Ο χωρισμός είναι μια πολύ δύσκολη, ειδικά όταν η σχέση είναι μακροχρόνια και οι σύντροφοι έχουν περάσει πολλά μαζί.. Μερικοί παράγοντες που μπορούν να σας βοηθήσουν να την πάρετε…
Από τη Μαρίνα Μόσχα,
M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, M.Sc. Ψυχοθεραπείας
Ο χωρισμός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας και αυτό το μαθαίνουμε από τις μικρές κιόλας ηλικίες, τότε που ως έφηβοι, στους πρώτους μας έρωτες, δυσκολευόμαστε να δεσμευτούμε. Χωρισμός υπάρχει, όμως, και για τα παντρεμένα ζευγάρια, με τα διαζύγια μάλιστα να αυξάνονται ραγδαία τα τελευταία χρόνια.
Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως ο χωρισμός συνηθίζεται. Αντίθετα, ήταν και παραμένει μια δύσκολη κατάσταση –ένας μικρός θάνατος, όπως λέμε–, που, όμως, μπορεί να μας δώσει κάποια πολύ χρήσιμα μαθήματα.
Βάλε στο μυαλό σου πως ο θρήνος της απώλειας έχει κυρίως να κάνει με το πώς εσύ έχεις πλάσει την ιδανική σχέση στο μυαλό σου και με όλα αυτά που «δεν κύλησαν όπως εσύ ήθελες. Για παράδειγμα, αν πρόκειται για μια σχέση σύντομη, μπορεί να μην σου έχει αφήσει το περιθώριο να αναπτύξεις βαθιά συναισθήματα για το σύντροφό σου, συναισθήματα που αναπόφευκτα έρχονται μόνο με το πέρασμα του χρόνου…
Ακόμη όμως και αν βγαίνεις μέσα από μία μακροχρόνια σχέση ή από ένα γάμο, είναι γνωστή η φθορά που μπορεί να έρθει μέσα από τη ρουτίνα και τη συνεπακόλουθη ματαίωση των προσδοκιών…
Η θετική πλευρά ενός χωρισμού
Και όμως, ο χωρισμός μπορεί να μας δώσει κάποια μαθήματα που θα χρησιμοποιήσουμε στην επόμενη σχέση μας…
- Παρατηρώ τι δεν πήγε καλά, αναγνωρίζω δηλαδή το πρόβλημα ή τα προβλήματα και προσπαθώ στο μέλλον να μην τα επαναλάβω.
- Προσπαθώ να αποφύγω τα λάθη του παρελθόντος.
- Ανακαλύπτω δυνάμεις μέσα μου που ίσως δεν γνώριζα ή δεν πίστευα ότι έχω.
- Ανακαλύπτω τις ανάγκες μου, μαθαίνω να τις αναγνωρίζω και να τις ικανοποιώ.
- Βάζω πρώτα εμένα και μετά τον άλλον, δίνω προτεραιότητα στις δικές μου ανάγκες.
- Απολαμβάνω τις στιγμές μου και τον εαυτό μου.
- Μαθαίνω να εξελίσσομαι, ενώ επικεντρώνομαι σε μένα.
- Μαθαίνω να «ζω» με τον εαυτό μου και να «με αποδέχομαι», για να μπορώ να ευτυχίσω.
- Εξασκούμαι στην αίσθηση ανεξαρτησίας, όταν μέσα σε μια σχέση –αν δεν έχω ισχυρό “εγώ”– εξαρτώμαι κυρίως από τον άλλον.
- Η μοναξιά – με χρονικό όριο βέβαια – μπορεί να λειτουργήσει ως δώρο, καθώς φτιάχνω και πάλι το περιβάλλον μου, ανακαλύπτοντας νέες προοπτικές αλλά και νέες πλευρές του εαυτού μου.