Βασιλιάς Κωνσταντίνος: Ολοκληρώθηκε το μνημόσυνο υπό την αιγίδα του βασιλιά Καρόλου – Συγκινητική η ομιλία του εγγονού του Ουίνστον Τσόρτσιλ
Βασιλείς από όλο τον κόσμο αξιωματούχοι και επιχειρηματίες έχουν συγκεντρωθεί στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου στο Κάστρο του Windsor για το μνημόσυνο του βασιλιά Κωνσταντίνου.
Το hello.gr εξασφάλισε την επιμνημόσυνη ομιλία του Λόρδου Soames του Fletching ο οποιός είναι μέλος της Βουλής των Λόρδων του Ηνωμένου Βασιλείου και εγγονός του Ουίνστον Τσόρτσιλ.
Η ομιλία του είναι συγκινητική και σκιαγραφεί την ζωή του βασιλιά Κωνσταντίνου:
«Μεγαλειότατοι, Υψηλότατοι, και όλοι όσοι έχουν συγκεντρωθεί εδώ σήμερα.
Είναι πράγματι μια μεγάλη και ταπεινή τιμή που μου έχει ανατεθεί να πω λίγα λόγια για την Αείμνηστη Μεγαλειότητά του, τον Βασιλιά Κωνσταντίνο των Ελλήνων, σε αυτή τη σύναξη της αγαπημένης του οικογένειας και των φίλων του σε αυτό το πιο όμορφο και ιστορικό παρεκκλήσι.
Γνωρίζω πολύ καλά ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εδώ σήμερα που θα έχουν γνωρίσει τον Βασιλιά Κωνσταντίνο για περισσότερο χρόνο και πολύ πιο στενά από ό,τι εγώ και ελπίζω, επομένως, ότι δεν θα παρεκκλίνω από τις αναμνήσεις τους.
Αλλά σήμερα, ακόμη και σε αυτό το εκκλησίασμα στο οποίο συγκεντρωθήκαμε για να ευχαριστήσουμε και να τιμήσουμε τη ζωή του, δεν μπορούμε να προσπεράσουμε τη θλίψη που νιώθουμε όλοι ότι ένας τόσο αγαπητός άνθρωπος έφυγε από κοντά μας.
Στην αγαπημένη και αφοσιωμένη οικογένειά του θα ήθελα να πω μόνο το εξής. Όλοι μας εδώ γνωρίζουμε ότι τα λόγια είναι περιορισμένα και απέναντι στη θλίψη τους, εμείς οι φίλοι του μπορούμε μόνο να απλώσουμε τα χέρια και τις καρδιές μας με την αγάπη και την υποστήριξή μας.
Σκέφτηκα, φυσικά, πολύ για το τι πρέπει να πω σήμερα. Είναι δύσκολο να ξεκινήσω από κάπου, αλλά το γεγονός ότι αυτή η Λειτουργία πραγματοποιείται στο παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου, είναι πράγματι ενδεικτικό της πολύ στενής οικογενειακής σχέσης που έχει ο εκλιπών Βασιλιάς και η οικογένειά του με τη βρετανική βασιλική οικογένεια.
Γνωρίζω ότι ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ήταν βαθιά ευγνώμων στην Αείμνηστη Βασίλισσά μας και φυσικά στον Πρίγκιπα Φίλιππο, για τα χρόνια φιλίας, καλοσύνης και φιλοξενίας στο Ηνωμένο Βασίλειο, και φυσικά για την πολύ προσωπική, στενή και στοργική σχέση που είχε με την Αυτού Μεγαλειότητα τον Βασιλιά Κάρολο. Πράγματι, ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος θα ήταν πολύ συγκινημένος και υπερήφανος που η Δεύτερη Ανάγνωση που ακούσαμε σήμερα το πρωί έγινε από τον βαφτισιμιό του, την Αυτού Βασιλική Υψηλότητα τον Πρίγκιπα της Ουαλίας.
Και ξέρω ότι θα ήθελε ιδιαίτερα όλοι εδώ να ευχηθούν στην Αυτού Μεγαλειότητα Βασιλιά Κάρολο καλή ανάρρωση και ότι όλες οι ευχές και η αγάπη μας γι’ αυτόν και για την Αυτού Μεγαλειότητα Βασίλισσα Καμίλα θα ακουστούν από εδώ σε πλήρη και γενναιόδωρη έκταση.
