Με φόντο το Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και με όραμα να βγει εκτός συνόρων το έργο της «ΕΛΠΙΔΑΣ», αύριο, Πέμπτη 3 Οκτωβρίου, η Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη και η Μαίρη Κατράντζου ενώνουν τις δυνάμεις τους σε ένα fashion show με διεθνή χαρακτήρα και αφιερωμένο στην προσφορά. Τα έσοδα της εκδήλωσης θα διατεθούν στους σκοπούς της «ΕΛΠΙΔΑΣ», με στόχο να βγουν όλα τα παιδιά νικητές στη μάχη με τον καρκίνο, αλλά και να γνωρίσει όλος ο πλανήτης το θετικό πρόσωπο της Ελλάδας, σε μια σύνδεση του ευοίωνου μέλλοντος με το ένδοξο παρελθόν.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ Β. ΒΑΡΔΙΝΟΓΙΑΝΝΗ
Κυρία Βαρδινογιάννη, πώς εμπνευστήκατε αυτήν τη μεγαλειώδη βραδιά, που παντρεύει ένα τριαντακονταετές όραμα ζωής, την «ΕΛΠΙΔΑ», τον αρχαίο μας πολιτισμό και μια διεθνώς καταξιωμένη Ελληνίδα, τη Μαίρη Κατράντζου;
Πίσω από καθετί που κάνουμε ο στόχος είναι ένας: να σταθούμε στο πλευρό των παιδιών της «ΕΛΠΙΔΑΣ» δίνοντάς τους δύναμη και ελπίδα για ζωή. Αυτή η εκδήλωση έχει πολύ μεγάλη σημασία καθώς τα έσοδα θα διατεθούν για τη στήριξη της ογκολογικής μας μονάδας και την αναβάθμισή της σε κέντρο αριστείας μέσα από την αγορά νέων μηχανημάτων αλλά και από διεθνείς συνεργασίες, όπως με το Dana-Farber Cancer Institute του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Το γεγονός ότι μια διεθνούς φήμης Ελληνίδα σχεδιάστρια όπως είναι η Μαίρη Κατράντζου θέλησε να ενώσει τις δυνάμεις της μαζί μας για αυτόν το σκοπό είναι για μένα πραγματικά πολύ συγκινητικό, και χαίρομαι πραγματικά που βλέπω τη νέα γενιά να αγκαλιάζει το έργο μας. Γεμίζει την καρδιά μου με αισιοδοξία το ότι αυτό το έργο των τριάντα χρόνων έχει συνέχεια. Όταν η Μαίρη μοιράστηκε μαζί μου το όνειρό της να παρουσιάσει τη συλλογή της στον αρχαιολογικό χώρο του Ναού του Ποσειδώνα στο Σούνιο, ένιωσα πως ήταν μια σπουδαία ευκαιρία για όλους μας να δείξουμε το θετικό πρόσωπο της Ελλάδας στηρίζοντας τα παιδιά που μας έχουν τόσο πολλή ανάγκη.
