Η Άννα Ανδριανού πέρασε δημιουργικά τους μήνες της καραντίνας, ενώ την νέα τηλεοπτική σεζόν θα την δούμε στην τηλεόραση μέσα από δυο δουλειές στο Open Tv.
Τηλεοπτική επιστροφή φέτος για εσένα και μάλιστα σε δύο δουλειές. Κατ’ αρχάς θα σε δούμε στη νέα σειρά του OPEN «Σ’ αγαπάω μεν, αλλά… », ενώ συμμετέχεις σεναριακά και στο καθημερινό «Η τελευταία ώρα», που θα προβάλλεται στο ίδιο κανάλι. Θα ήθελες να μας μιλήσεις λίγο για αυτό;
Το «Σ’ αγαπάω μεν, αλλά…» είναι μια πολύ ωραία, κωμική σειρά, μια φρέσκια ιδέα που έρχεται από το Ισραήλ, όπου και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Εδώ τη διασκευή του σεναρίου και την προσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα έχουν αναλάβει ο Αντώνης Ανδρής, η Μαργαρίτα Γερογιάννη και η Ρένα Ρίγγα, ενώ τη σκηνοθεσία η Μαρία Λάφη. Πραγματεύεται στην ουσία τις ανθρώπινες σχέσεις με κεντρικό θέμα την ιστορία ενός ζευγαριού και όλες τις φάσεις από τις οποίες περνάει. Τους βλέπουμε στην αρχή του έρωτα και του γάμου τους, στις κόντρες τους, όταν αποφασίζουν να προχωρήσουν κάνοντας ένα παιδί, πώς εξελίσσεται η ζωή τους με την έλευση αυτού του παιδιού, ενώ στην πορεία κάποια στιγμή χωρίζουν διατηρώντας πάντα επαφή, αν και κάνουν απόπειρες με άλλους συντρόφους. Αυτή είναι και η μεγάλη πρωτοτυπία της, κάθε δέκα επεισόδια, που είναι και ένας διαφορετικός κύκλος, παρακολουθούμε ένα άλλο στάδιό τους. Οι βασικοί πρωταγωνιστές, τους οποίους υποδύονται ο Αλέξανδρος Μπουρδούμης και η Ευσταθία Τσαπαρέλη, είναι δυο άνθρωποι οι οποίοι, παρότι ενήλικοι βιολογικά, συναισθηματικά λειτουργούν σαν ανήλικοι, προσπαθούν να μεγαλώσουν, να ωριμάσουν. Ένα ζευγάρι που μαζί δεν κάνει και χώρια δεν μπορεί, έχουν μια εκρηκτική σχέση, αλλά είναι πολύ ερωτευμένοι και δεν μπορούν να ζήσουν ο ένας χωρίς τον άλλον, αν και συχνά είναι εξίσου δύσκολο να ζει και ο ένας με τον άλλο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στον περίγυρό τους, καθώς όλοι προσπαθούν να τους βοηθήσουν, αλλά κάθε απόπειρά τους μάλλον φέρνει τα αντίθετα αποτελέσματα. Εγώ παίζω την Πηνελόπη, τη μητέρα της ηρωίδας, η οποία είναι σεξολόγος και για χρόνια ζούσε στο εξωτερικό, σε κάτι τροπικά νησιά, με ένα Λατίνο σύζυγο, αλλά πλέον έχει χωρίσει και επιστρέφει στην Ελλάδα. Ως χαρακτήρας, είναι αυτό που λέμε «ξερόλας» –αν και πολύ χαριτωμένη–, εξαιρετικά παρεμβατική, με αποτέλεσμα να επεμβαίνει αρκετά στην προσπάθειά της να βοηθήσει το ζευγάρι, επικαλούμενη μάλιστα και την αυθεντία της επιστήμης της, με καταστροφικές συνήθως συνέπειες. Έχει ενδιαφέρον γιατί βλέπουμε επιπλέον και τη σχέση μάνας-κόρης.
Τι σε ελκύει σε αυτήν τη γυναίκα;
Κατ’ αρχάς ο πολύ χαριτωμένος τρόπος με τον οποίο έχει αποδοθεί ο χαρακτήρας της. Το γεγονός ότι κάνει μια δουλειά και έχει σπουδάσει μια επιστήμη που έχει σχέση με τον έρωτα και την ψυχολογία, το ότι αισθάνεται master των ερωτικών θεμάτων, το ότι έχει ταξιδέψει πολύ και έχει κάνει μια πολύ ελεύθερη ζωή –απέκτησε την κόρη της με έναν Ισπανό εραστή τον οποίο δεν ξαναείδε έκτοτε–, γενικά με γοητεύει το ότι είναι μια γυναίκα που τολμάει τα πάντα.
Έχετε κοινά στοιχεία;
Νομίζω το ότι μέσα της είναι και αυτή παιδί όπως εγώ, και το γεγονός ότι έχει μια πολύ μεγάλη δίψα για ζωή, θέλει να ταξιδεύει, θέλει να μαθαίνει, δεν έχει ταμπού.
