Δεν της άρεσαν οι ρόλοι που της πρότειναν, γι’ αυτό και απείχε τόσα χρόνια από την τηλεόραση. Η Εβελίνα Παπούλια, όμως, είπε το «ναι» στην κωμωδία «Αρχελάου 5» και εξηγεί το γιατί στο περιοδικό «Τηλέραμα» που κυκλοφορεί.
Η Εβελίνα Παπούλια, που επιστρέφει φέτος στη μικρή οθόνη μετά από χρόνια αποχής από τους τηλεοπτικούς ρόλους, μίλησε στο περιοδικό «Τηλέραμα» και στην Αθηνά Ζαχαράκη.
Απείχατε αρκετό καιρό από την τηλεόραση… Τι σας είχε απομακρύνει;
Δεν μου άρεσαν οι ρόλοι που μου πρότειναν. Παρόλο που κάποιες σειρές από αυτές που μου πρότειναν έκαναν επιτυχία, δεν ήθελα να βάλω τον εαυτό μου σε μια περιπέτεια όπου δεν θα ήμουν 100% εκεί, μόνο και μόνο για τα χρήματα.
Ήταν εντυπωσιακό ότι μέσα σε μία χρονιά είχα έξι προτάσεις και δεν αποδέχτηκα καμία, σε σημείο που ανησύχησα για το αν παίρνω τη σωστή απόφαση ή όχι. Παρ’ όλα αυτά, δεν το μετάνιωσα καθόλου που τις προηγούμενες χρονιές δεν έκανα τηλεόραση, γιατί έκανα αλλά πράγματα, που με γέμιζαν και με έκαναν ευτυχισμένη.
Κάνετε ραδιόφωνο, θέατρο, χορεύετε, τραγουδάτε… Τι σας αρέσει πιο πολύ;
Το ραδιόφωνο μου αρέσει υπερβολικά πολύ, διότι είμαι ο εαυτός μου. Στην εκπομπή μας στον ελληνικό 93,2, με τον Διονύση Καστόρα, περνάω υπέροχα, γιατί νιώθω πως πίνω καφέ με τον φίλο μου και τα λέμε, κι εκεί που τα λέμε, προστίθενται κι άλλοι φίλοι ακροατές και συμμετέχουν.
Επίσης είναι μια δουλειά όπου έχω την απόλυτη ευθύνη του αποτελέσματος μαζί με τον συνεργάτη μου. Φυσικά ακολουθούμε κανόνες και βρισκόμαστε μέσα σε ένα πλαίσιο, αλλά η ευθύνη της εκπομπής είναι δική μας.
Όσον αφορά το θέατρο ή την τηλεόραση, πάντα εξαρτάται από την παράσταση ή τη σειρά όπου συμμετέχω. Αν περνάω καλά ή αν το αποτέλεσμα είναι της αισθητικής μου. Ό,τι δεν ξεκινάει και δεν τελειώνει σε εμένα, ποτέ δεν είμαι σίγουρη για το αποτέλεσμα και οι ομαδικές δουλειές έχουν πάντα αυτό το ρίσκο.
Άρα είμαι ερωτευμένη με τη δουλειά μου, αλλά μερικές φορές, ανάλογα τη συνθήκη, προτιμώ θέατρο ή τηλεόραση. Όταν είμαι τυχερή, και τα δύο.
Θυμάμαι να σας έχω δει σε επεισόδιο αστυνομικής σειράς. Νομίζω ωστόσο πως στην τηλεόραση σας έχουμε δει περισσότερο σε κωμωδία. Τι προτιμάτε;
Στην τηλεόραση σίγουρα κωμωδία. Παρ’ όλα αυτά, θα ήθελα κάποια στιγμή να κάνω κάτι δραματικό, αλλά βαριέμαι τους ρόλους της «κακιάς» στα δράματα. Στην τηλεόραση συνήθως ο κακός είναι πολύ κακός και μόνο αυτό.
Δεν βλέπεις όλη την γκάμα ενός κακού ήρωα. Συνήθως τον κάνουν μονοδιάστατο. Αυτό δεν μου αρέσει. Ο κακός είναι βαθιά πληγωμένος… Αν μου έδιναν έναν τέτοιο ρόλο, ναι, αλλά μονοδιάστατης κακιάς δεν θα ήθελα με τίποτα.
Βλέπετε τον εαυτό σας στις επαναλήψεις των «Δύο ξένων»; Σας λείπει κάτι από εκείνη την εποχή;
Το μόνο που μου λείπει είναι ότι είχαμε χρόνο στα γυρίσματα, να κάνουμε πρόβα και να ανακαλύψουμε κι άλλα πράγματα, έτσι ώστε να ερμηνεύσουμε τους ρόλους μας όσο καλύτερα και βαθύτερα γινόταν. Η κωμωδία ξεκινάει από ένα δράμα που το βλέπεις από άλλο πρίσμα.
Αυτό μου λείπει: ο χρόνος σύνδεσης με τον συνάδελφό μου. Να αυτοσχεδιάζουμε για να βγάλουμε ένα αποτέλεσμα έτσι όπως θα έπρεπε να βγει, από τη χημεία που αναπτύσσεται μεταξύ μας, με μια απρόσμενη ματιά. Τότε γυρίζαμε το επεισόδιο σε 7 μέρες, τώρα το βγάζουμε σε 2-3 μέρες.
Τους «Δύο ξένους» τούς βλέπω αν τύχει στις επαναλήψεις. Ήταν μια σειρά που έχει αγαπηθεί πολύ και εύχομαι και αυτή η σειρά που κάνω τώρα να αγαπηθεί εξίσου πολύ, διότι πιστεύω πως της αξίζει!
Πώς νιώθετε που η κόρη σας είναι πια συνάδελφός σας; Παίζει μάλιστα σε μια άλλη σειρά της ΕΡΤ, στην «Παραλία»…
Πάντα χαίρομαι με τη χαρά της. Είμαι περήφανη για την κόρη μου, διότι είναι ένα υπέροχο πλάσμα και είμαι θαυμάστριά της σε ό,τι κάνει. Έχει πολλά ταλέντα, που εύχομαι να τα χρησιμοποιήσει, γιατί αυτά είναι δώρα από τον Θεό.