Βασιλιάς Παύλος: Ο πατέρας του βασιλιά Κωνσταντίνου, της βασίλισσας Σοφίας και της πριγκίπισσας Ειρήνης σφράγισε μια ολόκληρη εποχή της νεότερης ελληνικής Ιστορίας
Ο βασιλιάς Παύλος είχε ήδη αρχίσει να μειώνει τις δημόσιες εμφανίσεις του από το φθινόπωρο του 1963 καθώς ο καρκίνος του στομάχου είχε καταβάλει την υγεία του.
Στις 18 Φεβρουαρίου 1964 ανακοινώνεται στον Τύπο ότι σημειώθηκε επιδείνωση του έλκους και ο βασιλιάς έπρεπε να χειρουργηθεί. Ταυτόχρονα ο Κωνσταντίνος ανέλαβε καθήκοντα αντιβασιλιά.
Στο Τατόι όπου ένα δωμάτιο του μετατρέπεται σε χειρουργείο καλούνται δυο Βρετανοί που εντάσσονται στην ομάδα των Ελλήνων ιατρών που πραγματοποιούν την εγχείρηση στις 21 Φεβρουαρίου, η οποία κρίνεται πετυχημένη.
Η εικόνα της Παναγίας της Τήνου μεταφέρεται στις 3 Μαρτίου στο Τατόι, όπως είχε γίνει και το 1915 για να σωθεί ο Κωνσταντίνος, πατέρας του Παύλου, που έπασχε από πνευμονία.
Μετά από 3 ημέρες (στις 6 Μαρτίου 1964) ο βασιλιάς Παύλος πέθανε και η είδηση πάγωσε τους Έλληνες που πίστευαν στο θαύμα. Στον θρόνο ανεβαίνει ο διάδοχος Κωνσταντίνος
Στήθηκε τριήμερο λαϊκό προσκύνημα της σορού του, με την εικόνα της Παναγίας να παραμένει στο πλευρό του.
Η κηδεία του Βασιλιά Παύλου έγινε στις 12 Μαρτίου 1964 και στην Αθήνα έφτασαν πολλοί αρχηγοί κρατών και βασιλιάδες.
Η αγάπη των Ελλήνων για τον βασιλιά Παύλο ήταν τόσο μεγάλη που από τα μεσάνυχτα της 12ης Μαρτίου είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται στα σημεία όπου θα περνούσε η νεκρική πομπή.
Η νεκρική πομπή, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής διήρκησε μια ώρα από την Μητρόπολη μέχρι το Χίλτον και από εκεί μέχρι το Τατόι ακόμη δύο ώρες.
