Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που πέθανε η βασίλισσα Ελισάβετ και η κληρονομιάς της εξακολουθεί να ζει.
Ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα πρόσωπα του πλανήτη η βασίλισσα Ελισάβετ Β’ γεννήθηκε στις 21 Απριλίου 1926 και στα 96 της χρόνια, η Αυτού Μεγαλειότητα έγινε μητέρα τεσσάρων παιδιών, του βασιλιά Κάρολου, της πριγκίπισσας Άννας, του πρίγκιπα Ανδρέα και του πρίγκιπα Εδουάρδου. Ήταν επίσης γιαγιά σε οκτώ εγγόνια και προγιαγιά 12.
Η βασίλισσα ήταν γνωστή για τις στενές σχέσεις της με όλη την οικογένειά της και μακριά από τα βασιλικά της καθήκοντα, απολάμβανε να περνούσε χρόνο μαζί τους, είτε σε ειδικές περιπτώσεις, είτε σε ετήσιες διακοπές όπως το καλοκαιρινό της διάλειμμα στο Balmoral ή βόλτες με άλογα στους χώρους της στο Windsor.
Γνώρισε τις σημαντικότερες προσωπικότητες του κόσμου, έχρισε 15 πρωθυπουργούς, από τον Ουίστον Τσώρτσιλ μέχρι τη Λιζ Τρας, απένειμε τίτλους, μετάλλια και κύπελλα και το 2015 ξεπέρασε σε χρόνο παραμονής στο θρόνο τη βασίλισσα Βικτωρία κι έγινε η μακροβιότερη μονάρχης στη βρετανική ιστορία.
Ας θυμηθούμε τη ζωή της σε εικόνες.
Στις 11 Δεκεμβρίου 1936, όταν ήταν μόλις 10 ετών, ο θείος της ο βασιλιάς Εδουάρδος Η’ παραιτήθηκε από τον θρόνο, αφού το παλάτι τού απαγόρευσε να παντρευτεί την αγαπημένη του. Ο πατέρας της έγινε ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ’ και η μικρή Ελισάβετ πριγκίπισσα έγινε η πρώτη στη διαδοχή του θρόνου.
«Αυτό σημαίνει ότι θα είσαι εσύ η επόμενη βασίλισσα;», την είχε ρωτήσει η αδελφή της, Μαργαρίτα, η οποία μόλις άκουσε το «ναι» της ψιθύρισε: «καημενούλα». Έχοντας συναίσθηση του πόσο ανέτοιμος ήταν ο ίδιος να ηγηθεί της μοναρχίας, ο βασιλιάς Γεώργιος ΣΤ΄ έριξε μεγάλο βάρος στη μόρφωση της πρωτότοκης κόρης του, η οποία συνόδευε τους γονείς της σε πολλές εκδηλώσεις, μάθαινε συνταγματική ιστορία από τον κοσμήτορα του Ίτον, Χένρι Μάρτεν, και γαλλικά από την γκουβερνάντα της.
Κάποτε ο πατέρας της της είχε πει: «Πρέπει να έχεις στο μυαλό σου, πως ότι και να πεις σε κάποιον όταν τον συναντήσεις εκείνος θα το θυμάται για το υπόλοιπο της ζωής του». Είναι μια συνειδητοποίηση που προσδίδει ειδικό βάρος σε κάθε της κίνηση και λέξη και μια συμβουλή που καθοδηγεί τη ζωή της βασίλισσας.
(Photo by Lisa Sheridan/Studio Lisa/Getty Images)
Η Ελισάβετ έλαβε κατ’ οίκον μόρφωση κι έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ιστορία, τις ξένες γλώσσες και τη μουσική. Παρά την αντίδραση που συνάντησε από την οικογένειά της και από την κυβέρνηση, εκπαιδεύτηκε στην οδήγηση και συντήρηση μηχανοκίνητων μέσων μεταφοράς, προσφέροντας υπηρεσίες στην πατρίδα της προς τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Στις 20 Νοεμβρίου του 1947 η Βασίλισσα Ελισάβετ παντρεύτηκε τον υποπλοίαρχο του Βασιλικού Ναυτικού Φίλιπ Μαουντμπάτεν, πρώην Πρίγκιπα Φίλιππο της Ελλάδας και της Δανίας, που είχε γεννηθεί στην Κέρκυρα. Ο γάμος τους τελέστηκε στο αβαείο του Γουεστμίνστερ. Έπειτα από 73 χρόνια γάμου, στις 9 Απριλίου 2021, ο Πρίγκιπας Φίλιππος απεβίωσε και η Ελισάβετ έγινε η πρώτη μονάρχης του Ηνωμένου Βασιλείου που βασίλευσε ως χήρα, μετά τη Βασίλισσα Βικτώρια.
