, οπότε υπήρχε μία οικογενειακή τραγωδία.
Ο ψυχίατρος μου ξεκλείδωσε επίσης πολλά πράγματα. Μου είπε ότι κάποιοι άνθρωποι βλέπουν το ποτήρι μισογεμάτο και κάποιοι μισοάδειο στη ζωή και αυτό δεν αλλάζει.
Μου ανέφερε μεταξύ άλλων ανήκεις στους ανθρώπους που το βλέπουν μισό άδειο οπότε πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό. Είναι μεγάλη κουβέντα. Αυτή τη στιγμή το πρότυπο της δύσης είναι να είσαι καλά, με θετική σκέψη. Πιεζόμαστε σε μία φανταστική ψεύτικη τελειότητα και έχω συνειδητοποιήσει ότι αυτό δεν υπάρχει.
Είναι ωραίο να είσαι και μίζερος, να έχεις και τις καταθλιψούλες σου, είναι ωραίο να μένεις και στο κρεβάτι σου κουκουλωμένος για μέρες. Δεν πειράζει! Δεν γίνεται συνέχεια να είσαι στα πάνω σου.
Ιωάννη, μου έκανε πολύ ωραία εντύπωση και μία δήλωσή σου για την Αναστασία Παντούση, που είπες ότι είναι καλύτερη ηθοποιός από εσένα, αυτό είναι κάτι που πολύ λίγοι άνθρωποι το κάνουν.
Προσωπικά δεν πιστεύω στον ανταγωνισμό. Δεν είμαι άνθρωπος που συμβουλεύω τη σύντροφό μου. Δεν πιστεύω στις συμβουλές.
Το θεωρώ αστείο να δώσω συμβουλές σε ανθρώπους. Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του πορεία, τη δική του γνώση, γιατί και εμείς και οι γονείς μας είμαστε μία γενιά που μεγαλώσαμε με τη λογική ότι οι γονείς μας, οι προγονοί ήταν πάντα πιο σοφοί.
Όταν συμβουλεύεις έναν άνθρωπο υπάρχει ο μεγάλος κίνδυνος να τον κάνεις σαν εσένα.
Άρα μην υπερεκτιμάς τόσο πολύ τον εαυτό σου. Πιστεύω μόνο στην ατομική προσωπικότητα του καθενός.
