Η Βάσω Λασκαράκη μίλησε στο περιοδικό HELLO! και τη Μαρία Κολλιάτσα για τη συμμετοχή της στο σίριαλ της ΕΡΤ “Σε ξένα χέρια”, το νέο της επαγγελματικό εγχείρημα, τη σχέση που έχει αναπτύξει με την κόρη της, και αποκάλυψε γιατί δεν κάνει εκπομπή με τον σύζυγό της Λευτέρη Σουλτάτο, καθώς έχουν δεχτεί πολλές προτάσεις.
Είσαι από τις ηθοποιούς που μένουν και επιμένουν στη δημόσια τηλεόραση, η οποία έχει κάνει μια αξιόλογη στροφή με πολύ ωραίες σειρές δίνοντας τη δυνατότητα στους τηλεθεατές να γνωρίσουν την ΕΡΤ και ως κανάλι μυθοπλασίας. Ξαφνικά έχουμε μια δημόσια τηλεόραση που είναι πολύ καλή και ανταγωνιστική. Πώς αντιλαμβάνεσαι εσύ αυτή την προσπάθεια;
Η παραγωγή της σειράς «Σε ξένα χέρια», στην οποία συμμετέχω, είναι του Γιάννη Καραγιάννη, δεν είναι μια εσωτερική παραγωγή της ΕΡΤ. Ωστόσο χαίρομαι που επιτέλους η δημόσια τηλεόραση κάνει μυθοπλασία γιατί, μεταξύ άλλων, έχει απορροφήσει πολύ κόσμο, τεχνικούς και ηθοποιούς. Μέχρι τώρα έχουν βγει στον αέρα έξι-επτά παραγωγές και συνεχίζουν να βγαίνουν. Αυτό είναι πολύ καλό για τον κλάδο μας, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει πληγεί, όπως και άλλοι κλάδοι βέβαια. Στη δική μας τη δουλειά, όμως, υπήρξαν πολλοί τεχνικοί που αναγκάστηκαν να αλλάξουν επάγγελμα. Δεν νοείται δημόσια τηλεόραση που δεν παράγει προϊόντα μυθοπλασίας, οπότε, ναι, είμαι χαρούμενη που αυτό πλέον συμβαίνει.
Είναι σημαντικό για έναν ηθοποιό να έχει δουλειά, και μάλιστα σε μια καλή σειρά. Παίζει όμως ρόλο αν αυτή θα προβάλλεται σε κανάλι που θα έχει μεγαλύτερη τηλεθέαση ή σε κάποιο με όχι και τόσο μεγάλη;
Ίσως παλαιότερα αυτό να με απασχολούσε περισσότερο. Με τον καιρό, όμως, έχω μάθει να μη στέκομαι εκεί. Φυσικά και θέλω να βρίσκομαι σε μια δουλειά όπου θα αισθάνομαι εγώ πρωτίστως καλά και που θα έχει απήχηση στον κόσμο. Βέβαια, τώρα πια που δεν μπορούμε να μετρήσουμε κανονικά την τηλεθέαση, γιατί υπάρχουν οι πλατφόρμες και το ERTFLIX και μπορεί κάποιος να αναζητήσει το επεισόδιο στο internet, δεν μπορούμε να είμαστε και σίγουροι. Την απήχηση που έχει ένα σίριαλ στο κοινό τη διαπιστώνουμε από το πώς αντιδρά ο κόσμος όταν μας συναντά. Τις σειρές τις βλέπουν όλοι, αλλά όχι απαραίτητα στην τηλεόραση.
Πρόσφατα ξεκίνησες κάτι καινούριο επιχειρηματικά. Θέλεις να μας πεις δυο λόγια;
Έχω ξεκινήσει μια δική μου εταιρεία που έχει να κάνει με αρώματα. Στην πραγματικότητα, αυτό το εγχείρημα το είχα αρχίσει πριν από τρία χρόνια, αλλά μεσολάβησε η πανδημία και, επειδή τα περισσότερα από τα προϊόντα έπρεπε να παραχθούν στο εξωτερικό, η επικοινωνία ήταν πολύ δύσκολη. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, όμως, εγώ και η ομάδα μου δουλέψαμε εντατικά και κατορθώσαμε να το φέρουμε εις πέρας, με πάρα πολλές δυσκολίες. Όταν έφτασε η στιγμή να πάρω τα αρώματα στα χέρια μου, τα δάκρυά μου έτρεχαν από ανακούφιση. Ναι, κουράστηκα πολύ, πολλές φορές αναρωτήθηκα γιατί έμπλεξα σε αυτή την ιστορία, ξόδεψα πολλά, αλλά τα κατάφερα, κι αυτό με έκανε πολύ υπερήφανη.
