Στην εκπομπή «Mega Καλημέρα» και στον Κώστα Τσουρό παραχώρησαν συνέντευξη ο σύζυγος της Φώφης Γεννηματά, Ανδρέας Τσούνης, και τα παιδιά τους, Αιμιλία, Γιώργος και Κατερίνα. Η Φώφη Γεννηματά έφυγε από τη ζωή τον Οκτώβριο του 2021 ηττημένη από τον καρκίνο.
«Η Φώφη λείπει σε όλους μας. Ένας πολύ δύσκολος χρόνος για όλους μας. Και για μένα και για τα παιδιά, εντάξει, προσπαθούμε να το διαχειριστούμε, δεν είναι κάτι που ξεχνιέται, αυτό που λένε ότι ο χρόνος είναι γιατρός. Απλά με τον χρόνο μαθαίνεις να το διαχειρίζεσαι καλύτερα. Αλλά η πληγή πάντα υπάρχει, η απώλεια. Η Φώφη είχε πολλαπλούς ρόλους και τα κατάφερνε τέλεια, ήταν ο συνδετικός κρίκος. Είχαμε πολύ δεμένη σχέση, ο ένας έδινε δύναμη στον άλλον. Στις τελευταίες της στιγμές πιο πολύ κουράγιο μας έδινε η Φώφη, παρά εμείς σε εκείνη. Ήταν πολύ δυνατός άνθρωπος. Πίστευε ότι θα τα καταφέρει μέχρι την τελευταία στιγμή. Δεν μπορώ να το περιγράψω αυτό. Υπήρχαν στιγμές που λύγιζε, αλλά ήταν μαχήτρια η Φώφη, είχε φοβερή ψυχική δύναμη», ανέφερε ο Ανδρέας Τσούνης.
Ακόμα, ο σύζυγος της πολιτικού, συμπλήρωσε: «Η Φώφη ήταν αληθινή, δεν ήταν ψεύτικη, ήταν αυτό που έβλεπε όλος ο κόσμος. Πολλοί αναγνώρισαν αρετές της Φώφης μετά τον θάνατο της. Τις ήξεραν και πριν. Με την Φώφη είχαμε γνωριστεί σε ένα μπαρ, της είπα “σας έχω ψηφίσει” κι έφυγα. Πήρα το θάρρος και ξαναπήγα, άρχισα να ρωτάω για το κόμμα, εποχή 2022, αλλάξαμε τηλεφωνά και ήρθαμε πιο κοντά. Το 2008 ήρθε ο καρκίνος, δεν ξέραμε και την βαρύτητα της κατάστασης, πήγε πολύ καλά, γιατί είχε τη δύναμη και την θέληση να το νικήσει. Η Φώφη μου έλεγε “μην φοβάσαι τίποτα, όσο νικάω τον καρκίνο, δεν φοβάμαι τίποτα”. Μέχρι την τελευταία ήμερα η Φώφη πίστευε ότι θα τα καταφέρει. Μου το έλεγε μέχρι την τελευταία ήμερα. Αυτή ήταν η Φώφη».
Η Αιμιλία Ντέκα, ανέφερε: «Αυτός ο χρόνος έχει πολλές ελλείψεις, λείπει η περηφάνια που έχει η μάνα, που σε κοιτάει και σε καμαρώνει. Μου είχε στείλει ένα γράμμα ένα Πάσχα, που δεν είχα γυρίσει και στο τέλος έγραφε να κοιτάω μακριά. Επέμενε πολύ να αποκτήσει παιδιά, το πίστεψε πολύ και τα κατάφερε η μητέρα μου. Για εμάς είναι η μητέρα μας, δεν έχει αόριστο αυτή η σχέση. Θα είναι για πάντα η μητέρα μας, δε σταματάει αυτό».
Η Κατερίνα Τσούνη με τη σειρά της, είπε: «Αυτός ο χρόνος χωρίς την μητέρα μου ήταν πολύ δύσκολος για όλους. Κάποιες μέρες ήταν πιο δύσκολες από άλλες. Η μαμά μας έμαθε να έχουμε το κεφάλι ψηλά και να είμαστε δυνατοί. Η αγκαλιά της μαμάς μου λείπει, ήμουν πάντα στην αγκαλιά της της μαμάς μου. Η μητέρα μου ήταν πολύ τρυφερή, πολύ γλυκιά, μας στήριζε, μας έδινε συμβουλές για τη ζωή και την είχα πρότυπο γυναίκας και μητέρας. Ήξερε πώς να διαχωρίζει την επαγγελματική από την ιδιωτική ζωή. Είχα καταλάβει ποια είναι η μαμά μου και την θαύμαζα πάρα πολύ».
Ο Γιώργος Γεννηματάς δήλωσε: «Όπως σε όλα τα σπίτια, έτσι κι εμείς είχαμε, ο γιος με την μητέρα είχαμε δεμένη σχέση, με λάτρευε. Ο ένας χρόνος που λείπει από κοντά μας είναι μία περιπέτεια που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Κατάφερε μας έζησε και την ζήσαμε, μας έμαθε και πως να αντιμετωπίσουμε το πένθος, μας δίδαξε. Ένα μήνα πριν φύγει από την ζωή, ήρθε να δούμε μία ταινία μαζί και μου δίδασκε πως πρέπει να αντιμετωπίσω μία τόσο οδυνηρή κατάσταση. Η μητέρα μου είπε ότι πρέπει να θυμάμαι ότι η ζωή είναι όμορφη και να την ζω, σαν να με προετοίμαζε… Η μητέρα μου άφησε ένα τόσο δυνατό χαμόγελο που το κρατάς σε όλη σου τη ζωή σαν φυλακτό. Όποτε θυμάμαι την μητέρα χαμογελάω κι εγώ, σαν να την βλέπω μπροστά μου. Από την μητέρα μου αν θυμάμαι ένα πράγμα είναι το «Σ’ αγαπώ» και το χαμόγελο που το συνοδεύει»
