Ένας από τους πιο δυνατούς και σοβαρούς μάγειρες του φετινού «MasterChef» έφυγε νωρίς, εκπλήσσοντας τους πάντες με την αποχώρησή του. Ο Αντώνης Μητρόπουλος μας μίλησε για όσα κέρδισε από το διαγωνισμό, αλλά και για αυτά που είδε μετά και… δεν τα περίμενε!
Από τη Νιόβη Καραπιπέρη
Παρακολουθούσες «MasterChef» τα προηγούμενα χρόνια; Γιατί ήθελες να πάρεις μέρος στο συγκεκριμένο παιχνίδι;
Έβλεπα «MasterChef» από την πρώτη χρονιά που προβλήθηκε, ήμουν ανέκαθεν fan και πάντα ήθελα να πάρω μέρος. Βέβαια, δεν ήμουν έτοιμος και δεν είχα την απαιτούμενη εμπειρία για να το κάνω. Φέτος, αφού μετά το καλοκαίρι δεν δούλευα, είπα να δηλώσω συμμετοχή. Ένιωθα και πολύ πιο σίγουρος μαγειρικά. Ήταν ένα όνειρο που πάντα ήθελα να πραγματοποιήσω και τα κατάφερα.
Τι πίστευες ότι θα σου έδινε ο διαγωνισμός;
Όποιος πηγαίνει σε έναν τέτοιο διαγωνισμό σίγουρα κερδίζει κάποια δημοσιότητα. Από αυτήν μπορεί να ανοίξουν πόρτες που υπό άλλες συνθήκες ίσως έμεναν κλειστές. Αλλά γενικώς μου άρεσε όλη η διαδικασία. Ήθελα να γνωρίσω τους σεφ από κοντά, να δω καινούργια πράγματα. Κάθε μέρα μαθαίνεις.
Συμφωνείς ότι φέτος είναι ανεβασμένο το επίπεδο των συμμετεχόντων;
Πιστεύω ότι όντως φέτος το επίπεδο είναι υψηλότερο από ποτέ. Από τα boot camps κιόλας, είχα ξεχωρίσει τον Τζιοβάνι με διαφορά, αλλά και τον Ιωάννη.
Φοβήθηκες ποτέ ότι δεν θα μπορούσες να αντεπεξέλθεις στον ανταγωνισμό;
Δεν σκέφτομαι έτσι. Από τη στιγμή που μπαίνεις στο διαγωνισμό, πας για να τα δώσεις όλα. Πήγα για να κάνω αυτό που ξέρω καλύτερα, αυτό που μου αρέσει και αγαπάω. Θαύμαζα άτομα σαν τον Τζιοβάνι, που έχουν μεγάλη εμπειρία, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τους ζήλευα.
Σε προβλημάτιζε το κομμάτι της συγκατοίκησης με άτομα που δεν γνώριζες;
Δεν ήμουν έτοιμος για τη συγκατοίκηση με 24 άτομα. Δεν ήξερα ότι θα ήταν τόσο δύσκολο, είχα να κάνω με 24 διαφορετικές προσωπικότητες. Δεν μπορείς να τα πηγαίνεις καλά με όλους. Νομίζω ότι αυτό το κομμάτι αλλά και το γεγονός ότι σου λείπουν οι δικοί σου άνθρωποι είναι τα πιο δύσκολα στο διαγωνισμό.
Φέτος το παιχνίδι παίζεται διαφορετικά. Πιστεύεις ότι υπάρχουν παίκτες που έχουν ευνοηθεί και άλλοι που ενδεχομένως έχουν αδικηθεί;
Δεν νομίζω. Όποιος κερδίζει το πετυχαίνει με την αξία του. Οι κριτές κρίνουν, κι ας έχουμε εμείς διαφορετική άποψη. Η δουλειά η δική μας δεν είναι να κρίνουμε, αλλά να μαγειρεύουμε. Το ότι το παιχνίδι παίζεται διαφορετικά το έχει κάνει πολύ πιο ενδιαφέρον.
