Ο ρόλος της Αριστέας στη σειρά «Ζακέτα να πάρεις» της ΕΡΤ1, οι γυναίκες που «πάτησε» για να δώσει πνοή στην ηρωίδα της, η αξία της φιλίας και η χωρίς ανταλλάγματα αγάπη που υμνεί η σειρά, η παράσταση «Η κυρά της Ρω» που θα ταξιδέψει στην Ελλάδα το καλοκαίρι, αλλά και η ευχή της να ελευθερωθούμε σύντομα απ’ όσα δύσκολα βιώνουμε. Η Φωτεινή Μπαξεβάνη μιλά από καρδιάς στο «7 ΜΕΡΕΣ TV».
ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΒΙΤΣΑ
Τι έχεις αγαπήσει στο χαρακτήρα της Αριστέας;
Είναι μια πληθωρική, δοτική και αυθόρμητη γυναίκα. Αγαπά πολύ τους ανθρώπους της, φθάνοντας πολλές φορές ακόμα και στα άκρα, «πνίγοντάς» τους με το τεράστιο ενδιαφέρον της. Δεν κάνει δεύτερες σκέψεις. Λέει άμεσα όσα νιώθει. Σχεδόν ταυτίζεται με το μοντέλο μαμάς που έχουμε όλοι στο μυαλό μας. Θεωρώ πως η λέξη «μητέρα» βρίσκει την απόλυτη έκφρασή της στο πρόσωπο της Αριστέας.
Πού «πάτησες» γι’ αυτόν το ρόλο; Σου θυμίζει τη μητέρα σου ή, γενικότερα, κάποιες γυναίκες που συνάντησες στη διαδρομή της ζωής σου;
Υπάρχει μια αποθήκη εμπειριών μέσα μας, όπου καταγράφονται διάφορες προσωπικότητες τις οποίες μπορεί να έχουμε γνωρίσει στη ζωή μας. Αν αφήσεις την ψυχή σου ελεύθερη, αυτές οι μνήμες αναδύονται με έναν τρόπο. Οπότε δεν έχει σημασία αν είναι έτσι η μητέρα μου. Η Αριστέα μοιάζει με διάφορες αντίστοιχες μαμάδες που έχω συναντήσει και συναναστραφεί στη ζωή μου. Η μίμηση δεν είναι εξωτερική, αλλά αποτελεί διαδικασία μιας εσωτερικής διάστασης και αλήθειας.
Η Αριστέα θυμίζει μια σύγχρονη Λωξάνδρα, ένα ρόλο που δέκα χρόνια πριν υποδύθηκες στο θέατρο με τεράστια επιτυχία!
Έχει στοιχεία της Λωξάνδρας. Η συνάντηση με αυτή την ηρωίδα υπάρχει ακόμη μέσα μου. Ήταν άλλωστε μια από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, τόσο εισπρακτικά όσο και καλλιτεχνικά. Δεν το έκανα επί τούτω. Με στιγμάτισε απόλυτα. Το κοινό μάλιστα στη Θεσσαλονίκη με ταύτισε τόσο πολύ με αυτή την τεράστια επιτυχία που πιστεύουν ότι κατάγομαι από εκεί. Ακολούθησα μια αντίστοιχη διαδικασία και τότε. Δεν μιμήθηκα εξωτερικά την ηρωίδα.
Η σειρά πέραν όλων των άλλων υμνεί τη φιλία τόσο στη γενιά των μαμάδων όσο και των παιδιών τους.
Ακριβώς. Οι γυναίκες λειτουργούν σαν να είναι και οι τρεις αδελφές. Το ίδιο και τα παιδιά τους. Τους ανθρώπους με τους οποίους μεγαλώνεις δεν μπορείς να τους αποχωριστείς. Προσωπικά, με τους παιδικούς μου φίλους, ακόμα και αν έχω χρόνια να τους δω, όταν τους συναντώ, αισθάνομαι σαν να μην έχει περάσει μέρα. Το δέσιμο ανάμεσά μας κρατά μια ζωή.
Φαίνεται ότι έχετε αποκτήσει ένα ουσιαστικό δέσιμο με την Ελένη Ράντου και τη Δάφνη Λαμπρόγιαννη, παρά το γεγονός ότι, αν εξαιρέσουμε τη θεατρική σας συνεργασία στο «Βίρα τις άγκυρες» με τη δεύτερη, δεν είχατε βρεθεί στη δουλειά.
Είναι από αυτά τα ωραία της ζωής που συμβαίνουν. Δεθήκαμε από την πρώτη πρόβα. Κοιτούσε η μία την άλλη και αισθανόμασταν ότι γνωριζόμαστε χρόνια. Υπήρξε οικειότητα ανάμεσά μας.
