Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε η ηθοποιός της σειράς «Τα καλύτερα μας χρόνια», Τόνια Σωτηροπούλου, στο περιοδικό HELLO! και τον Σάββα Μπίτζα και αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στον γάμο της με τον Κωστή Μαραβέγια, τη δημοφιλή σειρά της ΕΡΤ, ενώ παράλληλα αναφέρθηκε στην στήριξη του συζύγου της στα ομόφυλα ζευγάρια αλλά και στην περιπέτεια υγείας της μητέρας της.
Ο Κωστής, μετά το γάμο σας, προχώρησε σε μια πολύ τρυφερή ανάρτηση δίνοντάς σου δημόσια την υπόσχεση να προστατεύει την ελευθερία και την ανεξαρτησία σου και σε χαρακτήρισε θαύμα. Διαβάζοντας αυτά τα λόγια, τι συναισθήματα σου δημιουργήθηκαν;
Ήταν πολύ τιμητικό και προφανώς συγκινήθηκα διαβάζοντας όσα έγραψε στα social media. Δεν ήταν όμως κάτι που δεν ήξερα για τον Κωστή. Το ίδιο πιστεύω κι εγώ για εκείνον και γι’ αυτό είμαστε μαζί. Δεν είμαστε μαζί επειδή συμβιβαστήκαμε. Είμαι πολύ υπερήφανη που ο σύντροφός μου έγραψε κάτι μέσα από την καρδιά του, το οποίο μάλιστα, με αρχή την αγάπη και τη σχέση μας, αφορά όλο τον κόσμο, προάγει την ενότητα και το δικαίωμα κάθε ανθρώπου να αγαπά και να παντρεύεται.
Παράλληλα, δίνει και ένα μήνυμα προς όλους τους άντρες για το πώς πρέπει να στέκονται δίπλα στις συντρόφους και τις γυναίκες τους: με ίσους όρους, ανιδιοτελή αγάπη και προστασία. Αυτό δεν σημαίνει ότι μόνο οι γυναίκες πρέπει να τα περιμένουν αυτά από τους άντρες, πρέπει να είναι αμοιβαία, πρέπει να είναι ομάδα. Το ίδιο συναίσθημα έχω κι εγώ, προστατεύω κι εγώ τον Κωστή, εμείς είμαστε ομάδα.
Μέσα από τη συγκεκριμένη ανάρτηση, πέρασε παράλληλα ένα κοινωνικό μήνυμα προτρέποντας τα ομόφυλα ζευγάρια να απαιτούν ίσα δικαιώματα στο γάμο και στην υιοθεσία. Τι πιστεύεις ότι τον ώθησε να κάνει τη συγκεκριμένη επισήμανση;
Σαφέστατα οι εποχές όπου ζούμε. Βρισκόμαστε στο 2021 και θεωρώ αστείο να υπάρχει διαχωρισμός. Υπάρχουν τόσα παιδιά σε ιδρύματα που χρειάζονται αγάπη!
Όταν ένα ομόφυλο ζευγάρι αποφασίζει ότι θέλει να υιοθετήσει και να αποκτήσει ένα παιδί, είναι απόλυτα συνειδητοποιημένο. Έχει καταλήξει στην αγάπη που έχει ανάγκη να δώσει και στο πώς θέλει να φτιάξει προς το καλύτερο τη ζωή ενός παιδιού, και δεν πρέπει να του στερούμε αυτό το δικαίωμα. Θεωρώ αποκαρδιωτικό και απαρχαιωμένο το να μιλάμε ακόμη για έλλειψη δικαιωμάτων, όπως για το αν μπορεί ένα ομόφυλο ζευγάρι να παντρευτεί ή να μπει στη διαδικασία να υιοθετήσει ένα παιδάκι.