Υπήρξαν σκόπελοι, όπως, λόγου χάρη, το ΚΑΣ, που έπρεπε να προσπεράσετε ώστε να φτάσουμε στην αυριανή μεγάλη βραδιά;
Η Ελληνική Πολιτεία, η νυν, αλλά και η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Πολιτισμού όπως και οι αρχαιολόγοι που ασχολήθηκαν με το θέμα στάθηκαν από την αρχή στο πλευρό μας. Με μεγάλη ευαισθησία και αγάπη για τα παιδιά, προσέγγισαν το θέμα γνωρίζοντας πως με αυτή την εκδήλωση στην πραγματικότητα στηρίζουν τις ζωές παιδιών που μάχονται σκληρά με τον καρκίνο. Εμείς από την πλευρά μας ακολουθήσαμε πιστά τις οδηγίες του Υπουργείου Πολιτισμού, καθώς πάνω απ’ όλα πρέπει να σεβαστούμε το σπουδαίο αυτό μνημείο και την ιστορία του, έτσι ώστε εκείνη τη βραδιά να είμαστε όλοι υπερήφανοι για την πολιτιστική μας κληρονομιά. Έχει πολύ μεγάλη σημασία το γεγονός ότι τη συγκεκριμένη βραδιά όλοι μαζί ενωμένοι θα στείλουμε ένα δυνατό μήνυμα κατά του παιδικού καρκίνου. Πρέπει να ξέρετε ότι το «παρών» θα δώσουν και πολλά από τα αποθεραπευμένα παιδιά της «ΕΛΠΙΔΑΣ», παιδιά που κατάφεραν να βγουν νικητές στη μάχη με τον καρκίνο και πλέον συνεχίζουν υγιή τη ζωή τους. Αυτό με συγκινεί βαθιά: να βλέπω τα παιδιά αυτά να μεγαλώνουν, να προχωρούν τη ζωή τους, να φτιάχνουν τις δικές τους οικογένειες. Είναι από μόνο του ένα σπουδαίο μήνυμα ελπίδας.
Πώς γεννήθηκε, αλήθεια, η αγάπη σας για τον αρχαίο κλασικό πολιτισμό μας; Υπήρξαν καθοδηγητές, είτε από το οικογενειακό είτε από το σχολικό σας περιβάλλον, προς αυτή την κατεύθυνση;
Από μικρή με γοήτευε ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός. Το αγαπημένο μου μάθημα ήταν πάντοτε η ιστορία. Νομίζω ότι με επηρέασε βαθύτατα το ότι μεγάλωσα σε μια μικρή πόλη με μεγάλη ιστορία, την Ερμιόνη. Δίπλα στο προαύλιο του δημοτικού σχολείου όπου φοίτησα βρίσκονται ακόμα και σήμερα αρχαιολογικά ευρήματα. Θυμάμαι σαν να ήταν χθες ένα φωτισμένο δάσκαλο στο δημοτικό ο οποίος μας έκανε να αγαπήσουμε την ιστορία βάζοντάς μας να πραγματοποιούμε τις δικές μας «ανασκαφές» ή να ανεβάζουμε παραστάσεις βασισμένες στη μυθολογία. Μεγαλώνοντας επέλεξα να ακολουθήσω αυτόν το δρόμο σπουδάζοντας αρχαιολογία και εκπονώντας τη διδακτορική μου διατριβή πάνω στη θέση της γυναίκας στο μινωικό πολιτισμό. Η ιστορία έχει να μας διδάξει πολλά. Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να έχουμε πάντοτε το βλέμμα μας στραμμένο στο μέλλον, κρατώντας όμως μέσα μας τα διδάγματα του παρελθόντος.
Είχατε την ευκαιρία να συναναστραφείτε τη Μελίνα Μερκούρη, υπέρμαχο επίσης της ιστορίας και του πολιτισμού μας. Τι κρατάτε από εκείνη στην καρδιά σας;
Με τη Μελίνα Μερκούρη ήμασταν πράγματι πολύ κοντά. Μας ένωναν πολλά. Θα σας πω κάτι που ίσως δεν γνωρίζετε: με τη Μελίνα είχαμε κοινές ρίζες καθώς και εκείνη καταγόταν από την Ερμιόνη. Ήταν απόγονος της ηρωικής οικογένειας των Μητσαίων, ενώ ο πατέρας της ήταν τοπικός βουλευτής. Πάνω απ’ όλα, όμως, μας ένωνε η κοινή μας αγάπη για την Ελλάδα και τον πολιτισμό της. Ήμουν μάλιστα από τους τελευταίους ανθρώπους που μίλησαν μαζί της λίγο πριν φύγει από τη ζωή. Ακόμα και στις τελευταίες της στιγμές, μιλούσε για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Έχω χαραγμένα στην καρδιά μου τα τελευταία της εκείνα λόγια: «Όταν επιστρέψουν τα γλυπτά του Παρθενώνα, θα ξαναγεννηθώ».