Γιατί επέλεξες να δημιουργήσεις ένα άρωμα;
Δεν ξέρω, ίσως γιατί έχω θέμα με τις μυρωδιές. Οι παιδικές μου αναμνήσεις είναι συνδεδεμένες με μυρωδιές, είτε αυτές προέρχονταν από τηγανητές πατάτες –θυμάμαι τη γιαγιά μου να τηγανίζει– είτε αναδίδονταν από τα ρούχα που έπλενε η μητέρα μου. Σύμφωνα με την ψυχολογία, οι πιο δυνατές αναμνήσεις μας πηγάζουν από τις μυρωδιές. Τους ανθρώπους τούς θυμάμαι από το άρωμα που φορούν, ενώ και στα φαγητά και τα αρώματα μπορώ πολύ εύκολα να διακρίνω τα συστατικά. Προς αυτή την κατεύθυνση με οδήγησε κυρίως ο Λευτέρης (σ.σ. ο σύζυγός της, ο σεφ Λευτέρης Σουλτάτος). Μου είπε ότι μπορώ να το κάνω, πίστεψε σε μένα πριν από μένα και με στήριξε πολύ.
Ως μητέρα τι σε προβληματίζει;
Η σκληρότητα που υπάρχει γύρω μας, όλα αυτά που αποκαλύφθηκαν με το #MeToo, το πόσο κινδυνεύουν τα παιδιά μας και το πώς μεγαλώνουμε τα παιδιά μας. Οφείλουμε να είμαστε σοβαροί και όχι στον κόσμο μας. Επίσης, επειδή τα παιδιά ζουν στην εποχή της υπερκατανάλωσης και πολλές φορές δεν υπάρχει μέτρο, θα πρέπει εμείς να τα βοηθήσουμε να καταλάβουν ότι δεν έχουν αποκτηθεί όλα αυτά με ευκολία. Αυτό όμως που με προβληματίζει κυρίως είναι το πώς θα εξηγήσω στο παιδί μου ότι πρέπει να είναι προσεκτικό χωρίς να το φοβίσω για τη ζωή. Είτε μεγαλώνουμε κορίτσια είτε αγόρια, επιβάλλεται να τα μάθουμε να σέβονται το ένα το άλλο και τη διαφορετικότητά τους και, πάνω απ’ όλα, να αγαπούν τη ζωή και τους ανθρώπους και όχι να θέλουν να κατασπαράξουν τον άλλο.
Τι σου δίνει χαρά στην κόρη σου;
Και μόνο που υπάρχει με κάνει ευτυχισμένη. Πλέον είναι σε μια ηλικία που μπορούμε να επικοινωνούμε, το στόμα της πηγαίνει ροδάνι και γελάμε πολύ – γιατί είναι μεγάλος καραγκιόζης η κόρη μου.
Πόσων χρονών είναι;
Έχει κλείσει τα 8. Είμαστε πια στις δύσκολες ερωτήσεις, στις περίεργες απορίες.
Τολμάς; Της εξηγείς;
Είμαι γενικά πολύ τολμηρή στις συζητήσεις.
Μίλησέ μου και για τον Λευτέρη. Είναι αυτό που ζείτε ο ιδανικός γάμος;
Με τα ιδανικά εγώ δεν τα πηγαίνω καλά. Δεν θέλω να πιστεύω στα ιδανικά. Οι εξιδανικευμένες καταστάσεις, το «πόσο τέλειος είσαι!», το «πόσο τέλειο είναι αυτό!», με τρομάζουν. Κανείς δεν είναι τέλειος, όλοι είμαστε άνθρωποι με ελαττώματα. Στο δικό μας σπίτι, ο στόχος είναι να αγαπάμε ο ένας τον άλλο με τα ελαττώματα και τα προβλήματά του και να βοηθά ο ένας τον άλλο να γίνεται καλύτερος, να βελτιωνόμαστε παρέα και να πηγαίνουμε παρακάτω. Δεν θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε σε αυτήν τη σχέση πιο τίμια και καθαρά.
Σας έχουν γίνει διάφορες επαγγελματικές προτάσεις για να κάνετε πράγματα μαζί με τον Λευτέρη. Γιατί δεν το έχετε τολμήσει;
Δόξα τω Θεώ, πολλές, αλλά σε αυτά δεν είμαστε τολμηροί!
