«Η κίνηση αυτή ήταν καταστροφή για εμένα. Έκανα μία ανακαίνιση μεγάλη. Το 2000, έφυγε 1,5 δισεκατομμύριο δραχμές για την ανακαίνιση. Δεν την εκτίμησε κανείς αυτή την κίνηση. Τότε ήταν μία εποχή που όλα πήγαιναν προς τα επάνω και λέγαμε τότε ότι η Αράχωβα είναι η Μύκονος του χειμώνα και παρασύρθηκα και εγώ και έκανα και μία τεράστια επιχείρηση. Είχα αγοράσει και κτήματα για να δημιουργήσω έναν οικισμό εκεί επάνω. Κόλλησαν όλα αυτά τα πράγμτα και ήρθαν ανάποδα», τόνισε ο Αργύρης Παπαργυρόπουλος. Και πρόσθεσε: «Έρχεται η καταστροφή από το 2008 και μετά και ξαφνικά από το 2010 μέχρι το 2015 έχω 300-400 συνεργάτες, τέσσερα μαγαζιά και “βούλιαξα”, δεν είχα να φάω, τελείωσε, “πέθανα”!».
Όσο για τα συναισθήματα που βίωσε, τόνισε: «Τον πρώτο χρόνο, κλείστηκα μέσα, πήγα να πεθάνω. Δεν ήθελα να δώσω δικαιώματα, προτιμούσα να βγάλω το ”κανάλι” μόνος μου. Δεν ήθελα να δώσω δικαιώματα. Σε κάποια στιγμή είδα ότι δεν έβγαινε έτσι. Λέω στον εαυτό μου: “ρε μάγκα, ψηλά το κεφάλι και πάμε να δούμε τι θα κάνουμε”. Μ’ άρεσε όμως όλη αυτή η εμπειρία. Δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο ωραία είναι αυτή η εμπειρία. Δεν με νοιάζει πλέον, να τα πάρουν όλα. Μου έχουν μείνει μερικά, αλλά θα τα πάρει και αυτά η τράπεζα. Το έχω χωνέψει, χόρτασα απ’ όλα! Δεν έχω ανάγκη πλέον. Μου αρέσει αυτό το παιχνίδι. Έπαιξα, έχασα! Το έχω φιλοσοφήσει».