Κυρία Βαρδινογιάννη, το όνομά σας εδώ και τριάντα χρόνια είναι συνυφασμένο με το μεγαλύτερο ιδεώδες, εκείνο της διάσωσης παιδιών που συναντήθηκαν με τον καρκίνο. Μια γυναίκα που πρεσβεύει την ανιδιοτελή αγάπη πώς γαλουχήθηκε και μπολιάστηκε με την αρετή της ατέρμονης προσφοράς προς το κοινωνικό σύνολο;
Η μητέρα μου, ένας από τους σημαντικότερους ανθρώπους για μένα, μου έλεγε πάντοτε ότι η ζωή έχει αξία μόνο αν μπορούμε να μοιραζόμαστε τα αγαθά της με τον διπλανό μας, να δίνουμε ακόμα και από το υστέρημά μας. Πιο πολύ όμως από τα λόγια της με επηρέασε το ίδιο το παράδειγμά της. Τη θυμάμαι κάθε βράδυ να φεύγει από το σπίτι μας και να προσφέρει διακριτικά και αθόρυβα ό,τι μπορούσε σε συνανθρώπους μας που το είχαν ανάγκη. Έτσι μεγάλωσα. Ο Θεός μού χάρισε μια αγαπημένη οικογένεια και ευλογίες, τις οποίες θεώρησα χρέος να μοιραστώ.
Μοιράζεστε, αγαπάτε, προσφέρετε. Εσείς για τον εαυτό σας είναι κάτι που απολαμβάνετε και επιθυμείτε;
Το χαμόγελο των παιδιών όταν φεύγουν υγιή από το νοσοκομείο, το βλέμμα των γονιών όταν μου ανακοινώνουν καλά νέα για την εξέλιξη της υγείας των παιδιών τους, μια παιδική ζωγραφιά που γράφει το όνομά μου… Τι παραπάνω από όλα αυτά μπορεί να ζητήσει κάποιος!
Ποια είναι η ευχή σας για την «ΕΛΠΙΔΑ» αφενός και για την Ελλάδα αφετέρου;
Όταν ξεκινήσαμε, πριν από τριάντα χρόνια, ο στόχος που βάλαμε ήταν να μην αφήσουμε να χαθεί ούτε ένα παιδί, ενώ μπορεί να σωθεί. Μέσα από μια μακρά διαδρομή και με πολύ μεγάλο αγώνα και προσπάθεια δημιουργήσαμε την πρώτη μονάδα μεταμόσχευσης μυελού των οστών για παιδιά στη χώρα, την πρώτη αμιγώς παιδιατρική ογκολογική μονάδα καθώς και τον Ξενώνα της «ΕΛΠΙΔΑΣ», δομές στις οποίες έχουν βρει την ελπίδα μέχρι σήμερα χιλιάδες παιδιά.
Έχουμε επίσης καταφέρει να ευαισθητοποιήσουμε την ελληνική κοινωνία γύρω από την εθελοντική δωρεά μυελού των οστών μέσα από τη δράση του Συλλόγου «ΟΡΑΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ», αλλά και να κινητοποιήσουμε τη νέα γενιά μέσα από το «ELPIDA Youth». Αυτήν τη στιγμή το νοσοκομείο μας συγκαταλέγεται στα καλύτερα της Ευρώπης και τρία στα τέσσερα παιδιά που νοσηλεύονται στη μονάδα μας γίνονται εντελώς καλά. Μέσα από τις διεθνείς μας συνεργασίες έχουμε θέσει ως στόχο τέσσερα στα τέσσερα παιδιά μας να γίνονται καλά. Αυτό για μένα είναι όνειρο ζωής, να φτάσουμε στο σημείο να λέμε ότι ο παιδικός καρκίνος μπορεί να νικηθεί.