Θα μας πεις και δυο λόγια για την «Τελευταία ώρα»;
Η «Τελευταία ώρα» ξεκίνησε από μια δική μου ιδέα, την οποία είχα δουλέψει πριν από δυο-τρία χρόνια μαζί με κάποιους άλλους ανθρώπους, αλλά δεν έμελλε να προχωρήσει τότε, γιατί προέκυψαν διάφορα στο μεταξύ. Τη συγγραφή πλέον έχει αναλάβει με μεγάλη ομάδα εξαίρετων σεναριογράφων και εγώ ασχολούμαι με την επιμέλεια του τελικού σεναρίου, όπως έκανα στα «Κλεμμένα όνειρα» και στους «Εννέα μήνες». Πρόκειται για μια δραματική σειρά με έντονα στοιχεία ψυχολογικού θρίλερ και πολύ σασπένς. Εδώ βλέπουμε τις μεγάλες περιπέτειες στις οποίες μπαίνει μια οικογένεια, καθώς δύο ξαδέλφες, λίγο πριν φύγουν για τις σπουδές τους στο πανεπιστήμιο, κατά τη διάρκεια μιας εκδρομής με την παρέα τους προκαλούν ένα θανατηφόρο τροχαίο, το οποίο δεν αποκαλύπτουν σε κανέναν. Φυσικά, αυτό προκαλεί αλυσιδωτές αντιδράσεις και γεγονότα, τα οποία θα πέσουν πάνω τους σαν ντόμινο, αλλάζοντας τελείως τη ζωή όχι μόνο των κοριτσιών, αλλά και των γύρω τους και της ευρύτερης οικογένειάς τους, ανθρώπων που παράλληλα έχουν τις δικές τους ιστορίες. Έτσι στην πορεία θα αποκαλυφθούν πολύ βαριά οικογενειακά μυστικά και πράγματα που έχουν γίνει στο παρελθόν. Είναι μια πρωτότυπη υπόθεση γιατί δεν έχει να κάνει μόνο με την εκδίκηση, όπως είναι προφανές, αλλά καταπιάνεται και με πάρα πολλά κοινωνικά θέματα. Για παράδειγμα, στην ιστορία εμπλέκεται μια ΜΚΟ, η οποία όμως διακινεί μετανάστριες και αρκετά άλλα. Αυτήν τη στιγμή βρισκόμαστε σε κουβέντες για το καστ, οπότε δεν μπορώ να πω περισσότερα. Η σκηνοθεσία είναι του Στάμου Τσάμη, τα γυρίσματα γίνονται στην Κύπρο, ενώ θα μεταδίδεται και σε κυπριακό κανάλι εκτός από το OPEN. Είναι μια πολύ καλοδουλεμένη σειρά και πολύ ιδιαίτερη.
Παρά τον εγκλεισμό που μας επέβαλε η πανδημία και έχει αλλάξει τις ζωές όλων, εσύ κατάφερες να μείνεις αρκετά ενεργή και πολύ δημιουργική αυτό το διάστημα.
Την περίοδο της καραντίνας έκανα live streaming παραστάσεις, που είχα παίξει στο παρελθόν, και ασχολήθηκα με τη συγγραφή ενός μυθιστορήματος, το οποίο δεν έχω ολοκληρώσει ακόμη γιατί στο μεταξύ έληξε το lockdown και αρχίσαμε πολύ εντατικές πρόβες. Παράλληλα είχα και τις παραστάσεις με τις «Ανθισμένες μανόλιες» που πηγαίνουν πάρα πολύ καλά.
Είναι μια βαθιά συναισθηματική παράσταση που μιλάει για τη γυναικεία φιλία.
Όχι μόνο για τη γυναικεία φιλία, καθώς μιλάει γενικά για τη σχέση των ανθρώπων, για την αγάπη, την απώλεια, τη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας. Ο συγγραφέας, ο Ρόμπερτ Χάρλινγκ, το χαρακτήρισε «κωμική τραγωδία» και πράγματι έτσι είναι, καθώς όλο το έργο το διαπερνάει μια δραματική ιστορία. Πυρήνας του είναι μια παρέα γυναικών που συναντιούνται στο κομμωτήριο στη διάρκεια τριών ετών. Στην πορεία αυτών των χρόνων βλέπουμε πώς δένονται οι ζωές τους, καθώς μοιράζονται τα προβλήματα και τις αγωνίες τους, πώς προχωρούν, τα εμπόδια που συναντούν, τους γάμους τους, τους έρωτές τους, τους χωρισμούς τους, τα οικογενειακά τους θέματα και κυρίως τη ζωή και τη σχέση της Ανέλ με την κόρη της, τη Σέλμπι, η οποία πάσχει από μια πολύ σοβαρή ασθένεια – είναι διαβητική. Έτσι την παρακολουθούμε να παλεύει με την αρρώστια της, ενώ μας συγκινεί και η προσπάθεια της μητέρας της να τη στηρίξει, αλλά και των υπόλοιπων γυναικών που της συμπαραστέκονται, όπως συμβαίνει και σήμερα όπου οι φίλοι είναι η οικογένειά μας.
Πηγή: 7ΜΕΡΕΣTV
