Η κυρα-Δέσποινα που βλέπουμε στην εξαιρετική σειρά του MEGA είναι μια βαθιά θρησκευόμενη γυναίκα, που βρίσκεται πάντα δίπλα στην οικογένεια του Αγίου Παϊσίου. Αυτή η πίστη είναι που την κράτησε όρθια στις μεγάλες συμφορές, όπως μας λέει η σπουδαία ηθοποιός Δέσποινα Γκάτζιου, η οποία την υποδύεται.
Από τη Μαρία Ανδρέου
Πώς σας έγινε η πρόταση για το ρόλο της κυρα-Δέσποινας;
Από το σεναριογράφο Γιώργο Τσιάκκα και το σκηνοθέτη Στάμο Τσάμη. Οι δυο δημιουργοί μού είπαν ότι με σκέφτηκαν για αυτό το ρόλο, ένα κλασικό πρότυπο γυναίκας παραδοσιακής, με καθαρό χαρακτήρα και ρίζες, που αντιμετώπισε μεγάλες συμφορές, αλλά πάντα τις δεχόταν χωρίς να γκρινιάζει και να λέει «γιατί σε μένα, Θεέ μου;». Μια γυναίκα χωρίς εγωισμό, ταπεινή, που κουβαλά το σταυρό της, πιστεύοντας ότι ο Θεός δεν θα της δώσει μεγαλύτερο από αυτόν που μπορεί να αντέξει.
Σας είναι γνώριμη αυτή η γυναίκα;
Ναι γιατί, ως γέννημα θρέμμα μιας επαρχιακής πόλης στην Επίδαυρο, αυτό τον τύπο ανθρώπου τον έχω βιώσει στο πετσί μου. Ο ρόλος δεν μου είναι καθόλου ξένος, καθώς τέτοιες γυναίκες, θεοσεβούμενες και αγωνίστριες, ζουν και στο χωριό μου. Τέτοιες σοφές γιαγιάδες, απλές και κοντά στην εκκλησία, υπάρχουν γενικώς σε όλη την Ελλάδα και κυρίως στην επαρχία.
Οι περισσότεροι τηλεθεατές θα έχουν μια κυρα-Δέσποινα στην οικογένεια, τη γειτονιά τους, στο χωριό των παππούδων τους. Θεωρώ ότι στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ αστική συνείδηση, καθώς οι περισσότεροι γεννήθηκαν και μεγάλωσαν σε χωριά. Λίγοι είναι εκείνοι που μεγάλωσαν στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, σε μεγάλες, δηλαδή, πόλεις και έχουν άλλη κουλτούρα.
Περιμένατε ότι μια σειρά θρησκευτικού περιεχομένου θα έχει τόση μεγάλη απήχηση στο κοινό;
Θέλω να είμαι ειλικρινής μαζί σας. Εμείς στο σπίτι μας δεν έχουμε τηλεόραση και έτσι δεν ξέρω τι θα πει τηλεθέαση, θεαματικότητες, επιτυχίες. Πριν πω το μεγάλο «ναι» στο σεναριογράφο και στο σκηνοθέτη της σειράς, τους τόνισα ότι εγώ είμαι ηθοποιός του θεάτρου και ίσως θα έπρεπε να ψάξουν κάποια άλλη για το ρόλο της κυρα-Δέσποινας, που να ξέρει πώς να στέκεται στην κάμερα και να έχει σπουδάσει υποκριτική όσον αφορά την τηλεόραση. Γιατί η τηλεόραση είναι άλλο μέσο. Μου είπαν «όχι, εσένα θέλουμε» και με έπεισαν. Και χαίρομαι πολύ που η σειρά αρέσει στον κόσμο και λαχταρά να τη δει.
Συνεχίζετε να μένετε στην Επίδαυρο;
Σταθερά και από επιλογή. Τόσο εγώ όσο και ο άντρας μου θέλουμε να ζούμε τους ρυθμούς μιας μικρής πόλης στη φύση. Στην επαρχία τα παιδιά, πέρα από τα διαβάσματά τους, κάνουν δουλειές στο σπίτι, στα χωράφια. Αυτό μου αρέσει πολύ γιατί τους δημιουργεί την αίσθηση της ευθύνης, του σεβασμού για το πώς βγαίνει το ψωμί. Δεν εννοώ να τα βάλεις να σκάψουν, να ξυπνούν από το χάραμα ή να μην πηγαίνουν σχολείο για να ζυμώνουν. Η παιδικότητα και το παιχνίδι πρέπει να προστατεύονται. Αλλά λέγοντας σε ένα παιδί «έλα να φυτέψουμε ντομάτες στον κήπο, να φτιάξουμε ένα κέικ, να πάμε μαζί στη λαϊκή, να μαζέψουμε το τραπέζι», το παρακινείς να συμμετέχει στην πραγματική ζωή.
