Βασίλισσα Σοφία: Ήρθε σήμερα στην Ελλάδα με αφορμή έκθεση στην Κρήτη
Η βασίλισσα Σοφία και η αδερφή της πριγκίπισσα Ειρήνη βρίσκονται στην Κρήτη με αφορμή τα εγκαίνια από την πρόεδρο της Δημοκρατίας της έκθεσης «Πάμπλο Πικάσο – Η χαρά της ζωής», στο Μουσείο Αρχαίας Ελεύθερνας στην Κρήτη.
Σύμφωνα με πληροφορίες η βασίλισσα Σοφία ξεναγήθηκε στο μουσείο το μεσημέρι πριν τα εγκαίνια που έγιναν απόψε ( Παρασκευή 5 Ιουλίου) το βράδυ.
Σε πλάνα που μετέδωσε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων το ERTNEWS εμφανίζεται η πριγκίπισσα Ειρήνη σε αναπηρικό καροτσάκι.
Η πριγκίπισσα Ειρήνη ταλαιπωρείται από διάφορα προβλήματα υγείας. Εκτός από θέματα στην βάδιση δημοσιεύματα την θέλουν να έχει και γνωστική παρακμή!
Η μάχη με τον καρκίνο
Το 2002, η ζωή της πριγκίπισσας Ειρήνης έλαβε μια απρόσμενη τροπή όταν διαγνώστηκε με καρκίνο του μαστού. Η είδηση, που ελάχιστοι γνωρίζουν, σκόρπισε θλίψη και ανησυχία, όμως η Ειρήνη δεν άφησε τον φόβο να την κυριεύσει.
Με σθένος και αποφασιστικότητα, αντιμετώπισε την ασθένεια, υποβαλλόμενη σε χημειοθεραπεία. Η θεραπεία άφησε τα σημάδια της, καθώς η Ειρήνη έχασε σχεδόν όλα τα μαλλιά της.
Αυτό, όμως, δεν την πτόησε. Αντίθετα, η Ειρήνη αποφάσισε να αγκαλιάσει την αλλαγή στην εμφάνισή της. Απέβαλε το παραδοσιακό της χαμηλό κότσο και έκοψε τα μαλλιά της κοντά, υιοθετώντας ένα πιο μοντέρνο και δυναμικό look.
Μιλώντας στην Ισπανίδα συγγραφέα και δημοσιογράφο Εύα Θελάδα, η οποία μεταξύ άλλων έχει συνεργαστεί με το HOLA!, είπε μεταξύ άλλων για την μάχη της με τον καρκίνο:
«Οι γιατροί υπήρξαν εξαιρετικοί. Εκτός από τις ιατρικές τους ικανότητες, είχαν έναν τρόπο να φέρονται στον ασθενή με πολλή ευγένεια, διακριτικότητα, φιλικότητα, συμπάθεια και τρυφερότητα…
Με χειρούργησαν στην κλινική Ρουμπέρ της Μαδρίτης, όπου έμεινα περίπου δέκα μέρες. Από τον αρχίατρο έως το άτομο που καθάριζε το δωμάτιο, όλοι ήταν πολύ ευχάριστοι.
Μακάρι όλοι οι ασθενείς να είχαν τη μεταχείριση που είχα εγώ! Μετά απ’ αυτό επέστρεψα στο σπίτι και ξεκίνησα θεραπεία βασισμένη σε χάπια και ενέσεις. Έκανα χημειοθεραπεία επί έξι μήνες, ανά δεκατέσσερις ημέρες. Ήμουν κουρασμένη και είχα ναυτίες, αλλά μου χορηγούσαν φάρμακα για να μην κάνω εμετό όλη την ώρα.
Είχα πάντα κοντά μου λίγο χυμό λεμόνι και όταν αισθανόμουν άσχημα έπινα λίγο, αλλά δεν μπορούσα να κάνω κατάχρηση, γιατί ούτε αυτό ήταν ευχάριστο. Αν και η θεραπεία ήταν από τις λιγότερο επίπονες, αυτό δεν σήμαινε ότι δεν υπέφερα.
Ήμουν πολύ εξαντλημένη, μετά βίας μπορούσα να περπατήσω, και για να πάω από το ένα δωμάτιο στο άλλο, έπρεπε να καταβάλω μεγάλη προσπάθεια. Ασχολιόμουν μόνο με το να ξεκουράζομαι βλέποντας τηλεόραση, διαβάζοντας και μιλώντας στο τηλέφωνο με το γραφείο… Και όταν τελείωσε η χημειοθεραπεία, άρχισα να αισθάνομαι αμέσως πολύ καλύτερα»
