Ο Θανάσης Βισκαδουράκης είπε το “ναι” για το Survivor, χωρίς να έχει δει ποτέ το παιχνίδι επιβίωσης, αλλά πήγε αποφασισμένος να ζήσει την εμπειρία και τα κατάφερε.
Μάλιστα, όπως εξηγεί ο ίδιος, η συμμετοχή του τον έκανε ν’ αγαπήσει περισσότερο το παρελθόν του.
Από τη Νιόβη Καραπιπέρη
Θα θέλατε να είχατε παραμείνει κι άλλο στον Άγιο Δομίνικο ή ήταν καλά όσο κράτησε;
Μέσα μου, ψυχολογικά και συναισθηματικά, ήθελα να μείνω. Αλλά το συντριπτικό κάταγμα στο δεξί μου πόδι χρειαζόταν επέμβαση και ευχαριστώ την Acun Medya, γιατί μου κάλυψε όλα τα ιατρικά έξοδα. Απευθύνθηκα σε δικό μου ορθοπεδικό και θέλω να πω ευχαριστώ και στον Δημήτρη Τριανταφυλλόπουλο. Η ζημιά ήταν μεγάλη. Εφόσον χτύπησα, λοιπόν, καλώς έφυγα, καθώς δεν θα μπορούσα να μείνω άλλο. Γενικά, είμαι άνθρωπος πολύ χαμηλών τόνων, οπότε παρόλο που πονούσα, δεν έλεγα τίποτα. Δεν παρακολουθούσα το παιχνίδι τα προηγούμενα χρόνια, δεν το ήξερα. Δέχτηκα αυτή την πολύ τιμητική πρόταση να λάβω μέρος, είπα το «ναι», το έζησα και μου άρεσε. Και τελικά βγήκα κερδισμένος, εκτός από χτυπημένος!
Χωρίς να έχετε παρακολουθήσει το παιχνίδι, πώς προετοιμαστήκατε;
Γενικότερα, ο χαρακτήρας μου είναι να μην ακούω τους γύρω μου, αλλά να έχω το δικό μου τρόπο σκέψης, να ζω αυτό που μου δίνεται. Μου δόθηκε η ευκαιρία συμμετοχής σε αυτό το παιχνίδι και μπήκα μέσα με χαρά για να το απολαύσω. Αυτά που με βοήθησαν ήταν η προσαρμοστικότητα, η συλλογικότητα και η ομαδικότητα. Κι αυτό που συνειδητοποίησα ήταν ότι το τηλεοπτικό «Survivor» με έκανε να αγαπήσω περισσότερο τα παιδικά μου χρόνια. Τα χρόνια που πέρασα στο ορφανοτροφείο, τον ιδρυματισμό, τη συνύπαρξή μου με πολλά άτομα. Όλα αυτά μου ξαναβγήκαν τώρα, στα 50 μου.
Αυτό ήταν το εφόδιό σας ώστε να αντεπεξέλθετε στις δυσκολίες του παιχνιδιού;
Εννοείται. Δεν με πείραξε καθόλου ότι ξάπλωνα και κοιμόμουν στα ξύλα, δεν με πείραξαν καθόλου τα κουνούπια και οι μέλισσες, ότι δεν είχα να κάνω μπάνιο, η απίστευτη αφαγία… Το μόνο που φοβήθηκα ήταν το κρύο.
Στην πορεία, αναλάβατε κατά κάποιον τρόπο να κρατάτε τις ισορροπίες ανάμεσα στους συμπαίκτες σας.
Επειδή έχω μεγαλώσει με πολλά παιδιά, μου αρέσουν οι παρέες. Τι μας δίδαξε το «Survivor»; Σε μια εποχή εγωκεντρική, πρέπει να κάνουμε όχι ένα, αλλά δέκα βήματα πίσω. Επίσης έλεγα ότι, μικρός, έφαγα πολύ ξύλο αρνούμενος να μαρτυρήσω τις αταξίες των άλλων παιδιών. Έτσι και τώρα, δεν θα μαρτυρούσα ποτέ στους υπευθύνους ποιος έκλεψε φαγητό ή ποιος έκανε το οτιδήποτε. Αυτή είναι η ιδεολογία μου από παιδί.
Σε ένα τέτοιο παιχνίδι, αυτό ακούγεται πολύ ρομαντικό…
Μα, το είπα αυτό και στο συμβούλιο. Σέβομαι τις στρατηγικές και τις τακτικές, αλλά υπάρχει και η ουδετερότητα, την οποία πρεσβεύω. Δεν ξέρω πόσο χρήσιμος είμαι για ένα ριάλιτι, αλλά ένιωθα ότι είχα τον απεριόριστο σεβασμό και την ευγνωμοσύνη των συμπαικτών μου. Και τον ίδιο σεβασμό είχα κι εγώ απέναντί τους. Κοιταζόμασταν και τα μάτια μας ήταν καθαρά, δεν υπήρχαν λοξές ματιές.