Για τη χώρα μας ένα από τα μεγαλύτερά μου όνειρα είναι η επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα. Με πονά βαθιά το γεγονός, όπως και όλους τους Έλληνες, ότι ένα από τα σπουδαιότερα μνημεία του παγκόσμιου πολιτισμού είναι λαβωμένο. Μέσα από την ιδιότητα της Πρέσβεως Καλής Θελήσεως της UNESCO προσπαθώ με όλες μου τις δυνάμεις να συνδράμω την εθνική προσπάθεια.
Υπήρξε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον από ολόκληρο τον κόσμο για συμμετοχή στην εκδήλωση αυτή.
Το γεγονός ότι μας δόθηκε η μοναδική ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε αυτή την εκδήλωση στον αρχαιολογικό χώρο του Σουνίου είναι ευλογία από τον Θεό γιατί αποτελεί μια πολύ σημαντική βοήθεια για τα παιδιά της «ΕΛΠΙΔΑΣ». Ζητήσαμε από τον κόσμο που θέλησε να έρθει για να στηρίξει την «ΕΛΠΙΔΑ», Έλληνες και ξένους, να κάνει μια σημαντική δωρεά – κάτι που δεν συνηθίζουμε. Πρόκειται όμως για μια εκδήλωση που έχει ως σκοπό την αναβάθμιση του νοσοκομείου μας σε ερευνητικό κέντρο, όπου μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα σώζονται τέσσερα στα τέσσερα παιδιά μας. Κάθε ημέρα στο νοσοκομείο μας είναι μια μάχη ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, κι αυτές οι δύο λέξεις για μας περικλείουν τα πάντα. Είμαι πραγματικά ευγνώμων και θα ήθελα να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ σε καθέναν και καθεμία που με την παρουσία τους σε αυτήν τη βραδιά στηρίζουν το έργο μας.
ΜΑΙΡΗ ΚΑΤΡΑΝΤΖΟΥ
Όταν σας είπε η κυρία Βαρδινογιάννη την ιδέα της για αυτήν τη μεγαλειώδη εκδήλωση στο Σούνιο, ποια ήταν η αντίδρασή σας;
Κατ’ αρχάς, η κυρία Βαρδινογιάννη μου μίλησε για τον εορτασμό των τριάντα χρόνων της «ΕΛΠΙΔΑΣ» πριν ξεκινήσουν οι διαδικασίες ακόμη και πριν καν γίνει η υπέροχη εκδήλωση στο Ζάππειο. Μου είπε λοιπόν πως σχεδιάζει μια σειρά εκδηλώσεων καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους και θα ήθελε να κάνουμε κάτι μαζί στην Ελλάδα. Αυτό συνέπεσε με την επέτειο των δέκα χρόνων του οίκου μας στην Αγγλία, επομένως κι εγώ επιθυμούσα να κάνω κάτι στην Ελλάδα. Προσπαθούσαμε με τους συνεργάτες μου να βρούμε τι είναι σωστό να γίνει και με ποιον τρόπο. Έτσι, αμέσως απάντησα στην κυρία Βαρδινογιάννη πως θέλω να συνεργαστούμε και εκείνη με ρώτησε τι είχα κατά νου. Της ανέφερα λοιπόν πως πάντα ονειρευόμουν να πραγματοποιήσω ένα σόου στο Ναό του Ποσειδώνα. Ήθελα πολύ να κάνω ένα σόου στην Ελλάδα, και όχι στην Αγγλία, ώστε ο ξένος Τύπος που έρχεται στις επιδείξεις μου να έρθει στη χώρα μας και να γνωρίσει το έργο της «ΕΛΠΙΔΑΣ» και εμείς, με τη σειρά μας, να προσφέρουμε στο Σύλλογο.
