Η ηθοποιός Αμαλία Ζαργιανάκη-Δραμουντάνη, που είδαμε ως γριά Σταματάκαινα στον «Σασμό», αποκάλυψε την πραγματική ιστορία της δικής της ζωής, που την έφερε από ένα γλέντι γάμου στο θρήνο για το θάνατο της αδερφής της.
Όλοι θυμόμαστε τη σπαρακτική ερμηνεία της Αμαλίας Ζαργιαννάκη-Δραμουντάνη, η οποία υποδύθηκε την πεθερά της φοβερής και τρομερής Καλλιόπης στον «Σασμό» του ALPHA.
Η γριά Σταματάκαινα, μια γυναίκα πολύ αναγνωρίσιμη στους Κρητικούς, μια μάνα που μετατρέπεται σε θηρίο για να υπερασπιστεί την οικογένειά της, μας είχε συγκλονίσει με την κατάρα που είχε εξαπολύσει εναντίον των Βρουλάκηδων, όταν έμαθε τα νέα για το χαμό του δικού της Βασίλη.
(Photo: instagram/amaliazargiannaki)
Μια κατάρα που παραμένει ενεργή και στοιχειώνει κάθε προσπάθεια Βρουλάκηδες και Σταματάκηδες να μονιάσουν και να είναι μαζί. Μιλώντας στη διαδικτυακή εφημερίδα political και την δημοσιογράφο Δήμητρα Δάρδα, η ηθοποιός μοιράστηκε τη δική της συγκλονιστική ιστορία ζωής, που θύμιζε τρομακτικά το σενάριο της σειράς στην οποία κλήθηκε να συμμετάσχει και ειδικά της ηρωίδας της.
«Η αλήθεια είναι πως το έζησα έντονα, μπήκα βαθιά στο ρόλο. Θυμάμαι πως μόλις είπα την τελευταία λέξη, ακολούθησαν πέντε λεπτά απόλυτης ησυχίας στο στούντιο κι έπειτα ενθουσιώδη χειροκροτήματα», λέει αναφορικά με τα διθυραμβικά σχόλια που ακούστηκαν για την ερμηνεία της. Και εξηγεί πώς κατάφερε να παίξει τόσο ρεαλιστικά μια σκηνή που, αν μη τι άλλο, είναι λίγο μακριά από τα βιώματα ενός σύγχρονου ανθρώπου.
«Υπήρχε μια εσωτερική συναισθηματική δόνηση. Ήταν βιωματικός ο ρόλος», λέει και εξηγεί: «Έπαιζα τη μητέρα μου, το πώς ένιωσε όταν χάσαμε σε τροχαίο την αδελφούλα μου. Δεκαοκτώ χρονών ήταν. Την ώρα του δυστυχήματος εμείς οικογενειακώς βρισκόμασταν σε ένα γάμο. Εκεί, στη χαρά μας, κατέφτασαν τα κακά μαντάτα και όλοι από το γάμο ήρθαν την άλλη μέρα το πρωί στην κηδεία».
Ο τραγικός παραλληλισμός αληθινής ζωής και τηλεοπτικού σεναρίου την ώθησε να παίξει το ρόλο της με απίστευτο ρεαλισμό, κάτι που πέρασε και στους τηλεθεατές. Όπως λέει η Αμαλία Ζαργιαννάκη-Δραμουντάνη, έκανε τις δικές της παρεμβολές στα λόγια, βάζοντας κάποιες δικές της λέξεις για να κάνει το μονόλογο πιο ρεαλιστικό. Άλλωστε, είναι και η ίδια βέρα κρητικιά και ξέρει καλύτερα από όλους πώς μιλούν οι γυναίκες στη Μεγαλόνησο.
«Όταν πήρα στα χέρια μου το σενάριο της σκηνής και το διάβασα, ζήτησα πολύ ευγενικά από τη σκηνοθέτρια αν θα μπορούσα να αλλάξω τα λόγια, να τα κάνω όπως τα λέμε στο νησί. Μου ζήτησε να τα ακούσει πρώτα, τα είπα και όλοι πάγωσαν. Οι Κρητικοί επί Τουρκοκρατίας λέγανε: “Μικρός Τούρκος μη μεγαλώσει, μεγάλος να μην απομείνει” κι εγώ αντικατέστησα το “Τούρκος” με τον Βρουλάκη».