Με το που ήρθε ο Άρης στην ομάδα, οι Διάσημοι πήραν τα πάνω τους…
Είναι πιτσιρικάς, αθλητής. Ο Βισκαδουράκης, στα 53 του, με αυχενικό σύνδρομο, δεν μπορούσε να έχει την ίδια απόδοση. Αυτό που αποδείχθηκε στο «Survivor», όμως, είναι ότι χρειάζεται παιδιά με ψυχή, όχι τόσο με σωματική δύναμη. Εγώ σε κάθε αγώνα γινόμουν όλο και πιο δυνατός. Μου το είπαν και οι συμπαίκτες μου και οι Μαχητές ότι δεν περίμεναν να έχω τέτοια ταχύτητα. Κι εγώ τους είπα ότι αν ήμουν 20 ή 30 χρονών, θα το είχα σηκώσει το «Survivor».
Αν δεν είχε αναπτυχθεί το ειδύλλιο της Μυριέλλας με τον Κατσαούνη, θα ήταν πιο ήρεμα τα πράγματα στην ομάδα;
Αυτό το ειδύλλιο, το οποίο διαφημίζεται συνεχώς, εγώ δεν το πίστεψα ποτέ. Την είχα πιάσει τη Μυριέλλα και της είχα πει ότι δεν μου αρέσουν αυτά που κάνει. Όμως, δεν μπήκα στο παιχνίδι για να το παίξω μπαμπάς ή μέντοράς της. Είχε μελετήσει πολύ το «Survivor» και θα έπρεπε να γνωρίζει ότι είναι ένα παιχνίδι ανατρεπτικό. Κανείς δεν ξέρει τι του ξημερώνει, γι’ αυτό και δεν πιστεύω στις στρατηγικές. Μέρα με τη μέρα άλλαζαν πολλά.
Από τους Μαχητές ποιους εκτιμάτε;
Δεν είχα έρθει πολύ κοντά, τους απέφευγα και δεν μας το επέτρεπαν και από την παραγωγή. Απλώς μου άρεσε ο Σάββας, ο οποίος πιστεύω πως θα φτάσει στην τετράδα. Η Άσπα είναι επίσης ένα ευγενικό πλάσμα, το ίδιο και ο Καλαφατάς. Με τους συμπαίκτες μου πολλά βράδια καθόμασταν στη φωτιά και τους αφηγούμουν περιστατικά από τη ζωή μου. Εκεί που έκλαιγαν, τους έκανα να γελούν και τους έλεγα «έτσι με κάνετε χαρούμενο». Μέσα από αυτές τις κουβέντες μαθαίναμε τον Γολγοθά του καθενός.
Με τον Βαλάντη θα θέλατε να τα πείτε εκτός παιχνιδιού;
Θα τον ρωτούσα γιατί τα έκανε όλα αυτά. Ήμουν πολύ κοντά του, γιατί φάνηκε ότι είναι εκρηκτικός χαρακτήρας. Βοηθούσε περισσότερο από όλους στις δουλειές της καλύβας, αλλά ήθελε συνέχεια να του τονίζεις το «εγώ». Ο Πηλίδης κι εγώ τον είχαμε από κοντά και τον προστατεύαμε, αλλά κάποια στιγμή ξέφυγε από μόνος του. Τον έπιασα και του είπα «Γιατί, ρε Βαλάντη;». Όταν έφερε τρεις νίκες, έβαλα όλη την ομάδα να φωνάξει το όνομά του, αν και δεν το ήθελαν. Πες ένα συγγνώμη, όλοι κάνουμε λάθη. Ριάλιτι είναι, θέλει και λίγη υπομονή! Έχεις και καλό χαρακτήρα, δείξε τον. Αυτό που είπε για την Ευρυδίκη ήταν άστοχο. Δεν λέγονται αυτά σε ένα κορίτσι που πήγε στο θάνατο και γύρισε.
Βγήκατε κερδισμένος από την εμπειρία;
Εννοείται. Δεν πίστευα την τόση αγάπη του κόσμου! Το αγάπησα το «Survivor» και με αγάπησε. Και κέρδισα σε διασημότητα και οικονομικά. Ο κόσμος είχε την ευκαιρία να γνωρίσει έναν άλλο Θανάση, χαμηλών τόνων, όχι τον κωμικό ηθοποιό.
Η συνέχεια τι περιλαμβάνει;
Όλα είναι ρευστά. Το κινητό ευτυχώς χτυπάει. Μπήκα στο παιχνίδι επειδή δεν χτυπούσε, είχαν χαθεί πολλές δουλειές. Ο κορονοϊός έχει διαλύσει το θέατρο και τους καλλιτέχνες. Όσοι δεν είμαστε στην τηλεόραση πάθαμε οικονομική ζημιά. Όμως, η ζωή είναι αναπάντεχη και φέρνει προτάσεις από το πουθενά. Έτσι ήρθε και αυτή η πολύ ωραία πρόταση για το «Survivor». Είπα «ναι» με πολλή χαρά και κέρδισα διπλά. Ευχαριστώ την Acun Medya που με τίμησε και ελπίζω να την τίμησα κι εγώ με τη συμμετοχή μου.
Πηγή: 7ΜΕΡΕΣTV