Μεγάλωσα στην Ελλάδα και γνώριζα το έργο της «ΕΛΠΙΔΑΣ». Όταν όμως επισκέφθηκα τα παιδιά, απέκτησα διαφορετική, βιωματική εμπειρία. Ενημερώθηκα πιο εμπεριστατωμένα για το κομμάτι της έρευνας, το οποίο είναι πραγματικά απίστευτο. Εκεί ήταν που άρχισα να οραματίζομαι πως πρέπει να κάνω κάτι πολύ πιο ουσιαστικό. Στην αρχή η συζήτηση αφορούσε την πραγματοποίηση μιας εκδήλωσης, να φέρουμε ένα κομμάτι της συλλογής στην Ελλάδα. Ωστόσο όλοι οι συντελεστές συνέθεσαν μια εικόνα που με έκανε να σκεφτώ πως μπορούμε να επιτύχουμε κάτι διαφορετικό, κάτι μοναδικό. Φυσικά, είχαμε εξαρχής τη στήριξη του Συλλόγου, που έκανε την αίτηση στο ΚΑΣ. Νομίζω πως ο λόγος που η απάντηση ήταν θετική είναι ακριβώς γιατί το αίτημά μας είχε φιλανθρωπικό χαρακτήρα. Επιπλέον, είναι πολύ ωραίο ένα ελληνικό μνημείο να χρησιμοποιηθεί για να βοηθήσει τα παιδιά αυτής της χώρας.
Γιατί επιλέξατε το συγκεκριμένο χώρο;
Γιατί συνδυάζει τον ουρανό, τη θάλασσα και τη γη –όλα τα στοιχεία της φύσης– σε ένα χώρο που έχει μια ενέργεια ιερή. Δεν το έχω βρει αυτό πουθενά αλλού στον κόσμο. Εξαρχής η ιδέα ήταν να υπάρξει διάδοση και του μηνύματος του Συλλόγου «ΕΛΠΙΔΑ» και κάποιων στοιχείων του ελληνικού πολιτισμού, καθώς και η θεματολογική αρχή της ίδιας της συλλογής είναι επηρεασμένη από ιδέες που γεννήθηκαν τον 5ο αιώνα π.Χ. Επειδή λοιπόν σκοπεύαμε να καλέσουμε ανθρώπους από όλο τον κόσμο, θέλαμε να δουν και το φυσικό στοιχείο που διαθέτει η Ελλάδα αλλά και το συγκεκριμένο μνημείο, το Ναό του Ποσειδώνα.
Μιλήστε μας λίγο περισσότερο για τη συλλογή.
Γίνεται εκτός του πλαισίου Spring/Summer 2020 για την Εβδομάδα Μόδας του Λονδίνου. Αναζητούσα μια έμπνευση που να μην είχε να κάνει με το κλασικό αρχαιοελληνικό ιδεώδες, που δεν συμπίπτει με τη δική μου αισθητική, η οποία συνδέεται κυρίως με τη διήγηση. Ανέτρεξα στο Χρυσό Αιώνα του Περικλή, στους φιλοσόφους και στη διεθνή σημασία της εν λόγω εποχής για την Ελλάδα. Έχουμε, για παράδειγμα, το πυθαγόρειο θεώρημα, τον Ευκλείδη, τη δυαδικότητα: Νέμεση και Κάθαρση, Χάος και Αρμονία. Η συλλογή αυτή δεν θα διατεθεί σε καταστήματα, είναι μόνο made measure, κάθε κομμάτι είναι μια ιδέα. Δεν μπορείς να κάνεις ready-to-wear δημιουργίες σε αυτό το επίπεδο δεξιοτεχνίας. Η κυρία Βαρδινογιάννη μου έδωσε την ευκαιρία να κάνω μια συλλογή με ένα σπουδαίο σκοπό, ένα γράμμα αγάπης για την Ελλάδα και την «ΕΛΠΙΔΑ». Δένεσαι διαφορετικά με τη δουλειά σου όταν νιώθεις πως συνδέεται με κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό που πρεσβεύει μια κανονική συλλογή που γίνεται δύο φορές το χρόνο.
