Ο 17χρονος γιος της Φώφης Γεννηματά, Γιώργος, αλλά και οι κόρες της Αιμιλία και Κατερίνα, εκφώνησαν επικήδειο λόγο για τη μητέρα τους και πραγματικά συγκίνησαν με όσα είπαν.
Τα παιδιά της τόνισαν όσα τους δίδαξε, όσα θα τους λείψουν και όσα θα θυμούνται από την αδικοχαμένη μητέρα τους, η οποία απεβίωσε από τον καρκίνο σε ηλικία 56 χρόνων. Μάλιστα, τόνισαν ότι δεν πρόκειται να την ξεχάσουν ποτέ και υπογράμμισαν ότι ήταν πάντοτε μαχήτρια.
Ο επικήδειος του γιου της
«Αγαπημένη μου μητέρα, είμαστε όλοι εδώ. Οι άνθρωποι που λάτρευες. Όλες τις μάχες της έδωσες παλικαρίσια. Ήσουν αγωνίστρια της ζωής. Αντίκριζες τον κίνδυνο με χαμόγελο. Έγινες υπόδειγμα για πάρα πολλούς ανθρώπους. Μας μίλαγες με ειλικρίνεια και τρυφερότητα, επικεντρώνοντας στις χαρές της ζωής. Η σχέση που είχες με τον πατέρα μας, μας δίδαξε τι θα πει αγάπη και συντροφικότητα. Ο δεσμός σου με τη θεία μας τη Μαίρη, είναι παράδειγμα αδερφικής αγάπης. Η ζωή σου θα είναι παράδειγμα για εμάς, όπως ήταν για εσένα η ζωή του παππού μας, Γιώργου Γεννηματά. Τώρα πιστεύω ακόμα περισσότερο στον άνθρωπο. Η οικογένεια για σένα ήταν όλη σου η ζωή. Κρατήθηκες με όσες δυνάμεις σου είχαν απομείνει, για να σε φιλήσουμε για μια τελευταία φορά. Είμαι σίγουρος πως θα μας φυλάς, με το χαμόγελο που σε σημάδεψε, πάνω από τα σύννεφα».
Ο επικήδειος της κόρης της Κατερίνας
«Δεν το έβαλες ποτέ κάτω. Παρά τον πόνο και την ταλαιπωρία ήσουν με ένα χαμόγελο στα χείλη να μας καθησυχάζεις ότι θα πάνε όλα καλά. Ήσουν και θα είσαι πάντα η ηρωίδα μας. Η μαμά μας! Μας χάρισες στιγμές με πολύ αγάπη και τρυφερότητα. Ήσουν δίπλα μας στις ευχάριστες στιγμές και στις αποτυχίες. Ήσουν και θα είσαι ο άνθρωπος που θαυμάζω πιο πολύ. Είμαστε περήφανοι για εσένα. Μας έμαθες να αγωνιζόμαστε, να μην τα παρατάμε ποτέ και να ζούμε την κάθε στιγμή. Είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που ξέρω. Δεν σε φόβιζε τίποτα. Θα μας λείψεις πάρα πολύ. Θα μου λείψει το χάδι σου, η ζεστή σου αγκαλιά, το χάδι σου και η φωνή σου και η ενέργεια που γέμιζε όλο το σπίτι χαρά. Πάντα όταν ήσουν κοντά μου ένιωθα ασφάλεια. Τις τελευταίες μέρες στο νοσοκομείο μου είχες πει πόσο πολύ μας αγαπάς. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. Θα είσαι ζωντανή στις καρδιές μας. Αντίο μαμά, είσαι μαχήτρια. Σ’ αγαπάμε πολύ και πάντα».
Ο επικήδειος της κόρης της Αιμιλίας
«Στις τελευταίες μας κουβέντες μου είπες ‘1, 2, 3 πάμε’ και μου έδωσες τα χέρια σου για να σηκωθείς. Έτσι έφυγες, όρθια και με το κεφάλι ψηλά, όπως αρμόζει σε μια μαχήτρια. Δεν λύγιζες, δεν ηττήθηκες. Το χέρι χτυπούσε στο τραπέζι και γινόταν πάντα αυτό που έπρεπε να γίνει. Αυτό το χέρι το χτύπησες πολλές φορές στη ζωή σου, σαν γυναίκα, σαν μητέρα και κέρδισες. Δεν ήταν ποτέ σκληρό, ήταν γεμάτο τρυφερότητα και ανιδιοτέλεια. Ήξερες όσα ξέρει μόνο μια μάνα, η αγκαλιά σου ήταν ζεστή, τρυφερή και ασπίδα.
Αυτό το οικείο άρωμα που δεν ξεκολλάει από πάνω μας, το χαμόγελό σου, το χάδι σου. Το family που έλεγες όταν έμπαινες στο σπίτι και κυρίως το ζεϊμπέκικο της ζωής που χόρεψες καλύτερα από όλους, είναι αυτά που θα μας λείψουν πιο πολύ. Αλλά είναι και ο οδηγός για μια ζωή γεμάτη αγάπη, χαμόγελο, αλήθεια, αξιοπρέπεια και ελπίδα. Αυτά μας έμαθες και να είσαι σίγουρη πως θα τα ακολουθήσουμε».