Οι παλιότερες γενιές εκτιμούσαν πάρα πολύ τη ζωή και είχαν περάσει κακουχίες, ξεριζωμό, πόλεμο. Όταν η γιαγιά μου γέννησε, ο παππούς μου είδε το παιδί του όταν ήταν πια δύο ετών, γιατί πολεμούσε. Του πέταξε ένα κίτρινο τόπι καθώς ανέβαινε την ανηφόρα με τη στρατιωτική του στολή και η γιαγιά μου του είπε: «να, ήρθε ο μπαμπάς!».
Συγκλονιστική και ως εικόνα, που έμεινε σε όλους χαραγμένη. Ο ένας κοιμόταν δίπλα στον άλλο, στρωματσάδα, όπως στη σειρά τα παιδιά στο σπίτι του Αρσένιου, και ήταν όλοι ευτυχισμένοι. Βλέπουμε τα παιδιά της οικογένειας Ενζεπίδη να είναι 8 χρονών και να δουλεύουν τα κορίτσια στο σπίτι και τα αγόρια στα χωράφια, και αυτό είναι μεγάλο μάθημα και ένα ωραίο μήνυμα.
Από μικρή θέλατε να γίνετε ηθοποιός;
Όταν ζεις στο Λυγουριό, στο χωριό όπου τρώνε και μένουν οι καλλιτέχνες, θες δεν θες, επηρεάζεσαι. Οι γονείς μου λάτρευαν τη μουσική, το θέατρο, τον ελληνικό πολιτισμό, τα γράμματα. Η οικογένειά μου με μύησε στο διάβασμα. Σπούδασα Φιλολογία και Θεατρολογία και έκανα το μεταπτυχιακό μου στο αρχαίο δράμα, ενώ παράλληλα πήγα και στη δραματική σχολή.
Για τον Άγιο Παΐσιο τι γνωρίζατε πριν από τη συμμετοχή σας στη σειρά;
Δεν υπάρχει άνθρωπος στην Ελλάδα –μιας και μιλάμε για έναν σύγχρονο λαοφιλή Άγιο– που να μην ξέρει μια ιστορία για τον Άγιο Παΐσιο. Θα σας αποκαλύψω κάτι. Ο μεγάλος θεατράνθρωπος και σκηνοθέτης που λέγεται Πίτερ Μπρουκ τον είχε συναντήσει στο μικρό κελί του στο Άγιο Όρος. Του είχαν μιλήσει για αυτό τον άγιο άνθρωπο και δάσκαλο και ο Βρετανός σκηνοθέτης πήγε να τον γνωρίσει γεμάτος λαχτάρα και περιέργεια να ακούσει μια συμβουλή του.
Τους σύστησαν και ο Άγιος τον ρώτησε τι δουλειά κάνει. Ο Πίτερ Μπρουκ τού απάντησε «είμαι σκηνοθέτης» και ο Άγιος τον ρώτησε πάλι «Είναι χρήσιμο, δηλαδή, αυτό που κάνετε;». Ο Μπρουκ έμεινε να τον κοιτάει μέσα στα μάτια. Για τον τρισμέγιστο Πίτερ Μπρουκ, που σε όλη του τη ζωή αναζητά το νόημα της ζωής, να ακούει κάτι τέτοιο από ένα άγιο πλάσμα, καθαρό, ήταν σαν να τον διαπερνούσε μια συμπαντική ενέργεια. Διανοητικά, έγινε μέσα του ένας σεισμός.
Η κυρα-Δέσποινα έχει καταλάβει το χάρισμα του μικρού Αρσένιου; Πώς θα τη δούμε στα επόμενα επεισόδια;
Η κυρά-Δέσποινα, ως φίλη της οικογένειας του Αγίου, θα στέκεται πάντα δίπλα τους στα μικρά και τα μεγάλα προβλήματά τους. Είναι η γυναίκα που αγαπά τη λέξη «καθήκον», έχει μάθει μια ζωή να προσφέρει. Ήταν πλάι στον Άγιο Αρσένιο αλλά και στον Άγιο Παΐσιο και τον βλέπει να φεύγει φαντάρος στον πόλεμο το 1940. Θα τη δούμε στη συνέχεια και σε πιο μεγάλη ηλικία.
ΠΗΓΗ: 7ΜΕΡΕΣΤV
