Στις λίγες ημέρες που έμεινε στο «Survivor» κατάφερε να κάνει αισθητή την παρουσία του, προκαλώντας συμπάθειες αλλά και αντιδράσεις. Ο Δημήτρης Μακρόπουλος μας μιλάει για όλα όσα κέρδισε από τη συμμετοχή του στο ριάλιτι του ΣΚΑΪ.

Από τη Νιόβη Καραπιπέρη

Η παραμονή σου στο παιχνίδι ήταν σύντομη.

Όντως, αλλά έτσι είναι το παιχνίδι, δεν μπορούμε να το αλλάξουμε. Ήθελα να μείνω κι άλλο, αλλά τουλάχιστον είμαι ευγνώμων για το διάστημα που το έζησα.

Έχεις παράπονο για το γεγονός ότι δεν σου δόθηκε το περιθώριο να εγκλιματιστείς και να βρεις τα πατήματά σου;

Η αλήθεια είναι πως, όσο μένεις μέσα, γίνεσαι όλο και καλύτερος. Το βλέπουμε αυτό και από παίκτες που έχουν βελτιωθεί πολύ, όπως ο Πάνος Καλίδης. Σίγουρα μου έχει μείνει ένα «απωθημένο», παρ’ όλα αυτά, ήταν ωραίο για όσο κράτησε. Ήθελα να μείνω παραπάνω, γιατί είχα αρχίσει να νιώθω πιο άνετα στο στίβο. Μου είχε φύγει αρκετό από το αρχικό μου άγχος και πλέον ένιωθα πιο δυνατός, ώστε να αποδείξω κάποια πράγματα.

Τι είχες να δώσεις στην ομάδα, αλλά δεν κατάφερες ή δεν πρόλαβες να το κάνεις;

Η συμβίωσή μου με τα παιδιά ήταν απόλυτα αρμονική. Ίσως αν ήμουν ακόμη μέσα, να μπορούσα να ενώσω την Μπλε ομάδα, που αυτήν τη στιγμή είναι αρκετά διασπασμένη. Θα βασιζόμουν στο γεγονός ότι είχα καλές σχέσεις με όλους. Οπότε, θα τους έλεγα δυο πράγματα, ώστε να κατεβαίνουν ενωμένοι στα παιχνίδια.

Τώρα που υπάρχει αυτή η διάσπαση στους Μπλε, μπαίνεις στη διαδικασία να διαλέξεις πλευρά;

Μιας που το παιχνίδι βρίσκεται ακόμη στο στάδιο των ομάδων, θεωρώ ότι όλες οι πλευρές πρέπει να κάνουν μια υποχώρηση, ώστε να γίνει πιο αρμονική η συμβίωση και να έρθουν καλύτερα αποτελέσματα για την ομάδα. Αντιλαμβάνομαι ότι καθένας έχει τις προσωπικές του βλέψεις, το παιχνίδι όμως δεν παίζεται ακόμη ατομικά. Αλλά και σε εκείνο το στάδιο όταν φτάσει, και πάλι οι παίχτες θα πρέπει να συμβιώνουν μεταξύ τους. Οπότε, το να είσαι όλη μέρα νευριασμένος με κάποιον ή κάποιους δεν θεωρώ ότι είναι σωστό. Για εμένα, δεν υπάρχει κάποιος που φταίει περισσότερο ή λιγότερο. Σίγουρα δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό που έκαναν ο Αλέξης και ο Κρις, γιατί πάντα πιστεύω στους κανόνες. Όμως, η αλήθεια είναι πως τιμωρήθηκαν και γι’ αυτό, προσωπικά, δεν θα είχα κάποια περαιτέρω απαίτηση.

Όταν μπήκες στο παιχνίδι, δημιουργήθηκε ένταση λόγω της συμπεριφοράς που είχε ο Νίκος απέναντί σου. Παρ’ όλα αυτά, εσύ δεν αντέδρασες.

