Ο Διονύσης Καλογεράς στις «Άγριες μέλισσες», ενσαρκώνει ένα ρόλο βγαλμένο από την ίδια μας την ιστορία. Με μια εξαιρετική πορεία στο χώρο του θεάτρου, που περιλαμβάνει σπουδές στο Παρίσι, θητεία στα σχήματα του Πίτερ Μπρουκ και της Αριάν Μνουσκίν, αλλά και στην περίφημη Compilicité στο Λονδίνο, επέστρεψε πριν από μερικά χρόνια στην Ελλάδα για να διδάξει και να σκηνοθετήσει.
Από τη Μαρία Ανδρέου
Πώς σας έγινε η πρόταση για τις «Άγριες μέλισσες»;
Με πήρε τηλέφωνο η casting director Μιράντα Ρωνσταντή και αμέσως μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη Λευτέρη Χαρίτο. Με τον Λευτέρη είχαμε κοινή οπτική στο πώς βλέπουμε τους χουντικούς. Για τον νομάρχη είχα πλούσιο υλικό από τον Γιώργο Παπαδόπουλο, από τις ομιλίες του, τα αγγλικά του και τους μορφασμούς του, όπως και από το ύφος του Στυλιανού Παττακού.
Όταν έπεσε η χούντα, ήμουν εννιά ετών, οπότε έχω μνήμες από τους Απριλιανούς. Θυμάμαι όλη αυτή την τυπολατρία που τους χαρακτήριζε, τη στιγμή που είχαν βγάλει το εξατάξιο σχολείο – αν το είχαν βγάλει και αυτό! Είχα λοιπόν πολύ υλικό για να φτιάξω τον νομάρχη, έναν εισπράκτορα, δηλαδή, που η χούντα τού έδωσε κρατικό αξίωμα. Και ξέρετε, το τραγικό είναι ότι τέτοιοι πολιτικοί-κλόουν δεν έχουν εξαφανιστεί στους καιρούς μας. Ο Διονύσης Καλογεράς υπάρχει ακόμη, είναι εδώ, ανάμεσά μας, ως τύπος στην καθημερινή μας ζωή.
Ο Καλογεράς ξέρει με ποιους έχει μπλέξει;
Ο Καλογεράς ξέρει ότι με ένα τηλέφωνό του κάποιοι πάνε στην εξορία, σε μακρινά νησιά, αλλά με τίποτα δεν φαντάζεται το τι κάνουν οι Άβαντες. Όταν ο Ακύλας τού δείχνει τους Άβαντες, τρομάζει και ο ίδιος. Νιώθει και εκείνος για πρώτη φορά ότι έχει να κάνει με μια καθαρά εγκληματική οργάνωση. Η φιλοδοξία του να υπάρχει στα πράγματα τον κάνει πολλές φορές να εθελοτυφλεί σχετικά με τις εξορίες πολιτικών αντιφρονούντων, αλλά όταν βλέπει ότι στους Άβαντες διατάσσονται δολοφονίες, γίνονται φρικτά βασανιστήρια, πέφτει άγριο ξύλο στο Διαφάνι, καταλαβαίνει ότι τα πράγματα οδεύουν σε μια άλλη κατάσταση και τρομάζει και ο ίδιος.
Ο νομάρχης ξεκάθαρα πλέον φοβάται και τρέμει τον Ακύλα, αντιλαμβάνεται ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει κανένα όριο. Ο ίδιος μπορεί να μη διατάζει βασανιστήρια ή εκτελέσεις, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι συνένοχος. Είναι ένα ανθρωπάκι και είναι αδικαιολόγητος. Όταν έπεσε η χούντα, πολλοί δήμαρχοι και νομάρχες είχαν θέματα με τη δικαιοσύνη, γιατί συνεργάστηκαν με τους Συνταγματάρχες, αλλά και αρκετοί τη γλίτωσαν.
Τι τον περιμένει από εδώ και στο εξής;
Πραγματικά, δεν θέλω να ξέρω. Παίρνω τα παρακάτω επεισόδια και νιώθω ότι ο ήρωάς μου θα πληρώσει για όσα παριστάνει ότι δεν βλέπει. Όταν πλέον γνωρίζει ποιος είναι ο Ακύλας, μετά την επίσκεψή του στους Άβαντες, ξέρει ότι δεν έχει να κάνει με άγιο. Είναι μαζί του 100% και αυτό που θα τους συμβεί στο τέλος της τηλεοπτικής σεζόν θα το αξίζουν.
Με τον Δούκα τι σχέση ο νομάρχης;
Τον μισεί και τον τρέμει σαν τον Ακύλα, γιατί ξέρει όλο το παρελθόν του και το τι είναι ικανός να κάνει. Επίσης, γνωρίζει ότι δεν είναι με τη χούντα – ο Δούκας είναι παλιός τσιφλικάς και τους χουντικούς τούς θεωρεί τυχοδιώκτες, καιροσκόπους. Τον Καλογερά τον αντιπαθεί και του το δείχνει, τον θεωρεί τσαρλατάνο.
Τι θέλετε να συμβεί στον ήρωα σας;
Να τιμωρηθεί. Αυτό λέει η λογική, αλλά και ο νόμος του θεάτρου στην αρχαία τραγωδία. Θα μου ήταν πολύ στενάχωρο –αν και στη ζωή συμβαίνει και αυτό– να μην πληρώσει αυτός που έφταιξε.
ΠΗΓΗ: 7ΜΕΡΕΣΤV
