Ο Εθνικός κήπος, πρώην βασιλικός, ήταν όραμα και έργο μιας Ελληνίδας βασίλισσας της οποίας το έργο -πέρα από τον κήπο- ήταν μεγάλο σε χρόνια δύσκολα για την Ελλάδα.
Ο Εθνικός Κήπος ξεκινά να κατασκευάζεται το 1839 και είναι ο πρώτος χώρος πρασίνου της ελεύθερης πια Ελλάδας, βάζοντας την Αθήνα στις ράγες της ανάπτυξης της σε μια Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.
Τον πρώτο καιρό η έκταση του ήταν μικρότερη της σημερινής και εκτεινόταν στη νότια πλευρά των ανακτόρων (σημερινή Βουλή) και σταδιακά έφτασε σε έκταση τα 158 στρέμματα, το 1852.
Το φιλόδοξο έργο είναι έμπνευση και κατασκευή της βασίλισσας Αμαλίας η οποία το 1842 φύτεψε με τα χέρια της, τις Ουασινγκτόνιες που βρίσκονται μέχρι σήμερα στην είσοδο του κήπου επί της λεωφόρου που φέρει το όνομα της.
Μάλιστα η βασίλισσα Αμαλία περνούσε καθημερινά πολλές ώρες μέσα στον κήπο φροντίζοντας τον προσωπικά. Δικό της έργο είναι και οι δεντροφυτεύσεις σε πολλά πεζοδρόμια της τότε Αθήνας. Και παρότι ο βασιλικός κήπος είναι δική της έμπνευση και έργο, δεν υπάρχει σήμερα ούτε μια προτομή της σε αυτόν.
Ο Κήπος το 1927 μετονομάστηκε σε Εθνικός Κήπος και επιτράπηκε η πρόσβαση στο κοινό.