Το πρώτο παιδί τού ζεύγους, ο πρίγκιπας Κάρολος Φίλιππος Αρθούρος Γεώργιος, γεννήθηκε στις 14 Νοεμβρίου 1948. Ακολούθησαν η πριγκίπισσα Άννα Ελισάβετ Αλίκη Λουίζα (15 Αυγούστου 1950), ο πρίγκιπας Ανδρέας Αλβέρτος Χριστιανός Εδουάρδος (19 Φεβρουαρίου 1960) και ο πρίγκιπας Εδουάρδος Αντώνιος Ριχάρδος Λουδοβίκος (10 Μαρτίου 1964).
Εξ αιτίας των υποχρεώσεων της η βασίλισσα αναγκάστηκε να είναι απούσα από την καθημερινότητα των παιδιών της. Αν δεν έλειπε σε επίσημη επίσκεψη για μήνες τα έβλεπε για μισή ώρα το πρωί και μισή ώρα το βράδυ. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι η βασίλισσα θυσίασε την οικογένειά της και το δικαίωμα της για ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά της για χάρη του ρόλου της. Η προτεραιότητα της ήταν πάντοτε το στέμμα και η δουλειά που αυτό απαiτούσε.
Βαθιά θρησκευόμενη αντιλαμβάνεται την μοναρχία ως μια ιερή αποστολή για την οποία επιλέχθηκε από τον Θεό. Η στέψη της έγινε σε καθεδρικό ναό όχι σε κάποιο κυβερνητικό κτήριο, δεν ορίστηκε, αλλά χρίστηκε βασίλισσα ενώπιον του Θεού. Και σε Αυτόν είναι υπόλογη.
Αυτή της η θέση βέβαια της έφερε ακόμη μεγαλύτερες δυσκολίες αντιμέτωπη με οικογενειακά προβλήματα όπως όταν αναγκάστηκε να εμποδίσει τον γάμο της αδελφής της πριγκίπισσας Μαργαρίτας με τον διαζευγμένο Πίτερ Τάουνσεντ και να την χωρίσει έτσι από τον έρωτα της ζωής της, την στιγμή που η ίδια η Ελισάβετ επιθυμούσε μόνο να δει την αδελφή της ευτυχισμένη. Η κυβέρνηση ωστόσο που διαφωνούσε με το γάμο, αλλά και ο αρχιεπίσκοπός του Καντέρμπουρι δεν της είχε αφήσει άλλη επιλογή. Έτσι η Ελισάβετ έβαλε για μια ακόμη φορά το καθήκον της απέναντι στο στέμμα πάνω από την αγάπη για την αδελφή της και την οικογένεια της.
Η προσήλωση στο καθήκον θα την έκανε να εθελοτυφλεί απέναντι στα συζυγικά προβλήματα των παιδιών της και να απογοητεύεται στην συνειδητοποίηση ότι η δική τους προτεραιότητα ήταν η προσωπική τους ευτυχία αντί για το καθήκον.
Στην τελευταία δεκαετία του περασμένου αιώνα, η μοναρχία αντιμετώπισε μια σειρά από προκλήσεις. Το 1992 ήταν το «annus horribilis» (απαίσια χρονιά) για τη βασιλική οικογένεια, όπως είχε παραδεχτεί και η ίδια η Ελισάβετ. Ο πρίγκιπας Κάρολος και η δημοφιλής σύζυγός του Νταϊάνα χώρισαν, όπως και ο πρίγκιπας Ανδρέας και η σύζυγός του Σάρα Φέργκιουσον. Επιπλέον και η πριγκίπισσα Άννα πήρε διαζύγιο και μία πυρκαϊά κατέστρεψε τη βασιλική κατοικία στο Κάστρο του Ουίνδσορ.
Τα χρόνια εκείνα η Μεγάλη Βρετανία πάλευε με την οικονομική ύφεση και η δυσαρέσκεια για τον τρόπο ζωής της βασιλικής οικογένειας διαρκώς εντεινόταν. Έτσι, την ίδια χρονιά η Ελισάβετ συμφώνησε με την κυβέρνηση να καταβάλει φόρο για τα προσωπικά της εισοδήματα.