Η σειρά θα συνεχιστεί την επόμενη σεζόν; Θα υπάρξει δεύτερος κύκλος;
Δεν μπορώ να απαντήσω γιατί δεν γνωρίζω τίποτα ακόμη γι’ αυτό.
Η Αριστέα αγαπά πολύ το γιο της. Βλέπουμε ότι σιγά σιγά κάμπτεται η στάση της απέναντι στη Θάλεια.
Δεν την αντιπαθεί. Όποιον αγαπά ο γιος της τον αγαπά κι εκείνη με το δικό της τρόπο. Ό,τι νιώθει το εκδηλώνει με αυθορμητισμό και αλήθεια.
Τι σου άφησαν οι τελευταίοι δεκαπέντε μήνες του εγκλεισμού;
Η αλήθεια είναι πώς εγώ δεν βίωσα πολύ έντονα αυτό το κομμάτι. Η πανδημία με βρήκε με τη βαλίτσα στο χέρι, έτοιμη να ταξιδέψω στη Νέα Υόρκη την παράσταση «Η κυρά της Ρω». Επί τρία χρόνια ήμουν σε συνεχή περιοδεία στην Ελλάδα και ανά τον κόσμο. Να φανταστείς πως είχα μετακομίσει και δεν είχα προλάβει καν να τακτοποιηθώ στο καινούργιο μου σπίτι. Το πρώτο διάστημα έφτιαχνα πράγματα και οργάνωνα το χώρο μου, ασχολούμουν δηλαδή με όσα δεν είχα μπορέσει να κάνω με την τρέλα της δουλειάς. Φυσικά με έβαλε σε σκέψεις και με φόβισε αυτό που συνέβαινε. Ήταν τόσο τρομακτικό. Στεναχωριόμουν βαθιά βλέποντας τις εικόνες που κυριαρχούσαν και μαθαίνοντας για ανθρώπους που αρρώστησαν βαριά ή κατέληξαν. Δεν πρέπει να γινόμαστε αμελείς ή να ξεχνάμε ότι η πανδημία δεν έχει περάσει ακόμη. Οφείλουμε να προσέχουμε. Είναι πολύ δύσκολο για όσους νοσούν. Εμείς είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί στα γυρίσματα. Νομίζω πως με υπευθυνότητα και σωστή διαχείρισή θα το ξεπεράσουμε. Προσωπικά είμαι ένας άνθρωπος που βλέπει το ποτήρι πάντοτε μισογεμάτο. Αντί να με καταβάλει όλο αυτό, φρόντισα να περνώ δημιουργικά το χρόνο μου, κάνοντας πράγματα που δεν είχα την ευκαιρία πριν. Είχα την τύχη, βέβαια, μετά το πρώτο διάστημα να είμαι σε μια διαδικασία δουλειάς. Πέρυσι το καλοκαίρι έκανα μια μεγάλη θεατρική περιοδεία και έπειτα ξεκίνησαν τα γυρίσματα της σειράς.
Θα συνεχίσεις το καλοκαίρι την περιοδεία του θεατρικού έργου «Η κυρά της Ρω» του Γιάννη Σκαραγκά ανά την Ελλάδα;
Ναι. Αγαπώ σε βάθος την ιστορία αυτής της γυναίκας, ο κόσμος της οποίας διαλύθηκε πολλές φορές και πολύ άσχημα. Έζησε δύο παγκόσμιους πολέμους. Βρήκε τη δύναμη να πολεμήσει και να αντέξει τις ανυπέρβλητες δυσκολίες. Χαίρομαι πολύ που το καλοκαίρι θα συνεχίσω την περιοδεία του θεατρικού έργου στην Ελλάδα, ενώ είμαστε σε αναμονή σχετικά με το πότε θα μπορέσουμε να κάνουμε τις παραστάσεις του εξωτερικού. Θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες, γιατί είναι σε κλειστά θέατρα. Στα τέλη του προηγούμενου Σεπτέμβρη, κυκλοφόρησαν επίσημα τα δύο τραγούδια του έργου όπου έχω γράψει τη μουσική και τα ερμηνεύει η Βιολέτα Ίκαρη.
Πώς ονειρεύεσαι το επόμενο διάστημα;
Θα έλεγα πως το διάστημα αυτής της δοκιμασίας οι περισσότεροι άνθρωποι έκαναν έναν απολογισμό, αναθεώρησαν πράγματα και αναζήτησαν όσα ουσιαστικά έχουν ανάγκη. Εύχομαι να περάσει το συντομότερο αυτό που ζούμε, να έχουν δύναμη και κουράγιο όσοι έχασαν δικούς τους ανθρώπους και όλοι μαζί να αντεπεξέλθουμε σε ό,τι ακολουθεί με σωματική και ψυχική υγεία.
Διαβάστε περισσότερα στο 7 ΜΕΡEΣ TV