Σας επηρέασε η γνωριμία σας με την κυρία Βαρδινογιάννη;
Πάρα πολύ! Σε αυτά τα δέκα χρόνια που μετράω στο χώρο της μόδας, δημιουργήθηκε μια ρουτίνα εργασίας τόσο γρήγορη που δεν μου επέτρεπε να σκεφτείς «τι θέλω να πω με αυτό που κάνω;» εστιάζοντας στην αισθητική και την ομορφιά που συνεπάγεται. Μέσω της κυρίας Βαρδινογιάννη και της «ΕΛΠΙΔΑΣ», κάνω κάτι πολύ πιο σημαντικό. Εκτός από το ποσό που θα διαθέσουν όσοι παρακολουθήσουν την επίδειξη ενισχύοντας το Σύλλογο, έρχομαι σε επαφή με τις ρίζες μου ως Ελληνίδας και με ένα ουσιαστικό όραμα.
Τι σας λείπει από την Ελλάδα;
Οι Έλληνες, για να είμαι ειλικρινής. Σε όλη αυτή την προσπάθεια, πολλές στιγμές σκέφτηκα «δεν θα γίνει, είναι πέρα από τις δυνάμεις μας», αλλά τελικά μέσα μου επικράτησε η πεποίθηση «πόσα μπορούμε να κάνουμε οι Έλληνες αν το θέλουμε!». Στην Αγγλία δεν συναντάς την ευελιξία και την προσαρμοστικότητα που μας χαρακτηρίζουν. Εκεί βέβαια υπάρχει οργάνωση, όχι όμως η ελαστικότητα που οδηγεί στην επίτευξη φανταστικών στόχων.
Πήγατε στο Ναό του Ποσειδώνα πριν από την εκδήλωση για να δείτε από κοντά πώς θα συνδυαστούν με το περιβάλλον όλα όσα σκέφτεστε;
Είναι κάτι που συζητώ πολύ με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου, ο οποίος γράφει υπέροχη μουσική ειδικά για την εκδήλωση. Δεν είναι εύκολο να λειτουργήσει το συναίσθημα όταν σχεδιάζεις ένα σόου όπως το δικό μας, το οποίο είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο. Όλοι όμως επικεντρωθήκαμε σε δύο παραμέτρους: στα παιδιά του Συλλόγου «ΕΛΠΙΔΑ» και στη σημασία του ναού. Οι ιδέες που γεννήθηκαν στην Ελλάδα εκείνη την περίοδο είναι τόσο μεγάλες που είναι σύγχρονες ακόμα και σήμερα.
Νιώθετε φόβο, δέος, υπερηφάνεια;
Τα νιώθω όλα αυτά! Νιώθω υπερηφάνεια που μου δίνεται η ευκαιρία να τολμήσω κάτι που έχει ουσία και συγκίνηση που κάνω κάτι στη χώρα μου. Νιώθω φόβο γιατί η ευθύνη είναι τόσο μεγάλη που θέλω να φανώ αντάξιά της. Εξαρχής δεν είχαμε χρόνο ούτε πολύ μεγάλη ομάδα, ενώ το επίπεδο είναι εξαιρετικά υψηλό. Όμως, όπως ανέφερα, έχουμε αγαπήσει αυτήν την συλλογή γιατί είναι αφιερωμένη σε ιερό σκοπό και θα παρουσιαστεί σε ιερό χώρο.