Το διαζύγιο του Καρόλου και της Νταϊάνας (1996) υπέσκαψαν περαιτέρω την υποστήριξη προς τη βρετανική μοναρχία, η οποία θεωρήθηκε από μία σημαντική μερίδα της κοινής γνώμης ως απαρχαιωμένος θεσμός. Η κριτική εντάθηκε μετά τον θάνατο της δημοφιλούς Νταϊάνας το 1997, όταν η Ελισάβετ αρνήθηκε αρχικά να επιτρέψει να κυματίσει μεσίστια η βρετανική σημαία στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ.
Ακόμη και στην κηδεία του συντρόφου της ζωής της η βασίλισσα έπραξε το καθήκον της καθισμένη μόνη, όπως απαιτούν οι κανόνες προστασίας του covid 19, δίνοντας το παράδειγμα. Τα δάκρυα της κρατήθηκαν ιδιωτικά, κάτω από το βέλο της. Η βασίλισσα έχει δακρύσει δημόσια μόνο σε τελετή μνήμης για τους νεκρούς του πολέμου.
Πολλοί πίστευαν ότι μετά το θάνατο του Φιλίππου η βασίλισσα θα έκανε ένα βήμα πίσω όσον αφορά τη δραστηριότητα της. Οι φωτογραφίες των παπαράτσι με τη βασίλισσα στο τιμόνι του αυτοκινήτου της την επομένη της κηδείας, ξάφνιασαν κάποιους.
Ο τρόπος που ντυνόταν από νεαρή ηλικία μέχρι τα βαθιά γεράματα έγινε μέρος της περσόνας της και δεκάδες εκθέσεις και χιλιάδες δημοσιεύματα ασχολήθηκαν κυρίως με την τσάντα της Ελισάβετ και το περιεχόμενο της. Για την ίδια η εμφάνιση της ήταν στολή και φρόντιζε η βρετανική βασιλική οικογένεια, αλλά και οι εκλεκτοί καλεσμένοι της να τηρούν το πρωτόκολλο.
Για την προτίμησή της στα πολύ έντονα χρώματα η Δούκισσα Σόφι σε μία συνέντευξη στο ντοκιμαντέρ «The Queen at 90», αποκάλυψε: «Χρειάζεται να ξεχωρίζει για τον κόσμο ώστε να μπορούν να πουν : ”Είδα τη βασίλισσα”. Μην ξεχνάτε ότι σε κάθε εμφάνιση της βασίλισσας είναι συγκεντρωμένος πολύς κόσμος και έτσι κάποιος μπορεί να δει έστω και ένα μέρος της εμφάνισης της βασίλισσας. Το καπέλο της για παράδειγμα».
Η Ελισάβετ υπήρξε μία από τις πλουσιότερες γυναίκες στον κόσμο, με περιουσία που ξεπερνούσε τις 350 εκατ. λίρες, σύμφωνα με τους Τάιμς του Λονδίνου (2020). Ήταν γνωστή η αγάπη της για τα άλογα και τις ιπποδρομίες, ενώ ήταν δεινή ιππεύτρια και ιδιοκτήτρια δρομώνων ίππων.
Από μικρή ηλικία αγάπησε τα ζώα, δίπλα τους μέχρι τα βαθιά της γεράματα μπορούσε να είναι ο εαυτός της, να είναι ξανά η Λίλιμπετ.
Μάλιστα το 2020 στα 94 της και ενώ βρισκόταν απομονωμένη στο Κάστρο του Ουίνδσορ μαζί με το σύζυγό της Πρίγκιπα Φίλιππο λόγω της πανδημίας του κορονοϊού εθεάθη να ιππεύει.
Το παλάτι είχε κυκλοφορήσει και την αντίστοιχη φωτογραφία. «Η βασίλισσα ιππεύει τον Φερν – ένα 14χρονο Fell Pony – στο πάρκο του Ουίνδσορ αυτό το Σαββατοκύριακο. Η Αυτού Μεγαλειότητα αγαπά την ιππασία από την παιδική της ηλικία και ασχολείται ενεργά με την ευημερία των αλόγων που έχει στην κατοχή της για αναπαραγωγή, ιππασία και αθλήματα» ανέφερε η λεζάντα.