Γνωρίζω, επομένως, ότι η οικογένεια του Βασιλιά Κωνσταντίνου είναι βαθιά ευγνώμων για αυτή τη σταθερά στενή σχέση.
Θεμέλιο της ζωής του ήταν η αγάπη του για τη Βασίλισσα Άννα-Μαρία για πάνω από 59 χρόνια γάμου, η οποία ανταμείφθηκε από εκείνη με την στοργική πίστη και την υποστήριξή της προς αυτόν σε καλές και κακές στιγμές, και η βαθιά αγάπη και υπερηφάνεια για τα πέντε παιδιά και τα εννέα εγγόνια του.
Ήταν πολύ καλός με τους νέους και του άρεσε πολύ η συντροφιά τους, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα στο έργο του για το χώρο της εκπαίδευσης. Δημιούργησε το Round Square Conference στο Gordonstoun, ένα μαθητικό πρόγραμμα που λειτουργεί σήμερα σε περισσότερα από 100 σχολεία σε έξι ηπείρους.
Ξεκίνησε το Ελληνικό Κολλέγιο του Λονδίνου και του άρεσε πάντα να συζητά ιδέες και σκέψεις για την εκπαίδευση και την κατάρτιση των νέων.
Η σχολική του εκπαίδευση και αργότερα η θητεία του ως αξιωματικός στο Στρατό, το Ναυτικό και την Αεροπορία της χώρας του, τον οδήγησαν να κατανοήσει σε βάθος τις έννοιες της πειθαρχίας, της αυτοδυναμίας, της ομαδικής εργασίας και της υπευθυνότητας.
Αυτές οι ιδιότητες του χρησίμευσαν επίσης ιδιαίτερα στην αγάπη του για τον αθλητισμό. Υπήρξε εξαιρετικός σκιέρ, και παρεμπιπτόντως κάτοχος μαύρης ζώνης στο καράτε, και φυσικά πάνω απ’ όλα μετουσίωσε αυτά τα χαρακτηριστικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960, όταν στέφθηκε Ολυμπιονίκης κερδίζοντας το χρυσό μετάλλιο για τη χώρα του στην ιστιοπλοΐα στην κατηγορία Dragon.
Μια στιγμή ύψιστης υπερηφάνειας για τον ίδιο, για την οικογένειά του και για τη χώρα του.
Ενσάρκωνε την ουσία του Ολυμπιονίκη και μπορεί κανείς να φανταστεί πόσο περήφανος πρέπει να ήταν στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων της Ρώμης, όταν σήκωσε την ελληνική σημαία μπροστά σε όλη την εθνική ομάδα της χώρας του.
Αυτή ήταν μια χρυσή και πολύ σημαντική στιγμή στη ζωή του και για πολλά χρόνια στη συνέχεια ήταν επίτιμο μέλος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
Νομίζω ότι δεν υπάρχει αμφιβολία ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στην εξασφάλιση των Ολυμπιακών Αγώνων για την Ελλάδα στην Αθήνα το 2004.
Κατά το διάστημα που ζούσε στη Βρετανία απολάμβανε πολύ τα αγγλικά υπαίθρια αθλήματα και ειδικότερα ήταν καλός σκοπευτής και είχε πολλούς φίλους συναθλητές.
Είχα το προνόμιο να συμμετάσχω σε σκοποβολή αρκετά συχνά με τον Βασιλιά Κωνσταντίνο στο Sandringham, ως καλεσμένοι του Βασιλιά.
Ήταν πραγματικά θαυμάσια παρέα -είχε εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ, δεν ήταν καθόλου πομπώδης και πάντα απολάμβανε τα καλά αστεία και την καλή παρέα
και ανέχονταν με ψυχραιμία και σεβασμό τα πειράγματα.
Του άρεσε η ζωή σε αγγλικές λέσχες – είτε ήταν το Wimbledon, το Queens, το Whites, η Royal Yacht Squadron, το Royal Thames και φυσικά το παλιό Annabel’s. Απολάμβανε τα γεύματα του Saints and Sinners Club, όπου ο ίδιος και ο τότε πρίγκιπας της Ουαλίας αντάλλασσαν αστεία στο τραπέζι.