Είδαμε καλούς μάγειρες να φεύγουν νωρίς από το παιχνίδι. Κι εσύ ήσουν μια τέτοια περίπτωση…
Το ότι φεύγεις από το παιχνίδι δεν σημαίνει ότι τελειώνει η μαγειρική. Η δουλειά μας είναι εκτός διαγωνισμού. Αυτό το έχουμε ξαναδεί να γίνεται πολλές φορές, το να φεύγουν καλοί μάγειρες νωρίς. Το δικό μου λάθος ήταν ότι αγχώθηκα για πρώτη φορά στο διαγωνισμό, και ήταν και η τελευταία.
Αγχώθηκες επειδή είχατε να αντιγράψετε ένα γλυκό;
Όταν μαγειρεύω, θέλω να είμαι χαλαρός. Αλλά με την Κωνσταντίνα και τη Μαρίνα δίπλα μου, δεν είχα και τη μεγαλύτερη όρεξη! (γέλια) Όταν πήγα να διαγωνιστώ με τον Γιάννη και τον Κώστα γελούσα, δεν με ένοιαζε καθόλου. Ήθελα να μου τύχει γλυκό και δεν αλλάζω την απόφασή μου αυτή. Έπρεπε να το περάσω και αυτό. Όταν, όμως, το έκοψαν στη μέση και είδα όλες τις παρασκευές, ομολογώ ότι αγχώθηκα.
Αφού αναφέρθηκες στη Μαρίνα και την Κωνσταντίνα, δεν μπορώ να μη σε ρωτήσω τη γνώμη σου για αυτές…
Νομίζω πως η Κωνσταντίνα δεν ήταν ακριβώς ο εαυτός της. Είχε από κοντά τη Μαρίνα και ήταν σαν να είχε χάσει τη δική της βούληση. Δεν λέω ότι είναι αγία, αλλά δεν είναι και αυτό που είδαμε. Δεν ξέρω για ποιο λόγο επηρεάστηκε τόσο, εκτός αν δεν ήταν τόσο δυνατή ως χαρακτήρας. Για τη Μαρίνα, τι να πω κι από πού να αρχίσω; Όταν ήταν μπροστά μου, έλεγε πάντα τα καλύτερα. Στις ατομικές συνεντεύξεις έλεγε τα αντίθετα! Βέβαια, δεν περίμενα κάτι άλλο από ένα τέτοιο άτομο, αλλά όχι και αυτή την τόσο περίεργη συμπεριφορά.
Γιατί πιστεύεις ότι το έκανε αυτό;
Το γιατί είναι στο μυαλό της. Απλώς μια τέτοια συμπεριφορά στο διαγωνισμό έχει αντίκτυπο στον κόσμο έξω. Δεν λέω ότι η Μαρίνα δεν είναι καλή μαγείρισσα –που είναι αρκετά καλή–, αλλά με αυτήν τη συμπεριφορά δεν νομίζω να έχει μεγάλη πορεία. Δημιουργείς αντιπαλότητα όταν φέρεσαι έτσι.
Εσύ σκεφτόσουν την εικόνα που έβγαζες προς τα έξω;
Γενικά στη δουλειά μου είμαι αρκετά αυστηρός, αλλά νομίζω ότι στο παιχνίδι ήμουν ο εαυτός μου. Αν αυτός αρέσει στον κόσμο, αρέσει… δεν μπορώ να τον αλλάξω. Δεν θα κάτσω να τσακωθώ, δεν δίνω καν σημασία. Με τοξικούς ανθρώπους δεν θέλω να έχω σχέση, τους απομακρύνω κατευθείαν, σταματάω να τους μιλάω. Απλώς δεν ήξερα καν τις συμπεριφορές κάποιων για να τους απομακρύνω μέσα στο παιχνίδι, γιατί μπροστά μου φέρονταν αλλιώς και αλλιώς πίσω μου. Το περίεργο ήταν ότι, όταν συνεργαζόμασταν, ήταν μια χαρά – τις περισσότερες φορές τουλάχιστον.
