Το μυστικό για να διατηρήσετε μια ισορροπία στη σχέση σας είναι η «συγνώμη». Βάλτε στην άκρη τον εγωισμό σας και πείτε την για να δείξετε στο σύντροφό σας ότι θέλετε να τα βρείτε.
Από τη Μαρίνα Μόσχα,
M.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, M.Sc. Ψυχοθεραπείας,
Η συγνώμη αποτελεί μεγάλο κεφάλαιο για τις ανθρώπινες σχέσεις. Τόσο αυτός που τη ζητά όσο και αυτός που καλείται να τη δώσει μπαίνουν στη διαδικασία να ζυγίσουν συναισθήματα και «θέλω», ώστε να βρουν νέες ισορροπίες μεταξύ τους. Μια διαδικασία που τους φέρνει αντιμέτωπους με τον ίδιο τους τον εαυτό.
Κατ’ αρχάς, για να συγχωρέσεις κάποιον πρέπει να τον αποδεχθείς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι συμφωνείς μαζί του. Κι αυτή ακριβώς η αποδοχή της εμπειρίας του άλλου και του γιατί έκανε ό,τι έκανε διευκολύνει την ίδια τη διαδικασία της συγχώρεσης, η οποία αλλιώς γίνεται πολύ δύσκολη υπόθεση…
Συχνά, όμως, οι άνθρωποι μπορεί να συστήνουν τη συγχώρεση επειδή έχουν κάτι να κερδίσουν ή να χάσουν. Για παράδειγμα, ένα μέλος της οικογένειας μπορεί να ενθαρρύνει ένα ενήλικο παιδί να συγχωρήσει τον γονέα του, έτσι ώστε η δυναμική της οικογένειας να παραμείνει ανέπαφη.
Προτού, λοιπόν, συστήσετε τη συγχώρεση, αναρωτηθείτε αν έχετε κάτι να κερδίσετε ή να χάσετε από αυτήν. Ή, ακόμη πιο σημαντικό, αν βρίσκεστε σε θέση εξουσίας και, άρα, ασκείτε μεγαλύτερη επιρροή στους άλλους. Οι θέσεις εξουσίας μπορεί να περιλαμβάνουν επαγγελματίες ψυχικής υγείας, προσωπικότητες αυθεντίας, γονείς, δάσκαλους, παράγοντες επιρροής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, πολιτικούς ή/και θρησκευτικούς ηγέτες, κλπ.
Εάν ανήκετε σε μια τέτοια θέση, χρειάζεται να γνωρίζετε και τον αντίκτυπο της επιρροής σας, καθώς ο άλλος μπορεί να πιεστεί για να συγχωρήσει χωρίς πραγματικά να το θέλει.
Γνωρίστε τις προκαταλήψεις σας
Οι πιο συνηθισμένες προκαταλήψεις που συναντάμε στον θεραπευτικό χώρο είναι πολιτιστικές, πνευματικές και θρησκευτικές πεποιθήσεις. Και είναι σημαντικό να τις γνωρίζουμε πριν συστήσουμε σε κάποιον να συγχωρέσει, καθώς μπορεί να το επηρεάσουμε με τρόπο σημαντικό.
Τι γίνεται, όμως, αν ο άλλος δεν υπακούσει την προτροπή μας και δεν δεχθεί τη συγνώμη; Εαν δεν δεχθούμε την απόφασή του, κινδυνεύουμε να τον πιέσουμε ηθελημένα ή ακούσια. Και η πίεση σπάνια οδηγεί σε αυθεντική συγχώρεση, η οποία συμβαίνει από επιλογή.
Ο καθένας πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εξερευνήσει, να ανακαλύψει, να αγκαλιάσει, να αγνοήσει, να αντιταχθεί ή να αρνηθεί τη συγχώρεση. Εάν νιώθουμε ότι πρέπει ο άλλος να συγχωρήσει, τότε το πιο πιθανό είναι ότι δεν σεβόμαστε την επιλογή του.
Η συγχώρεση είναι προαιρετική
Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η συγχώρεση είναι μια πανάκεια που θα επιλύσει όλες τις σχεσιακές συγκρούσεις και θα ανακουφίσει όλες τις ασθένειες της σωματικής και ψυχικής υγείας. Δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι αυτό είναι αλήθεια. Ωστόσο, οι άνθρωποι συνεχίζουν να συστήνουν τη συγχώρεση χωρίς να υπολογίζουν ότι κάποιοι μπορεί να μην χρειάζεται να συγχωρήσουν για να προχωρήσουν. Η συγχώρεση είναι προαιρετική, όχι απαίτηση.
Είτε λοιπόν βρισκόμαστε στην πλευρά εκείνου που σκέφτεται αν θα πρέπει να συγχωρέσει, είτε στην πλευρά εκείνου που ζητάει τη συγχώρεση ή εκείνου που τη συστήνει, ας αναλογιστούμε ποια είναι η δική μας σχέση με αυτήν, τι σημαίνει για εμάς, τι θα κερδίσουμε ή τι θα χάσουμε. Μόνο τότε θα γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
