Η Ιωάννα Παλιοσπύρου μίλησε στον Σταύρο Θεοδωράκη, και στους “Πρωταγωνιστές”, βγάζοντας τη μάσκα της και κάνοντας μια εξομολόγηση γεμάτη νόημα.
Η ίδια μίλησε για τη ζωή της πριν και μετά την επίθεση με το βιτριόλι που δέχτηκε τον Μάιο του 2020, ενώ αναφέρθηκε στην άρνησή της να δει το πρόσωπό της το πρώτο διάστημα. Η Ιωάννα Παλιοσπύρου βρέθηκε έπειτα από δύο χρόνια έξω από το ασανσέρ όπου περίμενε για να ανέβει στο γραφείο που εργαζόταν, εκεί όπου δέχτηκε την επίθεση!
«Περίμενα στο ασανσέρ για να ανέβω στο γραφείο. Εκείνη είχε κρυφτεί στο υπόγειο. Όλο αυτό έγινε μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου. Το πρώτο πράγμα που λειτούργησε ήταν η όσφρηση μου. Κατάλαβα αμέσως τι έγινε από την απαίσια μυρωδιά. Κάψιμο. Πόνοι. Εκείνη έφυγε τρέχοντας. Δεν την είδα εγώ. Είχε πέσει το υγρό στο μάτι μου και όλα ήταν θολά. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό ήταν το φαρμακείο που υπάρχει απέναντι. Σκέφτηκα ότι θέλω βοήθεια και θυμήθηκα αυτό. Δεν κοίταξα καθόλου όταν πέρασαν το δρόμο. Δεν έβλεπα. Θα μπορούσε να με είχε χτυπήσει αυτοκίνητο… Μπήκα μέσα στο φαρμακείο και φώναζα πως πονάω, πως θέλω βοήθεια. Τους κινητοποίησαν οι φωνές μου. Ένιωθα να καίγομαι. Έβλεπα στο νιπτήρα να πέφτουν τα μαλλιά μου. Ο λόγος που σώθηκε το μάτι μου ήταν που έριξα αμέσως νερό. Οι γιατροί μου είπαν πως αυτό με έσωσε. Βοήθησε πολύ το ότι με πήγαν γρήγορα στα νοσοκομείο. Ήξερα πως ήταν καυστικό υγρό. Δεν ήξερα πως ήταν βιτριόλι. ‘Ένιωσα ασφάλεια δίπλα στους γιατρούς και κατέρρευσα».
Ακόμα, η Ιωάννα Παλιοσπύρου δήλωσε: «Δεν ήταν εύκολο για εμένα να έρθω ξανά σε αυτό το σημείο. Πέρασα από τον κεντρικό δρόμο μια φορά και με έπιασε ταχυπαλμία» είπε και πρόσθεσε: «Θα μπορούσε να με είχε σκοτώσει. Αν την ώρα της επίθεσης άνοιγα το στόμα μου θα μπορούσα να το έχω καταπιεί και θα είχε καεί ο οισοφάγος μου. Δεν νομίζω πως θα άλλαζε κάτι μια συγγνώμη. Θα ήθελα να νιώσω πως έχει καταλάβει το κακό που έχει προκαλέσει. Με τη στάση της δεν έδειξε κάτι τέτοιο».
Οι σκέψεις να βάλει τέλος στη ζωή της
«Με πολύ πόνο, απελπισία, προσπαθούσα να κρατηθώ στη ζωή. Ενώ είμαι μεγάλος λάτρης της ζωής και όποτε άκουγα ότι κάποιος έδωσε τέλος στη ζωή του αυτό με θύμωνε. Μέσα στο νοσοκομείο έκανα τη σκέψη, ότι τώρα καταλαβαίνω πως κάποιοι φτάνουν στο σημείο να κάνουν κακό στον εαυτό τους και να δώσουν τέλος στη ζωή τους. Για κάποια δευτερόλεπτά βρέθηκα και εγώ σε αυτό το σημείο. Σκέφτηκα ότι σου φαίνεται λυτρωτικό».
Η πρώτη φορά που είδε το πρόσωπό της
«Δεν ήθελα να δω το πρόσωπό μου. Απέφευγα να δω και τα χέρια μου. Στην τουαλέτα του νοσοκομείου είχα καθρέφτη και ήταν καλυμμένος για να μην δω τον εαυτό μου. Είχα την επιλογή, αλλά δεν τολμούσα. Ήρθε η ώρα που ήρθε ο γιατρός και μου έβαλε make up και μου έδωσε ένα μικρό καθρέφτη. Κοιτάζω τον εαυτό μου για τρία δευτερόλεπτά, κρατάω την αναπνοή μου και λέω ok. Είδα τα μάτια μου, το ένα ήταν πολύ άσχημα, τα χείλη μου τραβηγμένα, δεν πίεσα τον εαυτό που πάρα πολύ».
Επιπλέον, ανέφερε στον Σταύρο Θεοδωράκη: «Έβλεπα στον ύπνο μου όνειρα γι’ αυτά που ήθελα να ζήσω. Ξυπνούσα και έβλεπα το πρόσωπό μου και έλεγα όχι πάλι αυτός ο εφιάλτης. Είχαν πείσει τον εαυτό μου, πως αυτά που έβλεπα στον ύπνο μου ήταν η πραγματικότητα και αυτό που έβλεπα στον ξύπνιο μου ήταν ένας εφιάλτης».