Αύριο δεν θα είμαστε μόνο Έλληνες, θα υπάρχουν διεθνείς παρουσίες…
Από την πρώτη στιγμή που μίλησα με την κυρία Βαρδινογιάννη και μοιράστηκε μαζί μου το όραμά της, κατάλαβα πόσο σημαντικό είναι αυτό το project, γι’ αυτό άλλωστε δεν έκανα επίδειξη στο Λονδίνο, για να ταξιδέψουν στην Ελλάδα και να δουν τη συλλογή εδώ. Θέλαμε να καλέσουμε ξένο Τύπο και ανθρώπους που με έχουν στηρίξει όλα αυτά τα χρόνια για να μάθουν τι κάνει η «ΕΛΠΙΔΑ», ποια είναι τα παιδιά του Συλλόγου, ότι το 80% των περιστατικών είναι παιδιά με καρκίνο που έχουν θεραπευτεί. Όταν μιλώ με υπερηφάνεια για τους σκοπούς της «ΕΛΠΙΔΑΣ», υπάρχουν άνθρωποι σε όλο τον πλανήτη που θέλουν να βοηθήσουν. Αυτό λοιπόν δεν χρειάζεται να σταματήσει στην Ελλάδα. Επίσης, κάνω μια συλλογή που είναι επηρεασμένη από την Ελλάδα και δεν θα ήθελα να τη δείξω σε μη ελληνικό πλαίσιο.
Μπορείτε να μας αναφέρετε τους ανθρώπους που σας έχουν στηρίξει και θα έρθουν στην Ελλάδα;
Είναι πολλοί! Κατ’ αρχάς, σε επίπεδο Τύπου, το βρετανικό Hello! θα κάνει επίσης αφιέρωμα, ενώ θα υπάρχει παρουσία από τους «Financial Times», τη «Vogue», τον «Guardian», την «Evening Standard», έντυπα που με έχουν στηρίξει προσωπικά και θα στηρίξουν και τη χώρα μας. Ακόμα, θα συνδράμουν άνθρωποι με ελληνικές ρίζες, όπως η Ευγενία Νιάρχου, η οποία θα περπατήσει στο catwalk. Θα ήθελα να κάνω κάτι τέτοιο πιο εκτεταμένα, αλλά δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να οργανωθεί. Η Ευγενία, όμως, που είναι πολύ καλή μου φίλη και βλέπει την Ελλάδα ως σπίτι της, μου εξέφρασε αμέσως την επιθυμία της να συμμετάσχει. Όλοι όσοι ζήσαμε στην Ελλάδα και στη συνέχεια βρεθήκαμε εκτός συνόρων μπορούμε να καταλάβουμε αυτή την ανάγκη σύνδεσης με τη χώρα. Με ρωτούν γιατί το κάνω όλο αυτό, γιατί αγχώνομαι τόσο πολύ, και απαντώ «για τη χώρα μου». Έφυγα από την Ελλάδα στα 20 μου –τώρα είμαι 36– και, όταν μου τηλεφώνησε η κυρία Βαρδινογιάννη, συγκινήθηκα και μόνο από την πρόσκλησή της.
Όταν μίλησα με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου για το σόου, επίσης συγκινήθηκα πολύ – ακόμα κι αν δεν αναλάμβανε να γράψει τη μουσική, η συγκίνηση θα ήταν και πάλι μεγάλη. Δεν υπάρχει εκτός Ελλάδας αυτός ο συνδετικός κρίκος που σε κάνει να νιώθεις ότι αυτή η χώρα δημιούργησε τις αξίες σου, το ποιος είσαι και ίσως μια πυξίδα που σε κάνει να θυμάσαι πού πας και γιατί. Γι’ αυτό και θέλω να δει το σόου όσο το δυνατόν περισσότερος κόσμος και θέλω να το δει στην Ελλάδα!
Από τον Άρη Καβατζίκη
ΦΩΤΟΓΡΑΦοΣ: ΜΑΡΑ ΔΕΣΥΠΡΗ (D-TALES)
ΒΟΗΘΟΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΥ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΑΡΚΟΖΑΝΗΣ (D-TALES)
ΜΑΚΙΓΙΑΖ μαιρησ κατραντζου: STELLAR (D-TALES)
μαλλιΑ μαιρησ κατραντζου: ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗΣ (D-TALES)
