Παρασκευή 18 Σεπτεμβρίου 1964: Η βασίλισσα Άννα Μαρία, τρίτη κόρη του βασιλιά της Δανίας Φρειδερίκου του 9ου και της βασίλισσας Ίνγκριντ, ανεβαίνει τα σκαλιά της Μητρόπολης Αθηνών για παντρευτεί τον βασιλιά Κωνσταντίνο που λίγους μήνες πριν είχε διαδεχθεί τον πατέρα του.
Τα βλέμματα όλης της Ευρώπης είναι στραμμένα στην Αθήνα. Το νυφικό της 18 χρονης Άννας Μαρίας είχε ενθουσιάσει με την κομψότητά του και είχε γίνει θέμα συζήτησεις σε όλα τα βασίλεια της Ευρώπης.
Έφερε την υπογραφή του Δανού σχεδιαστή Holger Blom. Για δεκαετίες ολόκληρες κανείς δεν γνώριζε την τύχη του και βρέθηκε τελικά μετά από 59χρόνια στις αποθήκες του πρώην βασιλικού κτήματος στο Τατόι.
Φωτογραφίες του ιβουάρ νυφικού ανάρτησε στην σελίδα του στο facebook ο προσωπικός φίλος και συγγραφέας της τέως βασιλικής οικογένειας Ανδρέας Μέγγος.
Το νυφικό φυλασσόταν μαζί με την ειδική μεταλλική βαλίτσα με τα αρχικά της τέως βασίλισσας στο καπάκι του όπως ακριβώς το είχε παραλάβει λίγες ημέρες πριν τον γάμο της.
Όπως λέει ο συγγραφέας το νυφικό είναι από τις σπάνιες φορές που βλέπει το φως της ημέρας, καθώς βρίσκεται στα έμπειρα χέρια της εξειδικευμένης ομάδας των καταγραφέων της Διεύθυνσης Διαχείρισης Εθνικού Αρχείου Μνημείων (ΔΔΕΑΜ) που όλο αυτό το διάστημα μελετά τους “θησαυρούς” του Τατοϊου.
«Ιδού το νυφικό της Βασίλισσας Άννας-Μαρίας που βρίσκεται στο Τατόι, όπου πριν λίγες ημέρες αποκαλύφθηκε μεταξύ των προσωπικών αντικειμένων της ελληνικής βασιλικής οικογένειας που συντηρούνται και φυλάσσονται εκεί. Ίσως θα εκτίθεται και αυτό στο Μουσείο, Ανάκτορο του Τατοΐου, κάτι για το οποίο δεν συμφωνώ. Θα ήταν πρέπον από την πλευρά της ελληνικής πολιτείας και του υπουργείου πολιτισμού να επιστραφεί το νυφικό στη Βασίλισσα Άννα-Μαρία. Είναι ένα ιδιαίτερα προσωπικό κειμήλιο από την πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής της, την πιο ευτυχισμένη μέρα μιας γυναίκας που παντρεύεται τον άνδρα που αγαπά.
Η Άννα-Μαρία ήταν 18 ετών και 18 ημερών στις 18 Σεπτεμβρίου 1964, την ημέρα του γάμου της. Το ιβουάρ νυφικό της ήταν σε σχετικά λιτή γραμμή, που ακολουθούσε τις καμπύλες του σώματος της, του Δανού σχεδιαστή Holger Blom, απο ματ σατέν, με οβάλ ντεκολτέ ”χαμόγελο” μπρος και πίσω, μακρύ με πολύ μακριά ουρά. Είχε ένα κόψιμο κάτω από το στήθος με μια φάσα σε σχήμα ανάποδου ”ανοιχτού V”, που το έκανε πιο κομψό και αναδείκνυε το νεανικό σώμα της. Τρείς μικρές ανοιχτές πιέτες στο πάνω μέρος της κάθε πλευράς του “V” που ”κοιτούσαν” από ”το κέντρο προς τα έξω”, βοηθούσαν να σχηματιστεί καλύτερα το στήθος. Μπροστά, κάτω από τη φάσα υπήρχε ένα άνοιγμα και τα δύο φύλλα που σχηματίζονταν κατέληγαν στον ποδόγυρο με στρογγυλάδες και απο μέσα εμφανιζόταν μια δεύτερη φούστα. Τα φύλλα αυτά ήταν ρελιασμένα περιμετρικά με φαρδιές φάσες διαφορετικού υφάσματος στο ίδιο χρώμα. Λίγο πιο πάνω απο τη μέση και πίσω, ξεκινούσε δεύτερη ουρά που φτάνοντας τα 6 μέτρα μήκος, φάρδαινε και τελείωνε κι αυτή με στρογγυλάδες στις δυο γωνίες. Τα μανίκια ήταν 3/4. Δεν φορούσε γάντια, μόνο ένα μεγάλο διαμαντένιο σταυρό στο λαιμό με κοντή αλυσίδα.
Στο κεφάλι φορούσε την τιάρα του Χεδίβη της Αιγύπτου, δημιουργία του Καρτιέ που είχαν φορέσει όλες οι πριν απο εκείνην, μετά την μητέρα της, Βασίλισσα Ίνγκριντ της Δανίας απόγονοι, την ημέρα του γάμου τους. Το μακρύ μέχρι το πάτωμα πέπλο ήταν από χειροποίητη Ιρλαδέζικη δαντέλα το κέντημα της οποίας ερχόταν σε αντίθεση με την λιτή γραμμή του φορέματος, στολίζοντας το μοναδικά.
Το σχέδιο του νυφικού είχε κρατηθεί επτασφράγιστο μυστικό μέχρι την ημέρα του γάμου….και μετά… μετά όλοι συμφώνησαν ότι ήταν υπέροχο, υπέρκομψο, παραμυθένια μεγαλοπρεπές στην απλότητα του, ιδανικό για μια 18χρονη βασίλισσα με καλό γούστο και σωστή αισθητική.
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1964 έγινε στην ηλιόλουστη και σημαιοστολισμένη Αθήνα ο τελευταίος βασιλικός γάμος στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας. Ο Κωνσταντίνος Β’ της Ελλάδος παντρεύεται την Άννα-Μαρία, πριγκίπισσα της Δανίας».
Φωτογραφίες: Facebook