Βλέποντας το παιχνίδι απέξω, θεωρείς ότι ήταν λάθος σου που κράτησες την ασυλία όταν ήσουν αρχηγός;
Εκείνη την ημέρα ήμουν σε όλα τα πόστα. Αν δεν φώναζα λίγο, το γλυκό δεν θα έβγαινε ποτέ. Αλλά έχω ένα μυαλό και υπήρχαν άτομα που δεν έλεγαν τη γνώμη τους. Η Λία, για παράδειγμα, μου είπε μια γνώμη, αλλά μπορούσε να την ξαναπεί, άνθρωπος είμαι. Δεν νομίζω τα παιδιά να είχαν κάποιο παράπονο από μένα. Τους είπα αυτό που λέω ξανά: το παιχνίδι αντικειμενικά είναι ατομικό. Αφού δεν ήθελαν να πάρω την ασυλία, τους είχα δώσει το δικαίωμα να σηκώσουν το χέρι και να το πουν. Εδώ στις κάμερες έλεγαν απίστευτες κακίες για μένα και για άλλους. Ήταν τόσο δύσκολο να σηκώσουν το χέρι, χωρίς καν να αιτιολογήσουν το γιατί; Πραγματικά, εύχομαι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω για να δείξω ότι δεν θα την έπαιρνα την ασυλία και θα πήγαινα υποψήφιος για αποχώρηση. Δεν είχα να φοβηθώ κάτι. Σίγουρα όμως δεν μετανιώνω για ό,τι έκανα, γιατί είχαν την ευκαιρία τους.
Θεωρείς ότι έβγαλες τελικά αυτό που ήθελες μέσα στο παιχνίδι ή είχες κι άλλα να δείξεις;
Σίγουρα είχα κι άλλα να δείξω και να μάθω. Έφυγα νωρίς, αλλά έφυγα γεμάτος. Αυτό που ήθελα να δείξω ήταν η αγάπη που έχω για τη μαγειρική. Γι’ αυτό θέλω να γίνω καθηγητής και να μεταλαμπαδεύσω τις γνώσεις μου σε κάποιους άλλους. Νομίζω, λοιπόν, ότι κάποιοι θα καταλάβουν και θα εκτιμήσουν το γεγονός ότι αγαπάω πολύ τη δουλειά μου.
Ποιους θεωρείς τώρα ως πιο δυνατούς μάγειρες στο διαγωνισμό;
Τον Τζιοβάνι σίγουρα και τη Μαργαρίτα, που έχει ένα πολύ ιδιαίτερο ταλέντο. Και ο Σκορδάκης μού αρέσει πολύ.
Και ποιος θα ήθελες να κερδίσει;
Ο Τζιοβάνι, με διαφορά κιόλας. Νομίζω ότι το αξίζει περισσότερο από τον καθένα.
Λαμβάνεις υπόψη και τη συμπεριφορά του ή μόνο το ταλέντο;
Σίγουρα και το χαρακτήρα. Είναι η νούμερο ένα ατάκα που ακούς στα μαγαζιά: «Θέλω καλά παιδιά και έπειτα καλούς μάγειρες». Κι εγώ θα προτιμούσα να έχω ένα καλό άτομο στην κουζίνα, ένα καλό παιδί που να θέλει να μάθει, παρά έναν υπερόπτη με έπαρση.
Ο στόχος σου είναι να γίνεις καθηγητής; Τι θέλεις να κάνεις από εδώ και πέρα;
Ναι, αυτό είναι ένα από τα όνειρά μου. Προτάσεις υπάρχουν, αλλά δεν ξέρουμε πώς θα εξελιχθεί όλο αυτό με την πανδημία. Σίγουρα δεν θέλω να σταματήσω να μαγειρεύω. Είμαι ανοικτός στα πάντα, στην τηλεόραση, στο youtube ή στα social media. Παλιά δεν ήμουν και τόσο fan, αλλά πλέον βλέπω ότι έχει ενδιαφέρον. Πάνω απ’ όλα, όμως, θέλω να μαγειρεύω.
Διαβαστε περισσότερα στο 7 ΜΕΡΕΣ TV
