Πριγκίπισσα Αλεξάνδρα της Ελλάδας: Πέθανε 6 μέρες μετά τη γέννηση του μοναχογιού της
Η πριγκίπισσα Αλεξάνδρα της Ελλάδας, μια φιγούρα που σημάδεψε την ιστορία της βασιλικής οικογένειας αλλά και της ίδιας της Ελλάδας, γεννήθηκε στη μαγευτική Κέρκυρα το 1870. Ως κόρη του Βασιλιά Γεωργίου Α΄ και της Βασίλισσας Όλγας, μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον πολυτέλειας και προνομίων. Η ομορφιά της, ο φωτεινός της χαρακτήρα και η ευγενική της ψυχή την έκαναν ιδιαίτερα αγαπητή στον ελληνικό λαό.
Έζησε λίγα χρόνια, μόλις 21, αλλά κατάφερε να μπει στην καρδιά των Ελλήνων οι οποίοι για χάρη της έδωσαν το όνομά της, στο ομώνυμο μαιευτήριο αλλά τη λεωφόρο της Αθήνας, στην ομώνυμη πλατεία στη Ζέα του Πειραιά αλλά και σε λεωφόρο της Κέρκυρας.
Ο γάμος της με τον Μεγάλο Δούκα Παύλο Αλεξάνδροβιτς της Ρωσίας, γιο του Αλεξάνδρου Β΄ της Ρωσίας το 1889, την οδήγησε στην Αγία Πετρούπολη, όπου ανέλαβε ένα σημαντικό ρόλο στη ρωσική αριστοκρατία. Ωστόσο, η ευτυχία αυτή διήρκεσε λίγο.
Ενώ βρισκόταν στον έβδομο μήνα της εγκυμοσύνης της, ένα τραγικό περιστατικό άλλαξε για πάντα τη ζωή της. Ένα ατύχημα που την οδήγησε σε πτώση και προκάλεσε σοβαρές επιπλοκές. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, η κατάσταση της υγείας της επιδεινώθηκε ραγδαία.
Σε ηλικία μόλις 21 ετών, η πριγκίπισσα έφυγε από τη ζωή, 6 ημέρες μετά τη γέννηση του γιου της, Ντμίτρι, αφήνοντας πίσω της ένα βαθύ κενό. Η απώλειά της συγκλόνισε όχι μόνο την οικογένειά της αλλά και ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Η Αλεξάνδρα, η «αγαπημένη κόρη των Αθηνών», όπως την αποκαλούσαν, είχε κερδίσει τις καρδιές όλων με την προσωπικότητά της και την ανθρωπιά της.
| greekroyalfamily
Στις 14 Σεπτεμβρίου του 1891 η εφημερίδα Ακρόπολις γράφει:
«Όλα τα δημόσια καταστήματα, όλαι σχεδόν αι οικίαι, αι εταιρείαι, αι τράπεζαι, τα φιλανθρωπικά καταστήματα, το Πανεπιστήμιον, η οικοδομούμενη βιβλιοθήκη, τα ξενοδοχεία, όπου κι αν υπήρχε μια οικία, μία καλύβη και είχε μίαν σημαίαν, την είχε στήσει κεκαλυμμένην με πένθος, με και μίαν εικόνα της βασιλοπούλας, με ένα κεράκι να καίη πλησίον της και να καπνίζη ολίγο λιβάνι».
Η ταφή της έγινε στον καθεδρικό ναό του Αγίου Πέτρου και Παύλου στην Αγία Πετρούπολη.
Η απόφαση του Βασιλιά Γεωργίου Β’ να ζητήσει τη μεταφορά των οστών της στην Ελλάδα, παρά το έντονο ιστορικό και πολιτικό κλίμα της εποχής, υπογραμμίζει την απήχηση που είχε η πριγκίπισσα Αλεξάνδρα στην Ελλάδα εκείνης της εποχής . Η θετική ανταπόκριση του Στάλιν επέτρεψε την ταφή της στο βασιλικό κοιμητήριο στο Τατόι μετά την κηδεία του αδελφού της πρίγκιπα Χριστόφορου.
