Το Υφυπουργείο Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας, το Σπίτι της Κύπρου στην Αθήνα και το Ίδρυμα Βίκτωρα Ν. Ιωαννίδη διοργάνωσαν στον εκθεσιακό χώρο του Σπιτιού της Κύπρου στην Αθήνα αναδρομική έκθεση του πρωτοπόρου Κύπριου καλλιτέχνη Βίκτωρα Ν. Ιωαννίδη (1903-1984). Τα εγκαίνια της έκθεσης, η οποία τελέστηκε υπό την αιγίδα του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, κ. Νίκου Αναστασιάδημε την παρουσία της Πρώτης Κυρίας Άντρης Αναστασιάδη, την Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2022. Την έκθεση, επιμελήθηκε η ιστορικός τέχνης δρ. Ελένη Σ. Νικήτα.
Τα 89 έργα που παρουσιάστηκαν στην έκθεση, σκιαγραφούν την μακρόχρονη καλλιτεχνική πορεία, ενός από τους σημαντικότερους Κύπριους ζωγράφους του 20ού αιώνα. Ενός σκαπανέως καλλιτέχνη, ο οποίος συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων, οι οποίοι με προσωπικές θυσίες έθεσαν τα θεμέλια της έντεχνης κυπριακής εικαστικής δημιουργίας.
Ο Βίκτωρ Ιωαννίδης σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας από το 1923 έως το 1929, εγκαινιάζοντας τους στενούς και μακροχρόνιους καλλιτεχνικούς δεσμούς που συνδέουν μέχρι σήμερα την Κύπρο με την Ελλάδα. Είχε καθηγητές του τον Γεώργιο Ιακωβίδη, Σπυρίδωνα Βικάτο και Νίκο Λύτρα, και συμφοιτητές, μεταξύ άλλων, τους Γιώργο Ζογγολόπουλο, Σπύρο Βασιλείου και Αλέκο Κοντόπουλο. Καθόλα τα χρόνια της παραμονής του στην Αθήνα εργαζόταν ως σκιτσογράφος και γελοιογράφος σε διάφορες αθηναϊκές εφημερίδες και από το 1929 που περάτωσε τις σπουδές του μέχρι το 1931 που επέστρεψε στην Κύπρο συνεργάστηκε ως εικονογράφος με την Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια.
Επιστρέφοντας στην Κύπρο, ανέπτυξε μια έντονη καλλιτεχνική δραστηριότητα. Αξιοποιώντας τα εφόδια με τα οποία τον προίκισε η μαθητεία του στη Σχολή Καλών Τεχνών, χάραξε τη δική του εικαστική πορεία, ερευνώντας και εφαρμόζοντας εναλλακτικούς τρόπους και τεχνικές για την ανάδειξη της φωτεινότητας και της διαύγειας των χρωμάτων και την επίτευξη ιδιαίτερων φωτισμών.
Τα θέματά του καθημερινά και οικεία καλύπτουν όλες τις θεματογραφικές περιοχές: Την προσωπογραφία, το τοπίο με ή χωρίς την ανθρώπινη παρουσία, τις σκηνές από την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, τη νεκρή φύση και το γυμνό. Στόχος του Ιωαννίδη υπήρξε η ανάδειξη της ομορφιάς που κρύβουν ακόμη και τα πιο ταπεινά και οικεία αντικείμενα και οι πιο καθημερινές ανθρώπινες δραστηριότητες, ανάγοντας την αισθητική απόλαυση σε μέγιστο μέλημά του.
Η οργάνωση στην Αθήνα της αναδρομικής αυτής έκθεσης του Βίκτωρα Ιωαννίδη ύστερα από 91 χρόνια απουσίας, ας θεωρηθεί η μεγάλη μεταθανάτια επιστροφή του στην πόλη που του έδωσε τα πρώτα απαραίτητα καλλιτεχνικά εφόδια για τo μακρύ και γόνιμό του ταξίδι στους δρόμους της μακρόχρονης εικαστικής του δημιουργίας.