Θεωρώ ότι, για τη διατήρηση του ομαδικού πνεύματος, πρέπει να υπάρχει αμοιβαία κατανόηση και συζήτηση σε ήρεμα πλαίσια. Την ώρα του παιχνιδιού, το να συζητήσεις κάτι δεν έχει κανένα νόημα. Επίσης, το να συζητάει η Κόκκινη ομάδα για τα προβλήματα που μπορεί να έχω εγώ στους Μπλε, ίσως αποσκοπεί στη δημιουργία ίντριγκας. Όταν ήμασταν στον πάγκο, τα παιδιά της Κόκκινης ομάδας με ρώτησαν, κι αυτό οφείλω να το παραδεχθώ. Ο Κόρο και ο Ασημακόπουλος, συγκεκριμένα, ήρθαν πολύ ευγενικά και με ρώτησαν αν είμαι εντάξει και τους απάντησα ότι αυτά συμβαίνουν στον αθλητισμό. Εκείνη την ώρα υπάρχει ένταση και οι σφυγμοί είναι γρήγοροι. Δεν επικροτώ τη συμπεριφορά του Νίκου, αλλά εντέλει δεν φέρεται με αυτό τον τρόπο από κακία ή σκοπιμότητα. Έτσι είναι ο χαρακτήρας του. Άλλωστε, στην ψηφοφορία, για να αποφύγουν να με ψηφίσουν, αυτός και ο Τζέιμς ψήφισαν ο ένας τον άλλον – κι αυτό το θεώρησα πολύ ευγενικό εκ μέρους τους.

Τι σε δυσκόλεψε περισσότερο στο παιχνίδι;

Το νούμερο ένα πρόβλημα είναι η πείνα. Προσωπικά, με δυσκόλεψαν και τα αγωνίσματα στο κομμάτι της προσαρμογής. Ήμουν αγχωμένος γιατί δεν είχα κάποια εξοικείωση με το τηλεοπτικό περιβάλλον και μου φαινόταν περίεργο να με τραβούν τόσες κάμερες την ώρα του αγώνα.

Θα άντεχες περισσότερο;

Σίγουρα, πολύ περισσότερο! Το «Survivor» είναι παιχνίδι ψυχολογίας. Ο στίβος δεν με τρόμαζε, γι’ αυτό και πολλές φορές έφευγα με πολλή φόρα στα εμπόδια. Δεν αισθανόμουν φόβο. Στο κομμάτι της διαβίωσης και των συνθηκών, είναι πολύ βασικό το ψυχολογικό κομμάτι. Την πίεση της πείνας την αισθάνεσαι οργανικά. Από τις φακές, με πονούσε το στομάχι μου. Επειδή, όμως, ήμουν έτοιμος ψυχικά και το είχα φιλοσοφήσει μέσα μου, δεν με φόβιζε ούτε αυτό. Το μεγαλύτερο άγχος μου πριν μπω ήταν ο ύπνος. Από τη στιγμή, λοιπόν, που κοιμόμουν καλά και για αρκετές ώρες, δεν είχα κάποιο άλλο πρόβλημα.

Τι σου έμεινε από τη συμμετοχή σου;

Το μεγαλύτερο μάθημα που μας έδωσε το «Survivor» είναι ότι, ως άνθρωποι, αντιληφθήκαμε τι σημαίνει να πεινάς και να αντιμετωπίζεις δύσκολες συνθήκες. Εκεί έξω υπάρχει ένα τεράστιο μέρος του πληθυσμού της γης που βιώνει καθημερινά αυτό που εμείς ζήσαμε μέσα σε ελεγχόμενα πλαίσια. Νομίζω ότι όποιος βγαίνει από αυτό το παιχνίδι νιώθοντας ότι μπορεί να κάνει τον κόσμο λίγο καλύτερο πρέπει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση.

Τι χρειάζεται για να κερδίσεις το «Survivor»;

Πρέπει να έχεις αυτοπεποίθηση στο κομμάτι των αγωνισμάτων. Ο Τζέιμς, για παράδειγμα, δεν είναι ο πιο γρήγορος παίκτης, αλλά έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση στους στόχους. Στο κομμάτι της συμβίωσης, πρέπει να έχεις μια φιλοσοφία στωική, δηλαδή να αντιλαμβάνεσαι ότι δεν μπορείς να αλλάξεις τους άλλους με το ζόρι.

Ποιους θεωρείς φαβορί;

Τον Τζέιμς, τον Νίκο και τον Αλέξη από τους Μπλε και τον Κόρο, τον Ασημακόπουλο και την Καρολίνα από τους Κόκκινους.

Διαβάστε περισσότερα στο 7 ΜΕΡΕΣ TV

Διαβάστε επίσης