Ελληνική Βασιλική Οικογένεια: Η βασίλισσα που «ήταν αυστηρή με τις ηθικές αρχές, με την σωστή διαμόρφωση του χαρακτήρα, με την αλήθεια, με το καθήκον»
Η βασίλισσα Σοφία της Ελλάδας ήταν κόρη παιδί του τότε Διαδόχου του γερμανικού θρόνου και μετέπειτα Αυτοκράτορα, Φρειδερίκου Γ΄, και της μετέπειτα Αυτοκράτειρας Βικτωρίας.
Η ανατροφή της, γερμανική. Άρα οι κανόνες και η πειθαρχία σε αυτούς ήταν ένας από τους κύριους πυλώνες της διαπαιδαγώγησης της.
Ήταν πρώτα αυστηρή με τον εαυτό της και μετά με τους άλλους. Η αυστηρή τήρηση των κανόνων αλλά της ώρας σε ραντεβού, εκδηλώσεις αλλά ακόμη και οικογενειακές συγκεντρώσεις ήταν ιδιαίτερα σημαντικά για εκείνη!
Μάλιστα για αυτό κάποιοι της είχαν δώσει το παρατσούκλι «Frau Verboten», δηλαδή «Κυρία απαγορευεται»!
Θρυλείται ότι όταν ο πρίγκιπας Αλέξανδρος άργησε κάποια μέρα στο καθιερωμένο τσάι στις 5 το απόγευμα, δεν τον άφησε να κάτσει στο οικογενειακό τραπέζι!
Μια καλή πηγή για να καταλάβουμε ποια ήταν στα αλήθεια η βασίλισσα Σοφία, είναι το βιβλίο του συγγραφέα Νίκου Παπακωνταντίνου.
Στην βιογραφία του «Βασίλισσα Σοφία των Ελλήνων» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φερενίκη, σημειώνει στο κεφάλαιο «Η γέννηση της πριγκιποπούλας Ελένης», για την αυστηρότητα της βασίλισσας Σοφίας:
«Τρία χρόνια μετά τον Αλέξανδρο, στις 19 Απριλίου/2 Μαΐου 1896 γεννήθηκε το πρώτο κορίτσι του Κωνσταντίνου και της Σοφίας, η πριγκίπισσα Ελένη.
Ο τοκετός έλαβε χώρα στο Μέγαρο Νεγρεπόντη όπου κατοικούσαν τότε, ήταν ακόμα πολύ νωρίς για να έχει εγκατασταθεί η οικογένεια για το καλοκαίρι στο Τατόι.
Μαιευτήρας ήταν και πάλι ο Κωνσταντίνος Λούρος, η Σοφία ήταν ευχαριστημένη από τις υπηρεσίες του. Αυτός θα είναι ο γιατρός που θα της συμπαρασταθεί και στον τοκετό των άλλων παιδιών της, και αργότερα θα βοηθήσει στην γέννηση και των τριών κοριτσιών του Νικολάου και της Ελένης και των πέντε παιδιών του Ανδρέα και της Αλίκης.
Η βάπτισή της έγινε στις 2 Μαΐου (π.η.), στο ανακτορικό παρεκκλήσι στην Αθήνα. Ανάδοχοι ήταν ο Βασιλιάς παππούς της και ο θείος της Ανδρέας που απήγγειλε το «Πιστεύω».
Το υποκοριστικό που έμεινε στην Ελένη από την γέννησή της και για όλη της την ζωή, ήταν το Sitta. Ήταν η παραφθορά του sister που ο μικρούλης Αλέξανδρος δεν μπορούσε να προφέρει σωστά όταν μιλούσε για την νεογέννητη αδελφή του.
Στην οικογένεια, το υποκοριστικό του Γεωργίου ήταν Little Georgie, για να ξεχωρίζει από τον θείο του, τον Big Georgie, και το υποκοριστικό του Αλεξάνδρου ήταν Tootseyman.
Η Σοφία κράτησε η ίδια στα χέρια της την ανατροφή των παιδιών της, οι παιδαγωγοί που υπήρχαν πάντα, ήταν κάτω από τον δικό της έλεγχο και εκτελούσαν τις δικές της εντολές. Frau Verboten για τα παιδιά της, ήταν συγχρόνως γεμάτη έννοια και ενδιαφέρον και εξασκούσε σ’ αυτά μεγάλη επιρροή.
Το σπίτι της δεν έγινε ποτέ κέντρο διασκεδάσεων, έμεινε εστία οικογενειακή, γεμάτη φροντίδα και γαλήνη. Όπως ήταν αυστηρή με τον εαυτό της, ήταν το ίδιο αυστηρή με όλους, και με τα παιδιά της.
Και ήταν αυστηρή με τις ηθικές αρχές, με την σωστή διαμόρφωση του χαρακτήρα, με την αλήθεια, με το καθήκον, αλλά και με τον σωστό τρόπο συμπεριφοράς. Έπρεπε να είναι σωστοί σε όλα, τόσο στα σημαντικά πράγματα της ζωής όσο και στα ασήμαντα.
Η Ελένη έλεγε, μεγάλη πια, ότι «κάθε φορά που βουτάω, ακόμη και σήμερα, το μπισκότο στο τσάι μου, αισθάνομαι ένοχη, γιατί ως παιδί, μου κτυπούσαν το χέρι κάθε φορά που το έκανα!».
Γκουβερνάντα της ήταν η Εγγλέζα Miss Nicholls, που όταν δεν ήταν φρόνιμη, απλά την έστελνε νωρίτερα για ύπνο, παρέα με την Black Mingo, την κουρελιασμένη κούκλα που δεν αποχωριζόταν ποτέ.
Βοηθός της γκουβερνάντας για την Sitta ήταν η Ρόζα. Ήταν ένα κορίτσι δεκαπέντε χρόνων όταν ήρθε από το νησί του, την Άνδρο, και έπιασε δουλειά στο Μέγαρο Νεγρεπόντη, στην οικογένεια του διαδόχου. Συνδέθηκε με την Ελένη, μοιράστηκε μαζί της όλες τις περιπέτειες της ζωής της, και έμεινε στην υπηρεσία της για σαράντα οκτώ χρόνια, μέχρι τον θάνατο της Ρόζας.»
Μπορείτε να βρείτε την βιογραφία του Νίκου Παπακωνσταντίνου, εδώ.
*Ευχαριστούμε τον συγγραφέα Νίκο Παπακωνσταντίνου για την παραχώρηση του υλικού
Πηγή Κεντρικής Φωτογραφίας: Ελληνική Βασιλική Οικογένεια: Όλα όσα βρέθηκαν στο Τατόι