Έχω στο περιβάλλον μου ομόφυλα ζευγάρια που θέλουν να υιοθετήσουν ένα παιδί. Κάνουν πολύ μεγάλο κοινωνικό έργο, όμως αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλες δυσκολίες. Είναι στενάχωρο να θέλεις να ανοίξεις το σπίτι και την καρδιά σου και να μην είναι εφικτό. Ένα ομόφυλο ζευγάρι θα πρέπει να ακολουθήσει άλλες διαδικασίες, που δεν είναι βέβαιο ότι θα αποδώσουν. Συνήθως ο τρόπος είναι να υιοθετηθεί το παιδί από τον έναν, ως μονογονεϊκή οικογένεια. Όπως αισθάνομαι ότι αυτός ο πόνος τρώει μια γυναίκα ή ένα ζευγάρι που δεν μπορεί να κάνει παιδιά, το ίδιο συναίσθημα ισχύει για τους φίλους μου. Εύχομαι να αλλάξει αυτό.
Τη φετινή τηλεοπτική σεζόν σε απολαμβάνουμε στη σειρά «Τα καλύτερά μας χρόνια». Τι την κάνει να ξεχωρίζει;
Η αγνότητα που έχει και το ταξίδι σε μια άλλη εποχή, όταν τα πράγματα ήταν διαφορετικά και πιο αθώα. Η επιτυχία της συγκεκριμένης δουλειάς είναι το γεγονός ότι είμαστε μια αγαπημένη ομάδα. Επίσης, επανέφερε μια άλλη τηλεόραση. Γενικά η ΕΡΤ έχει εξελιχθεί πολύ και κάνει πολύ σωστά και ωραία βήματα.
Είμαι πολύ υπερήφανη που συμμετέχω και κάθε μέρα μαθαίνω από τους καταπληκτικούς συναδέλφους που έχω. Είναι, ακόμα, μεγάλη μου χαρά που δουλεύω με παιδιά, από τα οποία επίσης μαθαίνω πολλά. Η σειρά είναι από τα μεγαλύτερα δώρα και χαίρομαι που πηγαίνει καλά και έχει την αγάπη του κοινού.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στη ζωή σου και ποια η πιο όμορφη;
Η πιο όμορφη περίοδος της ζωής μου αισθάνομαι πολύ καλά με μένα. Η πιο δύσκολη και αυτή που με έκανε να αναθεωρήσω ήταν όταν η μητέρα μου ήρθε αντιμέτωπη με τον καρκίνο, πριν από τέσσερα χρόνια, και διήρκεσε δύο. Με έφερε σε επαφή με μια διαφορετική εξέλιξη της πραγματικότητας. Μεγαλώνοντας θεωρούμε ότι οι γονείς μας θα είναι πάντα εκεί, ότι πάντα θα είναι εκείνοι πιο δυνατοί από μας και θα μας βοηθούν. Η προστασία που χρειάζεται κάποιος εναλλάσσεται όμως ουσιαστικά, κι έμαθα πολλά πράγματα από αυτό. Είμαι πολύ ευγνώμων που τελείωσε αίσια και είναι καλά η μητέρα μου.
Πώς κατόρθωσες να δείχνεις δυνατή στα μάτια της μητέρας σου;
Έβαλα ως προτεραιότητα εκείνη κι αυτό που βίωνε και όχι το πώς αισθανόμουν για αυτό. Νομίζω πως έτσι πρέπει να γίνεται. Όσο κι αν στενοχωριέσαι και θέλεις να βοηθήσεις τον άλλο, το πρόβλημα είναι δικό του.
Μπορείς να είσαι εκεί, να τον αφουγκραστείς και να τον στηρίξεις, όμως είναι πολύ επιβαρυντικό να βλέπει μια μητέρα πως το παιδί της στενοχωριέται. Σε κάποιες καταστάσεις ήμουν κάπως σκληρή και της έλεγα: «Αυτό πρέπει να γίνει, αυτό πρέπει να τρως». Η καλύτερη διαχείριση κρίσης είναι να μην αφήσεις το κύμα να σε πάρει από κάτω και, όταν αυτό τελειώσει, να βρεις τον τρόπο να διαχειριστείς τα συναισθήματα που είχες τόσο καιρό, να νιώσεις τη θλίψη.
Διαβάστε περισσότερα στο HELLO! που κυκλοφορεί
