Η Ειρήνη Φαναριώτη μιλάει για την αγάπη που έλαβε από τους συναδέλφους της στη σειρά «Έλα στη θέση μου» και το κοινό, αλλά και για τη φιλοζωική εκπομπή που παρουσιάζει στο YouTube, με σκοπό την ευαισθητοποίηση όσο το δυνατόν περισσότερων ανθρώπων στο θέμα της εγκατάλειψης και κακοποίησης ζώων.
Τι θα κρατήσεις από το ρόλο της Κέντρας;
Ότι μερικές φορές οι άνθρωποι δεν είναι μόνο αυτό που δείχνουν. Υπάρχουν πολλά συναισθήματα και βιώματα που πολλές φορές ευθύνονται για σκληρές και αρνητικές συμπεριφορές. Στα μισά αυτής της χρονιάς, είδαμε και μια μεταστροφή της Κέντρας. Ερωτεύθηκε τον Φώτη, πίστεψε σε μια άλλη σχέση έστω, αλλά δεν μπόρεσε να τη στηρίξει εξαιτίας της εμμονής της για εκδίκηση. Το τέλος δικαιώνει και εκείνη και όλους. Βλέπουμε μια μετανιωμένη γυναίκα, η οποία δεν εμποδίζει πια τα πράγματα να κυλήσουν. Αφήνει το χώρο στους ανθρώπους να ζήσουν τη ζωή τους όπως την έχουν ονειρευθεί.
Ήταν ένα χαστούκι στον εγωισμό της το τέλος.
Ακριβώς. Κατάλαβε ότι ο έρωτας και η αγάπη στο τέλος κερδίζουν, όσο και αν προσπαθείς να μπεις εμπόδιο. Ήταν ένα χαστούκι στον εγωισμό της. Άλλαξε και την ίδια. Έμαθε μέσα από αυτό. Η Κέντρα δεν είχε πολλές εμπειρίες. Μεγάλωσε σε ένα πολύ προστατευμένο οικογενειακό περιβάλλον, με τον πατέρα της να την προφυλάσσει πάντα από τους κινδύνους. Μόνο όταν παντρεύτηκε τον Αχιλλέα και ήρθε στην Ελλάδα, άρχισε να καταλαβαίνει τον κόσμο. Και αυτός της φάνηκε διαφορετικός από ό,τι ήταν στη μέχρι τότε ζωή της. Είχε συνηθίσει να τα έχει όλα δικά της, να αγοράζει ό,τι ήθελε και έβλεπε πως αυτό δεν μπορούσε πια να συνεχιστεί.
Τι σου αφήνει αυτή η σειρά;
Τα καλύτερα. Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία. Μου λείπουν ήδη τα πάντα αυτό το διάστημα που έχουμε ολοκληρώσει τα γυρίσματα. Ο ρόλος της Κέντρας είχε πολλά σκαμπανεβάσματα και μεταλλάξεις. Ήταν μεγάλη πρόκληση για μένα να αναμετρηθώ με αυτόν το χαρακτήρα. Η συνεργασία με όλους ήταν εξαιρετική. Θυμάμαι μόνο όμορφα πράγματα. Με το που ήρθα την τελευταία χρονιά στη σειρά, οι συνάδελφοι με ενέταξαν αμέσως στη δική τους παρέα. Έχω αποκτήσει πολύ καλές φιλίες και ωραίες σχέσεις, τόσο με τους συμπρωταγωνιστές μου όσο και με την ομάδα των σκηνοθετών και το συνεργείο. Πήρα πολλή αγάπη και από τους συναδέλφους μου και από το κοινό, παρόλο που ήμουν η «κακιά» της υπόθεσης.
Η επόμενη χρονιά τι θα φέρει στην επαγγελματική ζωή σου;
Αν όλα πάνε καλά και ανοίξουν τα θέατρα, θα σκηνοθετήσω τη νουβέλα του Γιάννη Μακριδάκη «Η δεξιά τσέπη του ράσου» που θα παρουσιαστεί στο ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου.
Αυτήν τη χρονιά ανδρώθηκε το ελληνικό κίνημα του me too. Βίωσες ποτέ εργασιακό εκφοβισμό ή ήρθες αντιμέτωπη με οποιουδήποτε είδους βία στη δουλειά;
Όχι. Είμαι πολύ τυχερή και τα δέκα χρόνια που βρίσκομαι στη δουλειά έχω κάνει συνεργασίες με πολύ αξιόλογους ανθρώπους. Δεν έχω υπάρξει ούτε θύμα αλλά ούτε και μάρτυρας τέτοιων συμπεριφορών. Αν συνέβαινε, ομολογώ πως δεν θα μπορούσα να μείνω αμέτοχη. Δεν θα επέτρεπα να γίνει το οτιδήποτε μπροστά μου. Ευτυχώς δεν είχα κάποιο τέτοιο βίωμα ως τώρα.
Διαβάστε περισσότερα στο 7ΜΕΡΕΣTV