Ήταν από τη φύση του ένας κοινωνικός άνθρωπος και ένιωθε πολύ άνετα όπου και αν βρισκόταν και με όποιον και αν ήταν μαζί του.
Έτσι, σήμερα αναλογιζόμαστε όλοι την κληρονομιά ενός ανθρώπου ο οποίος, παρά το γεγονός ότι έζησε περιόδους μεγάλων αναταραχών και προσωπικών προκλήσεων, είχε αφιερωθεί όσο καλύτερα μπορούσε στην υπηρεσία της χώρας του και του λαού της. Η ακλόνητη δέσμευση του Βασιλιά Κωνσταντίνου στην Ελλάδα και η αφοσίωσή του στην ευημερία των συμπολιτών του θα μνημονεύονται πάντα με μεγάλο σεβασμό.
Γεννημένος και γαλουχημένος σε μια ζωή γεμάτη καθήκον, ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος επωμίστηκε τις ευθύνες της βασιλικής εξουσίας με αίσθημα σκοπού και συμπόνιας. Η βασιλεία του σηματοδότησε μια περίοδο των πιο βαθιών και δύσκολων αλλαγών για την Ελλάδα, η οποία αποτέλεσε τεράστια προσωπική πρόκληση για τον ίδιο. Όλες αυτές τις δοκιμασίες τις αντιμετώπισε με θάρρος και σθένος.
Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του επέδειξε αξιοσημείωτη δύναμη στις αντιξοότητες και παρέμεινε πάντοτε απόλυτα ακλόνητος στην πίστη του στις δυνατότητες της Ελλάδας και του λαού της. Σε όλα όσα έκανε, ήταν βαθύτατα υπερήφανος για την Πατρίδα του και έκανε ό,τι περνούσε από τις δυνάμεις και την κατάστασή του για να προσφέρει εποικοδομητική βοήθεια και συμπαράσταση.
Μετά τα τραγικά γεγονότα του 1967 αποφάσισε να απέχει από ενδεχόμενες συγκρούσεις στο εσωτερικό της χώρας του, με αποτέλεσμα να ζήσει μαζί με τη Βασίλισσα Άννα-Μαρία και την οικογένειά τους εκτός Ελλάδας για 40 χρόνια, αλλά ήταν βαθιά ευτυχής και ικανοποιημένος που μπόρεσε να επιστρέψει στην αγαπημένη του χώρα για τα τελευταία 10 χρόνια της ζωής του.
Σε όλο αυτό το διάστημα το κυρίαρχο ενδιαφέρον και η ανησυχία του ήταν πάντα για το καλό του λαού του. Πάντα θεωρούσα ότι ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος ήταν πολύ καλά ενημερωμένος για τα διεθνή γεγονότα.
Είχε έναν ευρύ και εκλεκτικό κύκλο φίλων που κάλυπταν πολλά από τα ενδιαφέροντά του. Είχε την ευκαιρία να γνωρίσει πολλούς από τους παγκόσμιους ηγέτες του 20ού αιώνα. Από τον Churchill μέχρι όλους τους Προέδρους των Ηνωμένων Πολιτειών από τον John F Kennedy μέχρι τον Πρόεδρο Bush.
Ήταν κοντά στον Πρόεδρο Mandela και μεγάλος φίλος του Βασιλιά Hussein της Ιορδανίας.
Τον ενδιέφερε η συμβολή του στη διπλωματία, στους ανθρωπιστικούς σκοπούς και στην προώθηση της ειρήνης.
Έτσι, θυμόμαστε σήμερα έναν αγαπημένο και αφοσιωμένο σύζυγο και πατέρα και για όσους από εμάς είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε, έναν καλό φίλο. Η οικογένειά του θα συνεχίσει τις αρετές που ενσάρκωσε ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος. Την ακεραιότητα, τη συμπόνια και την επιδίωξη ενός καλύτερου κόσμου για το λαό του.
Και στον Βασιλιά Κωνσταντίνο λέω,
Είθε ο δρόμος να σηκωθεί για να σε συναντήσει,
Είθε ο άνεμος να είναι πάντα στην πλάτη σου.
Είθε ο ήλιος να λάμπει ζεστά στο πρόσωπό σου,
Οι βροχές να πέφτουν απαλά στα χωράφια σου.
Και μέχρι να ξανασυναντηθούμε, ο Θεός να σε κρατάει στην παλάμη του χεριού Του.»
